Page 25 - Shahrvand BC No. 1263
P. 25
گفتوگو/فرهنگی
25 گرفتار ب نبســ تهایی بودیم که سیاست کلان فرهنگی پدیدآورندهاش
بوده است وگرنه شعر فارسی گیرم که در پستو ،اما کمابیش دارد پیش
م یرود.گفتگوباعل یعبدالرضاییپیرامونوضعیتشعرامروزایران
▪ ▪ببینید؛ من بخشی از گیجی شــعر امروز ایران را ب هخاطر مه مترین مخاطبان و خریداران کتا بهایم مخالفانم هستند
شاعران دهه هفتاد م یدانم .دهه هفتاد آغاز بازسازی تئوریک
و عملیاتی ایران بعد از جنگ بــود .بحث ما پیرامون فرهنگ -بخش نخست -
است ،سینما ،تاتر ،ادبیات ،تجسمی ،همه ناگزیر بودند دانش و
تولیدا تشــان را با هم آزمون و خطا کنند تا پیش بیایند .نسل
شما بحث و پیشنهادهای خیلی زیادی برای شعر فارسی عرضه گف توگو :بهزاد باشو
سال مکیو تسیب /شماره - 1263جمعه 10نابآ 1392 کرد .اما بعد از دهه هفتاد ،بچ ههــای دهه هفتادی انگار از کار
میدانی بازنشسته شدند و فعالی تهای میدانی شعر فارسی را به
نسل جدید واگذار کردند .نگرانی و دغدغه اصلی شاعران دهه
هفتاد این شد که تمام حواس خود را ب هکار بگیرند و ببینند اگر علی عبدالرضایی بعد از ۱۱سال
جایی صحبتی پیرامون شعر هفتاد شد ،نام آ نها کجای ماجرا به مدد ابزار اینترنت روب هروی
مدعیان از خیلی باشد. درست مواردی در م یتواند است. ن ـشـسختهب «بهزاد باشو» طراح و گرافیست
این نظرت مطبوعات نشسته و با هم
در دهه هفتاد کار را تمام شده تلقی کردند و فقط در پی تقسیم غنائم پیرامون جامعه شعر ایران گپ
بودند .مثلن براهنی در دهه هفتاد تقریبن هی چکاره بود .نه نقدی نوشت وگفتی اینترنتی انجام داد ه و
و نه مقال هایدربارهدیگران .تنها کارنام هاشدردهه هفتاد مجموعه شعر حاصل این گف توگو را در اختیار
خطاب به پروان هها بود و تربیت تعدادی شــاگرد که ت کتک آ نها نقش قانو نآنلاین قرار داد هاند .در
سفیر او را ایفا کردند .باباچاهی هم که در نیمه اول دهه هفتاد شدیدن ادامه قسمت اول این گفتگو را
ض ِّد شعر هفتاد بود در نیمه دوم دهه هفتاد بدل شد به یک هفتادی دو
آتشــه .بعد هم ژورنالیسم پیرپرست ما دائم به این دو نفر و حواریونش م یخوانید.
میدان داد و تاریخ شعر هفتاد کاملن تحریف شد .در واقع شاعران اصیل
هفتاد به حاشیه رانده شــدند .من هم کارم را کرده بودم و مدع یتر از علی عبدالرضایی یکی از بنیانگذاران
آن بــودم که خودم را در ادبیات فارســی حبس کنم ،از ایران رفتم که شعر هفتاد محسوب م یشود که
شــعرم را به گلوبال پوئتری وصل کنم .یعنی طی دوازده سال اخیر من اظهار نظ رهایش درباره شعر فارسی
مدام در حال سفر از زبانی به زبان دیگر بودم .تازه مدت یست که توج هام علی عبدالرضایی و انتشار کتا بهای شعرش در دهه
هفتاد همواره با موجی از مخالف تها
به وضعیت شــعر فارسی جلب شده و همین که متوجه عق بگرد شعر ـ ـخب من این را قبول ندارم ،آقای صفاری لااقل دو دهه اســت که و موافق تها در جامعه شعر ایران
معاصر شــدم ،تصمیم گرفتم حضور بیشتری در فضای ادبیات فارسی مواجه م یشد .از او تاکنون ۴۳کتاب به زبا نهای مختلف منتشر
داشته باشم .ایران پر از استعدادهای شعری است و من حامل خبرهای ای نگونه م ینویسد و شع رهایش طی دهه هشتاد فقط در ایران تجدید شده که ۲۳تای آ نها مجموعه شعر فارسی است .عبدالرضایی سال
خوبی برای شــعر فارسی هستم .واقعیت این است که اگر همت کنیم چاپ شد و ای نکه شــعر او را ساده م یدانند و در پوش هی شعر هشتاد ۱۳۷۰در رشته مهندسی مکانیک از دانشگاه صنعتی خواجه نصیر
و شــعر معاصر فارسی درست ترجمه شــود ،ب یشک جایگاه خوبی در م یگذارند درست نیست .م یخواهم بگویم فضاسازی در شعر این شاعر تهران فار غالتحصیل شد و اوایل سال ۱۳۸۱برای تمرکز بر گلوبال
ادبیات جهان خواهیم داشت .متاســفانه در فضای شعر فارسی حیطه نقش ایفا م یکند و عل یرغم اینکه زبان شعرش خط یست ،موتی فهای پوئتری و تولید آثاری در گستره جهانی از ایران مهاجرت کرد .او اکنون
کاری کسی مشخص نیست .مرز بین منتقد و ژورنالیسم و نظری هپرداز به تدریس تئوری ادبی مشغول است و در کشورهای مختلف کارگاه
In touch with Iranian diversity و شاعر مخدوش شده است .ژورنالیسم مستقل باید کمک کند تا منتقد شعر یاش هیچ ربطی به سادگی ندارد. شعر و داستان نومدرنیستی برگزار م یکند .عبدالرضایی یکی از معدود
شاعران و نویسندگان ایران یست که آثارش به اغلب زبا نهای زنده
ادبی جایگاه از دست رفته خود را باز یابد .مسخرهست که همه شاعر و ▪ ▪بنده بحثی درای نباره ندارم ،م یخواهم بتوانیم با پیشرفت دنیا ترجمه و منتشر شده و در فستیوا لهای جهانی شعر مختلفی
نویسنده شدهاند. حضور داشته و یکی از ۲۷شاعر جهان است که از متن و صدای
بحث اشتراک داشته باشیم. مصدا قهای گـف ـنتگواگهومدنربتهعیشیعرن اشعارش در آرشیو صوتی کتابخانه ملی بریتانیا نگهداری م یشود.
و بر اساس طبق هبند یهای تئوریک سیستماتیک حالا علی عبدالرضایی بعد از ۱۱سال به مدد ابزار اینترنت روب هروی
▪ ▪مخاطب شعر جهان ،شعر جهان را دارد .من درباره مخاطب است ولی شما م یتوانید از هر اصطلاحی که م یخواهید استفاده کنید «بهزاد باشو» طراح و گرافیست مطبوعات نشسته و با هم پیرامون
من متوجه منظورتان خواهم شد. جامعه شعر ایران گپ وگفتی اینترنتی انجام داده و حاصل این گف توگو
شعر فارسی و شاعران ایران فکر م یکنم و حرف م یزنم .شعر را در اختیار قانو نآنلاین قرار دادهاند .در ادامه قسمت اول این گفتگو
امروز ایران چرا خیال نم یســازد؟ چرا رویای فارسی منتشر ▪ ▪شعر امروز ایران سردر گم است ،گیج است ،آیا این نظر من
را م یخوانید.
نم یکند؟ چرا با اهالی قبیله من نم یتواند حرف بزند؟ ده هی طی اما بوده بوطیقا فاقد چون بوده گیج همیشه مـشیپعرذیفاررسی؟ی را
▪ ▪به عنوان سوال نخســت؛ چرا نسبت به عبار تهایی چون
ـ ـاین واقعیت یســت که شــاعر ایرانی کمتر تخیل م یکند چون دور ـ
اخیر گی جتر شده و برای فرار از این منگی به نا مگذار یهای ب یاساس و «شــعر دهه هفتاد» که همه توافق کردند در محاور ه پیرامون
تخی لاش دیوار کشــیدهاند و به او اجــازه نم یدهند که ببیند و یا اگر عامیانه پناه برده .نم یتوان با ســاده کردن صورت مسئله کل مسئله را شعر از آ نها استفاده کنند موضع گرفت های و در صحب تهایت از
م یبیند اجازه ندارد آنچه دیده زیر خودکارش بیاورد .برخی از منتقدان حل شده فرض کرد.
مســتعد را م یشناسم که حالا فقط شعر م ینویســند و چقدر هم بد عبارت «شعر هفتاد» استفاده م یکنی؟
Vol. 21 / No. 1263 - Friday, Nov. 1, 2013 م ینویســند .حتی یک مجله استاندارد ادبی در ایران منتشر نم یشود. ▪ ▪شعر امروز از حداق لها هم عقب افتاده است...
بحث این است که تا فضای حرف های ب هوجود نیاید چیز مهمی آنجا اتفاق ـ ـمن البته ای نقدر سیاه نم یبینم .توجهاتی همدر شعر امروز ُمد شده ـ ـاصطلاح شعر هفتاد اول بار توسط من سال ۱۳۷۲طی سخنران یام
نم یافتد .من هم فریب تجدید چاپ کتا بهای شــعر را نم یخورم .در
چاپ اول دویست نسخه منتشر کرده تیراژ را دو هزار اعلام م یکنند و که جالب است .مثلن بسیاری از شاعران به دلیل دوری از بازی تصنعی در یکی از جلســات شعر امروز ایران که فیلمش در یوتیوب هم هست
بعد از یک ماه م یگویند به چاپ دوم رسیده که بهتر است فعلن در این با زبان مجبور بودند توجه بیشــتری به شهود شعری و دریافت شاعرانه به کار برده شــد .در دهه هفتاد اغلب از شــاعران نسل پنجم ،حرکت،
باره چیزی نگویم .مناسبات حرف های در میدان شعر فارسی دیگر کاملن داشته باشــند که لازم بود .هر چند به دیگر علاق ههای شعری توجهی زبانیت و یا پســانیمایی م یگفتند ولی من بر شعر هفتاد تاکید داشتم.
قبیل های و روستایی شده ،با این رفتارها ما هی چکدام به جایی نم یرسیم؛ نکردند و ندانستند که بسط سرطانی مولف های شعری ،خود عملی غیر شعر هفتاد با شعر دهه هفتاد بسیار فرق دارد .شعر دهه هفتاد استتیک
مسئله ســاده است راهحل هم سادهتر ،در قدم اول باید کسی را حذف واحد ندارد .از مولف ههای شــعری خاصی پیروی نم یکند .در حالی که
نکنیــم و اجازه دهیم همه حر فشــان را بزنند .ما بالاخره باید دور هم شعر یست. شعر هفتاد از ویژگ یهای زیبای یشناسی معّین برخوردار است .بسیاری
از شــاعران در دهه هفتاد نوشتند اما شاعران هفتاد انگش تشمارند .در
نشستن را یاد بگیریم. ▪ ▪در بالندگــی و ارتقای فرهنگ هر جامعه بدیه یســت که نتیجه من هنوز از چیزی که خودم جا انداختم حرف م یزنم نه آنچه که
▪ ▪درست اســت که در قیاس سا لهای هفتاد که دوره طلایی کلم هسازان و شاعران نقش مهمی را بازی م یکنند .میان اضلاع در روزنام هها مد شد و همه را ب هیکباره هفتادی کرد.
مطبوعات بعد از انقلاب بود و ما صاحب چندین نشریه حرف های متفاوت فرهنگ یک جامعه و نیز در بین سایر فرهن گسازان.
ای نکه برای اعضای اجتما عشــان خیال بسازند و برای ارتباط ادبی بودیم و حالا این امکان چنان نیســت ،یا جلسات پررونق
▪ ▪توافق کنیم که اینجا وقتی از شعر دهه هفتاد حرف م یزنیم برقرار کردن میا نشــان محاوره و واژه بسازند ،حداق لهاست .شعر داشتیم که الان نداریم اما این هم هست که الان امکانی مثل
منظور مقطع زمان یست و شاعرانی که در این مقطع زمانی تولید شعر امروز ایران از عهده نقش خود برنم یآید .چقدر باید منتظر اینترنت وجود دارد که آن موقع نبود .تقریبا اکثر اهالی جامعه
شاعران ایران صفحه شــخصی فی سبوک ،وبلاگ و و بسایت حرف ها یشان شــکوفا و اثرگذار شده است .ب هطور مثال حافظ خروجی جامعه شعر ایران بمانیم؟
موسوی که سابق ه یتولید حرف ها یشان از قبل از دهه هفتاد بوده ـ ـمتاســفانه در دهه هفتاد بخشــی از شــاعران ب هصورت اتوماتیک دارند و ب یهیچ سانسوری مشغول عرضه تولیدا تشان هستند.
م ینوشتند و نیت مولف در شعری که م یخواستند بنویسند هیچ نقشی معتقدم شعر فارسی بعد از دهه هفتاد خودش را بیش از پیش
ولی جزو شاعران دهه هفتاد بررسی م یشوند یا...
نداشــت و بیشتر با زبان کشتی م یگرفتند و نتیجه چیزی اغلب گنگ ـ ـخیلی از هفتاد یها پیش از دهه هفتاد هم م ینوشــتند .نم یشود
گـمـفکرضادهیاایسنتترن.ت م یتواند جلوی سانسور موضعی یک چهره ادبی را از آب در م یآمد .طی دهه هشتاد این دسته از شاعران کاملن شکست
انکار کرد که ایشــان یک شــعر مهم و تاثیرگذار در دهه هفتاد نوشته
اســت .حالا بگذریم از ای نکه بع دها خودش و شعرش بین دو صندلی خوردند و این برای شــعر فارسی عالی بود چون دست ناشاعران از شعر بگیرد اما ضررش این اســت که مرزهای تشخیص را مخدوش م یکند.
کوتاه شــد .منتها در دهه هشــتاد توجه به تئور یهای شعری حداقلی اخیرن کتاب شــعری ب هصورت اینترنتی منتشر شد و اهالی فی سبوک نشستند.
بــود و به نظر م یآمــد که از حیث تئوریک عق بگــرد کردهاند .من با هم برایش غوغا کرده بودند که شــاهکاری منتشر شده است ،باور کن
▪ ▪یا «عباس صفاری» شاعری که پیش از انقلاب در حال انتشار این نگاهی که در پرســ شات داری موافق نیســتم و فکر م یکنم شعر که من نتوانســتم این کتاب را یک بار هم بخوانم .م یخواهم بگویم که 2 5
اشعارش بوده است ولی اتفاق شعر عباس صفاری در دهه هشتاد امروز دارد کار خودش را م یکند حالا با ســرعت کمتر .فضای بســته گروههای مافیایــی کوچک در اینترنت جلوی تاثیرگذاری مثبت آن را
م یتواند تاثیر مخربی بر ادبیات داشــته باشــد .ما طی سا لهای اخیر گرفته و مخاطب ادبی را بیشتر سر در گم کرده است...
و با چاپ مجموعه اشعار ایشان رقم م یخورد.
ادامه در صفحه ۲۹
25 گرفتار ب نبســ تهایی بودیم که سیاست کلان فرهنگی پدیدآورندهاش
بوده است وگرنه شعر فارسی گیرم که در پستو ،اما کمابیش دارد پیش
م یرود.گفتگوباعل یعبدالرضاییپیرامونوضعیتشعرامروزایران
▪ ▪ببینید؛ من بخشی از گیجی شــعر امروز ایران را ب هخاطر مه مترین مخاطبان و خریداران کتا بهایم مخالفانم هستند
شاعران دهه هفتاد م یدانم .دهه هفتاد آغاز بازسازی تئوریک
و عملیاتی ایران بعد از جنگ بــود .بحث ما پیرامون فرهنگ -بخش نخست -
است ،سینما ،تاتر ،ادبیات ،تجسمی ،همه ناگزیر بودند دانش و
تولیدا تشــان را با هم آزمون و خطا کنند تا پیش بیایند .نسل
شما بحث و پیشنهادهای خیلی زیادی برای شعر فارسی عرضه گف توگو :بهزاد باشو
سال مکیو تسیب /شماره - 1263جمعه 10نابآ 1392 کرد .اما بعد از دهه هفتاد ،بچ ههــای دهه هفتادی انگار از کار
میدانی بازنشسته شدند و فعالی تهای میدانی شعر فارسی را به
نسل جدید واگذار کردند .نگرانی و دغدغه اصلی شاعران دهه
هفتاد این شد که تمام حواس خود را ب هکار بگیرند و ببینند اگر علی عبدالرضایی بعد از ۱۱سال
جایی صحبتی پیرامون شعر هفتاد شد ،نام آ نها کجای ماجرا به مدد ابزار اینترنت روب هروی
مدعیان از خیلی باشد. درست مواردی در م یتواند است. ن ـشـسختهب «بهزاد باشو» طراح و گرافیست
این نظرت مطبوعات نشسته و با هم
در دهه هفتاد کار را تمام شده تلقی کردند و فقط در پی تقسیم غنائم پیرامون جامعه شعر ایران گپ
بودند .مثلن براهنی در دهه هفتاد تقریبن هی چکاره بود .نه نقدی نوشت وگفتی اینترنتی انجام داد ه و
و نه مقال هایدربارهدیگران .تنها کارنام هاشدردهه هفتاد مجموعه شعر حاصل این گف توگو را در اختیار
خطاب به پروان هها بود و تربیت تعدادی شــاگرد که ت کتک آ نها نقش قانو نآنلاین قرار داد هاند .در
سفیر او را ایفا کردند .باباچاهی هم که در نیمه اول دهه هفتاد شدیدن ادامه قسمت اول این گفتگو را
ض ِّد شعر هفتاد بود در نیمه دوم دهه هفتاد بدل شد به یک هفتادی دو
آتشــه .بعد هم ژورنالیسم پیرپرست ما دائم به این دو نفر و حواریونش م یخوانید.
میدان داد و تاریخ شعر هفتاد کاملن تحریف شد .در واقع شاعران اصیل
هفتاد به حاشیه رانده شــدند .من هم کارم را کرده بودم و مدع یتر از علی عبدالرضایی یکی از بنیانگذاران
آن بــودم که خودم را در ادبیات فارســی حبس کنم ،از ایران رفتم که شعر هفتاد محسوب م یشود که
شــعرم را به گلوبال پوئتری وصل کنم .یعنی طی دوازده سال اخیر من اظهار نظ رهایش درباره شعر فارسی
مدام در حال سفر از زبانی به زبان دیگر بودم .تازه مدت یست که توج هام علی عبدالرضایی و انتشار کتا بهای شعرش در دهه
هفتاد همواره با موجی از مخالف تها
به وضعیت شــعر فارسی جلب شده و همین که متوجه عق بگرد شعر ـ ـخب من این را قبول ندارم ،آقای صفاری لااقل دو دهه اســت که و موافق تها در جامعه شعر ایران
معاصر شــدم ،تصمیم گرفتم حضور بیشتری در فضای ادبیات فارسی مواجه م یشد .از او تاکنون ۴۳کتاب به زبا نهای مختلف منتشر
داشته باشم .ایران پر از استعدادهای شعری است و من حامل خبرهای ای نگونه م ینویسد و شع رهایش طی دهه هشتاد فقط در ایران تجدید شده که ۲۳تای آ نها مجموعه شعر فارسی است .عبدالرضایی سال
خوبی برای شــعر فارسی هستم .واقعیت این است که اگر همت کنیم چاپ شد و ای نکه شــعر او را ساده م یدانند و در پوش هی شعر هشتاد ۱۳۷۰در رشته مهندسی مکانیک از دانشگاه صنعتی خواجه نصیر
و شــعر معاصر فارسی درست ترجمه شــود ،ب یشک جایگاه خوبی در م یگذارند درست نیست .م یخواهم بگویم فضاسازی در شعر این شاعر تهران فار غالتحصیل شد و اوایل سال ۱۳۸۱برای تمرکز بر گلوبال
ادبیات جهان خواهیم داشت .متاســفانه در فضای شعر فارسی حیطه نقش ایفا م یکند و عل یرغم اینکه زبان شعرش خط یست ،موتی فهای پوئتری و تولید آثاری در گستره جهانی از ایران مهاجرت کرد .او اکنون
کاری کسی مشخص نیست .مرز بین منتقد و ژورنالیسم و نظری هپرداز به تدریس تئوری ادبی مشغول است و در کشورهای مختلف کارگاه
In touch with Iranian diversity و شاعر مخدوش شده است .ژورنالیسم مستقل باید کمک کند تا منتقد شعر یاش هیچ ربطی به سادگی ندارد. شعر و داستان نومدرنیستی برگزار م یکند .عبدالرضایی یکی از معدود
شاعران و نویسندگان ایران یست که آثارش به اغلب زبا نهای زنده
ادبی جایگاه از دست رفته خود را باز یابد .مسخرهست که همه شاعر و ▪ ▪بنده بحثی درای نباره ندارم ،م یخواهم بتوانیم با پیشرفت دنیا ترجمه و منتشر شده و در فستیوا لهای جهانی شعر مختلفی
نویسنده شدهاند. حضور داشته و یکی از ۲۷شاعر جهان است که از متن و صدای
بحث اشتراک داشته باشیم. مصدا قهای گـف ـنتگواگهومدنربتهعیشیعرن اشعارش در آرشیو صوتی کتابخانه ملی بریتانیا نگهداری م یشود.
و بر اساس طبق هبند یهای تئوریک سیستماتیک حالا علی عبدالرضایی بعد از ۱۱سال به مدد ابزار اینترنت روب هروی
▪ ▪مخاطب شعر جهان ،شعر جهان را دارد .من درباره مخاطب است ولی شما م یتوانید از هر اصطلاحی که م یخواهید استفاده کنید «بهزاد باشو» طراح و گرافیست مطبوعات نشسته و با هم پیرامون
من متوجه منظورتان خواهم شد. جامعه شعر ایران گپ وگفتی اینترنتی انجام داده و حاصل این گف توگو
شعر فارسی و شاعران ایران فکر م یکنم و حرف م یزنم .شعر را در اختیار قانو نآنلاین قرار دادهاند .در ادامه قسمت اول این گفتگو
امروز ایران چرا خیال نم یســازد؟ چرا رویای فارسی منتشر ▪ ▪شعر امروز ایران سردر گم است ،گیج است ،آیا این نظر من
را م یخوانید.
نم یکند؟ چرا با اهالی قبیله من نم یتواند حرف بزند؟ ده هی طی اما بوده بوطیقا فاقد چون بوده گیج همیشه مـشیپعرذیفاررسی؟ی را
▪ ▪به عنوان سوال نخســت؛ چرا نسبت به عبار تهایی چون
ـ ـاین واقعیت یســت که شــاعر ایرانی کمتر تخیل م یکند چون دور ـ
اخیر گی جتر شده و برای فرار از این منگی به نا مگذار یهای ب یاساس و «شــعر دهه هفتاد» که همه توافق کردند در محاور ه پیرامون
تخی لاش دیوار کشــیدهاند و به او اجــازه نم یدهند که ببیند و یا اگر عامیانه پناه برده .نم یتوان با ســاده کردن صورت مسئله کل مسئله را شعر از آ نها استفاده کنند موضع گرفت های و در صحب تهایت از
م یبیند اجازه ندارد آنچه دیده زیر خودکارش بیاورد .برخی از منتقدان حل شده فرض کرد.
مســتعد را م یشناسم که حالا فقط شعر م ینویســند و چقدر هم بد عبارت «شعر هفتاد» استفاده م یکنی؟
Vol. 21 / No. 1263 - Friday, Nov. 1, 2013 م ینویســند .حتی یک مجله استاندارد ادبی در ایران منتشر نم یشود. ▪ ▪شعر امروز از حداق لها هم عقب افتاده است...
بحث این است که تا فضای حرف های ب هوجود نیاید چیز مهمی آنجا اتفاق ـ ـمن البته ای نقدر سیاه نم یبینم .توجهاتی همدر شعر امروز ُمد شده ـ ـاصطلاح شعر هفتاد اول بار توسط من سال ۱۳۷۲طی سخنران یام
نم یافتد .من هم فریب تجدید چاپ کتا بهای شــعر را نم یخورم .در
چاپ اول دویست نسخه منتشر کرده تیراژ را دو هزار اعلام م یکنند و که جالب است .مثلن بسیاری از شاعران به دلیل دوری از بازی تصنعی در یکی از جلســات شعر امروز ایران که فیلمش در یوتیوب هم هست
بعد از یک ماه م یگویند به چاپ دوم رسیده که بهتر است فعلن در این با زبان مجبور بودند توجه بیشــتری به شهود شعری و دریافت شاعرانه به کار برده شــد .در دهه هفتاد اغلب از شــاعران نسل پنجم ،حرکت،
باره چیزی نگویم .مناسبات حرف های در میدان شعر فارسی دیگر کاملن داشته باشــند که لازم بود .هر چند به دیگر علاق ههای شعری توجهی زبانیت و یا پســانیمایی م یگفتند ولی من بر شعر هفتاد تاکید داشتم.
قبیل های و روستایی شده ،با این رفتارها ما هی چکدام به جایی نم یرسیم؛ نکردند و ندانستند که بسط سرطانی مولف های شعری ،خود عملی غیر شعر هفتاد با شعر دهه هفتاد بسیار فرق دارد .شعر دهه هفتاد استتیک
مسئله ســاده است راهحل هم سادهتر ،در قدم اول باید کسی را حذف واحد ندارد .از مولف ههای شــعری خاصی پیروی نم یکند .در حالی که
نکنیــم و اجازه دهیم همه حر فشــان را بزنند .ما بالاخره باید دور هم شعر یست. شعر هفتاد از ویژگ یهای زیبای یشناسی معّین برخوردار است .بسیاری
از شــاعران در دهه هفتاد نوشتند اما شاعران هفتاد انگش تشمارند .در
نشستن را یاد بگیریم. ▪ ▪در بالندگــی و ارتقای فرهنگ هر جامعه بدیه یســت که نتیجه من هنوز از چیزی که خودم جا انداختم حرف م یزنم نه آنچه که
▪ ▪درست اســت که در قیاس سا لهای هفتاد که دوره طلایی کلم هسازان و شاعران نقش مهمی را بازی م یکنند .میان اضلاع در روزنام هها مد شد و همه را ب هیکباره هفتادی کرد.
مطبوعات بعد از انقلاب بود و ما صاحب چندین نشریه حرف های متفاوت فرهنگ یک جامعه و نیز در بین سایر فرهن گسازان.
ای نکه برای اعضای اجتما عشــان خیال بسازند و برای ارتباط ادبی بودیم و حالا این امکان چنان نیســت ،یا جلسات پررونق
▪ ▪توافق کنیم که اینجا وقتی از شعر دهه هفتاد حرف م یزنیم برقرار کردن میا نشــان محاوره و واژه بسازند ،حداق لهاست .شعر داشتیم که الان نداریم اما این هم هست که الان امکانی مثل
منظور مقطع زمان یست و شاعرانی که در این مقطع زمانی تولید شعر امروز ایران از عهده نقش خود برنم یآید .چقدر باید منتظر اینترنت وجود دارد که آن موقع نبود .تقریبا اکثر اهالی جامعه
شاعران ایران صفحه شــخصی فی سبوک ،وبلاگ و و بسایت حرف ها یشان شــکوفا و اثرگذار شده است .ب هطور مثال حافظ خروجی جامعه شعر ایران بمانیم؟
موسوی که سابق ه یتولید حرف ها یشان از قبل از دهه هفتاد بوده ـ ـمتاســفانه در دهه هفتاد بخشــی از شــاعران ب هصورت اتوماتیک دارند و ب یهیچ سانسوری مشغول عرضه تولیدا تشان هستند.
م ینوشتند و نیت مولف در شعری که م یخواستند بنویسند هیچ نقشی معتقدم شعر فارسی بعد از دهه هفتاد خودش را بیش از پیش
ولی جزو شاعران دهه هفتاد بررسی م یشوند یا...
نداشــت و بیشتر با زبان کشتی م یگرفتند و نتیجه چیزی اغلب گنگ ـ ـخیلی از هفتاد یها پیش از دهه هفتاد هم م ینوشــتند .نم یشود
گـمـفکرضادهیاایسنتترن.ت م یتواند جلوی سانسور موضعی یک چهره ادبی را از آب در م یآمد .طی دهه هشتاد این دسته از شاعران کاملن شکست
انکار کرد که ایشــان یک شــعر مهم و تاثیرگذار در دهه هفتاد نوشته
اســت .حالا بگذریم از ای نکه بع دها خودش و شعرش بین دو صندلی خوردند و این برای شــعر فارسی عالی بود چون دست ناشاعران از شعر بگیرد اما ضررش این اســت که مرزهای تشخیص را مخدوش م یکند.
کوتاه شــد .منتها در دهه هشــتاد توجه به تئور یهای شعری حداقلی اخیرن کتاب شــعری ب هصورت اینترنتی منتشر شد و اهالی فی سبوک نشستند.
بــود و به نظر م یآمــد که از حیث تئوریک عق بگــرد کردهاند .من با هم برایش غوغا کرده بودند که شــاهکاری منتشر شده است ،باور کن
▪ ▪یا «عباس صفاری» شاعری که پیش از انقلاب در حال انتشار این نگاهی که در پرســ شات داری موافق نیســتم و فکر م یکنم شعر که من نتوانســتم این کتاب را یک بار هم بخوانم .م یخواهم بگویم که 2 5
اشعارش بوده است ولی اتفاق شعر عباس صفاری در دهه هشتاد امروز دارد کار خودش را م یکند حالا با ســرعت کمتر .فضای بســته گروههای مافیایــی کوچک در اینترنت جلوی تاثیرگذاری مثبت آن را
م یتواند تاثیر مخربی بر ادبیات داشــته باشــد .ما طی سا لهای اخیر گرفته و مخاطب ادبی را بیشتر سر در گم کرده است...
و با چاپ مجموعه اشعار ایشان رقم م یخورد.
ادامه در صفحه ۲۹