Page 26 - Shahrvand BC Issue No.1339
P. 26
اسلامی است که کاریکاتوری از محسن مخملباف دهه پنجاه و شصت است 26
که به تئوری‌پرداز و مروج هنر اسلامی معروف بود.
در راسته قا ببالان
این نمایشنامه کوتاه بعد از درگذشت ساعدی در آخرین شماره نشریه
الفبا به چاپ رسید .نمایش از هفت پرسوناژ تشکیل‌شده است و ماجرای
مصاحبه‌ای بین پرسوناژی به نام «دکتر گرجی» با چهار مصاحب هکننده به
نام‌های «رضا داوری» (متخصص فلسفه)« ،بهاءالدین خرمشاهی» (معلم
کلام و ادبیات اسلامی) ،حجه الاسلام اعلم الهدی (معلم فقه و قضا) و حاج
شیخ بیت الهدی (محدث) است .ساعدی در این اثر بی‌فایدگی و بحث‌های
ب یسروته کلامی و فقهی که در ای نگونه جلسات معمول است را تصویر
م یکند .در این جلسه ،گرجی تحت عنوان مباحث کلامی ،فقهی و شرعی سال / 22شماره - 1339جمعه 28نیدرورف 1394
َکچننهدمگآ‌یپ‌نرهدامزنبددووند آرنکخهاتممعهناهمی فمق‌یزطن بدهوبه‌بمهصاوح َبچهه بی‌سروته حر فهایی
را بفهمند سخنان او
گرجی که سال‌ها بوده ملبس به ردای روحانیت نبوده (او دوست نداشته
در دوران شاه ب هعنوان آخوند یا ملأ شناخته شود ولی حال که حکومت
در دست روحانیون افتاده تصمیم گرفته لباس روحانیت بپوشد) به اصرار
حاضرین عبا و عمامه به تن م یکند و در جایگاه قاضی شرع م ینشیند.
عکاس هم برای ثبت این لحظات تاریخی! تند تند از همه صحنه‌ها و
بورسخایورلداعرکنیسسمت‌یاگمیارند.شاه‌نردچهنندداهی تنونجمهایشساناعمده ِ ایزدسوارخاتزارودطرانمابتیهکویضعقیویت
اجتماعی و علمی ایران بعد از انقلاب (اواخر دهه ۵۰و اوایل دهه )۶۰
و رنجی است که او از چنین اوضاع و شرایطی م یبرد .در جامعه‌ای که
ساعدی به تصویر کشیده ،ریا و تزویر بر مسند علم و دانش نشسته و تملق
و چاپلوسی جایگزین کسب علم و بینش پژوهی شده است .ساعدی در
این نمایشنامه با نام بردن از دو تن از هم‌نسلان خود یعنی رضا داوری
و بهاءالدین خرمشاهی ،به ایشان م یتازد و ایشان را متهم به همکاری با
جریان ضد علم و هنر حاکم بر ایران م یکند .درواقع به تعبیر ساعدی این
دو نمونه‌ای از دانشمندان (یا هنرمندان) فرومایه‌ای هستند که م یتوان
در هر جامعه‌ای امثال ایشان را بسیار یافت که علم (و هنر) خویش را
است فقط تأسف بر ایرا نزمین که از وجود گوهر مراد هنرش محروم ماند تحت تأثیر نمای شهای ب یکلام ساموئل بکت ،یکی از مه مترین نمایشنامه ب هجای خدمت به هم‌وطنشان در راستای اهداف و استحکام پایه‌های
و نکوهش بر آنان که امثال او را از آفرینش در زادگاهش محروم کردند. نویسان جریان تئاتر پوچی نوشته است .ده لا لبازی ساعدی در اوایل حاکمیت استبداد قرار داد هاند و توجی هکننده ظلم هستند تا مرتف عکننده In touch with Iranian diversity
ساعدی تا آخرین لحظه حیات برای ایران نوشت و ایرانی ماند .گفتار را با دهه چهل در ایران چاپ شد که توسط جعفر والی بر روی صحنه اجرا آن( .نمایش گویای این است که رفتار سالوسانه این قبیل دانشمندان و
شد .غلامحسین ساعدی در دوران تبعید ،یک لا لبازی دیگر به نام هنرمندان در هر جامعه‌ای باعث م یشود تا علم و هنر واقعی جایش را به
سخنان گوهر مراد در تبعید پایان م یدهم: «غمباد» را هم خلق کرد .این لا لبازی یک صف طویل تلفن عمومی را لفاظی و دروغ بدهد)
«احساس م یکنم از ریشه کنده شده‌ام .هی چچیز را واقعی نم یبینم. نشان م یدهد که هر کس در صف است ،معترض فرد تلفن کننده است
تمام ساختما نهای پاریس را عین دکور تئاتر م یبینم .خیال می‌کنم اما خود این فرد وقتی داخل باجه می‌شود همان رفتار تلفن کننده قبلی غمباد (لال‌بازی)
داخل کار تپستال زندگی م یکنم .از دو چیز می‌ترسم :یکی از خوابیدن را در پیش م یگیرد و به منتظران در صف بی‌اعتناست .در این نمایش «بیرون همه آشفته‌اند .آشفت هها یکی به یک وارد م یشوند ،قدرت
و دیگری از بیدار شدن .سعی م یکنم تمام شب را بیدار بمانم و نزدیک ساعدی از تمثیل استفاده کرده و به آ نهایی اعتراض م یکند که وقتی در م یگیرند ،حرف م یزنند و حرف م یزنند ،اعتنایی به منتظران ندارند.
صبح بخوابم .در فاصله چند ساعت خواب ،مدام کابوس‌های رنگی جایگاه قدرت م ینشینند همه خواست ههای قبل از به قدرت رسیدن خود
ببینم .مدام به فکر وطنم هستم .مواقع تنهایی ،نام کوچه‌پ سکوچه‌های و مردم را فراموش م یکنند و مانند صاحب قدرت قبلی؛ که خود زمانه‌ای باجه مقر قدرت است( ».تکه‌ای از لا لبازی غمباد)
شهرهای ایران را با صدای بلند تکرار م یکنم که فراموش نکرده باشم. یکی از نوآوری‌های گوهر مراد در نمایشنام هنویسی ایران ،نگارش
حس مالکیت را به‌طور کامل ازدس تداده‌ام .نه جلوی مغازه‌ای می‌ایستم، معترضش بوده ،رفتار م یکنند. نمایش‌های بی‌کلام یا لال‌باز یهاست که به‌احتمال زیاد ،ساعدی آن‌ها را
نام غلامحسین ساعدی ،ب هعنوان نامی ماندگار در تئاتر ایران ثبت‌شده
نه خرید م یکنم .پش تورو شده‌ام».
ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﻮد را از ﺳﻨﯿﻦ ﮐﻮدﮐﯽ ﺑﺎ ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ آﺷﻨﺎ ﺳﺎزﯾﺪ Vol. 22 / No. 1339 - Friday, Apr. 17, 2015
ﺗﺪرﯾﺲ ﺧﺼﻮﺻﯽ ﮔﯿﺘﺎر
ﺗﻮﺳﻂ:
ﻣﺤﻤﺪ ﺧﺮازی
ﻟﯿﺴﺎﻧﺲ ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ از ﮐﺎﻧﺎدا ﻧﺰدﯾﮏ ﺑﻪ ٢۵ﺳﺎل ﺳﺎﺑﻘﻪ ﺗﺪرﯾﺲ 26
ﺗﻠﻔﻦ۶٠۴-۵۵١-٣٩۶٣ :
که به تئوری‌پرداز و مروج هنر اسلامی معروف بود.
در راسته قا ببالان
این نمایشنامه کوتاه بعد از درگذشت ساعدی در آخرین شماره نشریه
الفبا به چاپ رسید .نمایش از هفت پرسوناژ تشکیل‌شده است و ماجرای
مصاحبه‌ای بین پرسوناژی به نام «دکتر گرجی» با چهار مصاحب هکننده به
نام‌های «رضا داوری» (متخصص فلسفه)« ،بهاءالدین خرمشاهی» (معلم
کلام و ادبیات اسلامی) ،حجه الاسلام اعلم الهدی (معلم فقه و قضا) و حاج
شیخ بیت الهدی (محدث) است .ساعدی در این اثر بی‌فایدگی و بحث‌های
ب یسروته کلامی و فقهی که در ای نگونه جلسات معمول است را تصویر
م یکند .در این جلسه ،گرجی تحت عنوان مباحث کلامی ،فقهی و شرعی سال / 22شماره - 1339جمعه 28نیدرورف 1394
َکچننهدمگآ‌یپ‌نرهدامزنبددووند آرنکخهاتممعهناهمی فمق‌یزطن بدهوبه‌بمهصاوح َبچهه بی‌سروته حر فهایی
را بفهمند سخنان او
گرجی که سال‌ها بوده ملبس به ردای روحانیت نبوده (او دوست نداشته
در دوران شاه ب هعنوان آخوند یا ملأ شناخته شود ولی حال که حکومت
در دست روحانیون افتاده تصمیم گرفته لباس روحانیت بپوشد) به اصرار
حاضرین عبا و عمامه به تن م یکند و در جایگاه قاضی شرع م ینشیند.
عکاس هم برای ثبت این لحظات تاریخی! تند تند از همه صحنه‌ها و
بورسخایورلداعرکنیسسمت‌یاگمیارند.شاه‌نردچهنندداهی تنونجمهایشساناعمده ِ ایزدسوارخاتزارودطرانمابتیهکویضعقیویت
اجتماعی و علمی ایران بعد از انقلاب (اواخر دهه ۵۰و اوایل دهه )۶۰
و رنجی است که او از چنین اوضاع و شرایطی م یبرد .در جامعه‌ای که
ساعدی به تصویر کشیده ،ریا و تزویر بر مسند علم و دانش نشسته و تملق
و چاپلوسی جایگزین کسب علم و بینش پژوهی شده است .ساعدی در
این نمایشنامه با نام بردن از دو تن از هم‌نسلان خود یعنی رضا داوری
و بهاءالدین خرمشاهی ،به ایشان م یتازد و ایشان را متهم به همکاری با
جریان ضد علم و هنر حاکم بر ایران م یکند .درواقع به تعبیر ساعدی این
دو نمونه‌ای از دانشمندان (یا هنرمندان) فرومایه‌ای هستند که م یتوان
در هر جامعه‌ای امثال ایشان را بسیار یافت که علم (و هنر) خویش را
است فقط تأسف بر ایرا نزمین که از وجود گوهر مراد هنرش محروم ماند تحت تأثیر نمای شهای ب یکلام ساموئل بکت ،یکی از مه مترین نمایشنامه ب هجای خدمت به هم‌وطنشان در راستای اهداف و استحکام پایه‌های
و نکوهش بر آنان که امثال او را از آفرینش در زادگاهش محروم کردند. نویسان جریان تئاتر پوچی نوشته است .ده لا لبازی ساعدی در اوایل حاکمیت استبداد قرار داد هاند و توجی هکننده ظلم هستند تا مرتف عکننده In touch with Iranian diversity
ساعدی تا آخرین لحظه حیات برای ایران نوشت و ایرانی ماند .گفتار را با دهه چهل در ایران چاپ شد که توسط جعفر والی بر روی صحنه اجرا آن( .نمایش گویای این است که رفتار سالوسانه این قبیل دانشمندان و
شد .غلامحسین ساعدی در دوران تبعید ،یک لا لبازی دیگر به نام هنرمندان در هر جامعه‌ای باعث م یشود تا علم و هنر واقعی جایش را به
سخنان گوهر مراد در تبعید پایان م یدهم: «غمباد» را هم خلق کرد .این لا لبازی یک صف طویل تلفن عمومی را لفاظی و دروغ بدهد)
«احساس م یکنم از ریشه کنده شده‌ام .هی چچیز را واقعی نم یبینم. نشان م یدهد که هر کس در صف است ،معترض فرد تلفن کننده است
تمام ساختما نهای پاریس را عین دکور تئاتر م یبینم .خیال می‌کنم اما خود این فرد وقتی داخل باجه می‌شود همان رفتار تلفن کننده قبلی غمباد (لال‌بازی)
داخل کار تپستال زندگی م یکنم .از دو چیز می‌ترسم :یکی از خوابیدن را در پیش م یگیرد و به منتظران در صف بی‌اعتناست .در این نمایش «بیرون همه آشفته‌اند .آشفت هها یکی به یک وارد م یشوند ،قدرت
و دیگری از بیدار شدن .سعی م یکنم تمام شب را بیدار بمانم و نزدیک ساعدی از تمثیل استفاده کرده و به آ نهایی اعتراض م یکند که وقتی در م یگیرند ،حرف م یزنند و حرف م یزنند ،اعتنایی به منتظران ندارند.
صبح بخوابم .در فاصله چند ساعت خواب ،مدام کابوس‌های رنگی جایگاه قدرت م ینشینند همه خواست ههای قبل از به قدرت رسیدن خود
ببینم .مدام به فکر وطنم هستم .مواقع تنهایی ،نام کوچه‌پ سکوچه‌های و مردم را فراموش م یکنند و مانند صاحب قدرت قبلی؛ که خود زمانه‌ای باجه مقر قدرت است( ».تکه‌ای از لا لبازی غمباد)
شهرهای ایران را با صدای بلند تکرار م یکنم که فراموش نکرده باشم. یکی از نوآوری‌های گوهر مراد در نمایشنام هنویسی ایران ،نگارش
حس مالکیت را به‌طور کامل ازدس تداده‌ام .نه جلوی مغازه‌ای می‌ایستم، معترضش بوده ،رفتار م یکنند. نمایش‌های بی‌کلام یا لال‌باز یهاست که به‌احتمال زیاد ،ساعدی آن‌ها را
نام غلامحسین ساعدی ،ب هعنوان نامی ماندگار در تئاتر ایران ثبت‌شده
نه خرید م یکنم .پش تورو شده‌ام».
ﻓﺮزﻧﺪان ﺧﻮد را از ﺳﻨﯿﻦ ﮐﻮدﮐﯽ ﺑﺎ ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ آﺷﻨﺎ ﺳﺎزﯾﺪ Vol. 22 / No. 1339 - Friday, Apr. 17, 2015
ﺗﺪرﯾﺲ ﺧﺼﻮﺻﯽ ﮔﯿﺘﺎر
ﺗﻮﺳﻂ:
ﻣﺤﻤﺪ ﺧﺮازی
ﻟﯿﺴﺎﻧﺲ ﻣﻮﺳﯿﻘﯽ از ﮐﺎﻧﺎدا ﻧﺰدﯾﮏ ﺑﻪ ٢۵ﺳﺎل ﺳﺎﺑﻘﻪ ﺗﺪرﯾﺲ 26
ﺗﻠﻔﻦ۶٠۴-۵۵١-٣٩۶٣ :
