Page 25 - Shahrvand BC No.1326
P. 25
عرض حال به محضر همایونی حضرت پادشا 25 ادبیات :
حق ،پاسدا ِر پیشوا ِی ثانی ما بود و کا ِر این ب یبصیر ِت پربلاهت ،جز مداخله ســام محمود ِی ســرابی شاعر، سام محمودی سرابی داستان
در کا ِر خداوندگا ِر عالم نبوده و نیست. نویسنده و روزنام هنگار در بیستم مهر sampuraziz@gmail.com کوتاه
ماه ۱۳۵۵در تهــران به دنیا آمد .او
قل ِم پا ِی ای نکمترین ،قلم باد و خاط ِر اقد ِس حضر ِت پادشاه ،از هرگون دان شآموخته فلســفه دانشگاه تهران
تشویش و ملال ،آسوده! که خاکسار از ساع ِت جلو ِس حضرتشان جز در مقطع کارشناســی ارشد است و
خو شخدمت ِی غلام‌صفتانه ،قدمی ناصواب از قدم بر نداشت. فعالی تهــای مطبوعاتی خــود را از
سال / 22شماره - 1326جمعه 26ید 1393 خاط ِر امج ِد همایونی باشد اگر ،خان هزاد ،ب هوق ِت مشاهد‌هی آن عقر ِب ۱۳۷۲آغاز کرد .محمودی ســرابی توضیح:
موذی( که سرنوش ِت ما را قمر در عقرب نمود) برای دور ساخت ِن آن َکژ ُدم عضو هیئــت تحریریــه روزنام هها و این داستا نواره را در بند ۳۵۰زندان اوین نوشتم .فکر م یکنم خود قصه
ّجراره( که اقتضای طبیعتش ،یتیم نمود ِن ملت بود و بس) قدم به خلوتگ ِه مجلاتی نظیــر کیهــان ،اطلاعات،
همایونی گذاشت و سعی در حفظ جا ِن آن حضرت داشت که متاسفانه همشــهری ،حیات نو ،را‌همردم ،آزاد، و روای ِت راوی ،گویای همه ذهنیت آن روزهای این‌کمترین باشد.
ورو ِد سفاه تبار و نحو‌هی راند ِن آن موذی ،قیلول هی همایونی را برآشفت و اسرار ،همبستگی ،بهار ،اعتماد ،شرق، ----
در همین اَثنا نیز پی شقراولان با مشاهد‌هی مادیا ِن سی هیا ِل پادشه ،ب هسو ِی کتا بهفتــه ،نگا‌ههفتــم ،کتاب ماه
خیم هی محق ِر ای نکمترین آمدند و حقی ِر سراپاتقصیر نیز به ام ِر حضر ِت فلسفه و انصاف با سم تهای مختلف محض ِر قبله‌ی عال ِم امکان به‌سلامت باد و ساقیا ِن بارگا ِه امج ِد همایونی؛
پادشه ،جا ِن ب یارز ِش خویش را تقدیم قشو ِن َق َدرقدر ِت عال یجاه نمود و نظیر خبرنگار ،دبیر گروه ،دبیر تحریریه ،معاون ســردبیر و سردبیر بوده است. خنیاگر.
ب هجر ِم س ویقصد ب هجا ِن مبارک اعلیحضرت دا مایامه و اقدام بر علی ِه امنی ِت آخریــن فعالیت او قبل از ترک ایران دبیری گرو‌ههای اندیشــه ،کتاب و تاریخ
ملت و بِلا ِد همایونی به محب ِس نظمّی هی افتاد .حال این پاداَف َر ِه کدامین الغرض؛ وجیزه‌ی حاضر به‌گا ِه رجع ِت این‌کمترین ،از بیغوله‌ی نامراد ِی
روزنامه شرق بود. روزگار ،به واد ِی ایم ِن پروردگا ِر عالمیان نگاشته شده و قصدش تذکاری
معصی ِت کرده یا ناکرد‌هی حقیر بوده است؟ الل ُه اعلم! محمودی سرابی سا لهای مختلف بازداشت و زندانی شد‌هاست .او ابتدا در ۲۱ است از س ِر ُجبن و زبونی به محض ِر آن پادش ِه خوبان که کاتبا ِن عهو ِد
این بنده ،بنابر اند کشناختی که از غائل هها ِی فتن هبرانگی ِز دشمنا ِن تیر ماه ۱۳۷۸به دلیل حضور در اعتراضات دانشــجویی کوی دانشگاه تهران به مستقبل گواهی خواهند داد که خیرخواه‌تری ِن ملت بود‌هاند در عه ِد
حضرتتان دارد ،ب هنیکی واقف است و حاضر به گواهی در محکم هی عد ِل مضارع و غر ِض اصلی اینکه ،نیا ِت مقدسه‌ی خود را ب هعرض رسانده،
الهی ،که قبل هی این عالم ،به دادگستری وعد لپراکنی ،نادر‌هی دورا ِن
سپس ُمطاع شمریم ام ِر پادشه را.
***
جرم توطئه علیه امنیت ملی بازداشت شد و ۱۷۷روز در زندان ب هسر برد و در منت خدای را که آبرو بخشید فت ّوت را با آن حضرت دامت‌افاضاته و
ماضی و مستقب لاند .و حتی بدخواهان و ناخود یها و غیرخواص ،بر این مهر ( ۱۳۹۱میلادی) نیز به اتهام اجتماع و تبانی علیه امنیت کشــور توســط ایشان را ول ّی و پیشوای ثانی این خاک ساخت تا خی ِل ام ِت ناسپاس را
عد لگستر یشان گواهی م یدهند و گویا بر همین اساس نیز می ِرغضب، قاضی صلواتی به چهار سال زندان تعزیری ،چهار سال زندان تعلیقی و ۱۰سال
ب هوقت استنطا ِق این عاجز ،به ُکن ِه حقیق ِت آن واقعه ،پ یبرده ،اشارت شیوه‌ی سپاسگزاری آموزد.
داشتند که حضر ِت اجل( حال کدام یک از دو بزرگوار– پادش ِه عالَ ِم امکان ممنوعیت از کلیه فعالی تهای مطبوعاتی محکوم شد. باری؛ خاط ِر امج ِد همایونی مانده است قری ِب به یقین ،آن نیمروز را که
یا جناب قاضی الق ّضات صاد ِق دادگرَ -مط َم ِح نظر ایشان است الل ُ‌هاعلم!) امر سام محمود ِی سرابی ه ماکنون در ونکوور کانادا زندگ یم یکند. مادیا ِن سیه‌یالتان ،بیغوله‌ی بیابان ِی این غلا ِم خانه‌زاد را مزین به قدو ِم
فرمود‌هاند که م یبایست با ای نبنده نیز چونان دیگر مجرمان( که جرمی تا سرانجام ب هدلی ِل اینکه بدخواهان ،از هر سو ،به کارشکنی برخاستند اقد ِس همایونی کرد تا چراگا ِه آبادی،مفتخر به شکارگا ِه همایونی شده،
کمتر و جزئ یتر از این عبد فقیر دارند)برخورد شود! چرا که اساساً پادشه و درو غها ساخته ،همه را به دشمنی با این خا د ِم بارگا ِه همایونی پادش ِه عالم در چاد ِر ُمحق ِر حقیر بیتوته فرموده ،آن بیغوله به طین ِت پا ِک
این عالَم حفظ هالله تعالی در بلا د ،نه به دلخواه ،که براسا ِس عدل و برانگیختند و مقربا ِن حضرت و اجزای خلو ِت همایونی ب هواسطه‌ی بر حضرتتان متبرک گردد تا وق ِت رسید ِن قشون ،بر گر ِد ُس ِم حاضریرا ِق آن
این باب ،سرچشم هی ظلم مگر از رفتار م ینمایند تا رع ّیت دادگستری با نیاور د ِن مقاصد و منویا ِت فاسده در دوره‌ی خدم ِت الاحقر ،از قبی ِل رخ ِش رست مسوار! اندک نانی بود و قوچی شکار شده با تی ِر زری ِن قبله‌ی
In touch with Iranian diversity بوده) و ایضاً تطاو ِل مناب ِع پیشین سلسل هی ذلیل هی خا ِص و تع ّدی( که اضافه مواجب و انعام و تیول و غیره ،کینه در دل کاشته بودند ،برای
پریشان ِی رعّیت بکاهد. مملکت ،خشکیده ،لایزال از رسیدن به وعده و وعیدهای خائنا ِن به دولت و ملت ،بی‌شرمانه ،هرچه عالم ،از میان رمگان در چرا ِی آبادی!
این تفدید‌هی زمی ِن سای هی حضر ِت حق بر راستی را که العیا ُذبالله اگر در توان داشتند به محض ِر او لعالِ ِم زمان قد سالله روح‌العزیز عرضه القصه؛ خاط ِر امج ِد همایونی مانده است قری ِب ب هیقین که سرافکندگ ِی
متخاصم و جهانخوار این بلاد در هاضم هی دَو ِل مملکت نبود ،بالم ّره، نموده بودند به‌جهت خلع ید این عاجز ،فرجام کار این بود که این بنده ای نکمترین ،بیشتر از هر اندیشه‌ای ،آن بود که نه سبو ِی باده‌ای در
کافرا ِن اجنبی گرفتار ملّت ،به زندان اَسافِ ِل اعضای تحلیل رفته ،نوامی ِس نا عطای خزانه‌داری را به لقا ِی دو نصفتان بخشیده ،تنها به ذاکری و سفره‌ی محقر یافت می‌شد جز شی ِر بز و نه گلبان ِگ چنگ و نوای نی،
م یآمدند. ثناگوی ِی دول ِت مف ّخم ،به خلوت پیرانه‌سری اکتفا نمود و به آباد ِی آبا و که خیناگ ِر قیلوله‌تان باشم! هر چند اعلیحضرت شاهنشا ِه اسلام‌پناه ،تا
بگذریم از این حقیقت و گذشتیم. اجدادی‌اش هجرت پیشه ساخت .اما از آنجا که بدخواها ِن این رعی ِت وق ِت رسید ِن قشون به َگر ِد ُس ِم رخ ِش حاضریراق آن رست ِم دوران و آن
عندالحاجه ،بنابر اعلا ِم فرستاد‌هی خلدالل هسلطانه که اعزام ایشان ،سعادتی دول ِت اسلا مپناه ،بی‌شمار بوده ،عاید ِی سالانه‌ی حقیر نیز پس از رجع ِت شی ِر ژیان ،این کوچک‌زا د را مقبول درگا ِه دانسته ،به انگبی ِن مطایبه
بود زایدالوصف ،که شهنشه مبذول فرموده بودند ،به ام ِر همایونی، حضر ِت عد لگستر رضی‌الله عنه به جهان باقی ،از خزانه‌ی همایونی قطع سیراب فرمودند با القابی خوش چون تندی ِس بلاهت و بزمجه‌ی و نادان
الاحقر« ساما ِن بَ َدخش»ُ مُقر آمد و بنابر تعجی ِل قاض یالق ّضات صادق و گردید ،این رنجور ،بالاجبار ،شبانی پیشه نموده ،کماکان به ثناگوی ِی
دادگ ِر این بلادِ ،سی ِر معمول هی دادرس ِی این عاجز ،ب هسرعت ،طی شد ب یبصیرت و...
و ای نکمترین پس از اعتراف ،به اعدام با دا ِر مکافات محکوم گردید ،تا اعلیحضرت شاهنشا ِه اسلا مپناه پرداخت. و هر چند غ مافزا بود در ِد د ِل این غلا ِم خان هزاد و خاط ِر امج ِد همایونی را
Vol. 22 / No. 1326 - Friday, Jan. 16, 2015 مگر ،مقدما ِت رضای ِت خات ِم ح ّکام عادل و پادش ِه اعظ ِم جها ِن دادگستری، القصه این بود تا آن نی مروز که یُم ِن قدو ِم مقد ِس عالی‌جاه ،با ُحم ِق از پریشان م یکرد ،التفا ِت عال یجا ِه شاهنشاه ،شام ِل حا ِل این بنده شد ،وقتی
تحصیل گردد و با ِر این معصیت کبیره ،در پا ِی دا ِر مکافات ،از ُگرد‌هی عنوان نمودم به محض ِر قبل هی عالم که الاحقر ،در دورا ِن نبک تبا ِر سلسل هی
نحی ِف این رعیت مرتفع .بدین امید که در جها ِن باقی ،در ردی ِف ملا ِزما ِن َس ِر ِصدق این عاجز ،سرنوش ِت حقیر را به گونه‌ای دیگر رقم زد. دلخواهان هی پیشین( که ابوا ِب فسق و فجو ِر منکرات ،بر درباریا ِن سلسل هی
بارگ ِه آن حضرت درآمده در جرگ هی خادما ِن درگاِه عمار ِت منیو ِی آن بگذریم! پس از شکا ِر آن قو ِچ خو شبنی هی کدخدادر شکارگا ِه همایونی( که ذلیل هی سابق ،باز بود و رعیت جماعت ،جز پریشانی و ب یسامانی ،نصیبی
سپهسالا ِر عد لمنظر دام تافاظاته محسوب گردیم .آمین یا ر بالعالمین... ظاهراً الاحقر به حماقت در آن ،رمه م یچراند) به کار کباب مشغول بودم تا از عدالت نبرده بودند) اجاز‌هی مصاحبت با موک ِب همایون ِی نخستین پادش ِه
در میان هی قیلول هی همایونی ،خوراکی محقر برای حضرتتان تیار شود که عد لگ ستر این سلسل هی جلیله را داشت ،خود ،از مریدا ِن آن عال ِم معلم
ب هناگاه سرنوش ِت حقیر ،قمر در عقرب شد ،که نی ِت کاش ِت زند‌هگی مجدد
رض یالل هعنه بود و به همین علت نیز به حب ِس مجرد افتاد.
چنانکه حتی زمانی جا ِن شری ِف حضر ِت پادشا ِه ثانی در محب ِس نظمیه‌ی
باری .امید است تا بدین نَمط تَ َک ُّد ِر خاط ِر حضرتتان رفع و رجوع شده داشت و م عالاسف ،مرگ درو نمود برای ای نکمترین! بدین نحو که کژ ُدمی فاس ِد آن سلسله‌ی ذلیله آرزده گشته و در میانه‌ی عر ِض بنده از مجلس،
به‌وق ِت مکافات ،آرامشی حداقلی برای این عاجز حاصل گردد .هرچند به برون افتاده از خس و خاشاک ،انگبی ِن حضو ِر پادش ِه عالم حفظه الله تعالی خاطراتی از آن مخاطرات نقل فرمودند.
را به کا ِم غلا ِم خان هزادی چون این بنده ،شرنگ ساخت .الحق که حضر ِت چنانکه پیش‌تر ،معروض گردید به حشو ،در آن سلسله‌ی نبک تبار ،روزی
نیکی واقفم که س ویبخت حاصله از نکب ِت نادان ِی حقیر ،در جها ِن باقی نیز نبود که ُشرطه‌ها ِی دارالخلافه ،چون اج ِل محتوم ،جوانا ِن وطن را به
گریبانگیر است! مگر آنکه مراح ِم ملوکانه ،شامل حال این معدوم گردد. محبس و مسل ِخ ضحا ِک زمان نبرند .این‌کمترین نیز در هما ِن دورا ِن
امید است که خو ِن ناپاکانی نظی ِر این بنده‌ی مغضوب ،متکافوی درخ ِت سیاه ،با حکم قاضی‌القضا ِت بیدادگر ،به اعدام محکوم شد که با فرو
ریخت ِن عمار ِت فسا ِد آن ضحا کصفت و دمید ِن آفتا ِب این سلسله‌ی
دادگستر ِی آن بارگا ِه عدل‌منظر باشد.
زیاده جسارت است!
سامان بَ َدخش همایونی ،از چنگا ِل مرگ جسته ،جزو ملازمان و رعایا ِی در رکا ِب
سوم رجب‌المرجب سنه‌ی[ ...مجهول] پیشوا ِی اعظم و نخستی ِن ما طا بثراه و رحم تالله علیه در آمد.
باری با دمید ِن آفتا ِب همیشه تابا ِن آن پیشوا ِی ام ِت اسلام ،علا ِج عاجل،
ـــــــــــــــ خیز ِش رعیت اندیشیده شد وبا دعو ِت آن حضرت اعلی‌الله مقامه الاحقر
حاشیه نگاشت: نیز به این واسطه ،که مراح ِم ملوکانه‌ی آن پیشوا ِی همیشه مبارز ،شام ِل
عرضیه‌ی دادخواهانه‌ی« سامان بَ َدخش» که به‌جر ِم ُمحر ِز سو‌یقصد به حا ِل سر ُجنبانا ِن توده‌ی مخالفی ِن سلسله‌ی دریوزه‌ی پیشین شده بود،
ذا ِت اقد ِس همایونی و اقدام َعلیه امنی ِت ملّت و بلاد به اعدام محکوم مدتی در دیوا ِن عالیه ،خیالا ِت اقدس و مقاص ِد مقد ِس همایونی را شای ِق
شده به َش َرف عرض همایونی رسید. ترقیا ِت جمیع ملت و دولت دانسته ،منویا ِت مقدسشان را تصور و هاد ِی
فرمودند :بخشش؟ لازم نیست! اعدامش کنید. خود کردیم و مش ِق خدمت گذارندیم .ایضا خانه‌زاد نیز ب هعل ِت درایت در
25 اوین -بند – ۳۵۰تیرماه ۱۳۹۰
نوکری ،مدتی به مرتب ِت خزانه‌دار ِی همایونی مفتخر گردید.
حق ،پاسدا ِر پیشوا ِی ثانی ما بود و کا ِر این ب یبصیر ِت پربلاهت ،جز مداخله ســام محمود ِی ســرابی شاعر، سام محمودی سرابی داستان
در کا ِر خداوندگا ِر عالم نبوده و نیست. نویسنده و روزنام هنگار در بیستم مهر sampuraziz@gmail.com کوتاه
ماه ۱۳۵۵در تهــران به دنیا آمد .او
قل ِم پا ِی ای نکمترین ،قلم باد و خاط ِر اقد ِس حضر ِت پادشاه ،از هرگون دان شآموخته فلســفه دانشگاه تهران
تشویش و ملال ،آسوده! که خاکسار از ساع ِت جلو ِس حضرتشان جز در مقطع کارشناســی ارشد است و
خو شخدمت ِی غلام‌صفتانه ،قدمی ناصواب از قدم بر نداشت. فعالی تهــای مطبوعاتی خــود را از
سال / 22شماره - 1326جمعه 26ید 1393 خاط ِر امج ِد همایونی باشد اگر ،خان هزاد ،ب هوق ِت مشاهد‌هی آن عقر ِب ۱۳۷۲آغاز کرد .محمودی ســرابی توضیح:
موذی( که سرنوش ِت ما را قمر در عقرب نمود) برای دور ساخت ِن آن َکژ ُدم عضو هیئــت تحریریــه روزنام هها و این داستا نواره را در بند ۳۵۰زندان اوین نوشتم .فکر م یکنم خود قصه
ّجراره( که اقتضای طبیعتش ،یتیم نمود ِن ملت بود و بس) قدم به خلوتگ ِه مجلاتی نظیــر کیهــان ،اطلاعات،
همایونی گذاشت و سعی در حفظ جا ِن آن حضرت داشت که متاسفانه همشــهری ،حیات نو ،را‌همردم ،آزاد، و روای ِت راوی ،گویای همه ذهنیت آن روزهای این‌کمترین باشد.
ورو ِد سفاه تبار و نحو‌هی راند ِن آن موذی ،قیلول هی همایونی را برآشفت و اسرار ،همبستگی ،بهار ،اعتماد ،شرق، ----
در همین اَثنا نیز پی شقراولان با مشاهد‌هی مادیا ِن سی هیا ِل پادشه ،ب هسو ِی کتا بهفتــه ،نگا‌ههفتــم ،کتاب ماه
خیم هی محق ِر ای نکمترین آمدند و حقی ِر سراپاتقصیر نیز به ام ِر حضر ِت فلسفه و انصاف با سم تهای مختلف محض ِر قبله‌ی عال ِم امکان به‌سلامت باد و ساقیا ِن بارگا ِه امج ِد همایونی؛
پادشه ،جا ِن ب یارز ِش خویش را تقدیم قشو ِن َق َدرقدر ِت عال یجاه نمود و نظیر خبرنگار ،دبیر گروه ،دبیر تحریریه ،معاون ســردبیر و سردبیر بوده است. خنیاگر.
ب هجر ِم س ویقصد ب هجا ِن مبارک اعلیحضرت دا مایامه و اقدام بر علی ِه امنی ِت آخریــن فعالیت او قبل از ترک ایران دبیری گرو‌ههای اندیشــه ،کتاب و تاریخ
ملت و بِلا ِد همایونی به محب ِس نظمّی هی افتاد .حال این پاداَف َر ِه کدامین الغرض؛ وجیزه‌ی حاضر به‌گا ِه رجع ِت این‌کمترین ،از بیغوله‌ی نامراد ِی
روزنامه شرق بود. روزگار ،به واد ِی ایم ِن پروردگا ِر عالمیان نگاشته شده و قصدش تذکاری
معصی ِت کرده یا ناکرد‌هی حقیر بوده است؟ الل ُه اعلم! محمودی سرابی سا لهای مختلف بازداشت و زندانی شد‌هاست .او ابتدا در ۲۱ است از س ِر ُجبن و زبونی به محض ِر آن پادش ِه خوبان که کاتبا ِن عهو ِد
این بنده ،بنابر اند کشناختی که از غائل هها ِی فتن هبرانگی ِز دشمنا ِن تیر ماه ۱۳۷۸به دلیل حضور در اعتراضات دانشــجویی کوی دانشگاه تهران به مستقبل گواهی خواهند داد که خیرخواه‌تری ِن ملت بود‌هاند در عه ِد
حضرتتان دارد ،ب هنیکی واقف است و حاضر به گواهی در محکم هی عد ِل مضارع و غر ِض اصلی اینکه ،نیا ِت مقدسه‌ی خود را ب هعرض رسانده،
الهی ،که قبل هی این عالم ،به دادگستری وعد لپراکنی ،نادر‌هی دورا ِن
سپس ُمطاع شمریم ام ِر پادشه را.
***
جرم توطئه علیه امنیت ملی بازداشت شد و ۱۷۷روز در زندان ب هسر برد و در منت خدای را که آبرو بخشید فت ّوت را با آن حضرت دامت‌افاضاته و
ماضی و مستقب لاند .و حتی بدخواهان و ناخود یها و غیرخواص ،بر این مهر ( ۱۳۹۱میلادی) نیز به اتهام اجتماع و تبانی علیه امنیت کشــور توســط ایشان را ول ّی و پیشوای ثانی این خاک ساخت تا خی ِل ام ِت ناسپاس را
عد لگستر یشان گواهی م یدهند و گویا بر همین اساس نیز می ِرغضب، قاضی صلواتی به چهار سال زندان تعزیری ،چهار سال زندان تعلیقی و ۱۰سال
ب هوقت استنطا ِق این عاجز ،به ُکن ِه حقیق ِت آن واقعه ،پ یبرده ،اشارت شیوه‌ی سپاسگزاری آموزد.
داشتند که حضر ِت اجل( حال کدام یک از دو بزرگوار– پادش ِه عالَ ِم امکان ممنوعیت از کلیه فعالی تهای مطبوعاتی محکوم شد. باری؛ خاط ِر امج ِد همایونی مانده است قری ِب به یقین ،آن نیمروز را که
یا جناب قاضی الق ّضات صاد ِق دادگرَ -مط َم ِح نظر ایشان است الل ُ‌هاعلم!) امر سام محمود ِی سرابی ه ماکنون در ونکوور کانادا زندگ یم یکند. مادیا ِن سیه‌یالتان ،بیغوله‌ی بیابان ِی این غلا ِم خانه‌زاد را مزین به قدو ِم
فرمود‌هاند که م یبایست با ای نبنده نیز چونان دیگر مجرمان( که جرمی تا سرانجام ب هدلی ِل اینکه بدخواهان ،از هر سو ،به کارشکنی برخاستند اقد ِس همایونی کرد تا چراگا ِه آبادی،مفتخر به شکارگا ِه همایونی شده،
کمتر و جزئ یتر از این عبد فقیر دارند)برخورد شود! چرا که اساساً پادشه و درو غها ساخته ،همه را به دشمنی با این خا د ِم بارگا ِه همایونی پادش ِه عالم در چاد ِر ُمحق ِر حقیر بیتوته فرموده ،آن بیغوله به طین ِت پا ِک
این عالَم حفظ هالله تعالی در بلا د ،نه به دلخواه ،که براسا ِس عدل و برانگیختند و مقربا ِن حضرت و اجزای خلو ِت همایونی ب هواسطه‌ی بر حضرتتان متبرک گردد تا وق ِت رسید ِن قشون ،بر گر ِد ُس ِم حاضریرا ِق آن
این باب ،سرچشم هی ظلم مگر از رفتار م ینمایند تا رع ّیت دادگستری با نیاور د ِن مقاصد و منویا ِت فاسده در دوره‌ی خدم ِت الاحقر ،از قبی ِل رخ ِش رست مسوار! اندک نانی بود و قوچی شکار شده با تی ِر زری ِن قبله‌ی
In touch with Iranian diversity بوده) و ایضاً تطاو ِل مناب ِع پیشین سلسل هی ذلیل هی خا ِص و تع ّدی( که اضافه مواجب و انعام و تیول و غیره ،کینه در دل کاشته بودند ،برای
پریشان ِی رعّیت بکاهد. مملکت ،خشکیده ،لایزال از رسیدن به وعده و وعیدهای خائنا ِن به دولت و ملت ،بی‌شرمانه ،هرچه عالم ،از میان رمگان در چرا ِی آبادی!
این تفدید‌هی زمی ِن سای هی حضر ِت حق بر راستی را که العیا ُذبالله اگر در توان داشتند به محض ِر او لعالِ ِم زمان قد سالله روح‌العزیز عرضه القصه؛ خاط ِر امج ِد همایونی مانده است قری ِب ب هیقین که سرافکندگ ِی
متخاصم و جهانخوار این بلاد در هاضم هی دَو ِل مملکت نبود ،بالم ّره، نموده بودند به‌جهت خلع ید این عاجز ،فرجام کار این بود که این بنده ای نکمترین ،بیشتر از هر اندیشه‌ای ،آن بود که نه سبو ِی باده‌ای در
کافرا ِن اجنبی گرفتار ملّت ،به زندان اَسافِ ِل اعضای تحلیل رفته ،نوامی ِس نا عطای خزانه‌داری را به لقا ِی دو نصفتان بخشیده ،تنها به ذاکری و سفره‌ی محقر یافت می‌شد جز شی ِر بز و نه گلبان ِگ چنگ و نوای نی،
م یآمدند. ثناگوی ِی دول ِت مف ّخم ،به خلوت پیرانه‌سری اکتفا نمود و به آباد ِی آبا و که خیناگ ِر قیلوله‌تان باشم! هر چند اعلیحضرت شاهنشا ِه اسلام‌پناه ،تا
بگذریم از این حقیقت و گذشتیم. اجدادی‌اش هجرت پیشه ساخت .اما از آنجا که بدخواها ِن این رعی ِت وق ِت رسید ِن قشون به َگر ِد ُس ِم رخ ِش حاضریراق آن رست ِم دوران و آن
عندالحاجه ،بنابر اعلا ِم فرستاد‌هی خلدالل هسلطانه که اعزام ایشان ،سعادتی دول ِت اسلا مپناه ،بی‌شمار بوده ،عاید ِی سالانه‌ی حقیر نیز پس از رجع ِت شی ِر ژیان ،این کوچک‌زا د را مقبول درگا ِه دانسته ،به انگبی ِن مطایبه
بود زایدالوصف ،که شهنشه مبذول فرموده بودند ،به ام ِر همایونی، حضر ِت عد لگستر رضی‌الله عنه به جهان باقی ،از خزانه‌ی همایونی قطع سیراب فرمودند با القابی خوش چون تندی ِس بلاهت و بزمجه‌ی و نادان
الاحقر« ساما ِن بَ َدخش»ُ مُقر آمد و بنابر تعجی ِل قاض یالق ّضات صادق و گردید ،این رنجور ،بالاجبار ،شبانی پیشه نموده ،کماکان به ثناگوی ِی
دادگ ِر این بلادِ ،سی ِر معمول هی دادرس ِی این عاجز ،ب هسرعت ،طی شد ب یبصیرت و...
و ای نکمترین پس از اعتراف ،به اعدام با دا ِر مکافات محکوم گردید ،تا اعلیحضرت شاهنشا ِه اسلا مپناه پرداخت. و هر چند غ مافزا بود در ِد د ِل این غلا ِم خان هزاد و خاط ِر امج ِد همایونی را
Vol. 22 / No. 1326 - Friday, Jan. 16, 2015 مگر ،مقدما ِت رضای ِت خات ِم ح ّکام عادل و پادش ِه اعظ ِم جها ِن دادگستری، القصه این بود تا آن نی مروز که یُم ِن قدو ِم مقد ِس عالی‌جاه ،با ُحم ِق از پریشان م یکرد ،التفا ِت عال یجا ِه شاهنشاه ،شام ِل حا ِل این بنده شد ،وقتی
تحصیل گردد و با ِر این معصیت کبیره ،در پا ِی دا ِر مکافات ،از ُگرد‌هی عنوان نمودم به محض ِر قبل هی عالم که الاحقر ،در دورا ِن نبک تبا ِر سلسل هی
نحی ِف این رعیت مرتفع .بدین امید که در جها ِن باقی ،در ردی ِف ملا ِزما ِن َس ِر ِصدق این عاجز ،سرنوش ِت حقیر را به گونه‌ای دیگر رقم زد. دلخواهان هی پیشین( که ابوا ِب فسق و فجو ِر منکرات ،بر درباریا ِن سلسل هی
بارگ ِه آن حضرت درآمده در جرگ هی خادما ِن درگاِه عمار ِت منیو ِی آن بگذریم! پس از شکا ِر آن قو ِچ خو شبنی هی کدخدادر شکارگا ِه همایونی( که ذلیل هی سابق ،باز بود و رعیت جماعت ،جز پریشانی و ب یسامانی ،نصیبی
سپهسالا ِر عد لمنظر دام تافاظاته محسوب گردیم .آمین یا ر بالعالمین... ظاهراً الاحقر به حماقت در آن ،رمه م یچراند) به کار کباب مشغول بودم تا از عدالت نبرده بودند) اجاز‌هی مصاحبت با موک ِب همایون ِی نخستین پادش ِه
در میان هی قیلول هی همایونی ،خوراکی محقر برای حضرتتان تیار شود که عد لگ ستر این سلسل هی جلیله را داشت ،خود ،از مریدا ِن آن عال ِم معلم
ب هناگاه سرنوش ِت حقیر ،قمر در عقرب شد ،که نی ِت کاش ِت زند‌هگی مجدد
رض یالل هعنه بود و به همین علت نیز به حب ِس مجرد افتاد.
چنانکه حتی زمانی جا ِن شری ِف حضر ِت پادشا ِه ثانی در محب ِس نظمیه‌ی
باری .امید است تا بدین نَمط تَ َک ُّد ِر خاط ِر حضرتتان رفع و رجوع شده داشت و م عالاسف ،مرگ درو نمود برای ای نکمترین! بدین نحو که کژ ُدمی فاس ِد آن سلسله‌ی ذلیله آرزده گشته و در میانه‌ی عر ِض بنده از مجلس،
به‌وق ِت مکافات ،آرامشی حداقلی برای این عاجز حاصل گردد .هرچند به برون افتاده از خس و خاشاک ،انگبی ِن حضو ِر پادش ِه عالم حفظه الله تعالی خاطراتی از آن مخاطرات نقل فرمودند.
را به کا ِم غلا ِم خان هزادی چون این بنده ،شرنگ ساخت .الحق که حضر ِت چنانکه پیش‌تر ،معروض گردید به حشو ،در آن سلسله‌ی نبک تبار ،روزی
نیکی واقفم که س ویبخت حاصله از نکب ِت نادان ِی حقیر ،در جها ِن باقی نیز نبود که ُشرطه‌ها ِی دارالخلافه ،چون اج ِل محتوم ،جوانا ِن وطن را به
گریبانگیر است! مگر آنکه مراح ِم ملوکانه ،شامل حال این معدوم گردد. محبس و مسل ِخ ضحا ِک زمان نبرند .این‌کمترین نیز در هما ِن دورا ِن
امید است که خو ِن ناپاکانی نظی ِر این بنده‌ی مغضوب ،متکافوی درخ ِت سیاه ،با حکم قاضی‌القضا ِت بیدادگر ،به اعدام محکوم شد که با فرو
ریخت ِن عمار ِت فسا ِد آن ضحا کصفت و دمید ِن آفتا ِب این سلسله‌ی
دادگستر ِی آن بارگا ِه عدل‌منظر باشد.
زیاده جسارت است!
سامان بَ َدخش همایونی ،از چنگا ِل مرگ جسته ،جزو ملازمان و رعایا ِی در رکا ِب
سوم رجب‌المرجب سنه‌ی[ ...مجهول] پیشوا ِی اعظم و نخستی ِن ما طا بثراه و رحم تالله علیه در آمد.
باری با دمید ِن آفتا ِب همیشه تابا ِن آن پیشوا ِی ام ِت اسلام ،علا ِج عاجل،
ـــــــــــــــ خیز ِش رعیت اندیشیده شد وبا دعو ِت آن حضرت اعلی‌الله مقامه الاحقر
حاشیه نگاشت: نیز به این واسطه ،که مراح ِم ملوکانه‌ی آن پیشوا ِی همیشه مبارز ،شام ِل
عرضیه‌ی دادخواهانه‌ی« سامان بَ َدخش» که به‌جر ِم ُمحر ِز سو‌یقصد به حا ِل سر ُجنبانا ِن توده‌ی مخالفی ِن سلسله‌ی دریوزه‌ی پیشین شده بود،
ذا ِت اقد ِس همایونی و اقدام َعلیه امنی ِت ملّت و بلاد به اعدام محکوم مدتی در دیوا ِن عالیه ،خیالا ِت اقدس و مقاص ِد مقد ِس همایونی را شای ِق
شده به َش َرف عرض همایونی رسید. ترقیا ِت جمیع ملت و دولت دانسته ،منویا ِت مقدسشان را تصور و هاد ِی
فرمودند :بخشش؟ لازم نیست! اعدامش کنید. خود کردیم و مش ِق خدمت گذارندیم .ایضا خانه‌زاد نیز ب هعل ِت درایت در
25 اوین -بند – ۳۵۰تیرماه ۱۳۹۰
نوکری ،مدتی به مرتب ِت خزانه‌دار ِی همایونی مفتخر گردید.
