Page 26 - Issue No.1389
P. 26
تئاتر فارسی ونکوور در سال ۹۴ مقالات 26
کیان ثابتی هنر سال / 23شماره - 1389جمعه 13نیدرورف
حضور جمعیت کثیر فارسی زبانان بالاخص ایرانیان در ونکوور بزرگ Vol. 23 / No. 1389 - Friday, Apr. 1, 2016
موجب شده تا جامعه فارسی زبان ونکوور برنامه های فرهنگی و هنری
خاص خود را داشته باشند .گردهمایی های فرهنگی ،کنسرتها ،نمایش
فیلم ،اجرای تئاتر و برگزاری نمایشگاه های نقاشی و صنایع دستی
از جمله اقدامات فرهنگی جامعه فارسی زبان ونکوور در سال گذشته
خورشیدی بوده است .در این گزارش به روال سال گذشته مروری
خواهیم داشت به تئاترهای فارسی که در سال ۹۴در ونکوور بزرگ
اجراء شد .قابل ذکر است که در این گزارش ،نمایش های کوتاهی که در
مراسم یا مناسبت های گوناگون اجرا گردیده ،لحاظ نشده است (یکی از
دلایل عدم بررسی این نمایش ها ،نبودن آمار دقیق و عدم اطلاع رسانی
از اجراهایشان بوده است) .همچنین دو استنداپ کمدی «مکس امینی»
و استنداپ کمدی «من یک تروریست نیستم» کار «ماز جبرانی» به
دلیل آنکه این نمایش ها به زبان غیرفارسی اجرا شده در این فهرست
قرارنگرفتند.
در سال ۱۳۹۴خورشیدی ،فارسی زبانان ونکوور تماشاگر پنج تئاتر در
این شهر بودند که با توجه به آمار بالای شش تئاتر اجراء شده در سال
،۹۳آمار مطلوبی محسوب نمی شود و درواقع یک افت در زمینه تئاتر
شهر به شمار می رود .تئاتر فارسی ونکوور که در سه چهار سال گذشته
به جایگاه بالایی در جامعه تئاتری کانادا و امریکای شمالی رسیده بود
در سال ،۹۴نتوانست این جایگاه را حفظ کند و با اینکه علاقه مندان
و هنرمندان جوان زیادی در این شهر زندگی می کنند ولی فقط یکی
In touch with Iranian diversityاز نمایش ها به طور مطلق توسط تئاتری های ونکوور اجرا و تولید شد.
کارگردان دو نمایش دیگر از ایران بودند و دو نمایش هم از کشورهای
دیگر در ونکوور اجرا داشتند.
تئاتر «لباسی برای میهمانی» به کارگردانی محمد رحمانیان از
جمله کارهای اجرا شده در سال گذشته بود .نمایش برداشت یا نگاه
رحمانیان بر یکی از مهمترین نمایش نامه های غلامحسین ساعدی به
نام «دعوت» است .این تئاتر با بازیگری دو هنرمند تئاتر ونکوور به نام
های سها سناجو و پرستو رحمانیان به اجرا درآمد .محمد رحمانیان
چهره نام آشنای تئاتر ایران است که پس از چند سال سکونت در ونکوور
از سال ۹۳به ایران بازگشته است ولی هر ساله با اجرای یک نمایش با
هنرنمایی هنرمندان تئاتر این شهر ،سعی کرده چراغ تئاتر اندیشه ورز را
در جامعه فارسی زبان ونکوور روشن نگه دارد .تئاتر مذکور ،داستان یک
خانم خانه و مستخدمه اوست که در یک بزنگاه نمایشی ،خانم در رفتن
به میهمانی و ماندن در منزل دچار شک یا به عبارت دیگر ،یأس می
گردد .رفتن به کجا؟ ماندن چرا؟ این ها سوالاتی بود که ذهن تماشاچی
را با خود درگیر می کرد .تئاتر لباسی برای میهمانی با همین ترکیب
بازیگران ابتدا در جشنواره تئاتر فجر و سپس در تهران اجرای عمومی
داشت و پیش از اینها ،علاقه مندان هنر تئاتر در ونکوور شانس تماشای
یک اثر جذاب نمایشی را داشتند.
«علی سرابی» ،بازیگر شناخته شده تئاتر ایران به همراه مارال بنی آدم،
تئاتر چهار فصل را با هنرجویان کلاس بازیگری اش در ونکوور به صحنه
آورد .نمایش در چهار پرده و اپیزودیک اجرا گردید و بازیگران نمایش،
همگی از جوانان تئاتردوست ونکوور بودند که پس از گذراندن یک دوره
بازیگری با علی سرابی ،نمایش چهار فصل را به صحنه آوردند .درواقع
این نمایش را می توان پایان نامه این هنرمندان جوان دانست .سه
اپیزود اول ،کمدی و اپیزود آخر که با بازیگری علی سرابی و یک بازیگر
دیگر اجراشد ،وجه تراژیک آن بر طنز غلبه داشت .نمایش نامه ساختار
تلویزیونی داشت که البته با توجه به حضور امید سهرابی ،نویسنده متن
که سابقه سناریونویسی سریال های تلویزیونی را در کارنامه خویش
دارد ،چنین چارچوب و ساختاری برای تئاتر چهارفصل دور از ذهن نبود.
آنچه مهم است گرم نگه داشتن تئاتر فارسی در ونکوور بزرگ است که
این نمایش به خوبی موفق به این کار شد و در ضمن در طی گفتگویی
که نگارنده با کارگردان اثر داشت این امیدواری داده شد که در سال
26جدید ،شاهد تئاتری دیگر از این گروه باشیم.
«یکی بود یکی دیگه هم بود» را می توان تنها نمایش تولید شده توسط
هنرمندان جامعه فارسی زبان ونکوور به شمار آورد که کلیه عوامل آن
(بر صحنه و پشت صحنه) از هنرمندان ساکن این شهر بودند .حسام
