Page 27 - Issue No.1381
P. 27
خنیاگر پر آوازهٔ موسیقی مازندران خاموش شد27 .
سال / 23شماره - 1381جمعه 16نمهب 1394 محمود جوادیان
(وهمن کوتنایی)
ـ « ،»۱۳۶۴اِفتاب ته (تیــغ آفتاب) ـ « ،»۱۳۶۸بهار موســیقی کشــور و فشــارهای
مونــا ـ « ،»۱۳۶۹مازرونــی حال ـ « ،»۱۳۶۶اســاره ب یانداز‌های که بر روی هنرمندان
ســو ـ « ،»۱۳۷۰شــوار ـ « ،»۱۳۷۰بهارانه ـ ،»۱۳۷۳ و نهادهای موســیقی کشور بود،
«ماه تَتــی ـ « ،»۱۳۷۸دودوک تیکا ـ ِ « ،»۱۳۷۹گل تصمیم به تأسیس فرهنگ‌خان ٔه
ِگلــون ـ « ،»۱۳۸۲طالب زهره ـ « ،»۱۳۸۳لالای یهای مازندران گرفت تا بتواند به آموزش
و نواز شهای مادرانه (مهر خونش) ـ « ،»۱۳۸۷تبری و اشــاع ٔه موســیقی و همچنین
(تک‌نــوازی کمانچه) ـ « ،»۱۳۸۵چلچلای ســفری پژوهش درباره موسیقی مازندران
ـ « ،»۱۳۸۷روجا (اشــعار مازندرانی نیما یوشــیج)
ـ َ« ،»۱۳۸۸مــم زمون ـ ضبــط ۱۳۸۷و بهار ،۱۳۸۸ و حفظ و نشر آن بپردازد.
انتشــار به احتمال قــوی اســفند « ،»۱۳۸۹تتی‌وا محســ نپور نقــش ویــژ‌های در
ـ ضبط اســفند ،۱۳۸۸انتشــار به احتمال در سال احیای موســیقی مازندرانی ایفا
»۱۳۹۰و «منــور طلا و درویــش ـ ضبط موقت آذر کرد به طوری کــه تاکنون بیش
،۱۳۸۹انتشار به احتمال در سال »۱۳۹۰تنها بخش از صد و ســی ساعت از موسیقی
نواحی مختلف مازندران زیر نظر
صوتی فعالی تهای وی را در بر م یگیرند. او گردآوری شــد .بخش کوچکی
این اســتاد موسیقی نواحی در روز ۳۰دی ماه ۹۴بر از این ضب طها در ســال ۱۳۷۶در
اثر سرطان ریه در زادگاهش دار فانی را وداع گفت. آلبوم «انجمن موسیقی ایران» در
قالب شــش نوار کاســت منتشر
برون تاریکش در وجود او م یدرخشــید .بزرگ مردی
شد. از تبار امیدواران و ســازندگان تاریخ این ســرزمین؛
او همچنیــن بــا بنیــان گذاری مردی راهگشــا و راهنما که دســ تهای تلاشش به
گروه موسیقی «شواش» در سال اف قهای باز می‌پیوســت و با لبخند امید به جهان
۱۳۶۷نقش به ســزایی در اشاع ٔه
موســیقی مازنی در سراسر کشور امروز می‌نگریست.
داشــت .آلبو مهای «ابر بیته هوار دریغا او! دریغا انسانی چنین شایسته و فرخنده!
دوســت دیرین و هموار‌هام! یــاد و نام بزرگت همواره
In touch with Iranian diversity بر پیشانی تاریخ می‌درخشد و در قل بهای کوچک برخیز!
دوباره
Vol. 23 / No. 1381 - Friday, Feb. 5, 2016 ما م یتپد. همدیگر را
قایم شهر ۳۰/۱۰/۱۳۹۴ سیر تماشا کنیم
27 دوباره
شناخت نام ٔه احمد محسن پور همدیگر را
سرشار ببوییم
احمد محســن پور قادیکلایی در یکم اســفند ماه سهم بهانه
۱۳۲۴در روستای قادیکلای بزرگ قائم شهر به دنیا بسیار است و
آمد .از دوران کودکی بــه کمک پدرش «رحمت» با فهم فرصت
ساز «للـ هوا» آشنا شد و بعدها با پیگری مثا لزدنی اندک
ـ که نمونه‌اش در بین انســا نهای روشــ ندل نادر تصویری
است ـ به نواختن سازهای فلوت و ن یلبک روی آورد. از این خاطره
در ســال ۱۳۴۴وقتی دوســتان نزدیکش تصمیم مگر که مرا
گرفتنــد که برای او هدی های بخردند ،جز ویلن هیچ و تو را
چیز دیگــری را برازندٔه این هنرمند جوان ندیدند .او بسراید
نیز پس از دریافت این هدی ٔه ارزشــمند ،ابتدا مدت محســن پور ،چهرٔه بازمانده از خنیاگری دیرین و از
کوتاهی نزد «نور محمد طالبی» و سپس کتا بهای واپسین هنرمندان فرهنگمدار و کنشگر حوزٔه هنر
دورٔه هنرســتان و ردیف صبا را نزد استادان آن زمان و فرهنگ ،به جاودانگی پیوست.
آموخت .با این وجود پس از ســا لها ساز کمانچه را هنرمند خودآموخت ٔه ده ٔه چهل خورشیدی ،نوازنده،
آهنگساز ،گردآورندٔه موسیقی مردمی بومی ،آموزش
به دلیل محلی بودنش برگزید. دهندٔه موسیقی ،پژوهشگر حوزٔه موسیقی مازندرانی،
او در سال ۵۳ـ ۱۳۵۲عضو گروه محلی رادیو ساری پژوهندٔه تران هها و منظوم ههای بومی ،ترانه ســرای
شــد و در سال ۱۳۵۴به ارکستر ملی فرهنگ و هنر بومی ،آموزگار موســیقی و آواز دســتگاهی سنتی،
مازندران پیوست .ســپس در سال ۱۳۵۶سرپرست آموزگار آوازهای مقامی مازندرانــی ،مدیری توانا در
گروه موســیقی محلی ادارٔه فرهنگ و هنر آن زمان ایجاد و انســجام گرو‌ههای موســیقی ،مدیر پیروز
روزهای ســخت آموزشگا‌ههای موســیقی ،کنشگر
شد ،که سرپرست یاش را تا سال ۱۳۵۷ادامه داد. پرشــور و جان سخت ســالیان دراز ،دوست پراُمید
ایشــان در ســال ۱۳۶۴با وجود نابسامانی وضعیت روزهای دشــوار و لحظه‌های نومیدی ،پیوند دهندٔه
راستین دوســتی و درمانگر یاس و اندوه پنهان این
روزگار ...از میان ما کوچ کرد.
محســن پور چهر‌های برجســته و کاریزماتیک در
روزگاری که از «فر» پیشین رنگی نمانده بود ،به «فر»،
برجستگی ،شــکوه و اعتبار بخشیده است .مردی از
تبار امید و تلاش .مردی که از رن جهای بغرنج زندگی
به فراسوهای امیدآفرین و آسوده م ینگریست .مردی
بیدار و بینا که هزار چشــم درون به جای دو چشم
