2023 Saturday
Dzisiaj zrozumiałem, że jeżeli człowiek pragnie czerpać radość ze swoich cnót, to łatwiej mu to chyba zrobić, jeżeli był wcześniej niewolnikiem grzechu. Dlatego tak myślę, że jest łatwiej, bo jak człowiek widział nędzę swoich na przykład uzależnień, to pomimo faktu, że z nich jest trudno wyjść, ale jak się wyjdzie, to radość jest tak wielka, że człowiek czuje szczęście, na przykład z nie picia alkoholu. Tak więc, człowiek który nigdy nie był pijakiem, jak nie pije, to takiego szczęścia wielkiego nie odczuwa, jak człowiek, który kiedyś pił, a dzisiaj już nie pije. Albo palił, a dzisiaj już nie pali, albo był zależny od seksu, a dzisiaj już zależny nie jest. Czy to znaczy, że grzech był dobry? Grzech nigdy dobry nie jest. Pewnie, ta logika, którą tu sobie napisałem, jest nieprawdziwa.
----
No i zrozumiałem, że pięknie jest, jeżeli człowiek robi coś, zgodnie do własnych sił. Pamiętam jak kiedyś lubiłem biegać. No i przyznać trzeba, że biegałem jak szalony, bo bardzo sprawiało mi to przyjemność. Jeżeli komuś sprawia przyjemność nauka, to jest szczęśliwy, jeżeli może oddać się nauce całkowicie. No, ale co zrobić, gdy już brakuje sił i do nauki i do biegania. I zrozumiałem, że trzeba robić to, na co ciągle sił wystarcza. Tak więc jeżeli człowiekowi brakuje sił na robienie rzeczy, które lubi, to powinno mu pozostać trochę sił na modlitwę, a jeżeli nawet na modlitwę brakuje sił, to niech chociaż człowiek się przeżegna rano i wieczorem. A jak nie może się już przeżegnać, to nie chociaż zrobi to w swoim umyśle. Teraz rozumiem, że można w ciągu roku zrobić dziesięć kursów, ale też można robić jeden i ten sam kurs, cały rok, a potem następny rok robić to samo i tak dalej. Dlatego też największe chyba ma szczęście człowiek, który wybierze sobie Pismo Święte do studiowania. Wtedy taki człowiek będzie miał duże szanse, że właśnie z Pismem Świętym w ręku, przyjdzie mu umrzeć. A któż może być szczęśliwszy od takiego człowieka? Chyba raczej nikt szczęśliwszy być nie może.
----
Teraz sobie pomyślałem, że są ludzie, co kochają innych ludzi. Muszą też być pewnie tacy, co nienawidzą innych ludzi. No i są też tacy ludzie, co tak bardzo innych ludzi kochają, że im poświęcają całe swoje życie. Ale też są tacy ludzie, co tak bardzo nienawidzą innych ludzi, że wszystko co robią, to tylko to, żeby zaszkodzić drugiemu człowiekowi, albo go nawet zabić. Jaki z tego wniosek? Chyba tylko taki, że na tym świecie są po prostu różni ludzie. To znaczy, bardzo dobrzy, dobrzy, źli i bardzo źli.
2024 Monday
Pojęcie Boga i wiary w Niego są jednym z największych tajemnic
ludzkiego istnienia. Dla niektórych ludzi istnienie Boga jest oczywiste i
niepodważalne, ale dla innych może być trudne do zaakceptowania. Dlaczego zatem
osoby, które mogą być skądinąd mądrzejsze i bardziej wykształcone ode mnie, nie
potrafią poznać prawdy o Bogu?
Jest wiele powodów, dla których ludzie mogą mieć trudności z przyjęciem
istnienia Boga. Jednym z głównych powodów jest zbyt duże skupienie na naukowych
faktach i dowodach, które nie zawsze pozwalają na wiarę w rzeczy niematerialne,
takie jak Bóg. Dla niektórych osób jedynym uzasadnieniem istnienia czegoś jest
empiryczne dowodzenie i eksperymentowanie, co sprawia, że koncepcja Boga wydaje
się być zbyt abstrakcyjna i nieuchwytna.
Innym powodem może być brak doświadczenia lub zainteresowania religią w życiu
danej osoby. Jeśli ktoś nigdy nie miał kontaktu z religią lub nie zainteresował
się tematem Boga, może być trudno uwierzyć w istnienie czegoś, co nie jest dla
niego istotne. Brak doświadczenia duchowego może sprawić, że nawet najmądrzejsze
i najbardziej wykształcone osoby będą miały trudności z przyjęciem prawdy o
Bogu.
Dodatkowo, często ludzie mają trudności z zaakceptowaniem Boga z powodu złych
doświadczeń związanych z religią lub Kościołem. Skandale, hipokryzja i konflikty
związane z religią mogą sprawić, że osoby, które w przeciwnym razie mogłyby
wierzyć w Boga, tracą wiarę i odrzucają go jako istniejącego.
Warto jednak podkreślić, że istnienie Boga nie musi być uzasadniane logicznie
czy naukowo. Wiara w Boga jest kwestią osobistą i intymną, która nie zawsze
podlega racjonalnym wyjaśnieniom. Dlatego też, nawet jeśli ktoś jest skądinąd
mądrzejszy ode mnie, to może nie potrafić poznać prawdy o Bogu z powodu własnych
przekonań, doświadczeń i uprzedzeń.
W ostatecznym rozrachunku, wiara w Boga jest kwestią osobistego wyboru i
decyzji. Nikt nie jest mądrzejszy czy lepszy od innych ludzi tylko dlatego, że
wierzy, bądź nie wierzy w Boga. Ważne jest, aby szanować i tolerować
różnorodność poglądów na ten temat i próbować zrozumieć, dlaczego ludzie mają
różne przekonania na temat istnienia Boga.
----
Łaski otrzymywane od Boga są nieocenionym darem, który powinien
być doceniany i wykorzystywany w odpowiedni sposób. Każdy człowiek powinien
zastanowić się, jak najlepiej spożytkować łaski, które otrzymał od Stwórcy. Czy
należy nimi się chwalić publicznie, czy może wystarczy tylko za nie podziękować?
Dla wielu osób, otrzymanie łaski jest powodem do dumy i chwalenia się przed
innymi. Często można spotkać się z sytuacją, w której ktoś publicznie opowiada o
swoich sukcesach, osiągnięciach i błogosławieństwach, które otrzymał od Boga.
Takie zachowanie może być zrozumiałe, gdyż człowiek chce dzielić się swoją
radością i pokazać, że jest nagradzany za swoje wysiłki i dobre uczynki.
Jednakże, należy pamiętać o umiarze i rozważności, aby nie popaść w chwalenie
się i próżność.
Warto zastanowić się nad tym, czy wystarczy tylko za łaski podziękować w
intymnej modlitwie, czy może warto podzielić się nimi z innymi w sposób skromny
i dyskretny. Można na przykład pomagać innym ludziom, którzy również potrzebują
wsparcia i błogosławieństwa Boga. Można również modlić się za innych i prosić
Boga o udzielenie im łask i pomocy. Niech łaski, które otrzymujemy od Boga, będą
motywacją do dzielenia się nimi z innymi i niesienia pomocy potrzebującym.
Podsumowując, każdy człowiek powinien docenić łaski, które otrzymuje od Boga i
zastanowić się, jak najlepiej je wykorzystać. Chwalenie się publicznie może być
postrzegane jako próżność i pycha, dlatego warto zachować skromność i dyskrecję.
Podziękowanie Bogu w intencji jest wystarczające, ale warto również dzielić się
swoimi błogosławieństwami z innymi i pomagać im w trudnych sytuacjach. Niech
łaski Boże będą dla nas inspiracją do niesienia dobra i miłości wśród ludzi.
----
Jakie życie emeryta twoim zdaniem jest doskonałe?
Emerytura - czas, na który wielu pracowników czeka z utęsknieniem. To czas,
kiedy mogą odpocząć od lat pracy i cieszyć się życiem bez konieczności
codziennego dojazdu do biura czy wykonania rutynowych obowiązków zawodowych. Dla
niektórych emerytura jest traktowana jako czas spokoju i relaksu, dla innych zaś
jako czas na spełnienie marzeń i realizację pasji. W jaki sposób można więc
uznać, że życie emeryta jest doskonałe?
Dla mnie doskonałe życie emeryta to takie, które zapewnia zarówno czas na
odpoczynek i relaks, jak i możliwość realizacji marzeń i pasji. Ważne jest, aby
emeryci mieli równowagę pomiędzy spędzaniem czasu w spokoju i wyciszeniu, a
także aktywnością i rozwijaniem się. Doskonałe życie emeryta to również dalsza
aktywność społeczna i kulturalna, spotkania z przyjaciółmi i uczestnictwo w
różnorodnych wydarzeniach.
Jednakże głównym elementem doskonałego życia emeryta jest zdrowie. Bez niego
trudno cieszyć się chwilą i realizować marzenia. Dlatego ważne jest, aby dbać o
swoje zdrowie poprzez regularne aktywności fizyczne, zdrową dietę i regularne
kontrole lekarskie.
Doskonałe życie emeryta to także możliwość podróżowania i poznawania nowych
miejsc, kultur i ludzi. Emerytura daje czas i wolność, by spełniać marzenia
związane z podróżami i odkrywaniem nowych, fascynujących miejsc na mapie świata.
Wreszcie, doskonałe życie emeryta to również zadowolenie i spełnienie. Ważne
jest, aby cieszyć się drobnymi, codziennymi rzeczami, mieć czas dla siebie,
bliskich i hobby. Emerytura to nie tylko koniec pracy zawodowej, ale także
początek nowego, pełnego możliwości rozdziału w życiu.
Podsumowując, doskonałe życie emeryta to harmonijna równowaga pomiędzy czasem na
relaks i odpoczynek, a aktywnością i realizacją pasji. To zdrowie, podróże,
rozwój osobisty i satysfakcja z tego, co się robi. Każdy emeryt ma szansę
stworzyć swoje doskonałe życie emeryta - wystarczy odrobina otwartości,
zaangażowania i pozytywnego podejścia do swojej nowej roli.
----
Zdrada w związku często jest traktowana jako największe zło,
które może spotkać parę. Jednak warto spojrzeć na tę sytuację z innej
perspektywy - czy aby na pewno osoba zdradzana jest ta, która cierpi
najbardziej? Otóż, często to właśnie człowiek, który zdradza, jest nieszczęśliwy
i nie spełniony w swoim związku.
Osoba decydująca się na zdradę najczęściej czuje się osaczona, niezrozumiana i
zaniedbana przez swojego partnera. Może brakować jej emocjonalnego wsparcia,
akceptacji czy zaangażowania ze strony drugiej osoby. W takiej sytuacji zdrada
staje się źródłem chwilowej ulgi i ucieczką od problemów, które towarzyszą w
nieudanym związku.
Człowiek, który zdradza, często odczuwa wewnętrzną pustkę i niezadowolenie z
relacji, w której się znajduje. Nie jest to jednak usprawiedliwienie dla jego
postępowania, ale można zrozumieć, że taka osoba może czuć się zagubiona i
potrzebująca czegoś więcej. Zamiast potępiać zdradę, warto zastanowić się nad
przyczynami takiego zachowania i próbować naprawić relację, zanim dojdzie do
złamania zaufania.
Osoby zdradzające często doświadczają wewnętrznej walki i konfliktu między
swoimi uczuciami a moralnością społeczną. Nie chcą zranić swojego partnera, ale
jednocześnie nie potrafią dłużej ignorować swoich własnych potrzeb i pragnień.
To skomplikowany i trudny do rozwiązania problem, który wymaga głębokiej
refleksji i otwartej rozmowy z drugą osobą.
Oczywiście zdrada jest bolesnym doświadczeniem dla obu stron - zarówno dla osoby
zdradzającej, jak i zdradzanej. Nie można usprawiedliwiać takiego postępowania
ani bagatelizować jego skutków. Niemniej jednak, warto zrozumieć, że często to
właśnie człowiek, który zdradza, cierpi na brak szczęścia i spełnienia w
związku, co prowadzi do tak drastycznych decyzji.
Dlatego ważne jest, aby być w swoim związku otwartym na potrzeby i pragnienia
partnera, rozmawiać o swoich uczuciach i oczekiwaniach oraz pracować nad
budowaniem silnej więzi emocjonalnej. Tylko wtedy można uniknąć takich
dramatycznych sytuacji jak zdrada i cieszyć się zdrowym i satysfakcjonującym
związkiem.
----
Jezus powiedział do swoich uczniów: „Słyszeliście, że
powiedziano: Będziesz miłował swego bliźniego, a nieprzyjaciela swego. Ale
powiadam wam, miłujcie swoich nieprzyjaciół i módlcie się za tych, którzy was
prześladują, abyście byli dziećmi Ojca waszego w niebie, bo On sprawia, że
słońce jego wschodzi nad złymi i dobrymi, i sprawia, że deszcz pada na
sprawiedliwych i niesprawiedliwy." Mateusza 5:43–45
Jezus nadal pogłębia i wyjaśnia swoje powołanie do nowego przykazania miłości
bliźniego. Miłość, do której nas wzywa, jest radykalna, całkowita i na początku
może stanowić duże wyzwanie. Wzywa nas, abyśmy wyszli daleko poza
starotestamentowe rozumienie sprawiedliwości, nakazując, abyśmy kochali
wszystkich, także tych, którzy nas prześladują. To wezwanie do miłości nie jest
opcją, ale nakazem. Jest to wymóg każdego chrześcijanina.
Realizując to polecenie, Jezus daje nam nie tylko samo polecenie, ale także daje
bardzo praktyczne rady, w jaki sposób możemy osiągnąć tę głębię miłości. Mówi,
że powinniśmy nie tylko miłować naszych wrogów, ale także modlić się za nich,
gdy nas prześladują. Przede wszystkim „wróg” to taki, który próbuje nam
wyrządzić jakąś krzywdę i, ogólnie rzecz biorąc, grzeszy przeciwko nam.
Powszechną reakcją na te doświadczenia jest obrona i walka. Zatem pierwszym
krokiem jest odrzucenie wszelkich takich pokus. Jak Jezus powiedział we
wcześniejszym fragmencie Ewangelii: „nie stawiajcie oporu złemu”.
Dzisiejszy fragment Ewangelii prowadzi nas jeszcze dalej. Praktyczną radą, jaką
daje nasz Pan, jest to, aby „modlić się za tych, którzy was prześladują”.
Przykazanie to wymaga nie tylko odrzucenia pokusy „odwzajemnienia się” czy nawet
po prostu „przeciwstawienia się” temu, co z nami robi. Musisz się teraz za nich
modlić. Modlitwa za kogoś, kto zgrzeszył przeciwko tobie, jest aktem największej
miłości i hojności. Jest to bardzo praktyczny sposób naśladowania obfitego
miłosierdzia Bożego. Dlatego modlitwa za prześladowców radykalnie przemienia was
wewnętrznie i czyni świętymi. W pewnym sensie zło, które wyrządza Ci ktoś inny,
może zostać przekształcone w dar dany Tobie, ponieważ daje Ci możliwość
odwdzięczenia się modlitwą za wyrządzoną krzywdę. I jest to bardzo realny i
praktyczny dar, który musimy przyjąć dzięki temu nowemu przykazaniu naszego
Pana.
Zastanówcie się dzisiaj nad tymi, za których to nowe przykazanie wzywa was do
modlitwy. Czyj grzech wyrządził krzywdę tobie lub twojej rodzinie? Do kogo
żywisz urazę? Ktokolwiek przyjdzie Ci do głowy, poświęć się głębokiej i
nieustannej modlitwie za tę osobę. Módlcie się często za nich i nie ustawajcie w
tej modlitwie tak długo, jak długo będzie trwało prześladowanie. Dzięki temu
przekształcisz każdą próbę złośliwości wobec ciebie w łaskę dla nich i świętość
dla ciebie.
Panie mój obfitego miłosierdzia, Twój nakaz modlitwy za tych, którzy mnie
prześladują, został przez Ciebie po raz pierwszy zrealizowany w sposób
doskonały. Modliłeś się za tych, którzy Cię ukrzyżowali, gdy wisiałeś na krzyżu.
Daj mi łaskę, której potrzebuję, abym nie tylko przebaczył, ale także modlił się
za tych, którzy skrzywdzili mnie i nadal próbują wyrządzić mi krzywdę. Daj mi
serce tak przepełnione miłosierdziem, aby każdy grzech popełniony przeciwko mnie
przemienił się w miłość i moją świętość życia. Jezu ufam Tobie.
2025 Tuesday
Hi,
I hope you're doing well. Would you be open to a friendship? I can’t promise
excitement or grand gestures, but I can offer something steady that lasts. Let
me know if that sounds like the kind of friendship you'd be willing to have.
Take care,
Nick
----
Jest jedna rzecz, i tylko jedna rzecz, która ma moc uwolnienia
grzeszników od ognia piekielnego. Tą jedną rzeczą jest Miłosierdzie. Bóg oferuje
swoje Miłosierdzie swobodnie i obficie, ale wybrał również, aby zaoferować swoje
Miłosierdzie w odpowiedzi na nasze modlitwy, gdy są one modlone z najwyższą
wiarą i dziecięcą ufnością. Jezus nie może odmówić sercu, które jest czyste i
wypełnione miłością do grzeszników. Twoje serce musi stać się takie. Musisz
starać się kochać grzeszników tak płonącą miłością, że Pan jest „zobowiązany”
odpowiedzieć na twoją prośbę o Miłosierdzie. On zobowiązuje się z miłości w
odpowiedzi na miłość, którą masz w swoim sercu.
Czy zdajesz sobie sprawę, że masz pewną „władzę” nad Miłosierdziem Boga? Dzieje
się tak tylko dlatego, że Pan tego chce. On zechciał odpowiedzieć na miłość,
którą masz w swoim sercu, wylewając swoje Miłosierdzie na tych, których kochasz.
Twoja miłość, gdy jest czysta i niezachwiana, staje się bramą, przez którą Serce
Chrystusa wylewa swoją łaskę. Rozważ swoją miłość do grzeszników i przedstaw tę
miłość Panu jako swoją potężną modlitwę. On dostrzeże twoją miłość i odpowie z
wielką hojnością.
Panie, kocham Ciebie i kocham grzeszników. Pomóż mi kochać wszystkich ludzi
głębiej i ofiarować Ci tę miłość jako moją czystą modlitwę. Niech miłość w moim
sercu będzie przyczyną Twojego wylania łaski i narzędziem Twojego Boskiego
Miłosierdzia. Jezu, ufam Tobie.
----
There is one thing, and one thing only, that has the power to
free sinners from the fires of hell. That one thing is Mercy. God offers His
Mercy freely and in abundance, but He has also chosen to offer His Mercy in
response to our prayers when they are prayed with the utmost faith and childlike
confidence. Jesus cannot refuse a heart that is pure and is filled with love for
sinners. Your heart must become this way. You must strive to love sinners with
such a burning love that the Lord is “obliged” to answer your request for Mercy.
He obliges Himself out of love in response to the love you have in your heart.
Do you realize that you have a certain “power” over the Mercy of God? This is
only so because the Lord wills it. He has willed to respond to the love you have
in your own heart with an outpouring of His Mercy upon those whom you love. Your
love, when pure and unwavering, becomes a door through which the Heart of Christ
pours forth His grace. Reflect upon your love for sinners and place that love
before the Lord as your powerful prayer. He will see your love and respond with
abundant generosity.
Lord, I love You and I love sinners. Help me to love all people more deeply and
to offer that love to You as my pure prayer. May the love in my heart be the
cause of Your own outpouring of grace and an instrument of Your Divine Mercy.
Jesus, I trust in You.
----
„Gdy pościcie, nie bądźcie posępni jak obłudnicy. Zaniedbują
swój wygląd, aby pokazać innym, że poszczą. Zaprawdę, powiadam wam, otrzymali
już swoją nagrodę. Ty zaś, gdy pościsz, namaść sobie głowę i umyj twarz, aby nie
pokazać innym, że pościsz, oprócz Ojca twego, który jest ukryty. A Ojciec twój,
który widzi to, co ukryte, odda tobie”. Ewangelia Mateusza 6:16–18
Wielu ludzi dzisiaj porzuciło świętą praktykę postu. Post jest potężną praktyką
pokutną, która przynosi wielkie korzyści duszy. Akt wyrzeczenia się pewnego
pokarmu i napoju, wybierając zamiast tego od czasu do czasu proste pożywienie,
takie jak chleb i woda lub zmniejszoną ilość jedzenia, znacznie wzmacnia duszę i
przygotowuje człowieka do wielu duchowych błogosławieństw. Zbyt często żyjemy
dla cielesnych zaspokojeń i wpadamy w pułapkę prób regularnego zaspokajania
naszych apetytów. Ale robienie tego ma negatywny skutek, kusząc nas do
zaniedbywania ważniejszych duchowych pragnień świętości. Od czasu do czasu
pozbawiając się rozkoszy zmysłów, stajemy się bardziej skłonni do poszukiwania
prawdziwych i trwałych rozkoszy, które pochodzą tylko z łaski Boga. Dlatego
powyższy fragment zakłada, że regularnie pościmy i angażujemy się w inne formy
wyrzeczeń.
Czy pościsz? Czy regularnie angażujesz się w inne formy wyrzeczeń? Codzienna
modlitwa, czytanie Pisma Świętego, poznawanie życia świętych i regularne
uczestnictwo w sakramentach — wszystko to zbliża nas do Boga i czyni nas
świętymi. Ale post i wyrzeczenie są również bardzo ważne, dlatego ważne jest,
abyśmy starali się je przyjąć jako część naszego duchowego wzrostu.
W tym fragmencie Jezus wzywa nas konkretnie do poszukiwania wewnętrznych nagród,
które płyną z postu i wyrzeczeń. Wskazuje, że jeśli użyjemy postu jako sposobu
na zdobycie pochwał od innych, wówczas utracimy duchowe korzyści z naszego
postu. Modlitwa, post i jałmużna muszą być wykonywane w sposób, który jest jak
najbardziej ukryty, aby nasze czyny były naprawdę szczere i nie były wykonywane
w celu otrzymania ziemskich nagród w postaci podziwu innych.
Ponadto, lekcja zawarta w tej Ewangelii może być również stosowana w innych
dziedzinach naszego życia. Na przykład, jeśli cierpisz na jakąś chorobę lub
odczuwasz jakiś ból lub dyskomfort fizyczny, to oczywiście powinieneś szukać
niezbędnej pomocy medycznej. Ale te fizyczne dolegliwości oferują nam również
inną okazję do duchowego wzrostu, gdy są przyjmowane w cichy i wewnętrzny
sposób. Nawet nasz ból lub dyskomfort mogą zostać przekształcone w łaskę, jeśli
zdecydujemy się przyjąć je z radością, złożyć je Bogu jako ofiarę i zachować dla
siebie jako cichy dar dany Bogu.
Zastanów się dzisiaj nad swoją praktyką postu, a także nad każdą inną okazją,
jaką masz każdego dnia, aby składać ciche i wewnętrzne ofiary Bogu. Jeśli
cierpisz z powodu jakiegoś codziennego krzyża, który jest poza twoją kontrolą,
to spróbuj zamienić go w duchową ofiarę dla naszego Pana. A jeśli możesz
swobodnie przyjąć post na co dzień, to spróbuj modlitewnie zobowiązać się do tej
praktyki. Staraj się robić to co tydzień, szczególnie w piątek na cześć
wielkopiątkowej ofiary złożonej przez naszego Pana. Nie lekceważ wartości tych
ukrytych ofiar. Uczyń je regularną częścią swojego życia duchowego, a Bóg
obdarzy cię wieloma duchowymi bogactwami z Nieba.
Mój ofiarny Panie, odmówiłeś sobie wielu ziemskich rozkoszy, szczególnie gdy
pościłeś przez czterdzieści dni na pustyni. Pomóż mi poważnie potraktować ten
obowiązek postu i umartwiania moich apetytów. I pomóż mi to robić w ukryty
sposób. Niech moje życie nieustannie naśladuje Twoją doskonałą ofiarę, abym
każdego dnia stawał się bardziej podobny do Ciebie. Jezu, ufam Tobie.