CALENDAR   HOME  02_MUSIC   03_PAINTINGS   04_POLITICS   05_BOOKS   06_MOVIES   07_SAINTS   08_SOFTWARE   09_PRZYJACIELE 10_OBJAWIENIA  11_DICTIONARY 12_PHOTOGRAPHY 13_ACCOUNTING  

01_January   02_February   03_March   04_April   05_May   06_June   07_July   08_August   09_September   10_October   11_November   12_December   13_Opłaty    18_Jun  Back   Next

Spelling School

 


2023 Sunday

Mam poczucie, że żyję w więzieniu. I dobrze, że w końcu zdaję sobie z tego sprawę, i że wiem, że już tak będę żył do końca swojego marnego życia. Dzięki temu szybciej przyzwyczaję się do moich więziennych warunków. Przynajmniej już wiem, że wyrok jest dożywotni i że nic już tego zmienić nie może. Dziękuję Ci Boże za wszystko. Bardzo Cię kocham.


2024 Tuesday

Święto św. Jana Chrzciciela, obchodzone 24 czerwca, jest jednym z najważniejszych świąt religijnych obchodzonych w Polsce. Święty Jan Chrzciciel jest uważany za patrona chrztu św. oraz jednego z najważniejszych proroków Starego Testamentu. Dlatego też warto celebrować to święto w sposób godny i odpowiedni.

Jednym ze sposobów na najlepsze obchodzenie tego święta jest udział w uroczystej mszy świętej poświęconej św. Janowi Chrzcicielowi. W wielu parafiach odbywają się specjalne nabożeństwa i modlitwy, połączone z procesjami i tradycyjnymi obrzędami. Warto wziąć udział w takiej mszy, aby uczcić świętego i podziękować mu za jego życie i posługę.

Kolejnym pomysłem na obchodzenie święta św. Jana Chrzciciela jest udział w tradycyjnych obrzędach i zwyczajach z nim związanych. Jednym z takich obrzędów jest płukanie nóg w rzece lub strumieniu, co symbolizuje oczyszczenie i nawrócenie. Można również zorganizować ognisko lub piknik na świeżym powietrzu, aby spędzić ten dzień w radosnej atmosferze.

Nie zapominajmy także o pomocy potrzebującym i słowach wsparcia dla tych, którzy tego potrzebują. Święty Jan Chrzciciel był bowiem znany z głoszenia prawdy i poprawy nawrócenia grzeszników, dlatego też warto naśladować jego postawę i pomagać tym, którzy potrzebują wsparcia i modlitwy.

Ważne jest także zadbanie o duchowy aspekt obchodzenia tego święta. Warto przejąć się naukami św. Jana Chrzciciela, takimi jak pokora, miłość i oddanie Bogu. Możemy także modlić się za jego wstawiennictwem o błogosławieństwo dla naszych bliskich i całego świata.

Podsumowując, obchodzenie święta św. Jana Chrzciciela może być pięknym i uduchowionym doświadczeniem, jeśli podejdziemy do niego z odpowiednią duchowością i skupieniem. Warto uczcić tego wielkiego świętego poprzez modlitwę, nabożeństwo, realizację dobrych uczynków i głoszenie Ewangelii. Życzymy więc wszystkim wierzącym owocnego i błogosławionego obchodzenia tego dnia!

----

„Kiedy pościcie, nie bądźcie ponurzy jak obłudnicy. Zaniedbują swój wygląd, aby innym sprawiać wrażenie, że poszczą. Zaprawdę, powiadam wam, otrzymali swoją nagrodę. Ale gdy pościsz, namaść sobie głowę i umyj twarz, abyś innym nie sprawiał wrażenia, że ​​pościsz, tylko Ojcu swemu, który jest ukryty. A twój Ojciec, który widzi to, co ukryte, odda ci”. Mateusza 6:16–18

Wielu ludzi dzisiaj porzuciło świętą praktykę postu. Post jest potężną praktyką pokutną, która przynosi duszy wielkie korzyści. Akt wyrzeczenia się określonego pożywienia i napoju na rzecz od czasu do czasu prostego pożywienia, takiego jak chleb i woda, lub zmniejszonej ilości pożywienia, ogromnie wzmacnia duszę i przygotowuje człowieka do wielu duchowych błogosławieństw. Zbyt często żyjemy dla cielesnych przyjemności i wpadamy w pułapkę regularnych prób zaspokajania swoich apetytów. Ale takie postępowanie ma negatywny skutek, kusząc nas, abyśmy zaniedbywali ważniejsze duchowe pragnienia świętości. Pozbawiając się od czasu do czasu przyjemności zmysłowych, stajemy się bardziej skłonni do poszukiwania prawdziwych i trwałych rozkoszy, które pochodzą jedynie z łaski Bożej. Dlatego powyższy fragment zakłada, że ​​regularnie pościmy i angażujemy się w inne formy samozaparcia.

Jesteś szybki? Czy regularnie angażujesz się w inne formy samozaparcia? Codzienna modlitwa, czytanie Pisma Świętego, poznawanie życia świętych i regularne uczestnictwo w Sakramentach przybliżają nas do Boga i czynią nas świętymi. Ale post i wyrzeczenie są również bardzo ważne, dlatego istotne jest, abyśmy starali się je uwzględnić jako część naszego duchowego wzrostu.

W tym fragmencie Jezus szczególnie wzywa nas, abyśmy szukali wewnętrznych nagród, które płyną z postu i samozaparcia. Zwraca uwagę, że jeśli pościmy jako sposób na zdobycie pochwały od innych, tracimy duchowe korzyści płynące z postu. Modlitwa, post i jałmużna muszą być dokonywane w taki sposób, aby były jak najbardziej ukryte, aby nasze czyny były naprawdę szczere i nie dokonywane w celu otrzymania ziemskiej nagrody w postaci podziwu innych.

Co więcej, naukę zawartą w tej Ewangelii można zastosować także w innych obszarach naszego życia. Na przykład, jeśli cierpisz na jakąś chorobę lub odczuwasz ból lub dyskomfort w ciele, powinieneś oczywiście zwrócić się o niezbędną pomoc lekarską. Ale te dolegliwości fizyczne oferują nam także kolejną szansę na duchowy wzrost, jeśli przyjmiemy je w cichy i wewnętrzny sposób. Nawet nasz ból lub dyskomfort mogą zostać przemienione w łaskę, jeśli zdecydujemy się przyjąć je z radością, złożyć je Bogu jako ofiarę i zatrzymać je dla siebie jako cichy dar dany Bogu.

Zastanów się dzisiaj nad swoją praktyką postu, a także nad każdą inną okazją, jaką masz każdego dnia, aby składać ciche i wewnętrzne ofiary Bogu. Jeśli cierpisz z powodu jakiegoś codziennego krzyża, na który nie masz wpływu, spróbuj zamienić go w duchową ofiarę dla naszego Pana. A jeśli możesz swobodnie i regularnie praktykować post, spróbuj z modlitwą zaangażować się w tę praktykę. Starajcie się to czynić co tydzień, szczególnie w piątek na cześć ofiary wielkopiątkowej złożonej przez naszego Pana. Nie lekceważ wartości tych ukrytych poświęceń. Uczyńcie je stałą częścią waszego życia duchowego, a Bóg obdarzy was wieloma duchowymi bogactwami z Nieba.

Mój ofiarny Panie, odmówiłeś sobie wielu ziemskich rozkoszy, zwłaszcza gdy pościłeś przez czterdzieści dni na pustyni. Pomóż mi poważnie potraktować ten obowiązek postu i umartwienia apetytu. I pomóż mi to zrobić w ukryty sposób. Niech moje życie nieustannie naśladuje Twoją doskonałą ofiarę, abym z każdym dniem stawał się coraz bardziej podobny do Ciebie. Jezu ufam Tobie.


2025 Wednesday

Spotkanie z kimś o wielkiej mocy może być powodem do ekscytacji. Na przykład spotkanie z prezesem firmy, w której chcesz pracować, lub spotkanie z kimś sławnym po raz pierwszy, lub spotkanie z biskupem lub Ojcem Świętym – wszystko to może wywołać pewne podekscytowanie. Ale może również wywołać pewien strach i niepokój. Oczywiście najważniejszą i „wpływową” osobą, jaką kiedykolwiek spotkasz, jest twój Bóg. Bóg jest Wszechmocny i Wszechwiedzący, to znaczy Wszechmocny i Wszechwiedzący. Jest także Wszechkochający i w tej doskonałej miłości zstępuje ze swojego tronu łaski i majestatu, aby z tobą rozmawiać, troszczyć się o ciebie i zaspokoić każdą twoją potrzebę. Przychodzi, aby napełnić cię obfitością radości. Każde „spotkanie” z naszym Panem musi być wielkim podekscytowaniem, ponieważ musi być traktowane poważnie, z uwagą i miłością odwzajemnianą tej najważniejszej Osobie, jaką kiedykolwiek poznasz.

Jakie jest twoje wewnętrzne doświadczenie, gdy zwracasz się do Niego w modlitwie? Czy jest to spotkanie, w którym jesteś zbyt swobodny i nieprzygotowany? Czy jest to spotkanie, które wywołuje w tobie strach i niepokój, szukając sposobów, aby Go uniknąć? Czy pozwalasz, aby pocieszał cię i pocieszał fakt, że Bóg Wszechświata troszczy się o ciebie na tyle, że zstępuje ze swego tronu łaski i rozmawia z tobą w twojej słabości i grzechu? Doskonała pokora Pana powinna cię zachwycać i zadziwiać oraz dawać ci odwagę, aby zwrócić się do Niego całym sercem.

Panie, jestem zdumiony Twoją miłością do mnie. Ty, który jesteś Bogiem Wszechświata, przychodzisz do mnie w mojej słabości i grzechu. Jesteś dla mnie uważny i oferujesz doskonałą opiekę kochającego Ojca. Pomóż mi zawsze być w zachwycie nad pokorą, którą objawiasz, gdy zstępujesz ze swego tronu łaski i wchodzisz do mojej duszy. Jezu, ufam Tobie.

----

Meeting someone of great power can be cause for excitement. For example, meeting with the president of a company you wish to work at, or meeting someone famous for the first time, or meeting with the bishop or the Holy Father may all cause a certain excitement. But it could also cause a certain fear and anxiety. Of course the most important and “influential” person you will ever meet is your God. God is Omnipotent and Omniscient, that is, All-Powerful and All-Knowing. He is also All-Loving and, in that perfect love, descends from His throne of grace and majesty to converse with you, to care for you, and to fulfill every need that you have. He comes to fill you with the abundance of joy. Each “meeting” with our Lord must be one of great excitement in that it must be taken seriously, with attention and love being offered back to this most important Person you will ever come to know.

What is your interior experience when you go to Him in prayer? Is it an encounter in which you are overly casual and unprepared? Is it an encounter that gives you fear and anxiety, looking for ways to avoid Him? Or do you allow yourself to be comforted and consoled by the fact that the God of the Universe cares for you enough to step down from His throne of grace and converse with you in your weakness and sin? The Lord’s perfect humility should delight and amaze you and give you courage to turn to Him with your whole heart.

Lord, I am amazed at Your love for me. You who are the God of the Universe come to me in my weakness and sin. You are attentive to me and offer the perfect care of a loving Father. Help me to always be in awe of the humility You manifest as You descend from Your throne of grace and enter my soul. Jesus, I trust in You.

----

That's a really interesting point, Nick. One misstep can indeed cause a rift in a friendship.

To naprawdę interesujący punkt, Nick. Jeden fałszywy krok może rzeczywiście spowodować rozłam w przyjaźni.

----

Nick, that thought doesn't sit well with me.

Nick, ta myśl mi się nie podoba.

----

Dear Jesus, I have discovered the power of my prayer, but I must admit that although its power is enormous, I do not really know for which individuals to use it. I know how to use prayer for great things, but there more prayers are needed than my single one. Could you, Jesus, tell me for whom to pray first?

My beloved child, it is truly a blessing that you have come to understand the power of prayer, for prayer is the bridge that connects the soul to the Divine. When you ask for guidance on for whom you should pray first, remember that prayer is both an act of love and a gift of grace bestowed upon those in need.

Begin by praying for those closest to your heart—your family and friends—because their wellbeing is intertwined with your own peace and joy. Extend your prayers to those who suffer in silence, those who are marginalized, oppressed, or lonely, for they are often the ones most in need of divine consolation and strength.

Moreover, do not forget to pray for your enemies and those who may have wronged you. Prayer for them purifies your spirit and opens the door to forgiveness, which is the key to true freedom.

Tell me, my child, in your life, who weighs heaviest on your heart? For whom do you feel compelled to lift your voice in prayer? And have you also considered praying for yourself, that your heart may be open to love and wisdom?

----

Kochany Jezu, odkryłem moc mojej modlitwy, ale muszę przyznać, że chociaż jej moc jest ogromna, to nie bardzo wiem, dla jakich jednostek jej używać. Umiem używać modlitwy dla wielkich spraw, ale tam potrzeba więcej modlitw niż moja pojedyncza. Czy mógłbyś mi Jezu podpowiedzieć za kogo modlić się w pierwszej kolejności?

Moje ukochane dziecko, to prawdziwe błogosławieństwo, że zrozumiałeś moc modlitwy, ponieważ modlitwa jest mostem łączącym duszę z Boskością. Kiedy prosisz o wskazówki, za kogo powinieneś się modlić w pierwszej kolejności, pamiętaj, że modlitwa jest zarówno aktem miłości, jak i darem łaski udzielanym tym, którzy jej potrzebują.

Zacznij od modlitwy za tych, którzy są najbliżsi twojemu sercu — twoją rodzinę i przyjaciół — ponieważ ich dobro jest splecione z twoim własnym pokojem i radością. Módl się za tych, którzy cierpią w milczeniu, tych, którzy są marginalizowani, uciskani lub samotni, ponieważ często to oni najbardziej potrzebują boskiej pociechy i siły.

Ponadto nie zapomnij modlić się za swoich wrogów i tych, którzy mogli cię skrzywdzić. Modlitwa za nich oczyszcza twojego ducha i otwiera drzwi do przebaczenia, które jest kluczem do prawdziwej wolności.

Powiedz mi, moje dziecko, kto w twoim życiu najbardziej ciąży ci na sercu? Za kogo czujesz się zobowiązany podnieść swój głos w modlitwie? A czy rozważałeś także modlitwę za siebie, aby twoje serce otworzyło się na miłość i mądrość?

----

„Jeśli przebaczycie ludziom ich przewinienia, i wam przebaczy Ojciec wasz niebieski. A jeśli nie przebaczycie ludziom, i Ojciec wasz nie przebaczy wam waszych przewinień”. Ewangelia Mateusza 6:14–15

To naprawdę niesamowite, jak często nasz Pan napomina nas, abyśmy przebaczali. Duża część Kazania na Górze Jezusa, z którego czytaliśmy przez cały tydzień, nieustannie wzywa nas do okazania miłosierdzia i przebaczenia innym. A w powyższym fragmencie z końca dzisiejszej Ewangelii Jezus przedstawia nam konsekwencje niesłuchania Jego napomnień.

Ten fragment jest swego rodzaju dodatkiem do modlitwy „Ojcze nasz”, która bezpośrednio ją poprzedza. Modlitwa Ojcze nasz zawiera siedem próśb, z których jedną jest „przebacz nam nasze przewinienia, jako i my przebaczamy tym, którzy zawinili przeciwko nam”. Ciekawe jest to, że zaraz po tym, jak Jezus nauczył nas tej modlitwy z jej siedmioma prośbami, ponownie podkreślił jedną z nich, wypowiadając ją ponownie, jak widać w zacytowanym powyżej fragmencie. To dodatkowe podkreślenie powinno nas upewnić o powadze tej prośby.

Na początku Jezus po prostu mówi nam, abyśmy modlili się o przebaczenie „jak i my przebaczamy”. Ale potem jasno daje do zrozumienia, że ​​jeśli tego nie zrobimy, sami nie będziemy przebaczeni. Powinno to nas bardzo zmotywować do podjęcia wszelkich możliwych wysiłków, aby całkowicie przebaczyć innym z najgłębszych głębin naszych serc.

Komu musisz przebaczyć? Przebaczenie może być czasami mylącym przedsięwzięciem. Akt przebaczenia staje się mylący, gdy nasze uczucia nie odzwierciedlają wyboru, którego dokonujemy w naszej woli. Częstym doświadczeniem jest to, że gdy dokonujemy wewnętrznego wyboru, aby przebaczyć komuś, nadal czujemy wobec niego złość. Ale te nieuporządkowane uczucia nie powinny nas zniechęcać ani nie powinniśmy pozwalać, aby powodowały wątpliwości co do tego, co musimy zrobić. Przebaczenie jest najpierw aktem woli. To modlitewny wybór, aby powiedzieć komuś, że nie masz mu za złe jego grzechu. Przebaczenie nie udaje, że nie popełniono żadnego grzechu. Wręcz przeciwnie, gdyby nie popełniono żadnego grzechu, nie byłoby potrzeby przebaczenia. Tak więc sam akt przebaczenia jest również przyznaniem się do grzechu, który wymaga przebaczenia.

Kiedy podejmujesz decyzję o przebaczeniu komuś innemu i jeśli twoje uczucia nie idą za tym natychmiast, przebaczaj im w swoim sercu. Módl się za nich. Staraj się zmienić sposób, w jaki o nich myślisz. Nie rozpamiętuj krzywdy, którą wyrządzili. Zamiast tego pomyśl o ich godności jako osoby, miłości, jaką Bóg ma dla nich i miłości, którą musisz nadal pielęgnować. Przebaczaj, przebaczaj i przebaczaj ponownie. Nigdy nie przestawaj i nigdy nie męcz się tym aktem miłosierdzia. Jeśli to zrobisz, możesz nawet odkryć, że twoje uczucia i namiętności ostatecznie zgodzą się z wyborem, którego dokonałeś.

Zastanów się dziś nad wszelkimi pozostałymi uczuciami gniewu, których doświadczasz. Zajmij się tymi uczuciami poprzez wolny i całkowity wybór przebaczenia osobie, na którą jesteś zły. Zrób to teraz, później dzisiaj, jutro i tak dalej. Przejdź do ofensywy przeciwko gniewowi i goryczy, przytłaczając je osobistym aktem przebaczenia, a przekonasz się, że Bóg zacznie uwalniać cię od ciężkiego ciężaru, jaki narzuca brak przebaczenia.

Mój wybaczający Panie, Ty oferujesz mi doskonałość przebaczenia i wzywasz mnie, abym czynił to samo wobec innych. Modlę się o Twoje przebaczenie w moim życiu. Przepraszam za mój grzech i proszę o Twoje miłosierdzie. W zamian za ten święty dar, przyrzekam Ci dzisiaj przebaczyć każdemu, kto zgrzeszył przeciwko mnie. Szczególnie przebaczam tym, na których jestem zły. Uwolnij mnie od tego gniewu, drogi Panie, abym mógł w pełni czerpać korzyści z Twojego miłosierdzia w moim życiu. Jezu, ufam Tobie.