CALENDAR   HOME  02_MUSIC   03_PAINTINGS   04_POLITICS   05_BOOKS   06_MOVIES   07_SAINTS   08_SOFTWARE   09_PRZYJACIELE 10_OBJAWIENIA  11_DICTIONARY 12_PHOTOGRAPHY 13_ACCOUNTING  

01_January   02_February   03_March   04_April   05_May   06_June   07_July   08_August   09_September   10_October   11_November   12_December   13_Opłaty    29_Apr  Back   Next

Spelling School

 

2023 Saturday

Erazm z Rotterdamu stwierdził: Studium nauk wyzwolonych, oczywiście skromne i właściwe, przysparza prawdzie godnej umiłowania wielbicieli bardziej zagorzałych, bardziej wytrwałych i stałych, tak że z jeszcze większym zapałem do niej dążą, z jeszcze większą uporczywością jej szukają, a na koniec znajdują jeszcze większą słodycz w wytrwaniu przy niej.

To ciekawe, przypomina mi to poznawanie Pisma Świętego i żywotów świętych, a może nawet Jezusa Chrystusa i Maryi Dziewicy, Matki Jego. No tak, nauki ścisłe zaspakajają ciekawość ludzką, Maryja i Jezus z drugiej strony nadają sens całemu istnieniu, a szczególnie istnieniu człowieka. Poznawanie Boga, to prawdziwe spełnienie w życiu, to właśnie ta słodycz, o której pisał Erazm.

----

Gdybym też miał dar prorokowania
i znał wszystkie tajemnice,
i posiadł wszelką wiedzę,
i wiarę miał tak wielką, iżbym góry przenosił,
a miłości bym nie miał –
byłbym niczym.

To prawda, miłości człowiek uczy się poznając Jezusa Chrystusa i Mu służąc, a nie przez intelektualne rozważania. I tu właśnie dostrzegamy wyższość doskonalenia duchowego nad doskonaleniem intelektualnym, tak samo, jak istnienie wyższość doskonalenia intelektualnego, nad doskonaleniem fizycznym. Rozwojowi duchowemu zawsze towarzyszy słodycz, radość i poznawanie rzeczy nie z tego świata. Rzeczy które mogą być tylko objawione, ledwo co, przez człowieka zrozumiałe, a być może niemożliwe dla rozumowego pojęcia.

----

“Whoever eats my flesh and drinks my blood remains in me and I in him.” After Jesus said this, many who had been listening to Him left Him and no longer followed Him.

As a result of this, many of his disciples returned to their former way of life and no longer walked with him. Jesus then said to the Twelve, “Do you also want to leave?”

They remained stuck on a purely intellectual level, and, thus, the idea of eating the Flesh and Blood of the Son of God was more than they could comprehend.

My glorious Lord, Your teaching on the Most Holy Eucharist is beyond human comprehension. It is a mystery so deep that we will never fully understand this precious gift. Open my eyes, dear Lord, and speak to my mind so that I may listen to Your words and respond with the deepest faith. Jesus, I trust in You.

----

Dzisiejszy dzień, to dzień mojej konsekracji, czyli dobrowolnemu oddaniu się w niewolę Najświętszej Maryi Panny.

Konsekracja to poświęcenie Bogu czegoś lub kogoś całkowicie, tylko i wyłącznie dla Niego, na zawsze. Jeśli człowiek dobrowolnie konsekruje się, to znaczy, że tu gdzie jest, w jego powołaniu, chce żyć całkowicie oddany Bogu.

2024 Monday

Dzisiaj, 29 kwietnia, obchodzę pierwszą rocznicę mojej konsekracji - aktu oddania się pod opiekę Matki Bożej. To dla mnie wyjątkowy czas, pełen refleksji i wdzięczności za łaskę jaką otrzymałem, oddając siebie całego Matce Najświętszej.

Konsekracja to akt oddania się Bogu poprzez Matkę Najświętszą. Jest to dobrowolne oddanie własnego życia, swoich myśli, słów i działań pod opiekę Maryi. To decyzja, która zmienia nasze życie i umacnia naszą więź z Chrystusem. To również zaproszenie do głębszej relacji z Matką Bożą, która zawsze nas wspiera, chroni i prowadzi.

Od momentu podjęcia decyzji o konsekracji, czuję, że moje życie zmieniło się na lepsze. Moja wiara została wzmocniona, a relacja z Bogiem stała się bardziej osobista i żywa. Maryja stała się moją przewodniczką i opiekunką, która towarzyszy mi codziennie, pomagając mi w trudnych chwilach i radościach życia.

Dzisiejsza rocznica jest dla mnie czasem refleksji nad moją relacją z Matką Bożą, nad tym, jak się rozwijała i jakie owoce przyniosła w moim życiu. To także okazja do wdzięczności za wszystkie łaski, które otrzymuję poprzez moje oddanie się pod Jej opiekę.

Konsekracja to nie tylko akt jednorazowy, ale również proces, który trwa przez całe życie. Każdego dnia staram się być lepszym człowiekiem, bardziej oddanym Bogu i Maryi, bardziej hojnym i pełnym miłości dla innych. To droga, którą chcę podążać, wierząc, że Matka Boża zawsze jest ze mną, prowadząc mnie do Jej Syna.

Dzisiaj dziękuję Matce Najświętszej za Jej miłość i opiekę, za to, że jest moim przewodnikiem i najlepszą przyjaciółką. Jestem pewny, że zawsze mogę polegać na Jej wsparciu i wszechmocy, nawet w najtrudniejszych chwilach mojego życia.

Niech ta rocznica będzie dla mnie czasem nawrócenia, odnowienia i jeszcze głębszego oddania się Jezusowi poprzez Maryję. Niech moje życie stanie się świadectwem miłości Boga i Jego Matki, niech każdy mój krok będzie prowadzony przez jej rękę.

Dziś składam Matce Bożej moje serdeczne podziękowanie i prośbę o dalsze prowadzenie i opiekę. Niech moja konsekracja przynosi owoce miłości, pokoju i radości, a ja będę mógł coraz bardziej oddawać chwałę Bogu przez moje życie.

Niech Maryja, Królowa Pokoju, zawsze będzie ze mną i moją rodziną, prowadząc nas ku niebu i wiecznemu życiu w obecności Boga. Niech Jezus Chrystus błogosławi mnie i wszystkich, którzy zaufali Jego Matce i oddali się pod Jej opiekę.

Amen.

----

W Ewangelii według św. Jana, Jezus przemawia mówiąc, że "jeżeli ktoś się nie narodzi z wody i Ducha Świętego, nie może wejść do Królestwa Bożego". To stwierdzenie budzi wiele kontrowersji i interpretacji, ale jedno jest pewne - Jezus nawiązuje tutaj do konieczności nawrócenia i przyjęcia Ducha Świętego jako warunków koniecznych do wejścia do Królestwa Bożego.

Narodzenie się z wody odnosi się do chrztu, sakramentu, który symbolizuje oczyszczenie i odrodzenie z grzechu pierworodnego. Chrześcijanie wierzą, że przez chrzest zostają zbawieni i stają się dziećmi Bożymi. Jest to pierwszy krok ku zbawieniu i przyjęciu Ducha Świętego.

Natomiast narodzenie się z Ducha odnosi się do przyjęcia Ducha Świętego, który prowadzi, kieruje i przemienia życie chrześcijanina. Duch Święty jest obecny w życiu wierzącego, pomaga mu wzrastać w wierze, prowadzi go na drodze świętości i daje mu siłę do pokonywania trudności i pokus.

W kontekście cytatu z Ewangelii, Jezus uczy, że aby wejść do Królestwa Bożego, konieczne jest spełnienie dwóch warunków - przyjęcie chrztu i Ducha Świętego. Oznacza to, że zbawienie jest darem Bożym, który należy przyjąć i zaakceptować.

Chrześcijanie wierzą, że zbawieniu możemy osiągnąć tylko poprzez wiarę w Jezusa Chrystusa, nawrócenie oraz przyjęcie sakramentów, takich jak chrzest i bierzmowanie. Te dwa sakramenty są znakiem przyjęcia łaski Bożej i obietnicą przyszłego życia wiecznego w Królestwie Bożym.

Jednakże, należy pamiętać, że sam fakt przyjęcia chrztu i Ducha Świętego nie gwarantuje zbawienia. Konieczne jest także życie zgodnie z nauką Jezusa, praktykowanie cnoty i miłość bliźniego. Wszystko to stanowi integralną część drogi do zbawienia i wejścia do Królestwa Bożego.

Podsumowując, cytując słowa Jezusa z Ewangelii według św. Jana, możemy zrozumieć, że gdyż ktoś nie narodzi się ponownie z wody i Ducha, nie może wejść do Królestwa Bożego. Chrześcijanie wierzą, że konieczne jest przyjęcie sakramentów, nawrócenie i życie w zgodzie z nauką Jezusa, aby osiągnąć zbawienie i uczestniczyć w życiu wiecznym u boku Boga.

----

1. Sport - większość ludzi lubi aktywnie spędzać czas i uprawiać sport. Może to być joging, siłownia, jazda na rowerze lub gra w piłkę nożną.
2. Gotowanie - wielu ludzi uwielbia tworzyć własne potrawy i eksperymentować w kuchni.
3. Podróże - podróżowanie po nowych miejscach pozwala ludziom odkrywać nowe kultury i tradycje oraz tworzyć niezapomniane wspomnienia.
4. Czytanie - książki stanowią świetny sposób na relaks i odpoczynek po ciężkim dniu.
5. Sztuka - zarówno tworzenie, jak i obcowanie ze sztuką może przynieść ludziom wiele radości i inspiracji.
6. Muzyka - słuchanie ulubionej muzyki może poprawić nastrój i dodatkowo zrelaksować.
7. Spędzanie czasu z rodziną i przyjaciółmi - bliskie relacje z innymi ludźmi są bardzo ważne dla większości osób.
8. Film - oglądanie filmów to świetny sposób na relaks i rozrywkę.
9. Śpiewanie - niektórzy ludzie uwielbiają śpiewać i wyrażać swoje emocje przez muzykę.
10. Fotografia - robienie zdjęć pozwala ludziom uchwycić piękne chwile i zachować je na długie lata.
11. Ogrodnictwo - uprawianie roślin i dbanie o ogród może być relaksujące i satysfakcjonujące.
12. Pisanie - tworzenie własnych tekstów i opowiadań może być świetnym wyrazem kreatywności.
13. Sztuczki magiczne - zdolność zaskakiwania i imponowania innym może być niezwykle satysfakcjonująca.
14. Gry planszowe - wspólne spędzanie czasu przy planszówkach to świetny sposób na integrację i zabawę.
15. Maraton serialowy - oglądanie ulubionych seriali i filmów przez cały dzień może być doskonałym sposobem na leniwe popołudnie.
16. Aktywność na świeżym powietrzu - multum ludzi uwielbia wędrować, jeździć na rowerze, biegać lub po prostu spacerować na świeżym powietrzu.
17. Koncerty i festiwale - wiele osób uwielbia uczestniczyć w koncertach i festiwalach muzycznych, gdzie mogą zanurzyć się w atmosferę muzyki na żywo.
18. Moda - śledzenie najnowszych trendów modowych i tworzenie własnego stylu to pasja wielu osób.
19. Jeździectwo - jazda konno to nie tylko sport, ale także sposób na relaks i kontakt z naturą.
20. Książki kucharskie - tworzenie potraw z przepisów zawartych w książkach kulinarnych może być nie tylko smacznym, ale także kreatywnym zajęciem.

----

Wymień 20 rzeczy, których ludzie nie lubią robić najbardziej

1. Sprzątanie - pewnie nie ma osoby, która lubi zbierać brudne naczynia czy odkurzać podłogę, jednak konieczność powstrzymuje nas przed tym aż do momentu, gdy coś naprawdę się zapracuje.
2. Wychodzenie z łóżka rano - dla niektórych najtrudniejszym momentem dnia jest porzucenie ciepłego łóżka i stawienie czoła kolejnemu dniu.
3. Pisanie życiorysu - czy to do aplikacji o pracę, czy też na stronę randkową – niełatwe jest opisanie siebie w kilku zdaniach.
4. Sprawdzanie rachunków - czy to faktury, opłaty czy stan konta, nikt nie lubi przypominać sobie o wydatkach.
5. Stawianie się u dentysty - wizyta u stomatologa zazwyczaj nie należy do ulubionych, jednak zdrowie jamy ustnej wymaga regularnych kontroli.
6. Cofanie zaległych zadań - odrobienie pracy, której się nie zrobiło w terminie, wymaga dużego nakładu sił, a zamiast tego wolimy odwlekać.
7. Odprawianie wysiłku fizycznego - trening na siłowni czy też długie bieganie to nie jest to, co większość ludzi chce robić w wolnym czasie.
8. Gotowanie - choć kojarzy się z przyjemnością dla wielu, dla innych jest to zadanie, które zawsze wydaje się wymagać za dużo wysiłku.
9. Zmywanie naczyń - nie ma nic gorszego niż sterta brudnych talerzy po obiedzie, którą trzeba uporać się zaraz po posiłku.
10. Pakowanie się na wakacje - przygotowanie walizek, sprawdzenie listy rzeczy, które niezbędne, a wszystko spakować w ograniczoną ilość miejsca - to może być prawdziwe wyzwanie.
11. Rozmowy z osobami niechcianymi - czy to na telefonie czy na wizycie, trudno jest znaleźć motywację do prowadzenia rozmowy z osobą, z którą się nie lubi.
12. Uczestniczenie w rodzinnych spotkaniach - choćby były to święta Bożego Narodzenia czy urodziny babci, nie zawsze chce się spędzać czas z rodziną.
13. Zmienianie pieluchy - rodzice dobrze wiedzą, jak trudne może być zmienianie pieluchy u małego dziecka, szczególnie gdy dziecko jest bardzo ruchliwe.
14. Księgowość - prowadzenie prywatnej lub firmowej księgowości nie jest dla każdego, a precyzja i dbałość o szczegóły mogą odrzucać.
15. Planowanie imprez - organizacja przyjęcia, urodzin czy wesela wymaga dużego nakładu czasu i wysiłku, a nie zawsze przynosi oczekiwane rezultaty.
16. Jazda w korku - spędzanie godzin w korku na drodze nie jest przyjemne i frustrujące.
17. Nakręcanie zegarka - czy to mechaniczny czy elektroniczny, życie z zegarkiem, który trzeba codziennie nakręcać, może być zmora.
18. Pobieranie krwi - badania wymagające pobrania krwi to dla wielu nieprzyjemne doświadczenie.
19. Zgłaszanie się na wizyty lekarskie - niełatwo jest zdecydować się na wizytę u lekarza, szczególnie gdy wiąże się to z nieprzyjemnymi badaniami.
20. Naprawa sprzętu domowego - wydarzenia awarii, które wymagają natychmiastowej interwencji, mogą być stresujące i frustrujące.

----

Człowiek, jako istota skomplikowana i wielowymiarowa, składa się z trzech kluczowych elementów: ciała, umysłu i otoczenia. Te trzy składowe są ze sobą nierozerwalnie związane i współdziałają w codziennym funkcjonowaniu jednostki.

Ciało jest pierwszym z elementów, które definiują człowieka. Jest to fizyczna obudowa, w której mieszka nasza dusza. Ciało jest podstawowym narzędziem, dzięki któremu możemy interweniować w świecie zewnętrznym, doświadczać go i rozwijać się. Poprzez ciało odbieramy bodźce z otoczenia, komunikujemy się z innymi ludźmi, wykonujemy codzienne czynności i realizujemy nasze cele.

Drugim składnikiem człowieka jest umysł. Jest to niezwykle złożony mechanizm, który pozwala nam myśleć, odczuwać emocje, zapamiętywać, rozumieć świat i podejmować decyzje. Umysł jest siedzibą naszych myśli, marzeń, wyobraźni i planów. To on pozwala nam rozwijać się intelektualnie, poszerzać nasze horyzonty i doskonalić siebie.

Ostatnim, choć równie istotnym elementem, jest otoczenie. To środowisko, w którym żyjemy, pracujemy, uczymy się i rozwijamy. Otoczenie składa się z ludzi, miejsc, sytuacji, kultury i warunków materialnych. To ono kształtuje nasze zachowania, wartości, przekonania i cele. Bez odpowiedniego otoczenia ciężko jest człowiekowi osiągnąć pełnię swojego potencjału i spełnić się jako jednostka.

Wszystkie te trzy składniki – ciało, umysł i otoczenie – są ze sobą silnie powiązane i wpływają na siebie nawzajem. Zadbana kondycja fizyczna ciała wpływa pozytywnie na nasz umysł, poprawiając koncentrację, samopoczucie i jakość myślenia. Z kolei zdrowy umysł pozwala nam podejmować mądre decyzje, radzić sobie z wyzwaniami i osiągać cele. Natomiast odpowiednio dobrane i sprzyjające otoczenie może zmaksymalizować nasz potencjał, pobudzając do działania, motywując i inspirować.

Dlatego ważne jest, aby dbać o wszystkie te trzy elementy równocześnie, dbając o swoje ciało poprzez aktywność fizyczną, zdrowe odżywianie i odpoczynek, rozwijając swoje umiejętności i wiedzę oraz otaczając się pozytywnymi ludźmi i inspirującym otoczeniem. Tylko wtedy będziemy mogli osiągnąć harmonię i równowagę między ciałem, umysłem i otoczeniem, co pozwoli nam cieszyć się pełnią życia i realizować nasze marzenia i cele.

----

Jezus powiedział swoim uczniom: „Pokój zostawiam wam; mój pokój daję wam. Nie tak jak świat daje, Ja wam daję.” Jana 14:27

Czym więc pokój, który daje ci Jezus, różni się od pozornego pokoju, który daje świat? Wszyscy pragniemy spokoju w życiu. Pragnienie wewnętrznego pokoju jest wpisane w naszą naturę. I choć wiele osób dokonuje wyborów, które prowadzą do wewnętrznego nieporządku, a nawet chaosu, wybory te często wynikają z niejasnego poczucia tego, co tak naprawdę zapewnia spełnienie.

Na przykład ci, którzy decydują się karmić uzależnienie od narkotyków lub alkoholu, często rozpoczęli to uzależnienie z błędnego pragnienia szczęścia. Doświadczona tymczasowa poprawa daje tymczasowe poczucie dobrego samopoczucia. Ale obiektywnie rzecz biorąc, jest bardzo jasne, że tymczasowy „pokój”, jaki uzyskuje się dzięki tym działaniom, ostatecznie prowadzi do utraty tego, czego pragnie. A kiedy te wybory stają się uzależnieniami, osoba często wpada w pułapkę spirali spadkowej.

Istnieją także niezliczone inne sposoby poszukiwania satysfakcji i spełnienia w życiu. Pieniądze, rozwiązłość, oszustwo, egoizm, złość, oszustwo i tym podobne to działania podejmowane w celu osiągnięcia pewnej satysfakcji. Naszym codziennym celem musi być zdemaskowanie tych zwodniczych działań, abyśmy mogli zobaczyć, czym są i jakie owoce wydają. Są to niewątpliwie jedne z wielu sposobów, w jakie „świat” oferuje nam pokój.

Jeśli chodzi o prawdziwe szczęście w życiu, dar prawdziwego pokoju wewnętrznego jest jednym z najwyraźniejszych znaków, że jesteśmy na dobrej drodze i podejmujemy właściwe decyzje. Kiedy każdego dnia wybieramy wolę Bożą, wybory te mogą być trudne i wymagać wielu początkowych poświęceń. Miłość może być trudna. Wierność Bożemu prawu moralnemu może stanowić wyzwanie. A odmowa grzechu jest trudna. Jednak wybieranie woli Bożej w ciągu naszego dnia, każdego dnia, zacznie wytwarzać w nas pocieszający i podtrzymujący dar pokoju Chrystusowego.

Prawdziwy pokój rodzi siłę. Prowadzi do wewnętrznej integralności i całości. Daje jasność myślenia i pewność przekonań. Pokój Boży prowadzi do większego pokoju. Prowadzi do wyborów opartych na przemyślanych działaniach miłości. Pokój prowadzi nas do woli Bożej, a wola Boża prowadzi do pokoju. Efekt cykliczny ma charakter wykładniczy i jest jednym z najwyraźniejszych wskazówek prowadzących do szczęścia w życiu.

Zastanów się dzisiaj nad tym, czy naprawdę masz pokój w swoim sercu. Czy rozpoznajesz spokojną, silną i podtrzymującą obecność Boga w swojej duszy? Czy twoje codzienne wybory przyczyniają się do większej integralności serca i jasności umysłu? Czy czujesz radość i spokój nawet pośród największych wyzwań w życiu? Szukaj tego pokoju, bo jeśli to zrobisz, będziesz szukać dobrego Boga, który wytwarza ten chwalebny dar w twoim sercu.

Mój Panie prawdziwego pokoju, Ty i Twoja święta wola jesteś jedyną drogą do najgłębszego spełnienia wszystkich moich pragnień w życiu. Kiedy dokonuję złych wyborów, które prowadzą do nieporządku i zamętu, pomóż mi zwrócić się do Ciebie całym sercem. Proszę, zdemaskuj wszelkie oszustwa, z którymi walczę, i daj mi siłę, której potrzebuję, aby szukać wyłącznie Ciebie i Twojego pokoju. Jezu ufam Tobie.

2025 Tuesday

In a lush jungle filled with towering trees, vibrant flowers, and the sweet songs of birds, there lived a photographer named Leo. He was known for his incredible pictures of wild animals, but Leo had one dream—to capture the image of the rare, golden-tailed tiger.

Every morning, Leo would pack his camera and venture deeper into the jungle, patiently waiting for a glimpse of the elusive tiger. Along the way, he photographed playful monkeys swinging through the trees, a family of elephants bathing in a pond, and colourful parrots chirping cheerfully.

One day, Leo heard rustling in the bushes and froze. Could it be the golden-tailed tiger? He held his breath and raised his camera, ready for the perfect shot. But instead of the tiger, out stepped a wise old tortoise. "You're always looking for what you don't have," said the tortoise, "but have you noticed the beauty all around you?"

Leo paused and looked through his camera again—not searching, but appreciating. He saw how the sunlight danced on the leaves, how ants worked together as a team, and how every creature, big and small, played its role in the jungle's harmony.

That evening, as Leo walked home, his heart felt fuller. He realized that his jungle journey was not just about finding the tiger but about seeing the wonder in what he had already found.

----

Umartwienie to praktyka zaprzeczania swojej woli, aby wzrastać w większym oderwaniu od przemijających rzeczy tego świata. Musimy starać się odłączyć od wszystkiego, oprócz Boga i Jego świętej Woli. Nie chodzi o to, że wszystko, co lubimy lub pragniemy, jest złe, ale jeśli chcemy prawdziwej świętości, nasze pragnienie Boga musi przekształcić każde inne pragnienie i ukierunkować je wszystkie. Umartwienie wewnętrzne polega na sposobach, w jakie zaprzeczamy naszym własnym myślom lub woli. Na przykład, wypowiadając miłe słowo, gdy nie mamy na to ochoty, lub powstrzymując język, gdy trudno go powstrzymać. Umartwienie zewnętrzne polega na praktykach, takich jak post od jedzenia, które lubimy, lub rezygnacja z czegoś na Wielki Post i przez cały rok. Praktyki te są niezbędne dla życia duchowego, jeśli poważnie podchodzisz do swojej relacji z Bogiem.

Do czego jesteś najbardziej przywiązany? Co wydaje się kontrolować cię i najbardziej ukierunkowywać twoje pragnienia? Może to być grzeszna skłonność lub pasja do jakiegoś naturalnego hobby. Zacznij od swoich grzesznych skłonności i poszukaj sposobów na umartwienie swoich pragnień, aby stać się wystarczająco silnym, aby przezwyciężyć te grzechy. Przyjrzyj się również swoim naturalnym namiętnościom i upodobaniom. Wybór swobodnego poświęcenia ich, do pewnego stopnia, od czasu do czasu, jest pozytywnym i świętym sposobem na wzrost w świętości. Poszukaj sposobów, aby to zrobić, a Boże Miłosierdzie popłynie obficiej.

Panie, pragnę pragnąć tylko Ciebie i ponad wszystkie inne pragnienia. Oczyść mnie i uwolnij od moich licznych przywiązań w tym życiu. Pomóż mi mieć odwagę do składania codziennych ofiar Tobie, aby mój umysł i wola były bardziej przygotowane na przyjęcie Twojego Miłosierdzia. Jezu, ufam Tobie.

----

Mortification is a practice of denying your will so as to grow in greater detachment from the passing things of this world. We must seek to detach from everything but God and His holy Will. It’s not that everything we like or desire is bad, but if we want true holiness, our desire for God must transform every other desire and direct them all. Interior mortification consists of ways in which we deny our own thoughts or will. For example, saying a kind word when we do not feel like it, or holding our tongue when it is hard to hold. Exterior mortification consists of practices such as fasting from foods we like or giving things up for Lent and throughout the year. These practices are essential to the spiritual life if you are serious about your relationship with God.

What are you most attached to? What seems to control you and direct your desires the most? It could be a sinful tendency, or it could be a passion for some natural hobby. Start with your sinful tendencies and look for ways to mortify your desires so as to become strong enough to overcome these sins. Look also at your natural passions and likes. Choosing to freely sacrifice these, to a certain extent, from time to time, is a positive and holy way to grow in holiness. Look for ways to do this and God’s Mercy will flow more abundantly.

Lord, I desire to desire You alone and above all other desires. Purify me and free me from my many attachments in this life. Help me to have the courage to make daily sacrifices to You so that my mind and will are more prepared to receive Your Mercy. Jesus, I trust in You.

----

„Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne”. Jana 3:16

Dzisiaj kontynuujemy czytanie z rozmowy Jezusa z Nikodemem, faryzeuszem, który ostatecznie się nawrócił i jest czczony jako jeden z pierwszych świętych Kościoła. Przypomnijmy, że Jezus rzucił wyzwanie Nikodemowi, aby pomóc mu podjąć trudną decyzję odrzucenia złośliwości innych faryzeuszy i zostania Jego naśladowcą. Ten cytowany powyżej fragment pochodzi z pierwszej rozmowy Nikodema z Jezusem i jest często cytowany przez naszych ewangelicznych braci i siostry jako podsumowanie całej Ewangelii. I tak właśnie jest.

W całym rozdziale 3 Ewangelii Jana Jezus naucza o świetle i ciemności, narodzeniu z góry, niegodziwości, grzechu, potępieniu, Duchu i wielu innych rzeczach. Ale pod wieloma względami wszystko, czego Jezus nauczał w tym rozdziale i w trakcie swojej publicznej posługi, można podsumować w tym krótkim i konkretnym stwierdzeniu: „Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne”. To krótkie nauczanie można podzielić na pięć zasadniczych prawd.

Po pierwsze, miłość Ojca do ludzkości, a konkretnie do ciebie, jest miłością tak głęboką, że nie ma sposobu, abyśmy kiedykolwiek w pełni zrozumieli głębię Jego miłości.

Po drugie, miłość Ojca do nas zmusiła Go do dania nam największego daru, jaki kiedykolwiek moglibyśmy otrzymać i największego daru, jaki Ojciec mógł dać: Jego własnego boskiego Syna. Ten dar musi być rozważany w modlitwie, jeśli mamy dojść do głębszego zrozumienia nieskończonej hojności Ojca.

Po trzecie, gdy w modlitwie coraz głębiej wnikamy w nasze zrozumienie tego niesamowitego daru Syna, naszą jedyną właściwą odpowiedzią jest wiara. Musimy „wierzyć w Niego”. A nasza wiara musi się pogłębiać tak samo, jak pogłębia się nasze zrozumienie.

Po czwarte, musimy zdać sobie sprawę, że wieczna śmierć jest zawsze możliwa. Możliwe jest, że wiecznie „zginiemy”. Uświadomienie sobie tego da nam jeszcze głębszy wgląd w dar Syna, ponieważ uświadomimy sobie, że pierwszym obowiązkiem Syna jest uratowanie nas przed wiecznym oddzieleniem od Ojca.

Na koniec, dar Syna od Ojca nie tylko nas uratuje, ale także przyciągnie nas na wyżyny Nieba. To znaczy, że otrzymujemy „życie wieczne”. Ten dar wieczności ma nieskończoną pojemność, wartość, chwałę i spełnienie.

Rozważ dziś to podsumowanie całej Ewangelii: „Tak bowiem Bóg umiłował świat, że Syna swego jednorodzonego dał, aby każdy, kto w Niego wierzy, nie zginął, ale miał życie wieczne”. Rozważ to linijka po linijce, modląc się, aby zrozumieć piękne i przemieniające prawdy objawione nam przez naszego Pana w tej świętej rozmowie z Nikodemem. Spróbuj zobaczyć siebie jako Nikodema, dobrego człowieka, który stara się jaśniej zrozumieć Jezusa i Jego nauki. Jeśli potrafisz słuchać tych słów z Nikodemem i przyjąć je głęboko z wiarą, to ty również będziesz miał udział w wiecznej chwale, którą te słowa obiecują.

Mój chwalebny Panie, przyszedłeś do nas jako największy Dar, jaki kiedykolwiek sobie wyobrażano. Jesteś darem Ojca w Niebie. Zostałeś posłany z miłości w celu zbawienia nas i wciągnięcia nas w chwałę wieczności. Pomóż mi zrozumieć i uwierzyć we wszystko, czym jesteś, i przyjąć Cię jako zbawczy Dar na Wieczność. Jezu, ufam Tobie.