2023 Wednesday
A teraz napiszę, dlaczego niektórzy ludzie nie wejdą do Królestwa Niebieskiego. Nie wejdą dlatego, bo uważają, że lepiej jest grzeszyć i radować się życiem, niż cierpieć dla Jezusa Chrystusa. Ciekawe, ale przecież bardzo dużo ludzi tak właśnie mówi. To prawda, święci ludzie wolą cierpieć dla Boga, niż żyć w przepychu, ale przy okazji grzeszyć. Jak ktoś chce być świętym człowiekiem, to dobrze by zrobił, by o tym pamiętał i zaczął mówić, że dla Boga, to nawet i chętnie by pocierpiał.
----
No tak, wybór jest bardzo trudny, jeżeli trzeba wybierać, pomiędzy grzechem i zyskiem teraźniejszym, czy też cierpieniem i zyskiem pośmiertnym. Tym bardziej, że wielu ludzi wcale w to życie pośmiertne nie wierzy. To znaczy dla niektórych ludzi jest to wybór bardzo łatwy. To znaczy, zawsze są ludzie co wybiorą grzech i zysk, bez zastanowienia to wiedzą, tak samo, jak są ludzie co bez zastanowienia wybiorą dobro niż grzech. Ale też jest wielu ludzi, dla których pokusa zysku za grzech jest bardzo duża i nawet jak wybiorą dobrze, czyli cierpienie, to nie są tego tak bardzo pewni, że wybrali dobrze. A przecież zawsze lepiej być pewnym swoich życiowych wyborów niż pewnym nie być. Dlatego też Apokalipsa św. Jana mówi, żeby zło popełniło jeszcze więcej zła, a dobro, żeby jeszcze bardziej się uświęciło. Tu przecież nie może być wątpliwości.
----
Cierpieć dla Boga Ojca i przy okazji nie grzeszyć do samego końca, czyli do ostatniego tchu, to największa doskonałość. Czyli cierpieć i mówić: "Ojcze, wybacz im, bo nie wiedzą co czynią".
----
Osobną kategorię stanowią ludzie, szpiegujący nie ze względów zysku, a przez wrodzone zamiłowanie do awanturniczego życia, do przygód i niebezpieczeństwa. Ludzie tego typu bardzo rzadko szpiegują na niekorzyść własnej ojczyzny, niejednokrotnie jednak, traktując szpiegostwo jako swego rodzaju sport, uprawiają je na korzyść i szkodę państw trzecich, z ich ojczyzną nie związanych.
----
Teraz sobie uzmysłowiłem, że szpieg zawsze musi być kryminalistą. Szpiega w skrócie można nazwać człowieka, który ma właśnie licencję na zabijanie. To człowiek, który czyni różnego rodzaju przestępstwa, za które zwykle nie idzie do więzienia, bo albo działa w kraju, w którym za te przestępstwa jest wynagradzany, albo nawet jak jest złapany w obcym kraju, to ludzie dla których pracuje, robią wszystko, by taki przestępca był uwolniony i uniknął kary. No tak, szpieg to nic innego, jak przestępca, czy też kryminalista, który wybrał właśnie taki zawód i taki sposób na życie.
----
Cechą charakterystyczną szpiegostwa jest właśnie zły zamiar, bez którego o szpiegostwie mowy być nawet nie może.
Innymi słowy, każdy szpieg musi wiedzieć, że będzie diabłem na tym świecie, a nie Aniołem. Można chyba powiedzieć, że każdy kto podpisuje kontrakt z organizacją szpiegowską, podpisuje kontrakt z diabłem. Szkoda, że nie wszyscy ludzie zdają sobie z tego sprawę.
----
Inną cechą szpiegostwa jest tajność. Jeżeli człowiek nie ukrywa swojej działalności (na przykład chowa się za ścianą) i robi wszystko nie musząc się przebierać lub udawać kogoś innego, to taki człowiek szpiegiem nie jest.
----
Nikt inny chyba nie może żądać od syna, żeby donosił na ojca, lub od męża, żeby donosił na żonę, kiedy grozi pewna kara śmierci. Przepis taki mógł powstać jedynie w warunkach sowieckich, w społeczeństwie, w którym się systematycznie wyplenia wszelkie pojęcia etyczne.
----
Kogo ludzie kochają najbardziej? Chyba aktorów, artystów muzyków, no i świętych. Zamiast zadręczać się swoim wzrostem, wrażliwością czy nietypowymi, nierozumianymi przez innych zainteresowaniami, uczyń z nich swój znak rozpoznawczy. To właśnie one przesądzają o twojej wyjątkowości.
----
Myślę, że uważać się za lepszego od innych ludzi, a być lepszym człowiekiem od innych ludzi, to zupełnie dwie różne rzeczy. Ten, kto się uważa za lepszego, to zwykły narcyz, a ten kto jest lepszy, to święty człowiek. Każdy święty jest przecież lepszy niż inny przeciętny człowiek, ale nie każdy, kto za lepszego się uważa. Tak więc lepiej wysokiego mniemania o sobie nie mieć i zawsze dążyć do doskonałości, ciągle dostrzegając w sobie wady, nad którymi pragnie się zapanować.
----
W narcyzmie wcale nie chodzi o to, by być w czymś dobrym, ale by być lepszym od innych. Na przykład: więcej daję na tacę, lub częściej przyjmuję komunię świętą. Albo mam lepszy zawód, albo więcej zarabiam. Albo mam lepsze stosunki z ludźmi. Albo, mam lepszy samochód, piękniejszą żonę, wyższe stanowisko, większą władzę. Być może narcyzm jest przeciwieństwem skromności.
----
Myślę, że Bóg tak stworzył człowieka, żeby każdy mógł kochać samego siebie. Jeżeli człowiek nie kocha samego siebie, to pewnie coś z takim człowiekiem jest złego. A myślę, że właśnie tak jest, bo Jezus nas uczy, że powinniśmy kochać bliźnich tak mocno, jak kochamy samych siebie. Jeżeli człowiek nie kochałby siebie, to czy taki, mógłby kochać innych ludzi? Nawet w Starym Testamencie wyraźnie jest powiedziane, że człowiek, który nie kocha samego siebie, nie może być dobry dla innych ludzi. Tak więc myślę, że miłość własna jest normą i zdrowiem, i że człowiek powinien rozpocząć właśnie życie, od miłości własnej, a dopiero potem, rozszerzyć tę miłość na bliźnich.
2024 Friday
W rezultacie wielu jego uczniów wróciło do
poprzedniego stylu życia i już z nim nie chodziło. Wtedy Jezus zapytał Dwunastu:
«Czy i wy chcecie odejść?» Jana 6:66–67
Dzisiejsza Ewangelia kończy piękne i głębokie kazanie o Chlebie Życia (por. J
6,22-71). Kiedy czytasz to kazanie od początku do końca, zauważalne jest, że
Jezus przechodzi od bardziej ogólnych stwierdzeń na temat Chleba Życia, które są
łatwiejsze do przyjęcia, do bardziej szczegółowych, stanowiących wyzwanie.
Kończy swoje nauczanie tuż przed dzisiejszą Ewangelią słowami bardzo
bezpośrednio: „Kto spożywa moje ciało i pije moją krew, trwa we mnie, a ja w
nim”. Po tych słowach Jezusa wielu, którzy Go słuchali, opuściło Go i już za Nim
nie poszło.
Ogólnie rzecz biorąc, istnieją trzy powszechne postawy ludzi wobec Najświętszej
Eucharystii. Jedną z postaw jest głęboka wiara. Innym jest obojętność. Trzecią
rzeczą jest to, co znajdujemy w dzisiejszej Ewangelii: niewiara. Ci, którzy
odeszli od Jezusa w dzisiejszej Ewangelii, zrobili to, ponieważ powiedzieli: „To
powiedzenie jest trudne; kto może to zaakceptować?” Cóż za wspaniałe
stwierdzenie i pytanie do rozważenia.
W pewnym sensie prawdą jest, że nauczanie Jezusa o Najświętszej Eucharystii jest
trudnym stwierdzeniem. Jednak „trudne” nie jest złe. Jest to trudne w tym
sensie, że wiara w Eucharystię jest możliwa jedynie poprzez wiarę, która wypływa
z głębokiego wewnętrznego objawienia Bożego. W przypadku tych, którzy odeszli od
Jezusa, słyszeli Jego naukę, ale ich serca były zamknięte na dar wiary. Utknęli
na poziomie czysto intelektualnym i dlatego idea spożywania Ciała i Krwi Syna
Bożego była czymś więcej, niż mogli pojąć. Kto zatem mógłby zaakceptować takie
stwierdzenie? Tylko ci, którzy słuchają naszego Pana, gdy mówi do nich
wewnętrznie. Tylko to wewnętrzne przekonanie, pochodzące od Boga, może być
dowodem prawdziwości Najświętszej Eucharystii.
Czy wierzysz, że spożywając to, co wydaje się być jedynie „chlebem i winem”, w
rzeczywistości spożywasz samego Chrystusa? Czy rozumiesz tę naukę naszego Pana o
Chlebie Życia? To trudne powiedzenie i trudna nauka, dlatego należy je
potraktować bardzo poważnie. Ci, którzy nie odrzucają tej nauki bez ogródek,
również mogą pokusić się o bycie wobec niej nieco obojętnymi. Łatwo można to źle
zrozumieć, uznając, że jest to po prostu symbolika w sposobie, w jaki przemawia
nasz Pan. Ale symbolika to znacznie więcej niż tylko symbolika. Jest to głęboka,
stanowiąca wyzwanie i zmieniająca życie nauka o tym, jak uczestniczymy w boskim
i wiecznym życiu, którym pragnie nas obdarzyć nasz Pan.
Zastanów się dzisiaj nad tym, jak głęboko wierzysz w to twarde powiedzenie
Jezusa. Fakt, że jest to „trudne” powiedzenie, powinien skłonić Cię do poważnego
zastanowienia się nad własną wiarą lub jej brakiem. To, czego naucza Jezus,
zmienia życie. To daje życie. A kiedy zostaniesz jasno zrozumiany, staniesz
przed wyzwaniem, aby albo uwierzyć całym sercem, albo odwrócić się z
niedowierzaniem. Pozwól sobie całym sercem uwierzyć w Najświętszą Eucharystię, a
przekonasz się, że wierzysz w jedną z najgłębszych Tajemnic Wiary.
Mój chwalebny Panie, Twoje nauczanie o Najświętszej Eucharystii przekracza
ludzkie zrozumienie. Jest to tajemnica tak głęboka, że nigdy w pełni nie
zrozumiemy tego cennego daru. Otwórz moje oczy, drogi Panie, i przemów do mojego
umysłu, abym mógł słuchać Twoich słów i odpowiadać z najgłębszą wiarą. Jezu ufam
Tobie.
2025 Saturday
Kiedy dziecko jest przestraszone lub zranione, naturalnym
miejscem pocieszenia są ramiona rodzica. To jest pierwsza rzecz, której płaczące
dziecko szuka. Tak samo musi być z nami. Ramiona naszego Ojca w Niebie i Jezusa,
naszego Zbawiciela, są tym, do czego musimy biec w naszej potrzebie. Nie
powinniśmy wahać się zwrócić do Boga we wszystkich sprawach, szczególnie, gdy
jesteśmy kuszeni rozpaczą lub gdy rozpoznajemy naszą słabość i grzech.
Gdy ciężary cię przytłaczają, gdy się złościsz lub jesteś kuszony rozpaczą,
dokąd się zwracasz? Niektórzy zwracają się do grzesznych cielesnych pocieszeń,
inni do ostrych słów, a jeszcze inni biegną do Boga. Biegnij do Boga w każdej
chwili! W idealnym przypadku biegniemy do Niego, gdy życie jest dobre i gdy
jesteśmy przepełnieni wielką radością i pocieszeniem. Ale Bóg chce również,
abyśmy biegli do Niego natychmiast, gdy życie jest trudne. Niech ramiona Boga
będą pierwszą rzeczą, o której myślisz, gdy znajdziesz się w potrzebie.
Panie, biegnę do Ciebie. Modlę się, abym każdego dnia budował nawyk uciekania
się do Ciebie we wszystkim. Modlę się, abym zwracał się do Ciebie z każdą moją
potrzebą. Przylegam do Ciebie, Boski Panie, i staram się zawsze na Tobie polegać.
Jezu, ufam Tobie.
----
When a child is frightened or gets hurt, the
natural place of comfort is the arms of a parent. This is the first thing a
crying child looks for. So it must be with us. The arms of our Father in Heaven,
and Jesus our Savior, are what we must run to in our need. We should not
hesitate to turn to God in all things, especially when tempted to despair, or
when we recognize our weakness and sin.
When burdens weigh you down, or when you get angry or are tempted to despair,
where do you turn? Some turn to sinful fleshly comforts, others to harsh words,
and others run to God. Run to God in every moment! Ideally, we run to Him when
life is good and when we are filled with great joy and consolation. But God also
wants us to run to Him, immediately, when life is hard. Make the arms of God the
first thing you think about when you find yourself in need.
Lord, I do run to You. I pray that I will daily build a habit of running to You
in all things. I pray that I will turn to You with my every need. I cling to You,
Divine Lord, and seek to rely upon You always. Jesus, I trust in You.
----
Aby dobrze przeżyć życie, warto zwrócić uwagę na kilka kluczowych obszarów:
Czy któryś z tych obszarów szczególnie Cię interesuje?
----
Po szabacie, gdy świtał pierwszy dzień tygodnia, Maria
Magdalena i druga Maria przyszły zobaczyć grób. I oto nastąpiło wielkie
trzęsienie ziemi; albowiem anioł Pański zstąpił z nieba, podszedł, odsunął
kamień i usiadł na nim. Jego wygląd jaśniał jak błyskawica, a jego szata była
biała jak śnieg. Strażnicy zadrżeli ze strachu przed nim i stali się jak umarli.
Ewangelia Mateusza 28:1–4
Aniołowie Boży byli obecni w najważniejszych momentach historii ludzkości. W
Starym Testamencie jest wiele wzmianek o aniołach. W Nowym Testamencie Wcielenie
Zbawiciela Świata zostało ogłoszone przez archanioła. Miriady aniołów były
obecne przy Jego narodzinach. Anioł rozmawiał ze świętym Józefem przy czterech
różnych okazjach. Gdy Jezus rozpoczął swoją publiczną posługę i pokonał pokusy
diabła na pustyni, aniołowie z Nieba przybyli, aby Mu służyć. Gdy Jezus modlił
się w samotności, zwłaszcza podczas agonii w ogrodzie, pocieszali Go aniołowie.
Przy pustym grobie anioł pierwszy ogłosił dobrą nowinę, że nasz Pan
zmartwychwstał. A przy końcu czasu to aniołowie Boży przyniosą Bożą
sprawiedliwość.
Dzisiejsze anielskie pozdrowienie Marii Magdaleny i drugiej Marii przy pustym
grobie powinno nas nauczyć, że przesłanie Zmartwychwstania jest jedną z
najważniejszych lekcji, jakich możemy się nauczyć. Co więcej, przesłanie tego
anioła, przekazane tym świętym kobietom, nie było przeznaczone tylko dla nich,
jest również dzisiaj przekazywane nam.
Anioł pojawił się, co przedstawia absolutną moc i świętość. Przybył z prędkością
błyskawicy. Jego oblicze promieniowało niebiańskim światłem. Natychmiast
przesunął duży kamień i usiadł na nim, wskazując tym świętym kobietom pusty
grób. Dzisiaj, jeśli mamy oczy wiary, otrzymamy również wewnętrzne objawienie z
Nieba, tak jak te kobiety. Chociaż nie zobaczymy naszymi oczami tego, co one
widziały, zobaczymy i usłyszymy przez wiarę wszystko, co zostało im powiedziane.
Orędzie o Zmartwychwstaniu Chrystusa jest dziś do was kierowane. Czy je
słyszycie? Czy rozumiecie głos tego anioła z Nieba? Jeśli tak, pierwszą rzeczą,
jaką usłyszycie, będą słowa: „Nie lękajcie się!” Strach jest jedną z
największych przeszkód w przyjęciu Słowa Bożego w naszym życiu. Zły sieje
strach; aniołowie Boży go rozpraszają. Zacznij więc od zastanowienia się, czy
strach przesłania wam zdolność przyjmowania Słowa Bożego.
Anioł powiedział wtedy: „Wiem, że szukacie Jezusa ukrzyżowanego”. Innymi słowy,
te kobiety jeszcze nie zrozumiały Zmartwychwstania. Nadal szukały martwego ciała
naszego Pana. Podobnie często skupiamy się na naszych stratach, cierpieniach i
próbach. W rezultacie może być nam trudno dostrzec sposoby, w jakie nasz Pan
pragnie przemienić krzyże w naszym życiu i wydobyć z nich chwałę
Zmartwychwstania. Anioł powiedział wtedy: „Nie ma Go tu, bo zmartwychwstał, jak
powiedział”. Kiedy pozwalamy Bogu przemienić każdy krzyż w naszym życiu, te
krzyże i cierpienia znikają, ustępując miejsca nowemu życiu, które Bóg z nich
wyprowadza.
Na koniec anioł mówi kobietom: „Chodźcie i zobaczcie miejsce, gdzie leżał. A
potem idźcie szybko i powiedzcie Jego uczniom: Powstał z martwych…” Kiedy
przychodzimy do wiary w śmierć i zmartwychwstanie Chrystusa, nie możemy tego
zatrzymać dla siebie. Musimy iść i głosić zmartwychwstanie Chrystusa innym. Nie
da się tego powstrzymać.
Rozważ dziś najwspanialsze, najbardziej budzące podziw, zmieniające życie
przesłanie Zmartwychwstania Chrystusa. Jeśli uważasz, że nie rozumiesz tego
przesłania, to ten okres wielkanocny jest dla ciebie ważnym czasem. Musi to być
czas, w którym rozwiejesz wszelkie lęki, które przesłaniają twoje myślenie. Musi
to być czas, w którym słuchasz najbardziej uważnie z wiarą. Musi to być czas, w
którym słyszysz, jak Bóg mówi do ciebie o swoim chwalebnym triumfie nad grzechem
i śmiercią. Musi to być czas, kiedy głębiej wnikniesz w tajemnicę
Zmartwychwstania. I musi to być czas, kiedy ponownie zobowiążesz się do pójścia
i podzielenia się tą wiadomością z innymi. Słuchaj aniołów Bożych. Przyjmij ich
wiadomość i pozwól, aby Zmartwychwstanie Chrystusa zmieniło twoje życie na
zawsze.
Najświętsi aniołowie Boży, proszę przyjdźcie do mnie, przemówcie do mnie i
objawcie mi najwspanialszą wiadomość o Zmartwychwstaniu Chrystusa. Panie, modlę
się, aby moje serce zostało uwolnione od wszelkiego strachu, a mój umysł
otworzył się na wszystko, co chcesz mi objawić. Wierzę w chwałę Twojego
Zmartwychwstania; pomóż mi wierzyć całym sercem i głosić tę prawdę innym. Jezu,
ufam Tobie.