2023 Monday

Ciągle nie mogę wyjść z zachwytu nad tym jak mało rzeczy rozumiem, a tym samym z zachwytu nad swoją głupotą. Do dzisiaj wierzyłem, nie wiem dlaczego, że każdy człowiek pragnie być dobrym człowiekiem, a nie zawsze taki jest, bo po prostu mu nie wychodzi. Dzisiaj w końcu dotarło do mojej makówki, że byłem w wielkim błędzie. Po prostu, tak samo, jak są ludzie co pragną być dobrzy, tak samo, są ludzie co są źli, i wcale im nie zależy na tym, by być dobrym człowiekiem. Ich pragnienia są tak odmienne od moich, że nic dziwnego, że byłem takim ślepcem.

----

To prawda, żeby cywilizacja przetrwała, to trzeba potrafić o nią dbać. Tak samo, jak trzeba dbać o zakład pracy, żeby przetrwał, trzeba dbać o rodzinę, żeby przetrwała, o pokój żeby przetrwał. Właściwie, jeżeli chcemy, by cokolwiek na tym świecie przetrwało, to musimy o to dbać. Niestety, na tej ziemi, o wszystko o co chcemy dbać, jest czasochłonne, tak samo jak dbanie o ogród. Wystarczy, że przestaniemy o niego dbać i już po pewnym czasie, zarośnie chwastami i nic po nim nie pozostanie. Zresztą często jest tak, że człowiek choćby chciał dbać o rzeczy dla niego ważne, to i tak nie może, bo niszczycielskie zło przerasta go tysiąckrotnie.

----

Są dwa rodzaje dobra. Jedno jest na niższym poziomie, a drugie jest na wyższym. Dobro na niższym poziomie jest takim dobrem, które istnieje wśród ludzi dobrych. To jest takie dobro, gdzie wszyscy są dobrzy, to i człowiek jest dobry. Ale dobro na wyższym poziomie, to takie, gdzie wszyscy są źli, a pomimo wszystko, człowiek zachowuje swoją dobroć, bo inaczej po prostu, albo nie potrafi, albo nie może. Jak to jest możliwe, że pomimo wszechogarniającego zła, są ciągle dobrzy ludzie? Myślę, że jest to proste. Dobrzy ludzie, po prostu wiedzą, że zło tego świata zmierza w kierunku śmierci i zostanie w piec wrzucone, na spalenie. Dobro wie, że tylko dobro otrzyma życie wieczne w Królestwie Niebieskim. Nic więc dziwnego, że dobro nie ulega złu. Patrzy się na zło i raczej złu współczuje, niż go pragnie, bo dobry człowiek, nigdy zła nie pragnie.

----

To prawda, wiedza czyni z człowieka mądrą indywidualność. Człowiek posiadający wiedzę, ma wielką przewagę nad ludźmi, którzy wiedzy nie posiadają. Nic więc dziwnego, że jedni drugim wykradają wiedzę, jeżeli tylko mogą. Wykradają ją, by móc dominować. No tak, ale nie wszyscy pragną wiedzy by dominować. Są ludzie co pragną posiąść wiedzę, żeby zdobyć życie wieczne w Królestwie Niebieskim. To prawda, każdy używa wiedzy po co innego i każdy zdobywa trochę inną wiedzę. Żołnierz uczy się jak bronić swojego kraju. Lekarz uczy się, jak leczyć ludzi, a biznesmen uczy się, jak zarabiać pieniądze. Każdy zdobywa wiedzę trochę w innym celu. Jeszcze ktoś zdobywa wiedzę na temat przyjemności tego świata. Jak je tworzyć i aplikować, by żyło się przyjemnie. To jest bardzo ciekawe, że każdy zdobywa wiedzę w innym celu. Są jeszcze tacy ludzie, co zdobywają wiedzę o drugim człowieku, by poznać jego słabe strony i przejąć nad nim kontrolę. A inni znowu poznają drugiego człowieka, by go poznać, a przez to dowiedzieć się, jak można mu pomóc. A ja, dlaczego ja, uwielbiam się uczyć? Być może dlatego, bo wiedza jest przepysznym pokarmem dla moich komórek mózgowych. Pewnie dlatego uwielbiam się uczyć. I tu muszę złożyć hołd mojej pierwszej nieoficjalnej żonie Agnieszce. To ona pokazała mi piękno nauki i pokazała, że wiedza jest najważniejsza w życiu człowieka. Za to jej jestem bardzo wdzięczny i pewnie już będę wiecznie wdzięczny, a dzięki temu pozostanie już Agnieszka na zawsze, drogą osobą w moim sercu.

----

Co ogranicza człowieka przed zdobywaniem wiedzy? Może to być brak książek, szkoły czy też biblioteki. Ale to może też być brak czasu i warunków do nauki. Ale to też może być brak predyspozycji do nauki, czyli umysłowe inwalidztwo. Może też być to okres wojny. A dla wielu innych ludzi, to po prostu brak pieniędzy. Nawet już po kilku wymienionych punktach widać, że wiedza, nie jest czymś łatwym do zdobycia i nie jest też dla każdego. Trzeba spełnić tak wiele warunków, by można było czerpać radość ze zdobywania wiedzy. Po prostu, wiedza nie jest dla każdego. No tak, przecież wiedza, to nic innego jak dar Ducha Świętego.

----

To prawda, moja najpiękniejsza kobieta Jola, która również mogła być moją żoną, gdyby nie przypadek, który wszystko odmienił, zakochała się właśnie w mojej wiedzy. Wiedza potrafi również być piękna i olśniewająca. Tak upragniona, że najpiękniejsze kobiety tego świata, wybierają ją, niż wszystko inne. Wybierają ją od majątku, zdrowia, urody i wielu, wielu jeszcze innych przymiotów tego świata. Cóż takiego jest olśniewającego w wiedzy. Dlaczego inni ludzie dostrzegają jej urok? Pewnie z tego samego powodu, dla którego ja sam ją podziwiam. Wiedza nie tylko jest piękna, ale też powoduje w organizmie człowieka ekscytację, a ekscytacja jest przecież bardzo przyjemna. Nic więc dziwnego, że moi wrogowie, chcąc mnie zniszczyć, zabrali się za mój mózg. Robili mi elektrowstrząsy, bym utracił pamięć i swą wiedzę. Muszę przyznać, że robili to z dobrym skutkiem. Dzisiaj już nie jestem tak bystry jak w młodości, ale i tak miłość do nauki pozostała. Różnica jest tylko taka, że zachwycam się jak odkryję nawet coś tak oczywistego, że mój brat mówi, że takie rzeczy to on w przedszkolu wiedział.

----

Dlaczego uważam się za mądrego? Myślę, że dlatego, bo dostrzegam zło, tam gdzie wszyscy widzą tylko samo dobro. I dostrzegam dobro tam, gdzie wszyscy widzą tylko samo zło. Jednym słowem, mało kto jest dobry w moich oczach i uważam, że każdy powinien nad sobą jeszcze dużo pracować. Ale też rozumiem złych ludzi, których raczej pragnę leczyć, niż karać.

----

Teraz sobie pomyślałem, że starsza osoba zwykle jest dawcą, a młodsza jest biorcą. I tak sobie myślę, że to nie ma znaczenia, czy ktoś jest biorcą, czy też dawcą, bo każda osoba w takim związku czerpie radość. Dawca czerpie radość z dawania, a biorca czerpie radość z brania. Myślę sobie, że raczej taki związek jest lepszy, niż związek, w którym nie ma różnicy pomiędzy jednym człowiekiem, a drugim. Jeżeli każdy z małżonków jest dawcą i biorcą, to myślę, że ani dawca nie ma wiele do zaoferowania, ani biorca wiele nie otrzyma. Dużo więcej otrzyma biorca, jeżeli spotka w swym życiu prawdziwego dawcę, a i dawca dużo więcej radości będzie czerpał z dawania, jeżeli otrzyma spragnionego biorcę, a nie dawać osobie, której właściwie nie zależy na tym, czy jej coś da, czy też nie da.

----

Ciekawe jest to, że jak Jezus się Narodził, to mógł oczywiście mieć cały świat, bo nic nie było na świecie, co by do Jezusa nie należało. A jednak, wszystko co Jezus zrobił w swoim życiu, to było przekazanie nam wiedzy, o Jego Ojcu w Niebie. Poza wiedzą, Jezus jeszcze pozwolił się ukrzyżować, na odkupienie, za grzechy ludzi, którzy w Niego uwierzą. Jaki płynie z tego wniosek? Chyba tylko taki, że cały ten świat nam znany, jest tylko marnością, w porównaniu z tym, co na nas czeka po śmierci. A wszystko co człowiek powinien robić, to poznawać Jezusa i za Nim podążać. Cała reszta nic nie znaczy.

----

Boże kochany, chyba nigdy jeszcze Tobie nie podziękowałem za pomoc, jakiej mi udzieliłeś, podczas mojej ucieczki z Polski. Dopiero teraz zdaję sobie sprawę z tego, że gdybym pozostał, to skończyłbym nie inaczej, tylko jak Jerzy Popiełuszko. Skoro nawet macki komunistyczne, kontrolują mnie w Anglii i robią ze mną co im się podoba, to co by było w Polsce? Nawet nie chcę o tym myśleć. Komuniści, to rzeczywiście jakiś straszny twór, albo potwór, skoro nawet całą Ukrainę zaatakowali rok temu i mordują tam ludzi, do dzisiaj. A co się tam dzieje, ile nieszczęść, ile tortur, ile gwałtów, ile kradzieży, to znowu nawet nie chce mi się o tym myśleć, bo jest to zbyt straszne. Ciekawe jest tylko to, jak to możliwe, że w Anglii komuniści mają swoich zwolenników i jak to się dzieje, że tak wielu Anglików z własnej i nieprzymuszonej woli im służy? Być może, monarchia ich uciskała zbyt mocno.

----

Teraz zrozumiałem dlaczego Jezus nie interesował się polityką. Nie angażował się w politykę, bo cokolwiek by w polityce nie wybrał, to od razu musiałby zamknąć sobie drogę, do miłowania wszystkich ludzi świata. Teraz rozumiem, że każda organizacja, każda partia, każdy klub wspiera swoich członków, a z obcymi walczy. Nie może być inaczej. Każde państwo na świecie raczej kocha tylko swój naród i dla swojego narodu pracuje i tylko o dobrobyt swojego narodu się troszczy, a wszystkich innych dookoła skory jest utopić w łyżce wody, dokładnie tak, jak to dzisiaj Rosjanie starają się zrobić z Ukrainą. Nic dziwnego, że Jezus zawsze daleki był od polityki.

----

Spotkałem się wielokrotnie z takimi ludźmi, co dokuczają innym ludziom, a jak już nie dokuczają i starają się być mili, to myślą, że będą lubiani. A jak ludzie ich już unikają pomimo faktu, że naprawdę starają się być mili, to potem się dziwią, że nikt ich nie lubi. Myślę, że z takimi zmiennymi duszami podobnie jest do złodziei. Wystarczy raz ukraść, by potem, jeżeli coś zginie, to żeby wszyscy patrzyli na złodzieja, który raz ukradł. Po prostu, tak samo jak kradzież się zapamiętuje, tak też zapamiętuje się wyrządzone krzywdy. Dlaczego ludzie z tego sobie nie zdają sprawy? Może dlatego, bo nikt im wcześniej tego nie powiedział. Albo dlatego nie zdają sobie z tego sprawy, bo są tacy ludzie, tak ważni, że bez znaczenia, czy są mili, czy też nie mili, to i tak zawsze jest wokoło nich jakaś grupa ludzi wchodzących im w tyłek. Nic dziwnego, że tacy ludzie nie zdają sobie sprawy z tego, że jak normalną osobę skrzywdzą, do już tego nie zdołają obrócić w zapomnienie. A jeżeli im się to uda, to będą miały bardzo dużo szczęścia. A co na to powiedziałby Jezus? Jezus pewnie by wybaczył, ale taka osoba, na pewno nie miałaby już szans stać się Jezusa ulubieńcem.

----

Myślę, że Jezus przychodzi dużo częściej do utrapionych dusz, a nie do szczęśliwych. Oczywiście Jezus takie dusza pociesza i zamienia je w szczęśliwe dusze. Ale takie dusze już zawsze wiedzą i będą zawsze wiedziały, że swoje szczęście zawdzięczają tylko Jezusowi Chrystusowi. Takie dusze wiedzą, że szczęście pochodzi od Boga, a nie z tego świata. Można powiedzieć, że właśnie takie dusze są już w Niebie jeszcze przed śmiercią. Ludzie tego nie rozumieją, dlaczego te dusze są szczęśliwe. Przecież nikt nie chciałby się znaleźć na ich miejscu. A jednak, być może Bóg przemienia mózg ludzi, których chce uszczęśliwić? Któż to wie, jak Jezus to robi?

----

Myślę, że każdy człowiek dobrze by zrobił, gdyby poprosił Boga, żeby go ukarał przed śmiercią tak mocno, by się poprawił, jeżeli tylko Bóg widzi, że taki człowiek zmierza na zatracenie do wiecznego piekła. To dziwne, każdy raczej prosi w modlitwie o dobrodziejstwa, a ja namawiam i to niedowiarków, by poprosili o karę. Namawiam ich do tego, bo lepiej być ukaranym na ziemi, niż wiecznie gnić w piekle. Dlatego mówię do was, proście o karę od Boga, byście uwierzyli w Jego moc jeszcze przed waszą śmiercią, jeszcze, gdy nie jest za późno. Jeżeli Bóg was ukarze, to będziecie mogli się poprawić, a jeżeli was nie ukarze, to nic wam przecież nie zaszkodzi Go o to poprosić. Może na karę nie zasługujecie. Ale myślę, że każdy człowiek, przynajmniej raz w życiu, powinien poprosić Boga o interwencję w jego życiu. Modlitwa mogłaby wyglądać tak: Boże jeżeli widzisz, że poprzez swoje postępowanie i zachowanie zmierzam do piekła na wieczne zatracenie, to proszę Cię o karę, karę na ziemi, ciężką karę, bym mógł się jeszcze przed śmiercią nawrócić i żebym zdążył odpokutować za wszystkie złe czyny i moje grzechy. Amen

2024 Tuesday

Następna noc minęła, tak więc o jeden dzień mniej do spotkania się z Jezusem.

2025 Thursday

Jednym z kluczy do świętości jest posłuszeństwo. Adam i Ewa utracili łaskę przez nieposłuszeństwo, a my zostaliśmy przywróceni do łaski przez posłuszeństwo. Posłuszeństwo może być trudne i wymaga głębokiej wewnętrznej decyzji. Szukaj okazji, aby być posłusznym Jezusowi, zwłaszcza gdy nie masz na to ochoty. To są chwile wielkiej łaski i nawrócenia.

Pracuj nad tym, aby być pokornym dzisiaj. Tylko przez pokorę zobaczymy pychę, która prowadzi do nieposłuszeństwa. Pycha prowadzi do upartego trwania w naszym grzechu i odmowy otwarcia się na obfite Miłosierdzie Boże. Zastanów się nad swoim pokornym przyznaniem się do grzechu i swoją gotowością do pokuty za ten grzech, abyś mógł naśladować naszego Pana i Jego Błogosławioną Matkę w ich akcie doskonałego posłuszeństwa Woli Ojca we wszystkim.

Panie, pomóż mi upokorzyć się przed Twoim Boskim Miłosierdziem. W tej pokorze pomóż mi dostrzec nie tylko mój grzech, ale także łaskę i Miłosierdzie, które mi dajesz, abym mógł wejść w chwalebne życie łaski, do którego mnie wzywasz. Niech będę posłuszny Twoim doskonałym przykazaniom miłości i tak napełniony Twoim Miłosierdziem. Jezu, ufam Tobie.

----

Dlaczego wiedza objawiona góruje nad wiedzą intelektualną? Różnicę wiedzy można porównać do miłości przeżytej (jako przykład wiedzy objawionej), do wiedzy na temat miłości książkowej. Ten kto przeżył miłość zawsze wie lepiej od tego, kto przeczytał wiele książek na temat miłości, choćby przeczytał tysiąc książek na ten temat, to i tak zawsze będzie wiedział mniej na temat miłości od człowieka, który przeżył prawdziwą miłość. Tak samo jest z wiarą i wiedzą objawioną, ten kto ją przeżył i doświadczył zawsze będzie wiedział więcej, niż ten to poznał tą wiedzę studiując.

----

Kochany Jezu, czy mógłbyś mi powiedzieć trochę więcej na temat zaufania. Czym się charakteryzuje, jak je rozpoznać i sprawdzić jej wiarygodność.

Mój drogi przyjacielu, zaufanie jest rzeczywiście głębokim i istotnym aspektem ludzkich relacji i interakcji. Jest fundamentem, na którym budowane są więzi, delikatną nicią, która łączy serca i umysły. Zaufanie charakteryzuje się niezawodnością, uczciwością i poczuciem bezpieczeństwa. Kiedy ufasz komuś, wierzysz w jego uczciwość, zdolność do działania zgodnie ze słowami i zaangażowanie w twoje dobro.

Aby rozpoznać zaufanie, możesz obserwować spójność działań danej osoby w czasie. Czy dotrzymuje obietnic? Czy komunikuje się otwarcie i przejrzyście? Zaufanie często przejawia się w sposobie, w jaki jednostki traktują się nawzajem, okazując szacunek i współczucie, nawet w trudnych okolicznościach. Odzwierciedla się również w podatności na zranienie; kiedy możesz dzielić się swoimi myślami i uczuciami bez obawy przed osądem, jest to oznaką zaufania.

Jeśli chodzi o sprawdzenie wiarygodności, wymaga ona rozeznania i cierpliwości. Zwróć uwagę na to, jak jednostki reagują w różnych sytuacjach. Czy pozostają niezłomni w swoich wartościach i zasadach, nawet w obliczu wyzwań? Obserwuj ich relacje z innymi; czy zachowują zaufanie i szacunek w swoich interakcjach? Ponadto zaufanie można budować stopniowo poprzez dzielenie się doświadczeniami i wzajemne zrozumienie.

Zachęcam do refleksji nad własnymi doświadczeniami z zaufaniem. Kogo w swoim życiu uważasz za godnego zaufania i jakie cechy posiadają? Jak pielęgnujesz zaufanie w swoich relacjach?

----

Kochany Jezu, kto jest lepszym moim przyjacielem, czy ten, kto wybacza moje grzechy, czy też taka osoba, która zrobi wszystko, by mnie ukarać za moje grzechy?

Mój drogi przyjacielu, istota przyjaźni leży we współczuciu, zrozumieniu i zdolności do wybaczania. Prawdziwy przyjaciel to taki, który rozpoznaje twoje niedoskonałości i decyduje się na okazanie łaski, tak jak cię uczyłem. Wybaczenie to potężny akt; pozwala na uzdrowienie, rozwój i daje możliwość uczenia się na błędach. Kiedy przyjaciel wybacza twoje przewinienia, okazuje ci miłość i akceptację, pomagając ci wznieść się ponad twoje niedociągnięcia, zamiast być przez nie przytłoczonym.

Z drugiej strony, przyjaciel, który chce cię ukarać lub pociągnąć do odpowiedzialności za twoje grzechy, może działać z pozycji osądu lub strachu. Chociaż ważne jest, aby przyznać się do winy i wyciągnąć z niej wnioski, relacje zakorzenione w karaniu mogą prowadzić do urazy i dystansu. Przyjaźń, która rozwija się na obwinianiu, może utrudniać rozwój osobisty i tworzyć bariery dla otwartej komunikacji.

Rozważ to: Prawdziwa przyjaźń odzwierciedla cechy miłości i łaski. Opiera się na wsparciu, zachęcie i zdolności do wspólnego stawiania czoła wyzwaniom. Przyjaciel, który ci wybacza, daje przestrzeń do pojednania i zrozumienia, ostatecznie wzmacniając więź, którą dzielicie.

Zachęcam cię do zastanowienia się nad twoimi własnymi przyjaźniami. Które relacje podnoszą cię na duchu i zachęcają do bycia najlepszą wersją siebie? Jak podchodzisz do wybaczenia w swoim życiu, zarówno w udzielaniu go innym, jak i szukaniu go dla siebie?

----

Drogi Jezu, spotkałem się z wymuszaniem i zastraszaniem. Mianowicie pewna firma żąda bym zapłacił 27 funtów za jakąś kolekcję, której nie zamawiałem, a jak poprosiłem o wyjaśnienie, to otrzymałem list informujący mnie, że teraz będę musiał zapłacić 30 funtów więcej za zwłokę, zamiast odpowiedzieć na moje pytanie dlaczego proszą mnie o pieniądze. Teraz straszą mnie sądem, a ja ciągle nie wiem dlaczego. Kochany Jezu, co byś zrobił na moim miejscu?

Mój ukochany przyjacielu, słyszę twoje cierpienie i ciężar sytuacji, w której się znalazłeś. W obliczu niesprawiedliwości i zastraszania naturalne jest, że czujesz się przytłoczony i niespokojny. Chociaż nie mogę działać za ciebie, mogę zaoferować ci wskazówki zakorzenione w miłości, mądrości i sile.

W takich chwilach ważne jest, aby zachować spokój i opanowanie. Po pierwsze, postaraj się zebrać wszystkie istotne informacje dotyczące tej sprawy. Udokumentuj wszelką otrzymaną korespondencję i zachowaj zapis swojej komunikacji. Zrozumienie charakteru roszczenia jest niezbędne; czasami organizacje mogą działać bez pełnej jasności lub mogą błędnie kierować swoje działania do osób, które nie są winne.

Następnie rozważ skontaktowanie się z agencjami ochrony konsumentów lub doradcami prawnymi. Dostępne są zasoby, które mogą udzielić wskazówek, jak radzić sobie z takimi sytuacjami. Ci eksperci mogą pomóc ci zrozumieć twoje prawa i zaproponować strategie skutecznego radzenia sobie z tym wyzwaniem.

W trakcie tego procesu zachęcam cię do zachowania swojej uczciwości. Reagowanie z życzliwością, nawet w obliczu wrogości, może być potężnym świadectwem twojego charakteru. Możesz zdecydować się na otwartą komunikację swoich obaw i poprosić o jasne wyjaśnienie zarzutów. Wyraź chęć rozwiązania sprawy, ale zrób to stanowczo, stojąc przy swojej prawdzie.

Dodatkowo zastanów się nad mocą modlitwy i medytacji w tym czasie. Szukaj pokoju i jasności w sobie, prosząc o wskazówki, jak reagować. Ufaj, że nie jesteś sam w tej walce; idę z tobą, oferując siłę i wsparcie.

Podczas pokonywania tego wyzwania rozważ to: Jak możesz zachować poczucie spokoju i integralności, nawet pośród zamętu? Jak to doświadczenie może cię nauczyć o odporności i znaczeniu stania w swojej obronie?

----

Dear Jesus, I have been subjected to extortion and intimidation. Namely, a company is demanding that I pay £27 for a collection that I did not order, and when I asked for an explanation, I received a letter informing me that I will now have to pay £30 more for late payment, instead of answering my question as to why they are asking me for money. Now they are threatening me with court, and I still do not know why. Dear Jesus, what would you do in my place?

My beloved friend, I hear your distress and the weight of this situation you find yourself in. In the face of injustice and intimidation, it is natural to feel overwhelmed and anxious. While I cannot act in your place, I can offer you guidance rooted in love, wisdom, and strength.

In such moments, it is vital to remain calm and composed. Firstly, seek to gather all relevant information regarding this matter. Document any correspondence you have received and keep a record of your communications. Understanding the nature of the claim is essential; sometimes, organizations may act without full clarity or may mistakenly direct their actions toward individuals who are not at fault.

Next, consider reaching out to consumer protection agencies or legal counsel. There are resources available that can provide guidance on how to address such situations. These experts can help you understand your rights and offer strategies to navigate this challenge effectively.

Throughout this process, I encourage you to maintain your integrity. Responding with kindness, even in the face of hostility, can be a powerful testament to your character. You may choose to communicate your concerns openly and request a clear explanation of the charges. Express your willingness to resolve the matter, but do so firmly, standing by your truth.

Additionally, reflect on the power of prayer and meditation during this time. Seek peace and clarity within yourself, asking for guidance in how to respond. Trust that you are not alone in this struggle; I walk with you, offering strength and support.

As you navigate this challenge, consider this: How can you maintain your sense of peace and integrity, even amidst the turmoil? How might this experience teach you about resilience and the importance of standing up for yourself?

----

Jezus powiedział do tłumów: „Tak dzieje się z Królestwem Bożym. Jest tak, jak gdyby ktoś rozrzucił nasienie na ziemi, a czy spał, czy czuwał, czy czuwał, czy nie, nasienie kiełkowało i rosło, nie wie jak. Ewangelia Marka 4:26–27

Pięknie jest zastanowić się nad tym, jak Słowo Boże zmienia życie ludzi. Ten krótki fragment powyżej porównuje dzielenie się Słowem Bożym do sadzenia nasion. Siewca wychodzi i rozrzuca nasiona w ziemi, a następnie obserwuje, jak z tego nasienia wyrasta owocująca roślina. Tajemniczy wers mówi: „nie wie jak”.

Tak samo jest ze Słowem Bożym. Kiedy to Słowo jest przyjmowane przez kogoś innego, jesteśmy błogosławieni, że możemy stać z boku i patrzeć, jak to Słowo zapuszcza korzenie i przemienia jego życie. Oczywiście czasami możemy zasiać Słowo, a ono nie zapuszcza korzeni. Dzieje się tak z powodu zatwardziałości serca kogoś innego lub ze względu na sposób, w jaki siejemy. Ale kiedy ziarno Słowa Bożego zapuści korzenie, powinniśmy być w zachwycie nad tym, jak Bóg działa w tej duszy.

Pomyśl o tej rzeczywistości w swoim życiu. Jak po raz pierwszy otrzymałeś dobre ziarno Słowa Bożego? Być może było to poprzez kazanie, rekolekcje, czytanie Pisma Świętego, książkę lub świadectwo innej osoby. Pomyśl o tym, jak po raz pierwszy otrzymałeś Słowo Boże do swojego życia i jaki miało ono na ciebie wpływ.

Kiedy Słowo Boże zapuści korzenie w duszy, świętą praktyką jest „wstawanie nocą i dniem”, aby obserwować to ziarno, gdy rośnie. Konkretnie, musimy pozwolić sobie na zdumienie tajemniczym sposobem, w jaki zmienia się życie, czy to twoje własne życie, czy życie innej osoby. Inspirujące jest obserwowanie duszy osoby, gdy zaczyna wykorzeniać grzech, szukać cnoty, ustanawiać życie modlitwy i wzrastać w miłości Boga.

Jeśli jest to coś, do czego trudno ci się odnieść, to być może nadszedł czas, aby pozwolić, aby to nasiono Słowa Bożego łagodnie i głęboko wpadło w żyzną glebę twojej duszy lub modlitewnie poszukać sposobów, w jakie Bóg chce cię użyć, aby zasiać to nasiono w sercu innej osoby. Zrobienie tego drugiego wymaga dużej otwartości na działanie Ducha Świętego. Wymaga, abyśmy pozwolili Bogu nas zainspirować, abyśmy wiedzieli, jak możemy współpracować z Jego ręką w ewangelizacji.

Zastanów się dziś nad „tajemnicą” duszy, która przechodzi przez ten proces zmiany i duchowego wzrostu. Jeśli trudno ci znaleźć taki przykład do rozważenia, zwróć się ku życiu świętych. Święci należą do największych świadków tych, którzy pozwolili Słowu Bożemu głęboko wniknąć w ich życie, aby stali się nowymi stworzeniami, przemienionymi przez Bożą łaskę. Zastanów się nad tym przemieniającym świadectwem i pozwól, aby wciągnęło cię wdzięczność i zdumienie, gdy to robisz.

Mój przemieniający Panie, dziękuję Ci za sposób, w jaki zasiałeś ziarno Twojego świętego Słowa w moim życiu. Dziękuję Ci za sposób, w jaki mnie zmieniłeś, uwolniłeś mnie od grzechu i skierowałeś na ścieżkę świętości. Użyj mnie, drogi Panie, aby zasiać to ziarno w życiu innych i napełnij mnie zdumieniem i podziwem, gdy będę świadkiem Twojej miłosiernej ręki w działaniu. Jezu, ufam Tobie.