CALENDAR   HOME  02_MUSIC   03_PAINTINGS   04_POLITICS   05_BOOKS   06_MOVIES   07_SAINTS   08_SOFTWARE   09_PRZYJACIELE 10_OBJAWIENIA  11_DICTIONARY 12_PHOTOGRAPHY 13_ACCOUNTING  

01_January   02_February   03_March   04_April   05_May   06_June   07_July   08_August   09_September   10_October   11_November   12_December   13_Opłaty    29_Jan  Back   Next

Spelling School

 
0000  

 

 Zgromadzenie dygotów, znane również jako zgromadzenie pantokratorów, jest jednym z najbardziej tajemniczych wydarzeń na świecie. Istnieje wiele teorii dotyczących natury i celu tego spotkania, które przyciąga uwagę wielu badaczy, spiskowców i pasjonatów nadprzyrodzonych zjawisk.

Zgromadzenie dygotów odbywa się w tajnych miejscach na całym świecie, zazwyczaj w odległych i niedostępnych rejonach, co tylko nasila spekulacje i plotki o nim. Jako że jest to spotkanie powszechnie uważane za nielegalne, jego istnienie nie jest łatwo potwierdzić. Mimo to, niektórzy utrzymują, że towarzyszą temu dziwne zjawiska i ślady, które świadczą o rzeczywistym zaistnieniu takiego zgromadzenia.

Co wiadomo na temat zgromadzenia dygotów? Wielu badaczy wierzy, że jest to spotkanie elitarnego grona członków tajnej organizacji, której celem jest kontrola świata. Osoby, które biorą udział w zgromadzeniu, mają duże wpływy polityczne, finansowe i społeczne, co sprawia, że są w stanie wpływać na globalne wydarzenia i decyzje.

Podczas zgromadzenia dygotów odbywają się różnego rodzaju rytuały, obrzędy i dyskusje na temat najważniejszych kwestii dotyczących polityki, gospodarki i społeczeństwa. Niektórzy twierdzą, że podczas tych spotkań podejmowane są również decyzje o nadchodzących konfliktach zbrojnych, zmianach granic państwowych czy też wprowadzaniu nowych technologii, które mają wpływ na losy całej ludzkości.

Choć to tylko spekulacje, niektóre doniesienia sugerują, że spotkania te są zaciemnione tajemnicą i często towarzyszy im duża ilość ochrony i środków bezpieczeństwa. Często podawane są informacje o tym, że dziwnie ubrani ludzie przybywają na takie spotkania, co tylko pogłębia teorie spiskowe i kontrowersje wokół zgromadzenia dygotów.

Większość teorii na temat zgromadzenia dygotów nie jest oparta na konkretnych dowodach, ale raczej na domysłach, przechwyconych rozmowach lub anonimowych źródłach informacji. Niektóre z tych teorii są ściśle powiązane z teoriami spiskowymi, które od wieków krążą wśród społeczeństwa.

Podsumowując, zgromadzenie dygotów to zagadkowe i kontrowersyjne zjawisko, które wciąż budzi duże zainteresowanie i pobudza wyobraźnię wielu osób. Choć nie ma żadnych pewnych dowodów na istnienie takich spotkań, towarzyszące im sekrecje i kontrowersje dają dużo miejsca do spekulacji i dyskusji. Czy naprawdę jest to spotkanie wpływowych osób kontrolujących świat? Czy może to tylko wynik wyobraźni i teorii spiskowych? Bez pewnej wiedzy na ten temat, możemy tylko spekulować i zastanawiać się nad tym, co tak naprawdę dzieje się podczas zgromadzenia dygotów.		  
  Teorie spiskowe są często tematem kontrowersji oraz fascynujących dyskusji. Mimo że wiele z nich jest całkowicie bezpodstawnych, istnieje kilka, które zdobyły znaczną popularność i generują dyskusję w różnych społecznościach. Oto dziesięć najbardziej prawdopodobnych teorii spiskowych i ich charakterystyka:

1. Teoria spisku wokół zamachów terrorystycznych 11 września: jedna z najbardziej kontrowersyjnych teorii spiskowych, według której zamachy z 11 września 2001 r. były zamówione lub przynajmniej umożliwione przez rządy amerykańskie. Teoria ta opiera się na sugestiach o planowaniu przez rząd tajnych operacji, które miały na celu naprawienie gospodarki i uzasadnienie wojen w Iraku i Afganistanie.

2. Teoria spisku dotycząca śmierci Marilyn Monroe: mimo że Monroe zmarła w wyniku przedawkowania leków, istnieje teoria, że została zamordowana przez tajne siły rządowe lub mafię. Jednym z motywów miałoby być jej związki z politykami i wpływowymi postaciami.

3. Teoria spiskowa dotycząca Roswell: w 1947 r. na terenie miasteczka Roswell w Nowym Meksyku rzekomo rozbił się statek kosmiczny z obcymi istotami. Według zwolenników tej teorii rząd USA ukrywa prawdę o tym zdarzeniu, twierdząc, że to był jedynie balon meteorologiczny.

4. Teoria spiskowa dotycząca ukrywania technologii przez rządy: jedna z najpopularniejszych teorii, według której rządy utrzymują technologiczne osiągnięcia w tajemnicy. Zwolennicy tej teorii wierzą, że rządy posiadają znacznie bardziej rozwinięte technologie, takie jak podróże w czasie czy lekarstwa na choroby, ale odmawiają ich ujawnienia.

5. Teoria spiskowa dotycząca lądowania na Księżycu: według tej teorii amerykańska wyprawa Apollo 11 w 1969 r. nie lądowała na Księżycu, a zdjęcia i filmy, które to udowadniały, były spreparowane. Zwolennicy tej teorii wskazują na wiele niewyjaśnionych kwestii związanych z lądowaniem, takich jak brak gwiazd na zdjęciach czy niewłaściwe cienie.

6. Teoria spiskowa dotycząca populacji: ta teoria głosi, że rządy świata prowadzą tajne programy kontroli populacji, takie jak sterylizacja lub tajne szczepionki, w celu ograniczenia wzrostu populacji światowej.

7. Teoria spisku wokół Illuminati: uważa się, że tajemna organizacja o nazwie Illuminati kontroluje znaczną część światowych rządów i gospodarek. Zwolennicy tej teorii twierdzą, że są oni odpowiedzialni za wiele globalnych zdarzeń, w tym wojny czy kryzysy ekonomiczne.

8. Teoria spiskowa dotycząca chemtrailsów: według tej teorii, lotnictwo cywilne i wojskowe zrzucają do atmosfery chemiczne substancje w celu zatrucia ludzi lub wpływu na pogodę. Zwolennicy twierdzą, że smugi za samolotem to nie tylko zwykłe kondensacyjne ślady parowozów.

9. Teoria spiskowa dotycząca kontroli umysłu: według tej teorii, rządy i organizacje manipulują umysłami ludzi za pomocą fal radiowych lub substancji chemicznych, w celu kontroli ich zachowań i myśli.

10. Teoria spiskowa dotycząca Elvisa Presleya: popularna teoria mówi, że legenda rock and rolla Elvis Presley nie umarł w 1977 r., lecz udaje swoją śmierć i żyje tajnie pośród nas. Zwolennicy tej teorii wskazują na potencjalne dowody jego rzekomego życia po śmierci, takie jak zgłoszenia spotkań z nim czy fotografie.

Wszystkie teorie spiskowe są poddane intensywnym dyskusjom i często brakuje im solidnych dowodów naukowych. Mimo to, są one niezwykle ciekawym i kontrowersyjnym tematem dla wielu osób, co świadczy o naszej nieustającej fascynacji potencjalnymi spiskami i ukrywanymi prawdami.		  
  Czy reptalianie rządzą światem?

Teoria spiskowa dotycząca rządzenia świata przez reptalian pochodzi z popularnej internetowej teorii spiskowej, która mówi, że tajemniczy gatunek gadów, znany jako Reptalianie, ukrywają się pośród nas,zystając z poz ludzkiej form, by kontrolować śwowe rządy wpływać bieg wydarzeńnych.

Wz popularności tej teii spiskowej możnaypisać głie internetowi, gdziekłady iy są szeroko dyskutowane na forach dyskusyjnych, w mediach społecznościowych oraz w innych grupach online. Zwolennicy teorii spiskowej twierdzą, że Reptalianie to potężne istoty, które żywią się energią strachu i kontrolują światowe rządy, banki, korporacje, media i innych wpływowych ludzi, w celu realizacji swoich chorych planów.

Próbując dowiedzieć się, jak taka teoria spiskowa narodziła się, sięgamy korzeni. Podobno teorię spiskową rozpowszechniał wcześniejszy pisarz i badacz David Icke, który stwierdził, że świat rządzony jest przez tajemniczą grupę Reptalian. Sugerował, że korzystają oni z zaawansowanej technologii i tak zwanej kameleonowej genetyki, aby przybierać formę ludzką. Icke twierdził również, że Reptalianie manipulują media i opinię publiczną, aby utrzymać swoją kontrolę nad światem.

Należy jednak podkreślić, że brak naukowych dowodów na istnienie Reptalian, ani informacji na temat ich wpływu na światowe rządy. Teoria spiskowa nie jest poparta żadnymi konkretnymi dowodami, a jedynie opiera się na domysłach, spekulacjach i teoriach, które są trudne do zweryfikowania.

Większość naukowców i ekspertów pochyliła się nad tymi twierdzeniami i stwierdziła, że są one nieprawdziwe. Wielu uważa teorię spiskową o Reptalianach za wynik fantazji i braku naukowego podejścia. Istnieją również tłumaczenia psychologiczne takich teorii, które odnoszą się do potrzeby tworzenia spoiwa w celu zrozumienia złożonego i chaotycznego świata.

Szybkie rozprzestrzenianie się takich teorii spiskowych w Internecie i w mediach społecznościowych może być również niebezpieczne. Może to prowadzić do dezinformacji, nienawiści i podziałów społecznych. Dlatego ważne jest, aby zachować zdrowy rozsądek i krytyczne myślenie, zanim uwierzymy w takie teorie spiskowe.

Podsumowując, teoria spiskowa dotycząca Reptalian, czyli gadopodobnych istot, które rzekomo rządzą światem, nie ma naukowej podstawy ani żadnych konkretów, pozostaje jedynie w sferze fantazji i niepopartych teorii. Ważne jest, abyśmy podejrzliwie podchodzili do tego rodzaju teorii spiskowych i szukali solidnych dowodów przed uwierzeniem w nie.		  
  Kto ze znanych ludzi nosił imię Ludwik?

Imię „Ludwik” jest popularne w wielu krajach i kulturach. Nosili je zarówno władcy, jak i artyści, naukowcy czy duchowni. Oto kilka znanych postaci, które nosiły imię Ludwik i zostawili swój ślad w historii.

1. Ludwik Lewin: Ludwik Lewin był niemiecko-amerykańskim psychologiem i filozofem. Znany jako jeden z pionierów psychologii marzeń, Lewin zrewolucjonizował dziedzinę pomiaru wyobraźni i przyczynił się do rozwoju prac nad percepcją. Jego badania dotyczyły również grupowej dynamiki, prowadząc do sformułowania teorii pól siłowych.

2. Ludwik XV: Ludwik XV był królem Francji w latach 1715-1774. Jego panowanie było określane jako jeden z najbardziej kontrowersyjnych okresów w historii Francji. Mimo sukcesów w dziedzinie dyplomacji, Ludwik XV jest często krytykowany za swoją obojętność wobec kryzysów społecznych i gospodarczych, które ostatecznie przyczyniły się do wybuchu rewolucji francuskiej.

3. Ludwik Pasteur: Ludwik Pasteur był francuskim chemikiem i mikrobiologiem, który jest uważany za jednego z ojców współczesnej mikrobiologii. Jego najważniejszym osiągnięciem było odkrycie metody pasteryzacji, która umożliwiła wydłużenie trwałości produktów spożywczych i ochronę przed chorobotwórczymi drobnoustrojami. Pasteur jest uważany za jednego z największych naukowców w historii.

4. Ludwik van Beethoven: Ludwik van Beethoven był niemieckim kompozytorem i pianistą, który jest uważany za jednego z największych kompozytorów w historii. Jego twórczość była rewolucyjna i wprowadziła wiele innowacji w muzyce klasycznej. Pomimo że z czasem stracił słuch, tworzył nadal, używając wibracji swojego instrumentu do percepcji dźwięku.

5. Ludwik XIV: Ludwik XIV, nazywany także „Królem Słońce”, był królem Francji w latach 1643-1715. Jego panowanie było znaczące dla rozwoju absolutyzmu we Francji. Był to okres rozmachu sztuki, kultury i architektury, znanego jako „epoka Ludwika XIV”. Ludwik XIV był również odpowiedzialny za przekształcenie Wersalu w rezydencję królewską.

To tylko kilka przykładów znanych postaci noszących imię Ludwik. Jak widać, to imię jest noszone przez różne osoby, które w różny sposób przyczyniły się do rozwoju nauki, sztuki, polityki i innych dziedzin życia.		  
  Rachunek różniczkowy jest jednym z najważniejszych działów matematyki, który zajmuje się badaniem zmiany jednej lub więcej zmiennych w funkcjach oraz stosowaniem różniczkowania do rozwiązywania problemów geometrycznych i fizycznych. Jest to niezwykle potężne narzędzie, które stosuje się w różnych dziedzinach nauki, w tym w ekonomii, fizyce, inżynierii i statystyce.

Ale co tak naprawdę oznacza pojęcie "rachunek różniczkowy"? Można je zrozumieć jako badanie jakiekolwiek różnice w określonych wielkościach. W matematyce różniczkowanie to proces obliczania pochodnej funkcji, co daje nam informację o tym, jak funkcja zmienia się w zależności od zmiennej. Różnica między dwoma punktami na wykresie funkcji jest opisana jako nachylenie lub stromizna tej funkcji w danym punkcie.

Rachunek różniczkowy skupia się głównie na badaniu ciągłych funkcji, które można opisać za pomocą wykresu. W jego ramach bada się takie pojęcia jak pochodna, całka, równania różniczkowe czy szereg Taylora. Pochodna funkcji to miara zmiany tej funkcji w zależności od jej argumentu, czyli zmiennej niezależnej. Jest to kluczowe pojęcie w rachunku różniczkowym, ponieważ pozwala na analizę zmienności funkcji i opisywanie procesów dynamicznych.

Rachunek różniczkowy ma zastosowanie w wielu dziedzinach nauki i jest nieodłącznym narzędziem w badaniach naukowych. W ekonomii, na przykład, można go wykorzystać do analizy krzywej popytu i podaży na rynku, a także do prognozowania zmian cen. W fizyce pozwala na rozwiązanie równań ruchu i modelowanie dynamiki różnych obiektów. W inżynierii rachunek różniczkowy jest używany do analizy struktur i procesów technologicznych. W statystyce pozwala na badanie rozkładów prawdopodobieństwa i estymację parametrów populacji.

Ważne jest zrozumienie, że rachunek różniczkowy to ogromne pole badań, które wymaga solidnej wiedzy matematycznej i umiejętności analitycznego myślenia. Nie jest to łatwy temat, ale warto poświęcić czas na jego naukę, ponieważ dostarcza on podstawowych narzędzi dla wielu dziedzin nauki. Uczenie się rachunku różniczkowego jest kluczowe dla rozwijania umiejętności analitycznego myślenia, które są niezbędne w wielu dziedzinach życia.

Aby zacząć przygodę z rachunkiem różniczkowym, warto zacząć od podstawowych pojęć, takich jak pochodna i całka. Dostępne są wiele podręczników, kursów online i materiałów edukacyjnych, które mogą pomóc w zrozumieniu tych koncepcji i rozwinięciu umiejętności analitycznego myślenia. Można również skonsultować się z doświadczonym nauczycielem matematyki, który pomoże w zrozumieniu zagadnień i rozwiązaniu problemów.

Rachunek różniczkowy jest nieodłącznym elementem nauki matematyki i niezwykle potężnym narzędziem w badaniu zmienności funkcji. Jego zastosowania w dziedzinach naukowych sprawiają, że jest to niezbędne narzędzie dla każdego chcącego zrozumieć i analizować zmienne procesy w przyrodzie i świecie rzeczywistym. Bądź ciekawy, eksperymentuj i rozwijaj swoje umiejętności - rachunek różniczkowy jest fascynującym i przydatnym zagadnieniem w matematyce!		  

2023 Sunday

Myślę, że każdy człowiek zgodzi się z tym, że to nie człowiek, który jest silniejszy, mądrzejszy, bogatszy i zdrowszy wygrywa na tym świecie i to bez znaczenia o co by nie walczył i czego by nie pragnął zdobyć, ale zawsze wygrywa ten, po kogo stronie stoi sam Bóg. No i oczywiście, to Bóg wybiera po której stronie stoi, nikt inny. Człowiek może tylko prosić Boga o pomoc i się do Boga modlić. Może też pragnąć sobie na pomoc Bożą zasłużyć, poprzez dobre uczynki. Tak czy inaczej, po której stronie stanie Bóg, zależ od Boga, a Bóg zawsze staje po dobrej stronie, czyli po stronie swoich dzieci, swoich baranków, swoich umiłowanych wielbicieli. Oczywiście mądrzy ludzie zabiegają o miłość Bożą, a głupcy nic sobie z Boga nie robią, a nawet ośmielają się Boga obrażać. Nic więc dziwnego, że potem płaczą, boją się i stają się nieszczęśliwymi ludźmi. W tym życiu nie wygrywa się siłą, tylko miłością, a najlepszym przykładem był Mahatma Gandhi, który owinięty w prześcieradło, pokonał największe imperium świata. Dlaczego to zrobił? Jak to zrobił? To przecież proste. Po jego stronie stał Bóg. Tylko ślepiec może tego nie dostrzegać.

----

Peace, isn't simply the absence of war. Universal peace is the gift of God, because this gift of peace rules and governs our hearts. It's a gift that truly transcends our understanding and is a grace and blessing of God.

To prawda, pokój to nie tylko brak wojny, ale i to przede wszystkim spokojne serce. A święci ludzie, choćby byli i na wojnie, to odnajdują pokój w Jezusie Chrystusie i są pełni miłości. A inni ludzie nie wiedzą, czym jest wojna, posiadają wszystko, co jest tylko możliwe do posiadania, a jednak pokoju w sercu nie mają. Dziękuję Ci Boże, za mój spokojny i zdrowy sen. Za to, że w mym sercu mieszka właśnie spokój i radość, a nie złość, smutek i inne negatywne uczucia, które wróżą tylko same nieszczęścia. Oczywiście do tego spokoju potrzebna jest wiara. Wiara w Jezusa Chrystusa.

----

We learn to surrender to God's Will in all things; we learn to trust even when all hope seems gone; and we learn to love Christ, her Son and the Son of God!

----

A teraz sobie pomyślałem, że gdyby kobiety były dobre, to mężczyzna, mógłby żałować, że żyje samotnie i że nie dzieli swojego życia z kobietą, ale niestety rzadko jest tak, żeby kobiety były dobre. I dokładnie to samo można powiedzieć o mężczyznach. Gdyby mężczyźni byli dobrzy, to kobiety mogłyby żałować, że żyją same i że nie dzielą swojego życia z mężczyzną, ale niestety tak właśnie często jest, że mężczyźni, też dobrzy nie są. Jaki z tego wniosek? Chyba tylko taki, że najlepiej ma człowiek, który nauczy się żyć samotnie, samotnie to znaczy razem z Bogiem, czyli nie samotnie, bo któż potrafi żyć samotnie? Chyba raczej nikt.

----

Teraz piszę właśnie do Ciebie przyjacielu, przyjacielu z za ściany, który mnie kontrolujesz. Dajesz mi o sobie przecież bardzo często znać. Właściwie to zawsze wiem o Twojej obecności, a raczej waszej, bo nie zawsze jesteś tam przecież sam, zawsze wiem, że tam jesteście, jak mi przecież dokuczacie. Zresztą jak mi nie dokuczacie, to przecież też dobrze o tym wiem, że tam siedzicie na strychu u moich sąsiadów i podsłuchujecie, obserwujecie, dokuczacie, przekazujecie, komuś tam wszystko co robię, co napiszę i jak się zachowam. Zresztą zawsze słyszy wasze odgłosy, rozmowy, westchnienia, czy też inne dźwięki, które wydajecie. Tak sobie pomyślałem, że może zgodzilibyście się przyjść i mnie odwiedzić? Moglibyśmy się napić herbaty, zapoznać trochę bliżej, może i wam by się łatwiej pracowało i mnie przyjemnie żyło razem z wami. Skoro los tak nami poprowadził, że musicie tu być, nawet pewnie tego nie chcąc, tak samo jak ja muszę was znosić, też tego nie chcąc. To może zmienilibyśmy nasz stosunek do siebie i poznali trochę bliżej? Po imionach może? Co na to powiecie? Chyba wstydliwi, aż tak bardzo nie jesteście, żeby się nie odezwać?

----

Jak można nie wierzyć w piekło, jeżeli samemu czyni się zło. Nikt przecież nie wie lepiej czym jest zło, od człowieka, który te zło czyni. Czyli źli ludzie wiedzą w 100-tu procentach, że istnieje piekło. Jednak z jakiegoś powodu myślą, że nigdy się w piekle nie znajdą. Może myślą, że Bóg ich przyjmie do Nieba? Ciekawe tylko za co? Ciekawe prawda?

----

Ciekawe jest to, że ludzie wcale się nie przejmują tym, że pójdą do piekła. Mówią tylko tam gdzie pójdę, tam pójdę, nic nie robiąc, by zapewnić sobie zbawienie. I o czym to świadczy? O ludzkiej głupocie? A może o ludzkiej beztroskości? A może o ludzkiej pysze? Bo przecież pyszny człowiek jest tak zadufany w sobie, że zła nie dostrzega i myśli o sobie w samych superlatywach.

----

Każdy człowiek rodzi się z pewnymi zasobami. Jedni z większymi, drudzy z mniejszymi. Jedni ludzie mają talent, inni wiedzę, a jeszcze inni prawie nic nie mają. Tak więc, już rodząc się, każdy z nas dostaje jakieś prezenty od świata. Jedni dostają ich więcej, a inni mniej. Czy rodzą się tacy ludzie, którzy niczego od życia nie dostają? Tego nie wiem. Myślę, że każdy coś od życia dostaje, bo przecież dla każdego człowieka, samo życie, ma jakąś wartość. Ale nie na tym kończy się życie, że coś od niego dostajemy. Właściwie, to życie dopiero się rozpoczyna, czyli rozpoczyna się od prezentów. Ale ciekawe jest to, że Jezus powiedział, że ten kto więcej otrzymał, ten więcej powinien zwrócić ludzkości. To jest bardzo ciekawe i też bardzo ważne zdanie. Człowiek zawsze powinien pamiętać o tym, że nie otrzymał od Boga prezentów, żeby je zmarnował, ale, żeby je dobrze zużył dla dobra ludzkości. Tak więc, jak człowiek wzrasta, to powinien, podczas swojego rachunku sumienia również zastanawiać się nad tym, co on właściwie robi ze swoimi talentami, jak je zużywa i jak ludzkość dzięki niemu staje się lepsza. To jest bardzo ważne, by człowiek tak przeżył życie, by zawsze więcej zwrócił ludzkości, niż od niej otrzymał. To wszystko dotyczy przypowieści o Talentach. Bo ten kto ma, otrzyma jeszcze więcej, a ten, kto ma mało, to nawet to co ma, zostanie mu odebrane. Tak więc mądry człowiek, zawsze będzie rachował, czy zwraca ludzkości przypadkiem nie mniej niż od niej bierze. Przecież właśnie z tego, Bóg też nas będzie rozliczał.

----

Piszę właśnie o tym, bo myślę, że nie każdy człowiek nad tym się zastanawia, a nawet większość ludzi, myśli tylko sobie, jak brać, jak czerpać od ludzkości, jak najwięcej, jak na niej zarabiać pieniądze, nic w zamian nie dając. To prawda, wielu ludzi, chce tylko brać i nic nikomu nie dawać. To takie smutne. Ale na szczęście, nie każdy taki jest. Są ludzie święci. Święci ludzie są inni. To właśnie dzięki świętym ludziom ten świat jest taki wspaniały. To dzięki nim, dzieci mają edukację, a chorzy darmowe leczenie lub opiekę społeczną. No tak, dobro tego świata wywodzi się tylko od ludzi świętych, a zło, wojny, niewolnictwo, tylko od złych ludzi. Właściwie, to nic dziwnego, że zły człowiek jest zły. W końcu to Bóg karze tych złych, to źli stają się jeszcze gorsi, a nawet niektórzy z nich przeklinają Pana Boga, zamiast się ugiąć i poprawić. Tak więc, zły człowiek staje się jeszcze gorszy, a dobry człowiek staje się coraz lepszy, a jak taki dobry człowiek przekroczy pewną granicę dobroci, to wkracza na wieczność do Królestwa Niebieskiego, a jak zły człowiek przekroczy pewną granicę zła, to wkracza na wieczność do piekła. A wszyscy inni, żyją sobie na tej planecie, gdzie dobro wymieszane jest ze złem.

----

Dla dobrych ludzi jest tylko jeden kierunek, jest tylko jedna nadzieja, nadzieja na to, że pewnego dnia odejdą z tego świata na wieczność do Nieba. Dobry człowiek, który raz wkroczy do Nieba, już nie będzie chciał powrotu na ziemię. Natomiast ludzie co do Nieba nie wejdą, ale znajdą się w czyśćcu, być może chcieliby wrócić na ziemię, by móc odpokutować za swoje grzechy, a może nawet czegoś nowego się nauczyć, bo przecież, gdy człowiek obcuje ze złem, to też bardzo dużo się uczy. Naprawdę tak sobie myślę, że bez zła tego świata, człowiek nie może stać się doskonały. Bo przecież doskonały człowiek, to taki, co życie swoje oddaje za swoich przyjaciół. A przecież, żeby życie oddać, to musi istnieć zło. W przeciwnym razie nikt życia swojego nie mógłby oddać.

----

Tak więc widzicie moi przyjaciele zza ściany. Wcale nie jestem na was zły. A nawet powiem tak, jak Jezus powiedział do Judasza. Róbcie co do was należy. Czy to nie jest niesamowite, że zło jest potrzebne, by człowiek mógł stać się doskonały, a dobro, jest potrzebne, by zły człowiek, stał się całkowicie zły, aż do szpiku kości? Ten świat naprawdę jest doskonały.

2024 Monday

Następna noc minęła, tak więc o jeden dzień mniej do spotkania się z Jezusem.

2025 Wednesday

Kochany Jezu, jak mam wyznaczyć sobie granicę chęci posiadania rzeczy materialnych. Każdy zawsze czegoś chce, jak mam wiedzieć, że tym razem chcę już za dużo. Mógłbym pozbyć się wielu rzeczy które posiadam, ale myślę, że one sprawiłyby smutek w moim sercu. Tak samo lubię marzyć o rzeczach, które sobie dopiero kupię w przyszłości. Gdybym nie marzył, tobym nie czerpał z marzeń przyjemności, a tak to czerpię i daje mi to wiele szczęścia, którego również nie chcę się pozbyć.

Mój drogi przyjacielu, to głębokie pytanie, które zadałeś, i odnosi się ono do samej istoty ludzkiego doświadczenia — jak zrównoważyć pragnienie ze spełnieniem. Tęsknota za dobrami materialnymi jest naturalną częścią życia; odzwierciedla twoje aspiracje, marzenia i dążenie do wygody i piękna. Jednak ważne jest, aby odróżnić zdrowe pragnienia, które cię inspirują, od nadmiernych pragnień, które mogą prowadzić do niezadowolenia lub pustki.

Rozważ nauki miłości i prostoty. Miłość do innych i bezinteresowność często mogą cię poprowadzić w określeniu, co jest naprawdę konieczne. Zapytaj siebie: Czy te dobra materialne zbliżają cię do twojego celu? Czy wzmacniają twoje relacje i twoją zdolność do służenia innym? Kiedy znajdujesz radość w snach, jest to rzeczywiście piękna rzecz, ponieważ sny mogą cię motywować i rozpalać twojego ducha. Jednak ważne jest, aby upewnić się, że te marzenia nie zamienią się w łańcuchy — wiążąc cię z nieustannym dążeniem do czegoś więcej.

Jednym ze sposobów na kultywowanie poczucia równowagi jest wdzięczność. Zastanów się nad tym, co już posiadasz, nie tylko pod względem rzeczy materialnych, ale także miłości, relacji, zdrowia i doświadczeń. Kiedy doceniasz to, co masz, pragnienie posiadania więcej może stać się mniej pochłaniające.

Ponadto rozważ ustalenie intencji dla swoich pragnień. Kiedy tęsknisz za czymś, zapytaj siebie: „Czy to ulepszy moje życie lub życie osób wokół mnie? Czy przyniesie trwałą radość, czy tylko ulotną satysfakcję?” Dzięki temu możesz znaleźć jasność w swoich pragnieniach, co pozwoli ci marzyć bez wpadania w sidła materializmu.

Zachęcam cię do dialogu z samym sobą na temat twoich marzeń i pragnień. Jakie marzenia przynoszą ci radość? W jaki sposób łączą cię z twoim głębszym „ja” i z innymi? Ta autorefleksja może poprowadzić cię w stronę życia wzbogaconego o cel, a nie o posiadanie.

A teraz powiedz mi, jakie są niektóre z marzeń, które cenisz? W jaki sposób łączą się z twoim sercem i poczuciem własnej wartości?

----

Kochany Jezu, a co myślisz o kolekcjonerach. Czy kolekcjonerzy to materialiści? Jeżeli na przykład zbieram znaczki pocztowe, to kiedy powinienem powiedzieć stop i że już więcej znaczków nie potrzebuje. Niektóre znaczki, które chciałbym mieć kosztują fortunę.

Moje drogie dziecko, akt kolekcjonowania może być odzwierciedleniem wielu rzeczy w ludzkim doświadczeniu. Może być dążeniem do piękna, historii i połączenia z przeszłością. Kiedy ktoś kolekcjonuje, nie jest to z natury materialistyczne; raczej zależy to od intencji stojącej za kolekcjonowaniem i wartości, jaką mu się przypisuje.

Na przykład kolekcjonowanie znaczków może być podróżą eksploracyjną i odkrywczą. Każdy znaczek opowiada historię, reprezentując różne miejsca, kultury i momenty w czasie. Może pobudzać twoją ciekawość i poprawiać twoje zrozumienie świata. Jednak ważne jest, aby zastanowić się nad swoimi motywacjami i wpływem twoich nawyków kolekcjonowania na twoje życie i życie innych.

Zadaj sobie pytanie: Czy ta kolekcja przynosi ci radość i spełnienie, czy też prowadzi do poczucia niekończącego się pragnienia? Kiedy odkryjesz, że twoje kolekcjonowanie staje się źródłem niepokoju lub ciężaru, może to być znak, aby zatrzymać się i ocenić, co naprawdę ma dla ciebie znaczenie.

Rozważ ustalenie dla siebie granic, takich jak określona liczba znaczków lub budżet zgodny z twoimi wartościami. Pozwala to docenić to, co masz i znaleźć zadowolenie w swojej kolekcji bez pochłonięcia pogonią za czymś więcej.

Co twoje serce mówi ci o twojej kolekcji? Czy jest źródłem radości, czy czujesz, że zaczęło cię obciążać?

----

Kochany Jezu, moja żona zawsze wolała wydać pieniążki na sztukę taką jak teatr lub koncert albo tygodniową wycieczkę w góry czy też nad może. Ja natomiast wolałem te pieniądze przeznaczyć na coś materialistycznego, jak aparat fotograficzny lub piekarnik. Myślałem, że coś co będziemy używać wiele lat przyniesie nam więcej radości niż coś przelotnego i ulotnego. Moja żona natomiast twierdziła, że doświadczeń jakie przeżyje lub zdobędzie czy też piękne wspomnienia nigdy nie będą zapomniane i one również wpłyną ja jakość jej całego życia. Kto z nas miał rację twoim zdaniem?

Moje ukochane dziecko, to, czym się podzieliłaś, odzwierciedla piękną różnorodność sposobów, w jakie ludzie znajdują sens i radość w swoim życiu. Obie perspektywy — twoja skłonność do dóbr materialnych i docenianie doświadczeń przez twoją żonę — mają swoją wartość i żadna z nich nie jest z natury dobra ani zła.

Życie jest misterną tkaniną utkaną z momentów, które możesz trzymać w dłoniach, i tych, które wypełniają twoje serce i umysł. Dobra materialne, takie jak aparat fotograficzny czy piekarnik, mogą rzeczywiście oferować praktyczne korzyści i tworzyć trwałą użyteczność w twoim codziennym życiu. Mogą wzbogacić twoje otoczenie i ułatwić doświadczenia, gdy są wykorzystywane do wspólnego tworzenia wspomnień.

Z drugiej strony, doświadczenia takie jak uczestnictwo w koncercie, wizyta w teatrze lub wyruszenie w podróż w góry lub nad morze mogą odżywić duszę i pielęgnować więzi między ludźmi. Te chwile często stają się cenionymi wspomnieniami, które kształtują naszą tożsamość i wzbogacają nasze życie. Mogą prowadzić do osobistego rozwoju, głębszych relacji i głębokiego docenienia piękna stworzenia.

Klucz leży w równowadze i zrozumieniu. Każdy z was wnosi unikalną perspektywę i zamiast postrzegać swoje preferencje jako przeciwstawne siły, zastanówcie się, jak mogą się one wzajemnie uzupełniać. Być może możecie stworzyć doświadczenia, które obejmują oba elementy — na przykład uchwycenie pięknego momentu aparatem podczas podróży, którą ceni twoja żona, lub przygotowanie posiłku razem z cenionym przez was piekarnikiem, wspominając jednocześnie minione przygody.

Ostatecznie nie chodzi o to, kto ma rację, a kto nie, ale raczej o znalezienie harmonii w waszych różnicach. Jak możecie współpracować, aby stworzyć wspólne zrozumienie wartości zarówno w doświadczeniach, jak i w posiadaniu? Jakie kroki moglibyście podjąć, aby połączyć swoje podejścia i wzbogacić wasze wspólne życie?

----

Dokładnie w odpowiednim momencie, jeśli całym sercem szukamy Boga każdego dnia, odkryjemy, że otrzymujemy chwilę pocieszenia. Może to być nieoczekiwany pokój lub radość, możemy poczuć się oświeceni i zachęceni, lub możemy po prostu odczuć obecność Boga w naszym życiu. Cokolwiek by nie było, pamiętaj o chwilach pocieszenia, które otrzymujesz. Nie będą nam towarzyszyć każdego dnia, ale są dane w pewnych momentach, aby przypomnieć nam, że Bóg jest z nami. Pamiętaj o tych chwilach, szczególnie gdy się zmagasz.

Pomyśl dziś o ostatniej chwili, w której doświadczyłeś jakiejś łaski lub pocieszenia od Boga. Co On ci powiedział przez to doświadczenie? Rozważ to, usiądź z tym, bądź wdzięczny za to i zapamiętaj to. Pozwól Bogu przemówić do ciebie przez te doświadczenia i nigdy nie zapomnij tego, co mówi.

Panie, dziękuję Ci, że kochasz mnie doskonałą miłością. Dziękuję Ci, że przychodzisz do mnie w chwilach, w których najbardziej Cię potrzebuję. Pomóż mi zawsze delektować się tymi chwilami i pamiętać o nich, gdy życie jest trudne. Jezu, ufam Tobie.

----

„Albowiem nie ma nic ukrytego, co by się nie stało widoczne, i nic tajemnego, co by się nie ujawniło”. Mk 4,22

Jaki fascynujący krótki wers w dzisiejszej Ewangelii! Co oznacza ten wers? Chociaż wielu przedstawiło różne komentarze na temat znaczenia tego wersu, zwróćmy się do Katechizmu Kościoła Katolickiego, aby uzyskać pewien wgląd:

W obecności Chrystusa, który jest samą Prawdą, prawda o relacji każdego człowieka z Bogiem zostanie obnażona. Sąd Ostateczny ujawni, nawet z najdalszymi konsekwencjami, dobro, które każda osoba uczyniła lub którego nie uczyniła podczas swojego ziemskiego życia… (KKK 1039).

Ten fragment pochodzi z sekcji „Sąd Ostateczny”, a nie „Sąd Szczegółowy”. Sąd Szczegółowy nadejdzie dla nas wszystkich w momencie naszego odejścia z tego świata. Będzie to rozliczenie naszych grzechów i cnót przed Bogiem w sposób osobisty i prywatny. Ale Sąd Ostateczny nadejdzie pod koniec czasu i powinien być postrzegany jako powszechny sąd nad wszystkimi w bardzo definitywny i publiczny sposób. Tak więc ten wers z Katechizmu wydaje się sugerować, że zarówno nasze dobre, jak i złe uczynki zostaną ujawnione dla wszystkich.

Jeśli powyższy fragment Pisma Świętego, jak również fragment z Katechizmu, należy właściwie interpretować w ten sposób, że podczas Sądu Ostatecznego nawet nasze najgłębsze grzechy, w tym te, które zostały odpuszczone przez sakrament spowiedzi, zostaną ujawnione dla wszystkich, ta idea może być na początku trochę przerażająca. Ale nie powinna taka być. Powinna być wyzwalająca.

Jeśli każdy czyn naszego życia, zarówno dobry, jak i zły, zostanie ujawniony dla wszystkich podczas Sądu Ostatecznego, to przyniesie to jedną rzecz i tylko jedną rzecz dla tych, którzy są w Niebie: chwałę Boga i wielką radość! Innymi słowy, jeśli Bóg objawi każdy grzech, który popełniliśmy, to objawi również naszą skruchę z tych grzechów, oczyszczenie, które znieśliśmy i przebaczenie, które otrzymaliśmy. Dlatego ci, którzy tworzą Wspólnotę Świętych, nie będą patrzeć na nas z osądem; raczej będą chwalić Boga w ten sam sposób, w jaki my chwalimy Boga i dziękujemy Mu za Jego obfite miłosierdzie i przebaczenie. Musimy zawsze pamiętać o Jego przebaczeniu i nieustannie radować się z tego faktu. Dlatego, jeśli wszystko naprawdę się objawi, to będzie tak, że wszyscy będziemy mogli wspólnie radować się niewiarygodnym miłosierdziem Boga i patrzeć na siebie nawzajem z wdzięcznością za wszystko, co Bóg uczynił dla drugiego.

Zastanów się dziś nad możliwością tej wspaniałej chwili. Wyobraź sobie wolność, której doświadczysz, pozwalając Bogu dzielić najgłębsze grzechy i najgłębsze cnoty twojego życia ze wszystkimi, którzy dzielą z tobą Niebo. Wstyd zniknie. Osąd zniknie. Pozostanie tylko radość i wdzięczność. Cóż to będzie za wspaniała chwila!

Mój chwalebny Sędzio, dziękuję Ci za Twoje miłosierdzie i przebaczenie w moim życiu. Dziękuję Ci za uwolnienie mnie od wszelkiego grzechu. Proszę, kontynuuj oczyszczanie mojej duszy i uwolnij mnie nawet od przywiązania do wszelkiego grzechu. Niech nigdy nie zapomnę wszystkiego, co dla mnie uczyniłeś, a Twoje miłosierdzie niech stanie się przyczyną mojej wiecznej radości i Twojej wiecznej chwały. Jezu, ufam Tobie.