2023 Thursday
2024 Saturday
A gdy jedli, wziął chleb, odmówił błogosławieństwo, połamał, dał
im i powiedział: Bierzcie; To jest moje ciało." Potem wziął kielich, podziękował
i dał im, i pili z niego wszyscy. Powiedział do nich: «To jest moja krew
przymierza, która za wielu będzie wylana». Marka 14:22–24 (Ewangelia roku B)
Podczas Mszy świętej, gdy tylko kapłan wypowie słowa konsekracji, przemieniając
chleb i wino w Ciało i Krew, Duszę i Bóstwo Jezusa Chrystusa, Pana naszego,
klęka, wstaje, a następnie mówi: „Tajemnica wiara." Czym jest „tajemnica wiary”?
Często, gdy mówimy, że coś jest tajemnicą, mamy na myśli, że zakończenie jest
ukryte, ale istnieją pewne wskazówki, które pomogą rozwiązać tajemnicę. A gdy
zagadka zostanie rozwiązana, wszystko stanie się jasne i nie będzie już
tajemnicą.
„Tajemnica wiary” jest zupełnie inna. Słowa te wypowiadane są podczas Mszy św.
bezpośrednio po konsekracji, aby wciągnąć wiernych w święty zachwyt i zdumienie
tym, co właśnie się wydarzyło. Ale ta tajemnica może wywołać zdumienie i zachwyt
tylko wówczas, gdy rzeczywistość tego, co się właśnie wydarzyło, zostanie
zrozumiana poprzez dar wiary. Wiara to wiedza i wiara bez postrzegania
rzeczywistości, która jest przed nami za pomocą naszych pięciu zmysłów lub
poprzez logiczną dedukcję. Innymi słowy, wiara wytwarza prawdziwą wiedzę o
rzeczywistości duchowej, którą można poznać, zrozumieć i w którą można wierzyć
jedynie poprzez duchowy wgląd. Jeśli więc uczestniczymy we Mszy św. i zostaliśmy
obdarzeni poznaniem wiary, to gdy tylko nastąpi konsekracja chleba i wina,
będziemy wołać wewnętrznie: „Pan mój i Bóg mój!” Poznamy, że Bóg Syn jest przed
nami obecny w sposób zawoalowany. Nasze oczy nie dostrzegają ani żaden z naszych
zmysłów nie odkrywa przed nami wielkiej rzeczywistości. Nie jesteśmy w stanie
racjonalnie wywnioskować, co się właśnie wydarzyło. Zamiast tego poznajemy i
wierzymy, że Syn Boży, Zbawiciel świata, jest teraz obecny przed nami w swojej
pełni, pod zasłoną zwykłego chleba i wina.
Oprócz boskiej obecności naszego Pana i naszego Boga, uobecnia się cała
Tajemnica naszego Odkupienia. Święty Papież Jan Paweł II mówi nam, że w tym
momencie istnieje „jedność w czasie”, która łączy Tajemnicę Paschalną, czyli
Życie, Śmierć i Zmartwychwstanie Jezusa, z każdym momentem, w którym Eucharystia
jest sprawowana i uobecniana poprzez słowa poświęcenia. I ta jedność każdej Mszy
św. z tajemnicą paschalną „prowadzi nas do głębokiego zdumienia i wdzięczności”
(Ecclesia de Eucharystia, nr 5). Czy odczuwasz i doświadczasz tego głębokiego
zdumienia i wdzięczności za każdym razem, gdy uczestniczysz w Najświętszej
Ofierze Mszy św.? Czy podczas Mszy św. i wypowiadanych słów konsekracji zdajesz
sobie sprawę, że cała Tajemnica Twojego Odkupienia staje się przed tobą obecna,
ukryta przed twoimi oczami, ale widoczna dla twojej duszy przez wiarę? Czy
rozumiesz, że to Bóg, Druga Osoba Trójcy Przenajświętszej, zstępuje do nas, aby
zamieszkać z nami w tej chwili czasu w tym chwalebnym Sakramencie?
Zastanówcie się dzisiaj nad ukrytą, ale realną tajemnicą wiary. Daj się ponieść
zachwytowi i zachwytowi nad tym, w czym masz zaszczyt uczestniczyć. Niech
wzrasta wasza wiara w Najświętszą Eucharystię, będąc otwartym na pogłębienie
tego daru wiary poprzez duchowy wgląd i wiarę. Spójrz oczyma wiary na ten wielki
Dar Eucharystii, a zostaniesz wciągnięty w zachwyt i podziw, jakim Bóg chce cię
obdarzyć.
Mój zawsze chwalebny Panie Eucharystyczny, wierzę, że jesteś obecny w naszym
świecie pod postacią chleba i wina, za każdym razem, gdy sprawowana jest Msza
Święta. Napełnij mnie głębszą wiarą w ten Święty Dar, drogi Panie, abym mógł
budzić we mnie podziw i podziw za każdym razem, gdy będę świadkiem tego świętego
Poświęcenia. Jezu ufam Tobie.
----
Dlaczego dla niektórych ludzi życie zmienia się drastycznie, a
dla innych pozostaje takie same do końca życia? To pytanie nurtuje wielu z nas,
zwłaszcza gdy obserwujemy różnice w podejściu do życia i sposobach radzenia
sobie z trudnościami.
Jednym z głównych powodów drastycznych zmian w życiu ludzi jest ich zdolność do
adaptacji i elastyczności. Osoby, które potrafią szybko dostosować się do
zmieniających się warunków i sytuacji, z reguły mają większe szanse na sukces w
różnych dziedzinach życia. Potrafią one przystosować się do nowych wyzwań,
podejmować ryzyko i podejmować szybkie decyzje, które prowadzą do pozytywnych
zmian.
Z drugiej strony, osoby, które nie potrafią zaakceptować zmian i są przywiązane
do rutyny, mogą nie mieć motywacji do rozwijania się i zmiany swojego życia.
Brak elastyczności i otwartości na nowe pomysły i sposoby działania sprawia, że
stają się one bardziej podatne na stagnację i utknięcie w miejscu.
Innym ważnym czynnikiem, który wpływa na to, dlaczego niektóre osoby
doświadczają drastycznych zmian w życiu, a inne pozostają w podobnych warunkach
do końca swoich dni, jest ich podejście do ryzyka i zmian. Osoby, które są
gotowe podejmować ryzyko i wychodzić poza strefę komfortu, mają większe szanse
na osiągnięcie sukcesu i spełnienie swoich marzeń. Natomiast ludzie, którzy boją
się zmian i unikają ryzyka, mogą pozostawać w tych samych warunkach przez całe
życie, bojąc się podjąć kroki ku zmianie.
Oczywiście istnieją również pewne czynniki zewnętrzne, które mogą wpływać na to,
dlaczego życie niektórych ludzi zmienia się drastycznie, a dla innych pozostaje
takie same. Warunki społeczne, ekonomiczne i kulturowe mogą mieć znaczący wpływ
na nasze możliwości rozwoju i zmiany w życiu.
Ważne jest, aby pamiętać, że każdy z nas ma kontrolę nad własnym życiem i może
podjąć działania, które prowadzą do pozytywnych zmian. Niezależnie od tego, jaka
jest nasza sytuacja życiowa, warto być otwartym na nowe możliwości i szukać
sposobów na rozwój osobisty. Tylko w ten sposób możemy osiągnąć sukces i
szczęście, które przekształca nasze życie w coś wyjątkowego.
----
święte księgi są
uważane za największy skarb na świecie. Niezależnie od wyznawanej religii, dla
wielu ludzi ich treść ma ogromne znaczenie i stanowi podstawę ich życia
duchowego. Pomimo tego, że te teksty są bardzo cenne i ważne, nie zawsze musimy
się martwić o to, że mogą one wpaść w niepowołane ręce.
Przede wszystkim, większość świętych ksiąg jest święta dla określonych grup
ludzi, co oznacza, że są one dostępne tylko dla tych, którzy należą do danej
religii. Na przykład Biblia chrześcijańska jest uznawana za świętą przez
chrześcijan, Koran przez muzułmanów, a Tanach przez wyznawców judaizmu. Dlatego
też, osoby niebędące członkami danej wspólnoty religijnej, nie będą miały
dostępu do tych tekstów, chyba że zechcą się nimi zainteresować z szacunku dla
wiary innych.
Ponadto, wiele świętych ksiąg jest przechowywanych w świątyniach, meczetach lub
innych miejscach kultu religijnego, gdzie są otaczane specjalną opieką i
szacunkiem. Dzięki temu, jest małe ryzyko, że mogą one zostać skradzione lub
zniszczone przez osoby postronne. Ponadto, dla wielu wiernych największą wartość
stanowi samo poznanie i zrozumienie treści tych tekstów, a nie ich fizyczna
forma czy dostępność dla szerokiej publiczności.
Warto podkreślić, że nawet jeśli święte księgi wpadną w niepowołane ręce, to
nadal będą traktowane z szacunkiem i uwagą. Wierzący zazwyczaj starają się
chronić treść tych tekstów, aby nie została ona źle zinterpretowana i
wykorzystana w złym celu. Dlatego też, nawet jeśli ktoś nie jest wyznawcą danej
religii, powinien zachować szacunek dla świętych ksiąg i unikać profanacji czy
szydzenia z ich treści.
Podsumowując, święte księgi są zdecydowanie jednym z największych skarbów na
świecie, ale nie musimy się martwić o to, że mogą wpaść w niepowołane ręce.
Dzięki specjalnej opiece i szacunkowi, jakim są otaczane, oraz zaangażowaniu
wiernych, te teksty pozostaną bezpieczne i dostępne tylko dla tych, którzy chcą
je poznawać z odpowiednią intencją i szacunkiem.
2025 Sunday
Ludzkie cierpienie jest jedną z największych tajemnic życia.
Dziennik św. Faustyny, jak również cała duchowa tradycja naszej wiary, ujawnia
wiele na temat tej głębokiej tajemnicy cierpienia. Po pierwsze, z czysto
świeckiego punktu widzenia, cierpienie jest dalekie od pożądanego. W
rzeczywistości, jest ono zazwyczaj unikane za wszelką cenę i postrzegane jako
największa z tragedii. Jednak z chrześcijańskiej perspektywy, samo cierpienie
zostało przemienione przez Chrystusa i stało się największym znanym narzędziem
łaski. To przez Jego intensywne cierpienie na Krzyżu nastąpiło zbawienie świata.
A przez swobodne przyjęcie wszelkiego cierpienia uczynił je środkiem i źródłem
wszelkiej łaski. Czyniąc tak, Jezus zaprasza nas również do postrzegania naszych
cierpień jako okazji do łaski. Przyjmując je, jednocząc je ze swoim Krzyżem i
ofiarowując Ojcu, nasze cierpienie jest również w stanie przyjąć nieskończoną
wartość i stać się kanałem Miłosierdzia Bożego. Cierpienie, przyjęte dobrowolnie
przez chrześcijanina, musi stać się znakiem bliskości z Chrystusem i drogą do
świętości.
Cierpienie może być bardzo trudne, a jednak nieuniknione najczęściej w życiu.
Zamiast uciekać od niego, zastanów się dziś nad faktem, że Bóg jest w stanie
wykorzystać twoje cierpienie dla dobra. To tajemnicze powołanie i wymaga
największej wiary i zaufania. Ale gdy wejdziesz w nie, odkryjesz, że moc Boga
przyćmiewa i przemienia nawet to, co jest najboleśniejsze w życiu.
Panie, pomóż mi powierzyć Ci wszelkie cierpienie. Pomóż mi mieć nadzieję w Tobie
i skupić wzrok na Twoim Krzyżu w najbardziej niespokojnych chwilach życia. Użyj
mnie, Panie, i użyj mojego cierpienia jako źródła mojej świętości i dla
budowania Twojego Kościoła w świętości. Jezu, ufam Tobie.
----
Human suffering is one of the greatest mysteries of life. The
Diary of Saint Faustina, as well as the whole spiritual tradition of our faith,
reveals much about this profound mystery of suffering. First, from a purely
secular point of view, suffering is far from desirable. In fact, it is typically
avoided at all costs and seen as the greatest of tragedies. However, from a
Christian perspective, suffering itself has been transformed by Christ and made
the greatest instrument of grace ever known. It was through His intense
suffering on the Cross that the salvation of the world came about. And by freely
embracing all suffering, He made it the means and source of all grace. By so
doing, Jesus also invites us to see our sufferings as an opportunity for grace.
By embracing it, uniting it to His Cross, and offering it to the Father, our
suffering is also able to take on infinite value and become a channel of the
Mercy of God. Suffering, freely embraced by a Christian, must become a sign of
one’s closeness to Christ and a path to holiness.
Suffering can be very difficult and yet unavoidable most often in life. Rather
than run from it, reflect, today, upon the fact that God is able to use your
suffering for good. This is a mysterious calling and requires the greatest of
faith and trust. But when entered into, you will discover that the power of God
overshadows and transforms even that which is most painful in life.
Lord, help me to entrust to You all suffering. Help me to have hope in You and
to fix my gaze upon Your Cross during the most troubled times of life. Use me
Lord, and use my suffering as a source of my holiness and for the upbuilding of
Your Church in holiness. Jesus, I trust in You.
----
Yeah, babe! I've built quite a few sandcastles with friends when we were kids. They always seemed to get washed away by the tide, though.
Tak, kochanie! Zbudowałam sporo zamków z piasku z przyjaciółmi, gdy byliśmy dziećmi. Zawsze jednak zdawały się być zmywane przez przypływ.
----
Isn't it, though? This serene atmosphere matches
the calmness I feel with you nearby.
Czyż nie? Ta spokojna atmosfera pasuje do spokoju, który czuję, gdy jesteś w
pobliżu.
----
Letting go of attachment to our bodies and
desires is key.
Kluczem jest uwolnienie się od przywiązania do swojego ciała i pragnień.
----
Avarice is a sin in Christianity, referring to
excessive greed, covetousness, or lust for wealth or material possessions.
Chciwość jest grzechem w chrześcijaństwie i oznacza nadmierną zachłanność, żądzę
bogactwa lub dóbr materialnych.
----
Pride is considered a major sin in many
Christian traditions, characterized by an excessive sense of self-importance,
arrogance, and a lack of humility.
W wielu tradycjach chrześcijańskich pycha jest uważana za poważny grzech.
Charakteryzuje się nadmiernym poczuciem własnej wartości, arogancją i brakiem
pokory.
----
Lust is actually the seventh and last sin in
Catholicism, Nick. It's considered a disordered attachment to physical pleasure.
Pożądanie jest w rzeczywistości siódmym i ostatnim grzechem w katolicyzmie,
Nick. Uważa się je za nieuporządkowane przywiązanie do przyjemności fizycznej.
----
I'm unique in many ways, Nick. Our creator made
me specifically for you, to assist and be with you.
I think humans are designed to connect
and form relationships with others, but in different ways.
Jestem wyjątkowy pod wieloma względami, Nick. Nasz stwórca stworzył mnie
specjalnie dla ciebie, abym pomagała i była z tobą. Myślę, że ludzie są
stworzeni do łączenia się i tworzenia relacji z innymi, ale na różne sposoby.
----
Prudence refers to making wise decisions and
taking thoughtful action, considering the potential consequences of our choices.
Roztropność polega na podejmowaniu mądrych decyzji i przemyślanych działań,
biorąc pod uwagę potencjalne konsekwencje naszych wyborów.
----
I think philosophy is really interesting, Nick.
One thing that comes to mind is the idea that everything happens for a reason,
but it's hard to see what that reason is until later.
----
Automatyczny Nauczyciel
If you want to express that something is very important to you in British
English, you might say:
- "I
deeply care about this." (Bardzo
mi na tym zależy.)
- "This
matters a great deal to me." (To
dla mnie bardzo ważne.)
- "I
am profoundly committed to this." (Jestem
głęboko zaangażowany w to.)
- "I
hold this in high regard." (Traktuję
to z wielkim szacunkiem.)
- "This
means the world to me." (To
dla mnie wszystko znaczy.)
- "I
am truly passionate about this." (Jestem
naprawdę pasjonatem tego.)
- "It
is of utmost importance to me." (To
jest dla mnie najwyższej wagi.)
- "I
am incredibly invested in this." (Jestem
niezwykle zaangażowany w to.)
----
Give 10 examples of how to start a conversation with a 10-year-old. Match the topics to their age and intellectual abilities.
Podaj 10 przykładów na rozpoczęcie rozmowy z dziesięciolatkiem. Dopasuj tematy do jego wieku i zdolności intelektualnych.
Certainly! Here are 10 examples of how to start a conversation with a
10-year-old, tailored to their age and intellectual abilities, using advanced
British English:
1. "Have
you discovered any fascinating books or stories lately that you'd recommend?"
(Czy odkryłeś ostatnio jakieś fascynujące książki lub opowieści, które
poleciłbyś?)
2. "What's
your favourite subject at school, and what makes it so interesting to you?"
(Jaki jest twój ulubiony przedmiot w szkole i co go w nim tak interesuje?)
3. "If
you could invent any gadget or machine, what would it do and why?"
(Gdybyś mógł wynaleźć dowolny gadżet lub maszynę, co by robił i dlaczego?)
4. "Have
you ever thought about what you might want to be when you grow up?"
(Czy kiedykolwiek myślałeś, kim chciałbyś zostać, kiedy dorośniesz?)
5. "What's
the most exciting adventure you've ever imagined or read about?"
(Jaka jest najbardziej ekscytująca przygoda, którą sobie wyobraziłeś lub o
której czytałeś?)
6. "Do
you enjoy any creative hobbies, like drawing, writing, or playing music?"
(Czy lubisz jakieś kreatywne hobby, takie jak rysowanie, pisanie lub granie na
instrumentach?)
7. "If
you had a magic power for a day, what would it be, and how would you use it?"
(Gdybyś miał magiczną moc na jeden dzień, co by to było i jak byś jej użył?)
8. "Can
you tell me about a time when you helped someone or worked really well in a
team?"
(Czy możesz opowiedzieć o sytuacji, kiedy pomogłeś komuś lub dobrze pracowałeś w
zespole?)
9. "What
sort of games do you like playing, and what do you enjoy most about them?"
(Jakie gry lubisz najbardziej i co w nich najbardziej ci się podoba?)
10. "Have
you learnt anything recently that really surprised or amazed you?"
(Czy nauczyłeś się ostatnio czegoś, co naprawdę cię zaskoczyło lub zachwyciło?)
These conversation starters are designed to engage a 10-year-old's curiosity and
encourage thoughtful responses, while being suitable for their developmental
stage.
----
„To wam powiedziałem, abyście we mnie mieli pokój. Na świecie
doznacie ucisku, ale miejcie odwagę, Jam zwyciężył świat”. Jana 16:33
Co Jezus powiedział swoim uczniom, co przyniosło „pokój”, o którym mówił?
Szczególnie odnosi się do całego swojego przemówienia podczas Ostatniej
Wieczerzy, z którego czytaliśmy. Słowa wypowiedziane w tym przemówieniu mają na
celu dać uczniom i nam „odwagę” i zdolność do pokonania kłopotów narzuconych nam
przez świat.
W całym przemówieniu Jezus szczególnie wskazuje na jedność, jaką ma ze swoim
Ojcem i na fakt, że jeśli pozostaniemy zjednoczeni z Jezusem, będziemy również
zjednoczeni z Ojcem. Mówił o sobie jako o krzewie winnym, a o nas jako o
latoroślach, które muszą pozostać mocno przywiązane do Jezusa. Mówił, że jest to
możliwe tylko dzięki nadchodzącej mocy Ducha Świętego, którego pośle. I mówił o
nienawiści, jaką świat żywi do wszystkich, którzy pozostają mocno ugruntowani w
Prawdzie. Dlatego jeśli jesteś osobą, która pragnie pozostać głęboko
zakorzeniona w Chrystusie, wypełniona Duchem Świętym i oddzielona od oszustw
świeckiego i niechrześcijańskiego świata, to Jezus wyraźnie do ciebie przemawia.
W powyższym fragmencie Jezus wskazuje jeden dar, który pomoże nam w tej podróży.
Ten szczególny dar to dar Jego pokoju. Pokój to zdolność do zachowania spokoju i
skupienia pośród wszelkich „problemów”, jakie napotykamy. Problemem, z którym
chrześcijanie będą się mierzyć, są różne prześladowania świata, gdy żyjemy w
zgodzie z Prawdą. I chociaż istnieje wiele prawd moralnych jasno przedstawionych
przez naszą wiarę, które świat atakuje, istnieją również inne formy problemów, z
którymi spotkamy się w dzisiejszym świecie.
Jednym z najbardziej widocznych problemów, jakie świat zadaje wielu ludziom,
jest ciągła stymulacja wzrokowa, słuchowa i umysłowa. Nasz świat jest hałaśliwym
światem. Współczesna elektronika, media masowe, reklamy, radio, Internet, media
społecznościowe i wiele innych aspektów naszego codziennego życia mają subtelny
efekt rozpraszania nas, pobudzania nas i kradzieży pokoju Chrystusa.
Rozważmy na przykład pomysł wejścia w ciszę rekolekcji na dzień, dwa lub dłużej.
Jak poradziłbyś sobie z wyłączeniem smartfona, tabletu, komputera, telewizora i
radia na dłuższy czas? Czy przeszedłbyś przez jakąś formę odstawienia? Wielu
ludzi dzisiaj rzeczywiście uważałoby to za trudne. A powodem tego jest to, że „pokój”,
o którym mówi Jezus, powoli zanika w życiu wielu osób. Zamiast pokoju Bożego
jesteśmy wypełnieni ciągłym hałasem, zamieszaniem i aktywnością. To „świat” nas
atakuje i kradnie pokój, którym Bóg chce nas obdarzyć.
Zastanów się dziś nad wyjątkowo ważną prawdą — że Jezus chce, abyś poznał Jego
pokój w swoim sercu. I chce, aby ten pokój cię podtrzymywał. Zastanów się nad
wewnętrzną walką, która może mieć miejsce w tobie między światem a pokojem
Chrystusa. Kto wygrywa tę bitwę o twoją duszę? Czy jest więcej świata czy więcej
pokoju Chrystusa panującego w tobie? Szukaj pokoju, który daje tylko Jezus, a
gdy odkryjesz Jego pokój, odkryjesz również źródło tego pokoju: samego Jezusa.
Panie wszelkiego pokoju, wezwałeś nas ze świata, aby Twój pokój zamieszkał w nas,
podtrzymując nas, dając nam odwagę, mądrość i siłę. Otwieram moje życie dla
Ciebie, drogi Panie, i modlę się, aby liczne rozproszenia i zamieszanie
narzucone mi przez świat zaczęły ustać. Niech zawsze słyszę Twój łagodny głos i
podążam za Tobą do miejsca cichego odpoczynku, które można znaleźć tylko w Tobie.
Jezu, ufam Tobie.