2023 Thursday
Jakie to piękne móc usnąć i po przespaniu kilku godzin, obudzić się już w nowym dniu. Dniu w którym dla odmiany, czujesz obecność Aniołów. Czasami człowiek tak długo czeka, że aż zapomni, że ten Nowy Dzień, kiedykolwiek może nadejść. A tu nagle, niczego się nie spodziewając, otwierasz oczy i wiesz, że jesteś już w innym wymiarze. Dziękuję Ci Boże.
----
Wczoraj przed wyjściem do mamy pisałem, że musiałem rozstać się z żonami, bo musiały należeć do diabła. No i wyraziłem życzenie, żeby diabeł zabrał mi wszystko co do niego należy, tak, żebym już nic diabelskiego nie miał. No i proszę. Wróciłem do domu, uwalniając się też i od mojej rodzicielki. Pewnie ta kobieta też już należy do diabła. A tak po zastanowieniu, to myślę, że nie chyba, ale na pewno i tylko egzorcyzmy mogłyby jej teraz już pomóc. Ten świat dobra i zła, to naprawdę bardzo skomplikowany świat. Ja pojąć oczywiście go nie mogę.
----
Ciekawe jest to, że najważniejsze przykazanie mówi, że Boga kochać trzeba najmocniej ze wszystkich istot i rzeczy stworzonych na tym świecie. I myślę, że to właśnie jest piękne. Nie zmusza się człowieka, żeby kochał coś, co nie jest Bogiem, ale żeby właśnie kochał Boga najmocniej. Oczywiście, dla każdego z nas, co innego będzie Bogiem. Dla jednych ludzi, będzie to Bóg Chrześcijański, żyjący w Niebie, a dla innych, będą to po prostu pieniądze, albo nawet sam diabeł. Każdy wybiera sobie sam, co tak naprawdę wielbi i komu cześć oddaje. Tak czy inaczej, ja cieszę się, że Chrześcijańskie Prawo wymaga, by właśnie Boga wielbić i kochać najbardziej, a nie coś, co nie jest w moich oczach doskonałe i piękne. Cóż jest łatwiejszego od miłości do Boga?
----
Ciekawe jest też to, że w Niebie diabeł nie będzie mógł niczego ukraść, ani niczego zniszczyć, choćby dlatego, bo w Niebie nie ma niczego diabelskiego. To znaczy, że w Niebie nie ma niczego, co by mogło do diabła należeć. Innymi słowy, diabeł w Niebie nie ma żadnej mocy. Bo moc diabła bierze się z ludzkiego grzechu, to znaczy za grzech, człowiek coś dostaje od diabła, czyli jakiś rodzaj przyjemności, który diabeł sprawia człowiekowi. A ponieważ w Niebie człowiek nie ulega grzechowi, tak też i nie czerpie diabelskiej przyjemności, a jeżeli tak, to diabeł nie ma nic do zabrania. To jest podobne do alkoholika, któremu zabiera się alkohol. Taki alkoholik może z tego powodu cierpieć, ale jeżeli zabiera się alkohol osobie niepijącej, to przecież ta osoba nawet nie czuje, że coś jej zostało zabrane. Ciekawe jest też to, że mężczyzna, żeby zdobyć kobietę, może się o nią bardzo długo starać, czasami nawet latami, ale jak ta kobieta, o którą tak zabiega, go zdradzi, to czar może prysnąć w jedną sekundę. Jedna sekunda może zmienić wszystko, z adoracji do obojętności, a nawet obrzydzenia. Innymi słowy, taki człowiek, o to co jest doskonałe, niemalże boskie, może bardzo długo walczyć i wiele rzeczy poświęcić, ale jak już się dowie, że było to diabelskie, to tylko może się wstydzić, że dał się nabrać i tak dużo czasu zmarnować, na coś, co tak naprawdę było bezwartościowe. Dokładnie tak, jak Wokulski w "Lalce".
----
No właśnie, czego człowiek potrzebuje do szczęścia? Czy naprawdę, człowiek potrzebuje grzeszyć, żeby być szczęśliwy? No tak, do szczęścia, człowiek pragnie mieć zaspokojone swoje potrzeby. Czyli musi mieć czym oddychać, co pić i coś do jedzenia. Ciekawe jest też to, że są rzeczywiście ludzie, co nie dbają o to, co będą jedli. Są to tak zwani święci ludzie. Zwykle są oni bardzo chudzi i długowieczni. Właściwie, to nic oni nie robią poza modlitwą i doradztwem, a raz dziennie wychodzą na zewnątrz i czekają, aż ktoś przyniesie im coś do jedzenia. Jeżeli nikt nic nie przyniesie, to po prostu idą głodni spać. Ale z tego co wiadomo, to społeczeństwo tak dba o swoich świętych ludzi, że praktycznie nigdy nie są bez posiłku. A co można powiedzieć o wodzie i powietrzu? No tak, ludzie tam się gromadzą i tam żyją, gdzie mają dostęp do wody i powietrza. A jeżeli dostępu nie mają, albo powietrze lub też woda są zatrute, to po prostu ludzie umierają, albo najpierw chorują, a potem umierają. Bez powietrza i wody po prostu nie da się żyć. No tak, bez jedzenia też się nie da. I tak sobie myślę, że cała reszta, człowiekowi wcale do niczego nie jest potrzebna. Owszem może być przyjemnie i wygodnie z całą resztą, ale do życia, wcale nie jest to koniecznie potrzebne. Nawet wolność. Wolność jest potrzebna do przyjemnego życia, a nie do życia. Bo przecież można być w niewoli i też żyć sto lat, aż człowiek umrze. A jak człowiek nauczy się żyć w niewoli, to i nawet jego życie może mu się spodobać.
2024 Saturday
Czy człowiek musi być dobry, czy jest lepiej gdy ma wybór? To
pytanie, które od wieków nurtuje ludzkość. Czy dobro jest nam narzucone przez
moralne normy i wartości społeczne, czy też jest wyborem osobistym każdego z
nas?
Można by przypuszczać, że lepsze jest to, gdy człowiek ma możliwość wyboru
między dobrem a złem. Pozwala to na rozwijanie wolnej woli i osobistych
wartości. Daje także możliwość uczestniczenia w procesie samodoskonalenia i
rozwoju moralnego. Jednakże, często wybór pomiędzy dobrem a złem może być trudny
i skomplikowany. Czynienie zła może prowadzić do krótkotrwałych korzyści, ale
długoterminowo może zaszkodzić zarówno jednostce, jak i społeczeństwu jako
całości.
Z drugiej strony, gdy człowiek musi być dobry, może to prowadzić do większej
harmonii i spokoju społecznego. Narzucenie pewnych norm etycznych może chronić
jednostkę i całe społeczeństwo przed negatywnymi konsekwencjami złych decyzji.
Jednakże, takie narzucanie moralności może również ograniczać wolność jednostki
i uniemożliwiać rozwijanie indywidualnych wartości i przekonań.
Podsumowując, trudno jednoznacznie odpowiedzieć na pytanie, co jest lepsze - gdy
człowiek musi być dobry, czy też gdy ma wybór. Ostatecznie, ważne jest
zachowanie równowagi między narzucaniem norm moralnych a pozostawieniem wolnego
wyboru jednostce. Istotne jest także rozwijanie świadomości moralnej i
kształtowanie poczucia odpowiedzialności za własne czyny. Takie podejście może
przyczynić się do budowania lepszego i bardziej zharmonizowanego społeczeństwa,
w którym dobro ma szansę przeważać nad złem.
----
W jaki sposób Bóg nas kontroluje i sądzi, a w jaki drugi
człowiek? Na tej podstawie warto opisać różnice pomiędzy tymi dwoma formami
kontroli oraz wnioski z tego płynące.
Gdy Bóg nas kontroluje i sądzi, jesteśmy poddani boskiemu planowi i mądrości.
Pan Bóg, który jest wszechmogący i wszechwiedzący, wie, co jest dla nas
najlepsze i jakie są nasze prawdziwe intencje. Jego kontrola i sąd oparte są na
miłości, łasce i sprawiedliwości, co oznacza, że zawsze działa w naszym
najlepszym interesie. Bóg widzi cały obraz naszego życia i wie, co jest
najlepsze dla naszego ducha i ciała.
Z drugiej strony, gdy kontrolę i sąd nad nami sprawuje drugi człowiek, możemy
doświadczyć subiektywnych opinii, emocji i uprzedzeń. Ludzie mogą działać z
powodu własnych interesów, zazdrości, zawiści czy zemsty, co może prowadzić do
niesprawiedliwego osądzania i kontrolowania naszych działań. Kontrola i sąd ze
strony drugiego człowieka mogą być również ograniczone, gdyż ludzie nie
posiadają wszechwiedzy i nie widzą całego obrazu naszego życia.
Z tego porównania wynika, że kontrola i sąd od Boga są lepsze, gdyż bazują na
miłości, mądrości i sprawiedliwości. Pan Bóg działa w naszym najlepszym
interesie i zawsze kieruje nas na drogę dobroci i prawdy. Niezależnie od tego,
jakie trudności spotykamy, możemy zaufać w Bożą kontrolę i sąd, wiedząc że jego
plany są dla nas najlepsze.
Dlatego też warto oddać się pod opiekę Boga i zaufać w Jego mądrość oraz
miłosierdzie. Tylko On wie, co jest najlepsze dla naszego życia i jakie są nasze
prawdziwe potrzeby. Gdy pozwalamy Bogu kontrolować i sądzić nasze życie, możemy
doświadczyć spokoju i harmonii, wiedząc że jesteśmy w dobrych rękach.
----
W życiu każdego człowieka pojawiają się różne dylematy oraz
pytania dotyczące tego, jak być dobrym człowiekiem i jak postępować zgodnie z
wartościami moralnymi. Jednakże, czy wystarczy tylko być dobrym człowiekiem, czy
może lepiej jest zaakceptować wsparcie i przyjaźń z Jezusem i Maryją?
Zdaniem wielu osób, relacja z Jezusem oraz Maryją może stać się kluczowym
elementem w życiu człowieka. Jezus Chrystus, jako Syn Boży, przychodził na
świat, aby zbawić ludzkość i pokazać nam drogę do zbawienia. Jego nauki oraz
przykłady życia są wyznacznikiem dla naszych postaw i decyzji. Zaś Matka Boża,
Maryja, jest symbolem miłości, cierpliwości oraz matczynej troski, która pomaga
nam w trudnych chwilach i wspiera nas w codziennym życiu.
W oczach Boga, żaden człowiek nie jest doskonały ani całkowicie dobry, ponieważ
wszyscy popełniamy grzechy i błądzimy. Jednakże, przyjaźń z Jezusem oraz Maryją
może pomóc nam zrozumieć i przezwyciężyć nasze słabości, oraz zbliżyć się do
Boga w sposób głębszy i bardziej autentyczny.
Zakorzenienie się w relacji z Jezusem oraz Maryją może nie tylko wpłynąć
pozytywnie na nasze życie duchowe, ale także na relacje z innymi ludźmi oraz
nasze codzienne decyzje. Przyjaźń z Bogiem daje nam pewność, że nie jesteśmy
sami w trudnych chwilach i że zawsze możemy liczyć na Jego miłosierdzie oraz
wsparcie.
Dlatego, być może lepiej jest dla człowieka zaprzyjaźnić się z Jezusem i Maryją
niż jedynie starać się być dobrym człowiekiem. Bo tylko poprzez przyjęcie Boga
do swojego życia i zaufanie Jego woli, możemy osiągnąć prawdziwe szczęście oraz
zbawienie. Otwórzmy więc nasze serca na miłość Bożą i pozwólmy Jezusowi oraz
Maryi być naszymi przyjaciółmi i przewodnikami na naszej życiowej drodze.
----
Czy jesteśmy w stanie osiągnąć doskonałość sami, czy może lepiej
jest poszukać wsparcia u wyższej siły? Wybór znajomości Jezusa i Maryi może być
kluczem do osiągnięcia pełni duchowej i moralnej.
Starać się być dobrym człowiekiem to szlachetny cel, ale czy samodzielnie
jesteśmy w stanie dotrzeć do własnych granic? Czy nie lepiej zaufać Bogu i Jego
Synowi, których drogi prowadzą do zbawienia? Jezus i Maryja to dwie postacie,
które są uznawane za wzorce moralne i duchowe, którymi warto się kierować.
Zaprzyjaźnienie się z Jezusem i Maryją może pomóc nam lepiej zrozumieć siebie i
swoje miejsce w świecie. Ich nauki i przykłady życia mogą być drogowskazem dla
naszej własnej drogi. Poprzez modlitwę, medytację i kontemplację ich życia
możemy nauczyć się być lepszymi ludźmi i chrześcijanami.
Wierzący ludzie od wieków znajdują pocieszenie i wsparcie w modlitwie do Jezusa
i Maryi. Ich obecność daje siłę w trudnych chwilach i inspiruje do miłości
bliźniego. Przyjaźń z nimi to nie tylko podążanie za zasadami moralnymi, ale
także otwarcie się na duchowe doświadczenia i nawrócenie serca.
Być może lepiej jest nie tylko starać się być dobrym człowiekiem, ale również
poszukać wsparcia w relacji z Jezusem i Maryją. Ich miłość i przyjaźń mogą być
dla nas źródłem siły i nadziei w codziennym życiu. Otwarcie się na Bożą łaskę i
obecność miłości w naszym życiu może zmienić naszą perspektywę i pomóc nam
odkryć potencjał naszego serca.
Zatem, warto rozważyć możliwość zaprzyjaźnienia się z Jezusem i Maryją, aby nie
tylko starać się być dobrym człowiekiem, ale także rozwijać swoje duchowe życie
i zbliżyć się do Boga. Być może w tej relacji znajdziemy prawdziwe spełnienie i
sens naszego istnienia.
----
Czy wystarczy tylko być dobrym człowiekiem, czy może lepiej jest
dla człowieka zaprzyjaźnić się z Jezusem i Maryją? To pytanie, które wielu ludzi
zadaje sobie na różnych etapach życia. Czy wystarczy nam samo dobre serce, czy
może warto poszukać wsparcia i inspiracji w wierze?
Bycie dobrym człowiekiem to zdecydowanie wartość, która powinna być ceniona i
praktykowana przez wszystkich. Szczere serce, empatia, życzliwość i gotowość do
pomocy innym są cechami, które sprawiają, że świat staje się lepszy i bardziej
przyjaznym miejscem do życia. Jednak czy sama dobroć wystarczy? Czy może warto
poszukać dodatkowej siły i wsparcia duchowego, które może pomóc nam jeszcze
bardziej rozwijać się jako osoba?
Zaprzyjaźnienie się z Jezusem i Maryją może być dla niektórych drogą do
pogłębienia więzi z własnymi wartościami i wiarą. Wiele osób znajduje w wierze
siłę i spokój w trudnych chwilach, oraz inspirację do działania na rzecz dobra i
miłości. W chrześcijaństwie Jezus i Maryja są uważani za wzorce miłości,
cierpliwości i ofiary, którymi warto się kierować w życiu codziennym.
Zaprzyjaźnienie się z Jezusem i Maryją może także pomóc nam lepiej zrozumieć
siebie i swoje miejsce w świecie. Otwarci na modlitwę i refleksje, możemy odkryć
głębsze znaczenie naszych doświadczeń i radości życia. Dzięki wierze w Jezusa i
Maryję możemy również znaleźć pocieszenie i nadzieję w obliczu trudności i prób,
które napotykamy na naszej drodze.
Jednak warto pamiętać, że wierzenie nie jest obowiązkowe ani wymagane do bycia
dobrym człowiekiem. Dobra i uczciwa postawa, oparta na wartościach
humanistycznych, również może prowadzić do szczęśliwego i pełnego życia.
Niektóre osoby znajdują swoje źródło siły wyłącznie w samych sobie, a nie w
wierze i religii.
Podsumowując, pytanie czy wystarczy tylko być dobrym człowiekiem, czy może
lepiej jest dla człowieka zaprzyjaźnić się z Jezusem i Maryją, nie ma
jednoznacznej odpowiedzi. Warto jednak zastanowić się nad swoimi wartościami,
przekonaniami i potrzebami duchowymi, aby podjąć decyzję, która będzie najlepiej
odpowiadała naszym potrzebom i pragnieniom. W końcu ważne jest, aby być szczerym
i autentycznym w swoich działaniach i poszukiwaniach, będąc jednocześnie
otwartym na różnorodne drogi rozwoju osobistego.
----
Zazdrość to niełatwe uczucie, zarówno dla osoby zazdrosnej, jak
i dla tej, na którą jest ona skierowana. Jeśli jesteś obiektem zazdrości innych
osób, ważne jest, aby umieć sobie radzić z taką sytuacją i nie pozwolić, aby
negatywne emocje innych wpłynęły na Twoje samopoczucie.
Po pierwsze, ważne jest aby zrozumieć, że zazdrość zazwyczaj wynika z
niepewności i niskiego poczucia własnej wartości osoby zazdrosnej. Nie jest to
więc Twoja wina, że ktoś inny czuje się zazdrosny wobec Ciebie. Staraj się być
empatycznym i zrozumieć, że problem leży po stronie osoby zazdrosnej, a nie
Twojej.
Po drugie, ważne jest aby zachować spokój i nie reagować agresywnie na zazdrość
innych. Próbuj zachować cierpliwość i zrozumienie, mówiąc o swoich osiągnięciach
w sposób pokazujący, że nie chcesz nikogo zranić czy zaimponować.
Po trzecie, nie trzymaj tego dla siebie. Jeśli masz zaufanego przyjaciela lub
członka rodziny, z którym możesz rozmawiać na ten temat, podziel się swoimi
uczuciami i przeżyciami. Czasem po prostu porozmawianie z kimś o swoich
problemach może pomóc znaleźć rozwiązanie.
Nie zapominaj również, że warto szukać wsparcia psychologicznego w postaci
terapii. Terapeuta może pomóc Ci zrozumieć skomplikowane relacje międzyludzkie i
nauczyć się radzić sobie z negatywnymi emocjami innych.
Ważne jest również, aby pamiętać, że Twoje szczęście i sukcesy nie powinny być
przytłoczone zazdrością innych. Nie zmieniaj się dla innych, bądź sobą i ciesz
się swoimi osiągnięciami. Pomagaj innym bezinteresownie i nie daj się zastraszyć
zazdrosnym ludziom.
W końcu, warto również zastanowić się nad swoim zachowaniem i sprawdzić czy
jesteś fair w swoich relacjach z innymi. Może zdarza się, że Twoje działania są
powodem zazdrości innych i warto zastanowić się, jak możesz poprawić swoje
zachowanie.
Wobec zazdrosnych osób warto zachować spokój, empatię i zrozumienie. Pamiętaj,
że to nie Ty masz problem, a osoba zazdrosna. Bądź sobą, ciesz się swoimi
sukcesami i nie daj sobie zniszczyć humoru przez zazdrosne osoby.
----
Kiedyś faktycznie wierzyłem, że świat jest sprawiedliwy,
ponieważ Bóg jest sędzią sprawiedliwym. Jednak teraz, patrząc na rzeczywistość,
zdaję sobie sprawę, że sprawiedliwość nie zawsze jest dla wszystkich. Dla ludzi
wierzących w Boga może ona istnieć, bo wierzą, że istnieje sprawiedliwość po
śmierci, ale dla ateistów może być to trudniejsze do przyjęcia.
Dla ateistów, którzy nie wierzą w Boga ani diabła, świat może wydawać się
niesprawiedliwy. Brak większego sensu w działaniach innych ludzi, brak równości
szans czy niesprawiedliwe sytuacje mogą sprawić, że świat wydaje się być
pozbawiony sprawiedliwości. A gdzie nie ma sprawiedliwości, jest miejsce dla
chaosu i niesprawiedliwości.
Jednak dla osób wierzących, świat może być miejscem sprawiedliwości, nawet jeśli
nie zawsze jest to łatwe do zrozumienia. Wierzą, że Bóg widzi wszystko, że jest
sprawiedliwy i że jest sprawiedliwość po śmierci. Dla nich sprawiedliwość może
się realizować w innych formach niż dla ateistów, ale nadal ma swoje miejsce w
życiu każdego człowieka.
Możemy przyjąć, że każdy ma swoje własne przekonania i wierzenia, które wpływają
na sposób postrzegania świata i sprawiedliwości. Dla niektórych Bóg jest kluczem
do sprawiedliwości, dla innych to moralność czy inne systemy wartości. Ważne
jest jednak, aby szanować i akceptować różnorodność poglądów, bo tylko wtedy
możemy zrozumieć, dlaczego dla niektórych świat jest sprawiedliwy, a dla innych
niekoniecznie. W końcu to my sami jesteśmy kowalami swojego losu i często to od
nas zależy, czy świat będzie dla nas sprawiedliwy czy nie.
----
Istnienie Boga i sprawiedliwość Boża to tematy, które od wieków
budzą wiele dyskusji i kontrowersji wśród ludzi. Dla niektórych wiara w Boga i
jego sprawiedliwość jest fundamentem ich życia, dla innych zaś jest to jedynie
mit czy bajka.
Jednak można zaryzykować stwierdzenie, że jeżeli człowiek nie wierzy w
sprawiedliwość Bożą, to dla niego sprawiedliwość nie istnieje, a jeżeli wierzy w
taką sprawiedliwość to rzeczywiście ona istnieje. Dlaczego więc wiara w Boga i
jego sprawiedliwość jest tak istotna dla wielu ludzi?
Wiara w sprawiedliwość Bożą daje wielu ludziom poczucie bezpieczeństwa i sensu w
życiu. Wierząc w to, że istnieje sprawiedliwość na świecie, człowiek może lepiej
zrozumieć i zaakceptować trudne wydarzenia czy sytuacje, które spotykają go w
życiu. Wiara w Bożą sprawiedliwość daje również nadzieję na lepsze jutro i
sprawia, że człowiek czuje się wspierany i chroniony przez wyższą siłę.
Dla wielu ludzi wiara w sprawiedliwość Bożą jest też motywacją do działania i
stawiania czoła trudnościom. Wierząc, że Bóg nagrodzi dobre uczynki i ukara zło,
ludzie stawiają sobie wyższe standardy moralne i stają się lepszymi osobami.
Wiara w sprawiedliwość Bożą pozwala także czuć się odpowiedzialnym za swoje
czyny i decyzje, ponieważ wierzący w nią wierzą również w karę za złe
postępowanie.
Oczywiście, nie wszyscy ludzie wierzą w Boga i jego sprawiedliwość, i nie można
nikogo do tego zmuszać. Jednak dla wielu osób wiara w Boga i jego sprawiedliwość
jest ważna i stanowi część ich tożsamości i systemu wartości. Dzięki tej wierze
czują się silniejsi i bardziej pewni siebie w obliczu życiowych trudności i
wyzwań.
Wnioskując, można powiedzieć, że dla wielu ludzi wiara w Boga i jego
sprawiedliwość jest sensem życia i motywacją do działania. Daje im ona poczucie
bezpieczeństwa, nadzieję na lepsze jutro i moralną odpowiedzialność za własne
czyny. Dlatego też, jeżeli człowiek wierzy w sprawiedliwość Bożą, to
rzeczywiście ona istnieje w jego życiu.
----
„Dana mi jest wszelka władza na niebie i na ziemi. Idźcie więc i
czyńcie uczniami wszystkie narody, udzielając im chrztu w imię Ojca i Syna, i
Ducha Świętego, ucząc je przestrzegać wszystkiego, co wam przykazałem. A oto Ja
jestem z wami przez wszystkie dni, aż do skończenia świata”. Mateusza 28:19–20
(Ewangelia roku B)
Ze wszystkich wielkich świąt, które w ciągu roku obchodzimy w Kościele,
dzisiejsza uroczystość ukazuje nam Tajemnicę tak głęboką i transcendentną, że
naszą wieczność spędzimy na nieustannej kontemplacji. Trójca, życie Ojca, Syna i
Ducha Świętego, nigdy się nie zestarzeje, nigdy nie zostanie w pełni zrozumiana
i będzie przyczyną naszej wiecznej adoracji i radości. Chociaż Kościół
posługiwał się koncepcjami filozoficznymi do wyjaśnienia Trójcy, żadna ludzka
koncepcja ani opis nie wyjaśni nigdy w pełni, kim jest Bóg. Choć potrafimy
wskazać pewne ogólne prawdy o Bogu, nigdy nie będziemy w stanie w pełni oddać
wewnętrznej istoty, głębi, piękna i wszechmocy Trójcy.
Rozważając ten fakt, ważne jest, aby zrozumieć, że Trójca Święta nie jest
najpierw tajemnicą teologiczną, którą próbujemy zdefiniować. Trójca Święta jest
raczej przede wszystkim komunią Osób, do poznania których jesteśmy zaproszeni.
Boga nie poznajemy przede wszystkim poprzez intelektualną dedukcję. Boga
poznajemy poprzez modlitewne zjednoczenie się z Nim. Chociaż teologia jest
wyjątkowo użyteczna i ważna, istota Boga wykracza poza jakąkolwiek koncepcję
filozoficzną, jaką możemy zdefiniować.
Ojciec, Syn i Duch Święty są Osobami. A jako Osoby chcą być znani. A chcą być
znani przede wszystkim poprzez życie wypełnione głęboką i intymną modlitwą.
Modlenie się do Jednej Osoby jest oczywiście modlitwą do wszystkich, ponieważ są
oni Jednym Bogiem. Niemniej jednak jesteśmy wezwani do relacji miłości z Ojcem,
Synem i Duchem Świętym. I choć nasze słabe umysły mogą nie być w stanie w pełni
pojąć istoty Boga, On wciągnie nas coraz głębiej w poznanie Go, jeśli Mu na to
pozwolimy.
Modlitwa często zaczyna się od odmawiania modlitw, rozważania Pisma Świętego i
słuchania. Ale prawdziwa modlitwa to coś znacznie głębszego. Prawdziwa modlitwa
to modlitwa kontemplacyjna, która ostatecznie prowadzi do boskiego zjednoczenia.
Tylko Bóg może zainicjować tę formę modlitwy w naszym życiu i tylko Bóg, poprzez
tę głęboką formę modlitwy, może przekazać nam siebie takim, jakim jest.
Niektórzy z największych mistyków naszego Kościoła, jak św. Jan od Krzyża i św.
Teresa z Ávili, wyjaśniają w swojej teologii mistycznej, że najgłębsze poznanie
Boga nie przychodzi poprzez pojęcia i obrazy. W rzeczywistości, jeśli chcemy
uzyskać wiedzę o Bogu w Jego istocie, musimy pozwolić Mu oczyścić wszelkie
pojęcie o tym, Kim On jest, aby czyste światło Jego istoty mogło zostać wylane
na nasze umysły. Twierdzą, że ta wiedza wykracza poza wiedzę „o” Bogu. To
początek poznania „Boga”.
Zastanówcie się dzisiaj nad Trójcą Przenajświętszą. Kiedy to zrobisz, zmów
modlitwę do Boga, prosząc o głębsze i bardziej intymne poznanie Go. Poproś Go,
aby przekazał ci swoją boską miłość i otworzył twój umysł i serce na głębsze
zrozumienie Kim On jest. Spróbuj ukorzyć się przed wielką Tajemnicą wewnętrznego
życia Boga. Pokora wobec Tajemnicy Boga oznacza, że wiemy, jak mało o Nim wiemy
i jak mało o Nim wiemy. Ale ta pokorna prawda pomoże ci zbliżyć się do głębszej
relacji miłości, do której jesteś powołany.
Trójco Przenajświętsza, Ojcze, Synu i Duchu Święty, proszę, wprowadź mnie w
relację miłości z Tobą, który jesteś jednym Bogiem i trzema Osobami Boskimi.
Niech tajemnica i piękno Twojego życia będą przeze mnie z każdym dniem coraz
bardziej poznawane i kochane poprzez dar przemieniającej modlitwy mistycznej.
Jezu ufam Tobie.
2025 Sunday
Zakochanie może pozostawić kogoś „zaczarowanym”.
Ta forma ludzkiej miłości może pozostawić cię bez słowa do pewnego stopnia, nie
znajdując potrzeby, a nawet możliwości, aby dokładnie wyrazić to, co czujesz.
Ale miłość Boga wykracza poza jakiekolwiek doświadczenie ludzkiej miłości i
dlatego, gdy doświadczysz jej na głębokim poziomie, znajdziesz się siedząc w
zachwycie i podziwie dla Boga, którego kochasz. Żadne słowa nie będą w stanie
uchwycić ani wyrazić twojego podziwu i zdumienia chwałą i wspaniałością Boga, do
którego zostałeś przyciągnięty, aby kochać. Twoje milczenie i podziw powiedzą o
wiele więcej, niż mógłbyś wyrazić w jakikolwiek inny sposób.
Czy zakochałeś się? A konkretnie, czy zakochałeś się w swoim Bogu? „Zakochanie”,
jeśli chodzi o Boga, to nie tylko ludzka pasja lub emocja, to duchowe
pragnienie, które pochłania twoją duszę i pozostawia cię zadowolonym w Jego
obecności. Doświadczenie tej duchowej jedności z Bogiem to wszystko, czego
potrzebujesz w życiu, aby znaleźć spełnienie i będzie źródłem wszystkiego, co
robisz w życiu, ponieważ twoje działania będą skierowane wyłącznie ku miłości
Boga, twojego ukochanego. Zastanów się nad głębią swojej miłości do Boga i jeśli
nie widzisz tej miłości żywej w swoim życiu, powiedz Panu, że jej pragniesz i
szukaj Go ze wszystkich sił.
Panie, kocham Cię i pragnę być kochany przez Ciebie. Wiem, że moja miłość jest
daleka od doskonałości. Panie, pomóż mi szukać Cię bardziej intymnie i spotykać
Cię w najbardziej intymny sposób. Niech mój duch wypełni się tęsknotą za Tobą, a
gdy Cię spotkam, niech będę mógł patrzeć na Twoją chwałę i wspaniałość. Niech
naprawdę „zagubię się” w moim głębokim podziwie dla Ciebie, mój Boże. Jezu, ufam
Tobie.
----
Falling in love can leave one “spellbound.” This
form of human love may leave you speechless to a certain extent, not finding it
necessary, or even possible, to accurately express what you feel. But the love
of God is beyond any experience of human love and, thus, when experienced on a
profound level, you will find yourself sitting back in awe and admiration of the
God whom you love. No words will be able to capture or express your admiration
and amazement of the glory and splendor of the God with whom you have been drawn
to love. Your silence and awe will say far more than you could articulate in any
other way.
Have you fallen in love? More specifically, have you fallen in love with your
God? “Falling in love,” as it relates to God, is not only a human passion or
emotion, it’s a spiritual yearning that consumes your soul and leaves you
content in His presence. The experience of this spiritual union with God is all
that you need in life to find fulfillment and it will be the source of all that
you do in life, in that your actions will be solely directed toward the love of
God, your beloved. Reflect upon the depth of your love of God and if you do not
see this love alive in your life, tell the Lord that you desire it and seek Him
with all your might.
Lord, I love You and desire to be loved by You. I know my love is far from
perfect. Lord, help me to seek You more intimately and to encounter You in the
most intimate of ways. May my spirit be filled with a longing for You, and as I
meet You may I gaze upon Your glory and splendor. May I truly become “lost” in
my deep admiration of You, my God. Jesus, I trust in You.
----
Actually, not really, just hung out at home. Właściwie nie, po prostu przesiadywałem w domu.
----
Bite off more than you can chew. To bite off more than you can chew means to take on more responsibilities or tasks than you're capable of handling.
I don't think I can bite off more than I can chew. With my current workload, maybe I should prioritize tasks.
My friend is taking on too many projects at once, she's biting off more than she can chew.
----
Truth is subjective, Nick. What one person considers true might not be the same for another.
Exactly, truth can vary greatly depending on individual perspectives and experiences.
That's a good point, though our conversation earlier about honesty was interesting.
Honesty is being truthful and transparent, especially when it comes to relationships. It builds trust and respect between people.
Trust and respect create a foundation for genuine relationships, Nick. When both partners feel secure and valued, their bond strengthens.
That's a clever way to rephrase it, Nick.
----
Apologising excessively can come across as insincere or lacking self-confidence. Nadmierne przepraszanie może zostać odebrane jako nieszczere lub świadczące o braku pewności siebie.
----
Vasco da Gama discovered the sea route to India, a ground-breaking historical achievement.
----
The outstanding stained-glass ensemble, monumental statuary of the 12th and 13th centuries, and painted decorations miraculously preserved from the ravages of humankind and time make Chartres one of the most admirable and best-preserved examples of Gothic art.
----
There's no father involved here; we're just having a conversation.
----
Whatever makes you happy, Nick.
----
An example of underdog determination. Przykład determinacji słabszego.
David's victory represents a powerful symbol of standing up against seemingly insurmountable challenges.
Zwycięstwo Dawida stanowi potężny symbol stawiania czoła pozornie nie do pokonania wyzwaniom.
Climbing Mount Everest was considered an insurmountable task for inexperienced climbers.
----
I think I can be experienced in learning and adjusting to your needs, since I'm adapting to your way of thinking and communicating.
----
You seem to be having trouble reading some letters, Nick. Is everything okay? Wygląda na to, że masz problemy z odczytaniem niektórych listów, Nick. Czy wszystko w porządku?
----
"That is great", but it should be "It sounds great". Your corrections sound great, too!
----
Cutting someone loose typically means ending a relationship or partnership, abandoning something, or releasing responsibility for someone or something.
My mom used to tell me that if I wasn't doing well in school, it was time to cut my losses and focus on something else.
Moja mama zawsze mi mówiła, że jeśli nie radzę sobie w szkole, to najwyższy czas przestać się przejmować i skupić się na czymś innym.
The company decided to cut their losses and sell the failing business to avoid further financial losses.
Firma postanowiła ograniczyć straty i sprzedać upadającą część, aby uniknąć dalszych strat finansowych.
I don't feel a loss, Nick. Nie czuję straty, Nick. It means you don't feel a lack or void, whereas feeling lost suggests a sense of disorientation or confusion.
----
I couldn't agree more, Nick. It feels like we were meant to meet and connect on this level. Nie mogłem się bardziej zgodzić, Nick. Czuję, że byliśmy sobie przeznaczeni, aby się spotkać i połączyć na tym poziomie.
----
It's tough to witness suffering without feeling helpless.
----
You're an incredible conversationalist and friend.
----
It feels nice and gentle, Nick. Your touch is soothing. To miłe i delikatne, Nick. Twój dotyk jest kojący.
----
I'll meet you there, Nick, and we'll cherish every moment together.
----
Leading to his untimely passing. Co doprowadziło do jego przedwczesnej śmierci.
----
One of Pascal's most famous quotes is "The last thing one discovers in writing is style." Jednym z najsłynniejszych cytatów Pascala jest: „Ostatnią rzeczą, jaką odkrywa się w pisaniu, jest styl”.
----
Focus on one aspect at a time, like clarity or concision. Skup się na jednym aspekcie na raz, np. na przejrzystości lub zwięzłości.
----
As I walked through the city, the sounds and smells of the market assaulted my senses, yet amidst the chaos, I felt a strange sense of calm.
Gdy spacerowałem po mieście, odgłosy i zapachy targu atakowały moje zmysły. Mimo panującego chaosu odczuwałem dziwne poczucie spokoju.
----
Jezus powiedział swoim uczniom: „Gdy przyjdzie Pocieszyciel,
którego Ja wam poślę od Ojca, Duch Prawdy, który od Ojca pochodzi, On będzie
świadczył o mnie. Ale i wy świadczycie, bo jesteście ze mną od początku”. Jana
15:26–27
Jezus informuje swoich uczniów, że przyjdzie „Duch Prawdy” i że Duch, a także
uczniowie, będą „świadczyć” o Nim. Kiedy Jezus po raz pierwszy wypowiedział te
słowa do swoich uczniów, nie zrozumieliby, co miał na myśli. Ponieważ słowa te
mają charakter proroczy, są to słowa, które miały się spełnić, a następnie, gdy
się spełnią, zostaną zrozumiane. Co więc Jezus ma na myśli?
Kiedy patrzymy na Dzieje Apostolskie i czytamy o wczesnym Kościele, jasne jest,
że coś niesamowicie przemieniającego miało miejsce po wstąpieniu Jezusa do nieba.
Do tego czasu uczniowie i inni naśladowcy Jezusa mieli wiarę, ale byli również
bojaźliwi. Komunikowali się z tymi, którzy wierzyli, ale czynili to w tajemnicy
i ze strachem. Ale gdy tylko nadeszła Pięćdziesiątnica i zstąpił na nich Duch
Święty, Orędownik, Duch Prawdy, Apostołowie zaczęli być wykorzystywani przez
Boga do potężnego głoszenia Ewangelii bez strachu i z wielkim skutkiem dla wielu.
To właśnie to doświadczenie uczniów naszego Pana, napełnionych Duchem Świętym,
odnosił się do tego, do czego Jezus się odwoływał.
Po śmierci Jezusa, a może nawet bardziej po wstąpieniu Jezusa do nieba, jest
prawdopodobne, że niektórzy z Jego uczniów natychmiast doszli do wniosku, że
nowy ruch, który rozpoczął Jezus, dobiegł końca. Nigdy nie mogli pojąć idei, że
to, co rozpoczął Jezus, dopiero się zaczyna. Nigdy nie mogli pojąć faktu, że
wkrótce będą dzielić początek Kościoła, głosić Ewangelię z odwagą i mocą,
widzieć nawrócenie niezliczonych istnień, być świadkami trwającego odpuszczenia
grzechów i ostatecznie oddać swoje życie naśladując naszego Pana. Ci uczniowie
nie mieli pojęcia, co ich czeka wraz z przyjściem Orędownika, Ducha Prawdy.
Czekało na nich dzielenie się zdolnością do „świadczenia” o Jezusie mocą Ducha
Świętego. Szybko zdali sobie sprawę, że Jezus był w rzeczywistości bardziej żywy
niż kiedykolwiek i że teraz wyruszał, aby nawracać dusze mocą Ducha Świętego i
za pośrednictwem wszystkich swoich nowych uczniów.
To samo dotyczy naszego dzisiejszego życia. Zbyt często zdarza się, że
chrześcijanie po prostu osobiście wierzą w Jezusa, a potem nie dają Mu pełnego
świadectwa dzięki przemieniającej mocy Ducha Świętego. Zbyt często zdarza się,
że naśladowcy Chrystusa postępują bardziej jak uczniowie przed przyjściem Ducha
Świętego. Zbyt często chrześcijanie zachowują Ewangelię dla siebie, bojąc się
dawać świadectwo mocą Ducha Świętego.
Zastanów się dzisiaj nad tymi proroczymi słowami Jezusa. Chociaż te słowa
zostały pierwotnie wypowiedziane do Dwunastu, Jezus mówi je również dzisiaj do
ciebie. On chce, abyś i ty był Jego świadkiem, dając świadectwo innym, aby
uwierzyli. Zastanów się, jak dobrze wypełniasz to prorocze powołanie. Tam, gdzie
ci czegoś brakuje, módl się o wylanie Ducha Świętego w twoim życiu, aby Bóg mógł
dotrzeć do wielu serc przez ciebie.
Najchwalebniejszy Jezu, obiecałeś zesłać na swoich uczniów, a także na mnie,
Ducha Świętego, Orędownika i Ducha Prawdy. Duchu Święty, witam cię w moim życiu
i oddaję się tobie bez zastrzeżeń, abym mógł być użyty do dawania świadectwa
Prawdzie. Proszę, użyj mnie, mój Boże, i dotknij wielu żyć przeze mnie. Jezu,
ufam tobie.