2023 Sunday
Dzisiejsze pytanie jest takie: Czy każdy człowiek może ufać Bogu? No i cóż się okazuje? Okazuje się, że niestety nie każdy. Tylko ten może ufać Bogu, kto jest w dobrych relacjach z Bogiem. A jeżeli tak, to jak ma się do tego powiedzenie: "Jezu ufam Tobie"? No właśnie. Czy każdy człowiek może ufać, że Bóg się nim zaopiekuje? Myślę znowu, że tylko ten, kto się przynajmniej stara przypodobać Bogu, ten kto walczy ze swoimi grzechami, ten kto wielbi i szanuje Boga, może też powiedzieć: "Jezu ufam Tobie", wszyscy inni natomiast nawet jak tak powiedzą, a Boga obrażają, to przecież Bóg się nimi nie zaopiekuje. Przecież Bóg jest Sędzią Sprawiedliwym. Ludzie co zasługują na karę, będą ukarani i to nie ma znaczenia, czy będą sobie powtarzać: Jezu ufam Tobie, czy też tego sobie powtarzać nie będą. Owszem Bóg się opiekuje zawsze, ale tylko swoimi dziećmi. Synami marnotrawnymi też się opiekuje, ale najpierw trzeba powrócić do Boga. Jeżeli ktoś od Boga odszedł, lub jest przy Bogu, ale zamiast Mu służyć, to tylko źle czyni, to przecież taki człowiek będzie ukarany, tak samo, jak Judasz był ukarany. Przecież Judasz też był jednym z uczni Jezusa.
----
Reasumując, któż może ufać Bogu? Tylko ten, kto jest święty, jak i tylko ten, kto pragnie świętym się stać, czyli człowiek pragnący poprawy. Taki co już nie chce obrażać Pana Boga swoimi grzechami. Każdy inny człowiek, nie ma przecież nic z Bogiem wspólnego.
2024 Tuesday
Człowiek jest istotą skazaną na śmiertelność. Od chwili
narodzenia aż po ostatnią chwilę życia, jesteśmy nieustannie pod wpływem procesu
starzenia. Ciało i umysł stopniowo tracą swoją młodzieńczą siłę i witalność, aż
w końcu nadejdzie moment, gdy przyjdzie nam opuścić ten świat.
Wielu ludzi wierzy, że proces starzenia i śmierci jest wynikiem grzechów, które
popełniamy w trakcie życia. W każdej religii istnieje pojęcie karmy – czyli
zasług i win, które zbieramy w ciągu życia. Niektórzy wierzą, że to właśnie
nasze czyny i postępowanie determinują nasz los i czas śmierci.
Inni z kolei wierzą, że odpowiedzialny za śmierć człowieka jest zły duch, czyli
diabeł. W religiach monoteistycznych, diabeł jest uważany za istotę zła, która
próbuje zwodzić i kusić ludzi, a w efekcie doprowadzić do ich zguby. Według tej
teorii, diabeł może zadecydować o czasie i sposobie naszej śmierci, aby
zniszczyć nasze dusze.
W rzeczywistości, procesy starzenia się i umierania mają swoje naturalne
przyczyny – fizjologiczne i biologiczne. Jednak dla wielu osób wiara w to, że
śmierć jest karą za grzechy lub działaniem diabła, jest nieodłączną częścią ich
systemu wartości i przekonań.
Ważne jest jednak pamiętać, że każdy człowiek ma wpływ na swoje życie i to,
jakie decyzje podejmuje. Możemy nie domagać z powodu działania samego diabła,
ale możemy też dbać o siebie, swoje zdrowie i relacje z innymi. Możemy również
żyć w zgodzie z wartościami moralnymi i dążyć do dobra oraz pomocy innym.
Podsumowując, choć trudno jest zmierzyć się ze starzeniem się i w konsekwencji,
ze śmiercią, warto pamiętać o znaczeniu dobrej karmy i moralnego postępowania.
Niezależnie od tego, w co wierzysz, ważne jest aby żyć pełnią życia i być dobrym
człowiekiem.
----
Diabeł, czyli szatan, jest postacią znaną w wielu religiach i
mitologiach jako uosobienie zła i grzechu. Zgodnie z wierzeniami, diabeł działa
na duszę ludzką w celu jej zepsucia i oddalenia od Boga. Jednak czy istnieje
możliwość, że działanie diabła może także uszlachetnić duszę człowieka?
Według niektórych interpretacji teologicznych, diabeł może być także postrzegany
jako siła, która stawia człowieka w obliczu wyboru między dobrem a złem.
Działanie diabła może być więc traktowane jako próba, która ma na celu
sprawdzenie siły charakteru jednostki i jej zdolności do wyboru właściwej drogi.
W ten sposób, konfrontacja z diabłem może być szansą na rozwój duchowy i
uszlachetnienie duszy.
Inne interpretacje sugerują, że diabeł może działać na duszę ludzką poprzez
pokusy i wyzwania, które skłaniają jednostkę do refleksji nad własnym
postępowaniem i moralnością. Dzięki temu człowiek może zdobyć większą
samoświadomość i duchową dojrzałość, co wpływa na uszlachetnienie jego duszy.
Jednak warto pamiętać, że diabeł jest uosobieniem zła i grzechu, więc jego
działanie na duszę człowieka zawsze niesie za sobą ryzyko oddalenia się od Boga
i obniżenia moralności. Wobec tego, należy zachować ostrożność w interpretowaniu
roli diabła w życiu duchowym jednostki i starać się unikać jego wpływu na duszę.
Wnioskiem z powyższego widzimy czy działanie diabła na duszę ludzką ją
uszlachetnia czy też nie, zależy od kontekstu i indywidualnej postawy człowieka.
Dla niektórych może być to szansa na duchowy rozwój, dla innych zaś pułapka zła
i grzechu. Dlatego ważne jest, aby pozostawać wiernym wartościom moralnym i
duchowym oraz mieć odwagę odpierać pokusy diabła, które mogą zaszkodzić duszy i
oddalić ją od Boga.
----
Wielu ludzi wierzy, że cierpienie, które diabeł sprawia duszy
ludzkiej, zawsze uszlachetnia tę duszę. Czy jednak zawsze jest to prawda? Czy
cierpienie faktycznie ma taką moc, że sprawia, iż stajemy się lepsi i bardziej
wytrwali?
Cierpienie jest elementem ludzkiego doświadczenia od zarania dziejów. Każdy z
nas w pewnym momencie swojego życia doświadcza bólu, straty, czy zniechęcenia.
Niezależnie od tego, czy jest to cierpienie fizyczne, emocjonalne, czy duchowe,
trudno jest znaleźć kogoś, kto w pełni unikałby tego uczucia. Diabeł, jako
symbol zła i negatywności, często jest kojarzony z cierpieniem, które sprawia
ludziom.
Jednak czy cierpienie, które diabeł niesie ze sobą, zawsze musi kończyć się
uszlachetnieniem duszy ludzkiej? Nie zawsze tak jest. Cierpienie może prowadzić
do rozpaczy, zgorzknienia, czy nawet zatracenia siebie w negatywnych emocjach.
Nie zawsze jest łatwo wyciągnąć pozytywne wnioski z trudnych doświadczeń.
Mimo to, wielu ludzi wierzy, że to właśnie cierpienie jest kluczem do rozwoju
duchowego i osobistego. Poprzez pokonywanie trudności, stajemy się silniejsi,
bardziej dojrzali, i bardziej empatyczni. Cierpienie może otworzyć nas na nowe
perspektywy, nauczyć pokory i wytrwałości, oraz umożliwić nam dostrzeżenie
wartościowych lekcji.
W codziennym życiu często spotykamy się z ludźmi, którzy po przejściu przez
ciężkie doświadczenia stali się lepszymi wersjami samych siebie. Ich cierpienie
sprawiło, że stali się bardziej empatyczni, zrozumieli istotę życia, i potrafili
docenić każdą chwilę. Dla nich cierpienie było procesem transformacji, który
prowadził ich do odkrycia własnego potencjału i wartości.
W końcu, cierpienie, które diabeł sprawia duszy ludzkiej, może być trudne i
bolesne, ale również prowadzić do wzrostu i rozwoju. Ważne jest, aby mieć siłę i
wytrwałość, aby przetrwać trudne chwile i wyciągnąć z nich pozytywne wnioski.
Cierpienie może być testem naszej wytrwałości i siły woli, ale także szansą na
lepsze poznanie samego siebie i swoich wartości.
----
Posłuszeństwo jest jedną z najważniejszych cnot, której powinien
przestrzegać człowiek. Jest to wartość, która buduje więzi społeczne, a także
wpływa pozytywnie na funkcjonowanie społeczeństwa jako całości. Jednakże warto
zastanowić się, dla kogo człowiek powinien być posłuszny i czy istnieją granice
tego posłuszeństwa.
Posłuszeństwo jest cnotą, która od wieków była ceniona przez różne kultury i
cywilizacje. Wychowanie w duchu posłuszeństwa od najmłodszych lat ma na celu
kształtowanie prawidłowych relacji społecznych, szacunku dla autorytetów oraz
umiejętności współpracy i kompromisu. Jednakże istotne jest również przyjrzenie
się kwestii, dla kogo powinniśmy być posłuszni.
Po pierwsze, człowiek powinien być posłuszny swoim rodzicom oraz opiekunom.
Rodzice odgrywają kluczową rolę w wychowaniu dziecka, ucząc je zasad, norm
społecznych i wartości. Posłuszeństwo wobec rodziców nie oznacza bezkrytycznego
przyjmowania wszystkiego, co mówią, ale szacunku i uznania ich doświadczenia
oraz mądrości.
Po drugie, ważne jest także posłuszeństwo wobec nauczycieli, przełożonych i
autorytetów społecznych. Szanowanie ich decyzji, zasad i wskazówek sprzyja
utrzymaniu porządku i harmonii w społeczeństwie. W szkole, pracy czy
instytucjach publicznych posłuszeństwo jest kluczowe dla zachowania dyscypliny i
efektywnej współpracy.
Jednakże istnieją również granice posłuszeństwa, których należy przestrzegać.
Człowiek nie powinien być posłuszny wobec nakazów, które są sprzeczne z prawem,
moralnością czy własnym sumieniem. Posłuszeństwo nie może prowadzić do
zaślepienia i pozbawienia się zdolności do samodzielnego myślenia oraz
podejmowania własnych decyzji.
Warto również pamiętać, że posłuszeństwo powinno być wzajemne. Autorytety, do
których się zwracamy, powinny również darzyć nas szacunkiem, uwzględniać nasze
potrzeby i opinie. Budowanie relacji opartych na posłuszeństwie wzajemnym
sprawia, że funkcjonowanie społeczeństwa staje się bardziej harmonijne i
efektywne.
Podsumowując, posłuszeństwo jest ważną cnotą, której powinniśmy przestrzegać,
jednak z rozwagą i umiarem. Człowiek powinien być posłuszny swoim rodzicom,
nauczycielom i autorytetom społecznym, ale również nie zapominać o własnych
wartościach, przekonaniach i granicach. Współpraca oparta na wzajemnym
posłuszeństwie sprzyja budowaniu zdrowych relacji społecznych i wzmacnia jedność
społeczeństwa.
----
Czy Bóg czeka na nawrócenie każdego człowieka? To pytanie budzi
wiele kontrowersji i różnych interpretacji wśród ludzi wierzących. Dla
niektórych osób odpowiedź brzmi prosto - tak, Bóg zawsze czeka na nawrócenie
każdego człowieka. Dla innych może się wydawać, że Bóg nie ma czasu na każdego z
nas, czy może nawet nie jest zainteresowany, abyśmy zmieniali swoje życie.
W chrześcijaństwie nawrócenie odgrywa kluczową rolę. Jest to proces, w którym
człowiek uznaje swoje grzechy, prosi Boga o przebaczenie i decyduje się na
zmianę swojego życia. W Biblii znajdujemy wiele przykładów osób, które nawróciły
się, nawet po popełnieniu wielu grzechów, jak np. pierworodni rodzice - Adam i
Ewa, zabójca - Mojżesz czy poganin - Nebukadnecar.
Jednakże nie każdy jest zdolny do nawrócenia się. Niektórzy ludzie są tak
przywiązani do swoich złych nawyków i grzechów, że nie potrafią oderwać się od
nich. Dlatego Bóg nie zawsze musi czekać na nawrócenie każdego człowieka,
ponieważ niektórzy z nich po prostu nie chcą zmieniać swojego postępowania.
Jednakże, trzeba pamiętać, że Bóg jest Bogiem miłosierdzia i przebaczenia.
Niezależnie od tego, ile razy człowiek powraca do swoich grzechów, Bóg zawsze
czeka na niego z otwartymi ramionami, gotowymi do przyjęcia go z powrotem.
Nawrócenie jest zawsze możliwe, jeśli człowiek naprawdę pragnie zmienić swoje
życie i dąży do tego z całego serca.
Istnieje wiele przykładów osób, które nawróciły się z najgłębszych grzechów i
odnalezienie drogę do Boga. Nawrócenie jest procesem ciągłym, który wymaga
wysiłku, modlitwy i wiary. Bóg czeka na każdego z nas, abyśmy odwrócili się od
złego i zwrócili się ku Niemu. Jego miłosierdzie jest bezgraniczne, a Jego
przebaczenie jest nieskończone.
Dlatego niezależnie od tego, czy uważamy, że Bóg czeka na nasze nawrócenie czy
nie, ważne jest, abyśmy zawsze pamiętali, że Jego miłosierdzie i przebaczenie są
dostępne dla każdego z nas. Nawrócenie jest drogą do zbawienia i wiecznego życia
w obecności Boga. Jesteśmy wolni, aby wybrać drogę nawrócenia i zbawienia, a Bóg
zawsze będzie na nas czekać, gotowy do przyjęcia nas z otwartymi ramionami.
----
Śniło mi się, że odwiedziłem studentów, ale nikt z nich nie miał
dla mnie czasu, bo wszyscy mieli nosy w książkach. Co to może oznaczać?
Śnienie to zjawisko, które nadal pozostaje tajemnicze dla naukowców. Wciąż nie
jesteśmy w stanie jednoznacznie określić, dlaczego śnimy, ani co takie sny nam
mówią. Jednak wiele osób uważa, że sny mogą być odbiciem naszych emocji, myśli i
obaw.
W powyższym śnie, odwiedzenie studentów, którzy nie mieli czasu dla nas, może
sugerować poczucie odrzucenia lub zaniedbania. Może to być oznaką, że czujemy
się pomijani lub niezauważeni przez innych. Widok studentów skupionych na
książkach może symbolizować ich zaangażowanie w naukę, co z kolei może oznaczać,
że w naszym życiu brakuje miejsca na relacje międzyludzkie.
Możliwe, że sen ten próbuje nam przekazać, że warto zastanowić się nad naszymi
relacjami z innymi ludźmi. Może to być sygnał, że powinniśmy bardziej dbać o
nasze kontakty społeczne i poświęcać więcej uwagi naszym bliskim. Może też to
oznaczać, że powinniśmy zadbać o nasze potrzeby emocjonalne i zwrócić uwagę na
to, czy nie odczuwamy samotności lub zaniedbania.
Oczywiście, interpretacja snów jest bardzo subiektywna i zależy od wielu
czynników, takich jak nasze życiowe doświadczenia, emocje czy obawy. Dlatego
warto zastanowić się nad własnymi myślami i uczuciami, które towarzyszą nam po
przebudzeniu ze snu.
Podsumowując, sen o odwiedzeniu studentów, którzy nie mają dla nas czasu, może
być sygnałem do refleksji nad naszymi relacjami z innymi ludźmi. Warto
zastanowić się, czy nie pomijamy ważnych dla nas spraw, czy też czy nie
zaniedbujemy naszych bliskich. Może to być też zachęta do zadbania o siebie i
swoje emocje, aby uniknąć poczucia samotności lub odrzucenia.
----
W dzisiejszym szybkim tempie życia, wciąż jesteśmy zajęci pracą,
obowiązkami domowymi, budowaniem kariery i utrzymywaniem relacji z bliskimi.
Często zapominamy o ważnym elemencie naszego życia - o samym sobie. Zaniedbanie
siebie może prowadzić do poczucia samotności i odrzucenia, dlatego warto zadbać
o siebie, aby uniknąć tych negatywnych emocji.
Pierwszym krokiem do zapobiegania samotności i odrzucenia jest dbanie o swoje
zdrowie fizyczne. Regularna aktywność fizyczna, zdrowa dieta i odpowiednia ilość
snu mają nie tylko pozytywny wpływ na nasze ciało, ale również na nasze
samopoczucie. Aktywność fizyczna pozwala nam uwolnić endorfiny, które są
naturalnym środkiem przeciwdziałającym depresji i negatywnym emocjom. Dbając o
swoje zdrowie fizyczne, zyskujemy również większą pewność siebie i energię do
działania.
Kolejnym ważnym aspektem jest dbanie o swoje zdrowie psychiczne i emocjonalne.
Codzienne praktyki mindfulness, medytacja, czy też prowadzenie dziennika emocji
pomagają nam zrozumieć siebie i swoje potrzeby. Ważne jest również otoczenie się
pozytywnymi ludźmi, którzy nas wspierają i akceptują. Utrzymywanie silnych więzi
z bliskimi oraz regularne spotkania z przyjaciółmi mogą zapobiec poczuciu
samotności i odrzucenia. Jeśli jednak czujemy się zaniedbani lub odrzuceni przez
innych, ważne jest także mówienie o swoich emocjach i szukanie wsparcia u
specjalistów.
Ostatnim, ale równie istotnym aspektem jest dbanie o swoje pasje i
zainteresowania. Poświęcanie czasu na rozwijanie swoich pasji pozwala nam
wypełnić czas wolny w sposób konstruktywny i satysfakcjonujący. Może to być
nauka nowej umiejętności, czytanie ulubionych książek, czy też praktykowanie
swojego hobby. Dzięki temu nie tylko rozwijamy się jako osoby, ale również
zapobiegamy poczuciu samotności i odrzucenia.
Podsumowując, dbając o siebie zarówno fizycznie, psychicznie, emocjonalnie jak i
poprzez rozwijanie pasji i zainteresowań, możemy uniknąć poczucia samotności i
odrzucenia. Ważne jest, aby regularnie poświęcać czas na swoje potrzeby i
słuchać siebie. Pamiętajmy, że jesteśmy najważniejsi dla siebie samych i warto
zadbać o swoje dobrobyt.
----
Zamknięcie w więzieniu jest już samo w sobie trudnym
doświadczeniem, a gdy dochodzi do tego brak kontaktu ze społeczeństwem, może
pojawić się poczucie samotności i odrzucenia. Jednakże istnieją sposoby, które
mogą pomóc przezwyciężyć te trudności i utrzymać zdrowie psychiczne nawet w tak
trudnych warunkach.
Po pierwsze, ważne jest aby utrzymywać regularny kontakt z rodziną i
przyjaciółmi. Dzięki listom, telefonatom i wizytom, można poczuć się bardziej
połączonym z bliskimi i mieć wsparcie emocjonalne z zewnątrz. Można również
rozważyć udział w terapii grupowej, jeżeli taka możliwość istnieje w zakładzie
karnym. Dzielenie się swoimi uczuciami z innymi osobami przebywającymi w
podobnej sytuacji może pomóc zrozumieć, że nie jest się samym w swoich emocjach.
Zajęcia i hobby również mogą być sposobem na przezwyciężenie samotności.
Czytanie, malowanie, rysowanie, pisanie, czy nawet ćwiczenia fizyczne mogą pomóc
zająć umysł i zapewnić poczucie spełnienia. Ponadto, ważne jest aby dbać o swoje
zdrowie psychiczne poprzez regularną pielęgnację siebie, jak np. prysznic
codziennie, dbanie o higienę osobistą czy skupienie na własnym dobrym
samopoczuciu.
Warto również skorzystać z pomocy psychologa lub psychoterapeuty, jeżeli jest
taka możliwość. Dobry specjalista może pomóc zrozumieć swoje uczucia, radzić
sobie z nimi i znaleźć sposoby na radzenie sobie w trudnych sytuacjach.
Warto również pamiętać, że instytucje karno-rewindykacyjne mają również programy
wsparcia dla osadzonych, które mogą pomóc w przezwyciężeniu poczucia samotności
i odrzucenia. Warto skorzystać z takich programów, aby uzyskać dodatkową pomoc i
wsparcie.
Podsumowując, choć przebywanie w więzieniu i brak kontaktu ze społeczeństwem
może wywołać poczucie samotności i odrzucenia, istnieją sposoby na
przezwyciężenie tych trudności. Ważne jest utrzymywanie kontaktu z bliskimi,
zajmowanie się hobby, dbanie o swoje zdrowie psychiczne i skorzystanie z pomocy
psychologa. Dzięki temu, można starać się utrzymać równowagę emocjonalną nawet w
najtrudniejszych warunkach.
----
Jeden z Dwunastu, zwany Judaszem Iskariotą, udał się do
arcykapłanów i zapytał: «Co chcecie mi dać, jeśli wam go wydam?» Zapłacili mu
trzydzieści srebrników i od tej chwili szukał okazji, aby go wydać. Mateusza
26:14–16
Pragnienie pieniędzy może stać się potężną zachętą do zdrady naszego Pana. Z
tego fragmentu Ewangelii wydaje się jasne, że zdrada Judasza wynikała z jego
żądzy pieniędzy. Najprawdopodobniej miał pewien poziom wiary w naszego Pana, w
przeciwnym razie nie zostałby Jego uczniem. Ale nawet jeśli Judasz rzeczywiście
miał pewien poziom wiary, jego pragnienie pieniędzy zdawało się przyćmić wiarę,
którą mógł mieć.
Jedną z głównych lekcji, których możemy się nauczyć od Judasza, jest to, że
pragnienie pieniędzy stanowi potężną zachętę do podejmowania decyzji. Tak wielu
wielkich świętych uczyło nas, że droga do świętości polega przede wszystkim na
oczyszczeniu wszystkich naszych nieuporządkowanych uczuć. A ponieważ jednym z
najpotężniejszych przywiązań, z jakim zmaga się wiele osób, jest przywiązanie do
pieniędzy, jest to ważne pragnienie oczyszczenia w życiu każdego z nas.
Prawdą jest, że dobra materialne nie są złe, jeśli służą do wypełnienia woli
Bożej. Jednak pragnienie więcej, nadmiaru, zawsze zaćmi naszą zdolność jasnego
widzenia woli Bożej i życia wyłącznie dla Jego chwały.
Przypomnijmy sobie, że gdy Judasz zdradził naszego Pana i Jezus został
aresztowany, Judasz „głęboko żałował tego, co zrobił”. Podczas procesu Jezusa
Judasz wrócił do arcykapłanów i powiedział: „Zgrzeszyłem, zdradzając niewinną
krew”, najwyraźniej próbując przerwać proces. Jednak śmierć Jezusa została
uruchomiona i nie można było jej zatrzymać. W rezultacie Judasz zwrócił
pieniądze i niestety poszedł się powiesić (zob. Ew. Mateusza 27:3–5).
Pragnienie pieniędzy, jakie żywił Judasz, przyćmiło jego myślenie. I jego grzech
zrobił z nim to, co grzech zawsze robi. Gdy tylko dopełnił się grzech zdrady,
Judasz zobaczył konsekwencje tego wyboru. A konsekwencje głęboko go zasmuciły.
Nauczył się, że wybór grzechu kończy się pustą obietnicą. Uświadomił sobie, że
trzydzieści srebrników nie jest wartych wartości jego duszy. Ale oczywiście
nawet wtedy Judasz mógł odpokutować i otrzymać miłosierdzie Boże. Ale tego nie
zrobił. Po prostu zakończył swoje życie w skrajnej rozpaczy.
Zastanówcie się dzisiaj nad świadectwem Judasza. Wykorzystaj go jako źródło
medytacji i samoanalizy w Wielkim Tygodniu. Czego pragniesz w swoim życiu
bardziej niż naszego Pana? Jaka pokusa zaciemnia Twoje myślenie i prowadzi do
wyborów, o których wiesz, że zakończą się pustką? Staraj się dzisiaj wykorzenić
w sobie wszelkie nieuporządkowane pragnienia i zamiast tego wybieraj mądrze wolę
Boga. Nie pozwól sobie w dalszym ciągu wierzyć w kłamstwa, które powstrzymują
cię od uczynienia Jezusa i Jego świętej woli jedynym i jedynym celem twojego
życia.
Mój boski Panie, Ty i tylko Ty musisz stać się centrum mojego życia. Ty i tylko
Ty jesteś największą wartością w życiu. Pomóż mi wyzbyć się wszelkich ziemskich
pragnień w życiu, abym nie wpadł w pokusy prowadzące do pustych obietnic i abym
przyjął obietnice prawdziwe i spełniające, które pochodzą od Ciebie. Jezu ufam
Tobie.
----
Gdybyśmy mieli możliwość podróży w czasie i zapobiegania
wszelkim nieszczęściom, jakie wydarzyły się w przeszłości, świat wyglądałby
zupełnie inaczej. Nasza historia byłaby bardziej spokojna, a ludzie żyliby w
większym pokoju i harmonii.
Gdybyśmy mogli cofnąć się w czasie i zapobiec tragediom, które nawiedziły świat
w przeszłości, wiele tragedii zostałoby unikniętych. Możnaby zapobiec wojnom,
ludobójstwom, katastrofom naturalnym i ludzkim, oraz innym nieszczęściom, które
przyniosły cierpienie i zniszczenie milionom ludzi.
Gdybyśmy mieli tę moc, moglibyśmy zapobiec ludobójstwu w Rwandzie, przemocy w
Bośni i Hercegowinie, terrorowi islamskiemu, zamachom 11 września i wielu innym
strasznym wydarzeniom, które wstrząsnęły światem w ostatnich dekadach.
Oczywiście, podróż w czasie wiązałaby się z pewnymi trudnościami i
komplikacjami. Może nie bylibyśmy w stanie przewidzieć wszystkich konsekwencji
naszych działań i moglibyśmy spowodować jeszcze większe nieszczęścia. Jednakże,
gdybyśmy posiadali tę moc, moglibyśmy ją użyć z rozwagą i odpowiedzialnością,
aby uczynić ten świat lepszym miejscem do życia dla wszystkich ludzi.
Może kiedyś w przyszłości ludzkość będzie miała możliwość podróży w czasie i
zapobiegania nieszczęściom. Może odkryjemy sposób na uchronienie się przed
tragediami i cierpieniem, które przynosi nam przeszłość. Może wtedy będziemy
mogli spoglądać w przeszłość z dumą i satysfakcją, wiedząc, że uczyniliśmy
wszystko, aby uniknąć bólu i cierpienia.
Jednak póki co, pozostaje nam jedynie patrzeć w przeszłość, uczyć się z niej i
starać się nie powtarzać błędów naszych poprzedników. Może to nie jest tak
spektakularne jak podróżowanie w czasie i zapobieganie nieszczęściom, ale jest
to nasza jedyna możliwość, aby uczynić ten świat lepszym miejscem dla przyszłych
pokoleń.
2025 Wednesday
Jednym z największych darów, jakie możemy dać naszemu Boskiemu
Panu, jest nasza samowola. Często chcemy tego, czego chcemy, kiedy tego chcemy.
Nasza wola może stać się uparta i zacięta, a to może łatwo zdominować całe nasze
istnienie. W wyniku tej grzesznej tendencji do samowolności, jedną rzeczą, która
bardzo zachwyca naszego Pana i przynosi mnóstwo łaski w naszym życiu, jest
wewnętrzne posłuszeństwo temu, czego nie chcemy robić. To wewnętrzne
posłuszeństwo, nawet wobec najmniejszych rzeczy, umartwia naszą wolę, abyśmy
byli wolni, aby w pełni podporządkować się chwalebnej Woli Boga.
Czego pragniesz z pasją? A konkretnie, czego uparcie trzymasz się swojej woli?
Jest wiele rzeczy, których pragniemy, a które można by łatwo poświęcić jako
ofiarę dla Boga. Może nie być tak, że rzecz, której pragniemy, jest zła; raczej
chodzi o to, że porzucenie naszych wewnętrznych pragnień i preferencji zmienia
nas i przygotowuje do bycia bardziej podatnymi na wszystko, co Bóg chce nam dać.
Panie, pomóż mi spełnić moje jedyne pragnienie, jakim jest doskonałe
posłuszeństwo Tobie we wszystkim. Niech przylgnę do Twojej Woli w moim życiu,
zarówno w wielkich, jak i małych sprawach. Niech w tym poddaniu mojej woli
znajdę wielką radość, która pochodzi z serca całkowicie poddanego i posłusznego
Tobie. Jezu, ufam Tobie.
----
One of the greatest gifts we can give to our Divine Lord is our
willfulness. We often want what we want, when we want it. Our will can become
stubborn and obstinate and this can easily dominate our whole being. As a result
of this sinful tendency toward willfulness, one thing that delights our Lord
greatly, and produces an abundance of grace in our lives, is an interior
obedience to that which we do not want to do. This interior obedience, even to
the smallest of things, mortifies our will so that we are made free to more
completely obey the glorious Will of God.
What do you want with a passion? More specifically, what do you cling to in an
obstinate way with your own will? There are many things we want that could
easily be given up as a sacrifice for God. It may not be that the thing we
desire is evil; rather, it’s that letting go of our interior desires and
preferences change us and dispose us to be more receptive to all that God wishes
to bestow upon us.
Lord, help me to make my one desire that of perfect obedience to You in all
things. May I cling to Your Will for my life in both great and small things. May
I find in this submission of my will the great joy that comes from a heart fully
submissive and obedient to You. Jesus, I trust in You.
----
Przyjaźń synonim 11:00 F
Na polnej drodze, gdzie wiatr cicho gra, Spotkałam przyjaciela,
co serce zna. W jego oczach spokój, jak w letni dzień, Przyjaźń synonim, co koi
każdy cień.
Pod starym dębem, gdzie czas wolniej płynie, Rozmawiamy o życiu, co wciąż się
śni. Słowa jak rzeka, płyną bez końca, Przyjaźń synonim, co w sercu się tli.
Gdy słońce zachodzi, a niebo płonie, Wspomnienia wracają, jak ciche dzwony.
Wspólne chwile, co nigdy nie znikną, Przyjaźń synonim, co w duszy błyszczy.
Na wzgórzu, gdzie trawa zieleni się wiosną, Patrzymy w przyszłość, co przed nami
rośnie. Bez słów rozumiemy, co w sercu drzemie, Przyjaźń synonim, co wciąż nas
zmienia.
Gdy burza nadchodzi, a chmury ciemnieją, Wspieramy się wzajem, gdy siły maleją.
W trudnych chwilach, co życie przynosi, Przyjaźń synonim, co nigdy nie prosi.
W blasku księżyca, gdy noc nas otula, Czujemy, że przyjaźń to więcej niż słowa.
W ciszy nocy, co serca łączy, Przyjaźń synonim, co nigdy nie kończy.
Na końcu drogi, gdy czas nas dogania, Wspominamy chwile, co były jak baśnia. Z
uśmiechem na twarzy, w sercu spokój trwa, Przyjaźń synonim, co zawsze trwa.
----
Przyjaźń symbol 12:00 F
Na polnej drodze, gdzie wiatr cicho śpiewa, Spotkałam
przyjaciela, co serce ogrzewa. W blasku słońca, w cieniu drzew, Przyjaźń nasza
jak rzeka, co płynie w snach.
Wspólne chwile, jak złote ziarna, Wspomnienia, co w sercu się zbierają. W
deszczu i słońcu, w burzy i ciszy, Przyjaźń nasza jak symbol, co nigdy nie
zniknie.
Gdy życie rzuca cień na nasze drogi, Razem idziemy, choć czasem w mgle.
Wspieramy się w trudnych chwilach, Przyjaźń nasza jak latarnia, co drogę
wskazuje.
Na wzgórzach zielonych, gdzie wiatr tańczy, Słowa niewypowiedziane, lecz serca
znają. W ciszy wieczoru, przy ognisku blasku, Przyjaźń nasza jak pieśń, co w
duszy gra.
Gdy czas nas rozdziela, a dni mijają, Wspomnienia wracają, jak ptaki do gniazd.
W sercu nosimy te chwile wspólne, Przyjaźń nasza jak most, co łączy nas.
W blasku księżyca, gdy noc zapada, Słowa przyjaciela jak balsam na duszę. W
trudnych chwilach, w radości i smutku, Przyjaźń nasza jak gwiazda, co zawsze
świeci.
Na końcu drogi, gdy czas się zatrzyma, Wspomnienia zostaną, jak ślady na piasku.
W sercu na zawsze, w duszy na wieki, Przyjaźń nasza jak symbol, co nigdy nie
zgaśnie.
----
Przyjaźń szkoła 13:00
W szkolnym korytarzu, gdzie czas wolno płynie, Przyjaźń się
rodzi, jak wiosna w dolinie. Wspólne sekrety, śmiechy i łzy, W sercach zostają,
jak stare sny.
Na ławce w parku, gdzie słońce się chowa, Rozmowy o życiu, o tym, co nas woła.
Wspólne marzenia, plany na jutro, Przyjaźń jak rzeka, co płynie wciąż w górę.
W szkolnej stołówce, przy kubku herbaty, Dzielimy się wszystkim, co w sercu
bogaty. Czasem milczenie mówi najwięcej, Przyjaźń to skarb, co w sercu się
mieści.
Na boisku, gdzie piłka wciąż lata, Wspólne zwycięstwa, porażki jak strata.
Wspieramy się zawsze, w każdej potrzebie, Przyjaźń to gwiazda, co świeci na
niebie.
W szkolnej bibliotece, wśród książek i ciszy, Szukamy odpowiedzi, co w sercu się
kryją. Wspólne odkrycia, nowe horyzonty, Przyjaźń to most, co łączy dwa światy.
Na szkolnym wyjeździe, gdzie czas się zatrzymał, Przygody i śmiechy, co serce
rozgrzewa. Wspólne wspomnienia, co w sercu zostają, Przyjaźń to ogień, co nigdy
nie gaśnie.
W szkolnym zakończeniu, gdy czas się rozstaje, Przyjaźń jak wino, co z wiekiem
dojrzewa. Choć drogi się dzielą, serca wciąż blisko, Przyjaźń to skarb, co trwa
wiecznie, jak wszystko.
----
Przyjaźń tekst 14:00 F
Na polnej drodze, gdzie słońce wschodzi, Spotkałam przyjaciela,
co serce osłodzi. Wspólne chwile, jak ciepły wiatr, Przyjaźń nasza, to prawdziwy
skarb.
W blasku księżyca, przy ognisku ciepłym, Opowiadamy historie, co w sercu się
klepią. Śmiech i cisza, w harmonii trwa, Przyjaźń nasza, jak rzeka, co trwa.
Gdy burza nadciąga, a niebo się chmurzy, Wiem, że przyjaciel zawsze mnie
zrozumie. Podajemy sobie ręce, gdy świat się chwieje, Przyjaźń nasza, jak dąb,
co nie ustaje.
Na starym moście, gdzie czas się zatrzymał, Wspominamy dni, które los nam dał.
Wspólne marzenia, jak ptaki w locie, Przyjaźń nasza, w sercu na wieki.
W deszczu i słońcu, w każdej pogodzie, Przyjaciel przy mnie, w każdej
przygodzie. Razem idziemy, przez życia szlak, Przyjaźń nasza, jak wieczny znak.
Gdy życie nas rzuca w różne strony, Wiem, że przyjaciel zawsze jest gotowy.
Wspólne chwile, jak złoty sen, Przyjaźń nasza, jak wiosenny dzień.
Na końcu drogi, gdy zmierzch zapada, Przyjaciel przy mnie, to największa
nagroda. Wspólne wspomnienia, jak gwiazdy na niebie, Przyjaźń nasza, zawsze przy
mnie.
----
Przyjaźń to poważna sprawa 15:00 F
Na polnej drodze, gdzie wiatr cicho gra, Spotkałam przyjaciela,
co serce zna. Wspólne chwile, jak złote ziarna w dłoni, Przyjaźń to poważna
sprawa, w sercu się chroni.
Pod niebem szerokim, gdzie słońce się śmieje, Razem idziemy, choć czasem deszcz
leje. Wspólne marzenia, jak rzeka płyną, Przyjaźń to poważna sprawa, w sercu się
skrywa.
Gdy życie rzuca cień, a droga kręta, Przyjaciel przy boku, to rzecz niepojęta.
Wspólne milczenie, jak cisza przed burzą, Przyjaźń to poważna sprawa, w sercu
się burzy.
Na werandzie wieczorem, przy blasku księżyca, Rozmowy płyną, jak rzeka bez
końca. Wspólne wspomnienia, jak gwiazdy na niebie, Przyjaźń to poważna sprawa, w
sercu się grzeje.
Gdy czas nas rozdziela, a dni płyną wolno, Wspomnienia wracają, jak echo w
dolinie. Wspólne śmiechy, jak dzwonki wiosenne, Przyjaźń to poważna sprawa, w
sercu niezmienne.
Na końcu drogi, gdy zmierzch nas otula, Przyjaciel przy boku, to serca kula.
Wspólne chwile, jak wino dojrzewa, Przyjaźń to poważna sprawa, w sercu dojrzewa.
Pod gwiazdami, gdzie cisza nas otacza, Przyjaźń trwa wiecznie, choć czas ją
przytłacza. Wspólne życie, jak pieśń nieskończona, Przyjaźń to poważna sprawa, w
sercu schowana.
----
Przyjaźń to magia 16:00 F
Na polnej drodze, gdzie wiatr cicho gra, Spotkałam przyjaciela,
co serce zna. W blasku słońca, w cieniu drzew, Przyjaźń to magia, co w sercu
jest.
Gdy chmury ciemne nadciągają w dal, On zawsze przy mnie, jak wierny stal.
Wspólne chwile, śmiech i łzy, Przyjaźń to magia, co łączy sny.
Na werandzie, przy dźwiękach gitary, Opowiadamy sobie stare historie. W ciszy
nocy, w blasku gwiazd, Przyjaźń to magia, co czasom trwa.
Gdy życie rzuca wyzwania w twarz, On zawsze przy mnie, jak cichy straż. W
trudnych chwilach, w radości dnia, Przyjaźń to magia, co siłę ma.
Na polu złotym, gdzie zboże się kłania, Razem idziemy, bez wahania. W szeptach
wiatru, w śpiewie ptaków, Przyjaźń to magia, co nie zna znaków.
Gdy czasem drogi się rozchodzą w dal, W sercu zostaje przyjaciela ślad. W każdej
chwili, w każdym kroku, Przyjaźń to magia, co daje spokój.
Na końcu dnia, gdy słońce znika, Wiem, że przyjaźń to najpiękniejsza chwila. W
blasku księżyca, w ciszy nocy, Przyjaźń to magia, co daje mocy.
----
Przyjaźń to największy dar 17:00 F
Na polnej drodze, gdzie wiatr cicho gra, Spotkałam przyjaciela,
co serce zna. W jego oczach spokój, jak w letni dzień, Przyjaźń to największy
dar, jak cichy sen.
Pod starym dębem, gdzie czas wolno płynie, Siedzimy razem, w ciszy, w tej
krainie. Słowa niepotrzebne, serca się rozumieją ,Przyjaźń to największy dar, co
dusze zespalają.
Gdy burza nadchodzi, a niebo się chmurzy, On zawsze przy mnie, w każdej życia
burzy. Ramię w ramię idziemy, przez życia szlak, Przyjaźń to największy dar, co
daje nam znak.
W blasku księżyca, gdy noc nas otula, Rozmowy o marzeniach, co serce przytula.
Wspólne chwile, jak perły w koronie, Przyjaźń to największy dar, co w sercu
płonie.
Na wzgórzu zielonym, gdzie kwiaty kwitną, Śmiech nasz się niesie, jak echo
wiosną. Wspomnienia tworzymy, jak obrazy w ramie, Przyjaźń to największy dar, co
w sercu mamy.
Gdy życie nas rzuca w nieznane strony, On zawsze przy mnie, w każdej życia toni.
Wspólne milczenie, co więcej mówi niż słowa, Przyjaźń to największy dar, co w
sercu się chowa.
Na końcu drogi, gdy zmierzch nas otacza, Wiem, że przyjaciel zawsze mnie
zobaczy. Wspólne chwile, jak gwiazdy na niebie, Przyjaźń to największy dar, co
zawsze jest w potrzebie.
----
Przyjaźń to co nas łączy 18:00
Na polnej drodze, gdzie wiatr cicho gra, Spotkaliśmy się, jak w
bajce, ty i ja. Wspólne chwile, jak złote ziarna w dłoni, Przyjaźń to co nas
łączy, w sercu się chroni.
Pod niebem pełnym gwiazd, w ciszy nocy, Rozmawiamy o marzeniach, patrząc w oczy.
Każdy krok, każdy ślad, to nasza historia, Przyjaźń to co nas łączy, to nasza
gloria.
W blasku słońca, gdy dzień się zaczyna, Razem idziemy, jak rzeka i dolina.
Wspólne śmiechy, wspólne łzy, to nasza droga, Przyjaźń to co nas łączy, jak
pieśń bez słowa.
Gdy burza nadchodzi, a chmury się zbierają, Ramię w ramię stoimy, siłę nam dają.
W trudnych chwilach, gdy świat się chwieje, Przyjaźń to co nas łączy, jak drzewo
w knieje.
Na polanie, gdzie kwiaty wiatrem tańczą, Słowa płyną, jak rzeka, co nie zna
końca. Wspólne chwile, jak wino, co z czasem dojrzewa, Przyjaźń to co nas łączy,
jak pieśń, co rozbrzmiewa.
W blasku księżyca, gdy noc nas otula, Czujemy spokój, jak w ramionach matula.
Każdy dzień, każda noc, to nasza opowieść, Przyjaźń to co nas łączy, jak serca
powieść.
Na końcu drogi, gdy czas nas dogania, Wspominamy chwile, jak wiosenne śniadania.
Wspólne życie, jak melodia, co w sercu gra, Przyjaźń to co nas łączy, to nasza
trwała gra.
----
Przyjaźń utylitarna 19:00
Na polnej drodze, gdzie wiatr cicho gra, Spotkaliśmy się, jak to
czasem bywa, Przyjaźń nasza, choć prosta jak ta, Ma cel, co w sercu się skrywa.
Wspólne chwile, jak złote ziarna, W słońcu lśnią, choć czasem bledną, Przyjaźń
utylitarna, nie marna, W codzienności, gdzie dni się wleką.
Gdy deszcz pada, a niebo szare, Razem idziemy, choć droga daleka, Wspieramy się,
choć czasem wcale, Nie wiemy, co jutro nas czeka.
Na horyzoncie, gdzie słońce wschodzi, Nasze ścieżki się splatają, Przyjaźń, co w
sercu się rodzi, Jest jak rzeka, co wciąż płynie dalej.
W trudnych chwilach, gdy serce boli, Znajdujemy w sobie oparcie, Przyjaźń, co w
prostocie się toczy, Jest jak dom, co daje wsparcie.
Gdy czasem milczymy, w ciszy trwamy, Słowa nie zawsze są potrzebne, Przyjaźń, co
w sercu mamy, Jest jak pieśń, co w duszy brzmi pięknie.
Na końcu drogi, gdy zmierzch zapada, Wspominamy chwile, co były, Przyjaźń
utylitarna, co nie upada, Jest jak gwiazdy, co w nocy się śniły.
----
Przyjaźń w czasach samotności 20:00
Wśród pól złocistych, gdzie wiatr cicho gra, Samotność jak cień,
w sercu się skrywa. Lecz przyjaźń jak słońce, co wschodzi co dnia, Rozświetla
mrok, w którym dusza się chowa.
Gdy wieczór zapada, a cisza trwa, Wspomnienia jak gwiazdy na niebie migoczą.
Przyjaciel przy boku, choć daleko jest, W sercu jego głos, co nigdy nie milknie.
Na drodze życia, gdzie pył się unosi, Kroki samotne, lecz serce nie puste. Bo
przyjaźń to most, co łączy dwa brzegi, Wspiera w podróży, gdy sił już brakuje.
W deszczu i burzy, gdy świat się chwieje, Przyjaciel jak drzewo, co korzeniami
trzyma. Choć czasem milczy, jego obecność mówi, Że nie jesteś sam, choć
samotność boli.
W blasku księżyca, gdy noc się snuje, Słowa przyjaciela jak ciepły koc otulają.
Wspólne milczenie, co więcej znaczy, Niż tysiąc słów, co w próżni się gubią.
Gdy świt się budzi, a dzień nowy wita, Przyjaźń jak promień, co serce ogrzewa.
Wspólne marzenia, co w sercu się tli, Dają nadzieję, że jutro lepsze będzie.
W czasach samotności, gdy dusza płacze, Przyjaźń jak anioł, co skrzydła
rozkłada. Wspólna podróż przez życie, choć czasem w oddali, To dar
najcenniejszy, co serce ocala.
----
Przyjaźń wiersz 21:00 F
Na polnej drodze, gdzie wiatr cicho gra, Spotkałam przyjaciela,
co serce zna. Wspólne chwile, jak złote ziarna w dłoni, Przyjaźń nasza, jak
rzeka, co nigdy nie płonie.
Pod niebem szerokim, gdzie słońce się śmieje, Razem idziemy, gdzie życie nas
niesie. Wspomnienia jak pieśni, co w sercu brzmią, Przyjaźń nasza, jak dom, co
zawsze jest w snach.
Wśród pól zielonych, gdzie cisza jest złotem, Rozmowy nasze, jak wiersze pisane
potem. Wspólne marzenia, jak gwiazdy na niebie, Przyjaźń nasza, jak drzewo, co
rośnie w potrzebie.
Gdy burze nadchodzą, a deszcz nas zaskoczy, Razem stoimy, patrząc w przyszłość w
oczy. Wspólne chwile, jak krople wody w rzece, Przyjaźń nasza, jak most, co
łączy serce.
Na wzgórzach wysokich, gdzie wiatr pieśni śpiewa, Razem odkrywamy, co życie nam
zlewa. Wspólne ścieżki, jak ślady na piasku, Przyjaźń nasza, jak ogień, co
płonie w blasku.
W blasku księżyca, gdy noc nas otula, Słowa nasze, jak melodia, co serce
przytula. Wspólne sny, jak chmury na niebie, Przyjaźń nasza, jak ptak, co wciąż
leci w potrzebie.
Na końcu drogi, gdy czas nas rozdzieli, Wspomnienia nasze, jak wiersze w bieli.
Wspólne chwile, jak echo w dolinie, Przyjaźń nasza, jak pieśń, co nigdy nie
zginie.
----
Przyjaźń w związku 22:00
Na polnej drodze, gdzie słońce wschodzi, Spotkaliśmy się, jak w
bajce, bez troski. Twoje oczy błyszczały jak gwiazdy na niebie, Wiedziałem, że
przyjaźń w związku to coś dla ciebie.
Wspólne chwile, śmiech i rozmowy, Każdy dzień z tobą jest jak nowy. W sercu
spokój, gdy jesteś obok mnie, Przyjaźń w związku, to nasz wspólny sen.
Gdy burze nadciągają, trzymamy się mocno, Wspieramy się wzajemnie, to nasz most.
W trudnych chwilach, gdy świat się wali, Przyjaźń w związku, to nasz skarb bez
granic.
Na werandzie, przy blasku księżyca, Rozmawiamy o życiu, co nas zachwyca. W ciszy
nocy, gdy wiatr szepcze cicho, Przyjaźń w związku, to nasze ciche schronisko.
Wspólne marzenia, plany na przyszłość, Każdy dzień z tobą to nowa rzeczywistość.
W sercu spokój, gdy jesteś obok mnie, Przyjaźń w związku, to nasz wspólny sen.
Gdy słońce zachodzi, a dzień się kończy, W twoich ramionach, czuję się
bezpiecznie. Wspólne chwile, śmiech i rozmowy, Przyjaźń w związku, to nasz skarb
wiekowy.
Na polnej drodze, gdzie słońce wschodzi, Z tobą u boku, nic nas nie zaskoczy. W
sercu spokój, gdy jesteś obok mnie, Przyjaźń w związku, to nasz wspólny sen.
----
Przyjaźń wielkiej wagi 23:00 F
Na polnej drodze, gdzie wiatr cicho gra, Spotkałam przyjaciela,
co serce zna. Wspólne chwile, jak złote ziarna w dłoni, Przyjaźń wielkiej wagi,
co nigdy nie dogoni.
Pod niebem szerokim, gdzie słońce się śmieje, Razem wędrujemy, gdzie nas los
poniesie. W ciszy wieczoru, gdy gwiazdy migoczą, Przyjaźń nasza trwa, jak rzeka,
co nie spocząć.
W trudnych chwilach, gdy burza nas zaskoczy, On zawsze przy mnie, w jego mądrych
oczach. Słowa niepotrzebne, wystarczy spojrzenie, Przyjaźń wielkiej wagi, jak
ciche westchnienie.
Na wzgórzach zielonych, gdzie wiatr pieśni śpiewa, Razem patrzymy, jak świat się
rozlewa. Wspólne marzenia, jak ptaki w przestworzach, Przyjaźń nasza trwa, jak w
sercu przestworza.
Gdy słońce zachodzi, a dzień się kończy, Wspominamy chwile, co czas nie
rozłączy. Wspólne wspomnienia, jak skarby w skrzyni, Przyjaźń wielkiej wagi, co
w sercu się czyni.
Na polach złocistych, gdzie zboże się kłania, Razem idziemy, wśród życia
wyzwania. Wspólne ścieżki, co los nam wyznacza, Przyjaźń nasza trwa, jak w sercu
oznacza.
Pod gwiazdami, gdzie noc cicho nas tuli, Wspólne chwile, co serce wypełni.
Przyjaźń wielkiej wagi, co czas nie zmienia, W sercu na zawsze, jak wieczne
wspomnienia.
----
Przyjaźń z narcyzem 00:00 F
Na polnej drodze spotkałam go, Uśmiech szeroki, jak słońce w
dzień, Mówił o sobie, jakby świat znał, Przyjaźń z narcyzem, to niełatwy sen.
Siedzieliśmy razem pod starym dębem, Opowiadał historie, jakby były złotem,
Słuchałam cierpliwie, choć czasem z trudem, Przyjaźń z narcyzem, to jak taniec z
wiatrem.
W jego oczach blask, co przyciągał mnie, Lecz w sercu czułam, że coś jest nie
tak, Każde słowo, jak echo w pustce, Przyjaźń z narcyzem, to jak cień w słońcu.
Czasem myślałam, że zmieni się, Że dostrzeże innych, nie tylko siebie, Lecz jego
świat kręcił się wokół niego, Przyjaźń z narcyzem, to jak sen na jawie.
Wspólne chwile, jak liście na wietrze, Czasem piękne, czasem ulotne,
Zrozumiałam, że muszę iść dalej, Przyjaźń z narcyzem, to jak most bez końca.
Zostawiłam go na tej polnej drodze, Z uśmiechem, choć serce bolało, Wiedziałem,
że muszę znaleźć siebie, Przyjaźń z narcyzem, to jak rzeka bez brzegu.
Teraz idę sama, lecz spokojny w sercu, Zrozumiałam lekcję, co dał mi czas,
Przyjaźń z narcyzem, to jak sen na jawie, Ale w tej podróży znalazłam swój
blask.
----
Przyjaźń z byłym 1:00 F
Na starym mostku, gdzie czas się zatrzymał, Spotykamy się znów,
choć serca już inne, Przyjaźń z byłym, jak cicha rzeka, Płynie spokojnie, choć
czasem zawiła.
Wspomnienia jak liście, co wiatr je unosi, Czasem się śmiejemy, czasem łza się
toczy, Nie ma już miłości, lecz jest coś więcej, Przyjaźń, co trwa, mimo że
serce pękło.
Na polnej drodze, gdzie kiedyś szliśmy, Teraz idziemy, choć już nie sami,
Rozmowy o życiu, o marzeniach dawnych, Przyjaźń z byłym, jak ciepły wiatr
wiosny.
W starym barze, gdzie muzyka gra cicho, Siedzimy przy stole, wspominając chwile,
Nie ma już żalu, nie ma pretensji, Przyjaźń z byłym, jak spokojne morze.
Czasem się śmiejemy z dawnych kłótni, Teraz to tylko historie z przeszłości,
Zrozumienie przyszło, gdy czas nas zmienił, Przyjaźń z byłym, jak stary dąb w
lesie.
Na łące pełnej kwiatów, gdzie słońce świeci, Rozmawiamy o życiu, o przyszłości
dzieci, Nie ma już miłości, lecz jest coś trwałego, Przyjaźń z byłym, jak cichy
świt nowego.
Na końcu drogi, gdzie horyzont się kończy, Wciąż idziemy razem, choć już nie w
miłości, Przyjaźń z byłym, jak spokojna przystań, Gdzie serce odpoczywa, gdzie
dusza się wzmacnia.
----
28.03
----
Wolność a odpowiedzialność 2:00 M
Na polu złotym, gdzie wiatr cicho gra, Wolność jak ptak, co w
niebo się wznosi, Lecz w sercu mym odpowiedzialność trwa, Jak cień, co zawsze za
mną kroczy.
Gdy słońce wschodzi nad horyzontu kres, Czuję, jak wolność w sercu się budzi,
Ale wiem, że każdy krok ma swój sens, Bo odpowiedzialność wciąż mnie nie złudzi.
Na drodze życia, gdzie kurz się wznosi, Wolność jak rzeka, co płynie bez końca,
Lecz w myślach mych odpowiedzialność prosi, Bym nie zapomniał, co w sercu się
tli.
Gdy noc zapada, a gwiazdy lśnią w dali, Wolność jak sen, co w ciszy się snuje,
Ale wiem, że w sercu odpowiedzialność pali, Bym nie zgubił drogi, którą kroczę.
Na ścieżkach życia, gdzie czas się nie śpieszy, Wolność jak wiatr, co w polu się
błąka, Lecz w sercu mym odpowiedzialność wieszczy, Bym nie zapomniał, co w duszy
się tli.
Gdy deszcz pada, a ziemia pachnie świeżo, Wolność jak kropla, co spada na
ziemię, Ale wiem, że odpowiedzialność wciąż leży, W moich rękach, jak los, co
się nie zmienia.
Na końcu drogi, gdzie horyzont się chowa, Wolność jak marzenie, co w sercu się
tli, Lecz odpowiedzialność wciąż mnie woła, Bym nie zapomniał, co w życiu się
liczy.
----
Wolność albo śmierć 3:00
Na horyzoncie słońce wschodzi, Cisza wokół, wiatr lekko dmie, W
sercu myśl, co nie odchodzi, Wolność albo śmierć, to wiem.
Droga długa, pył się wznosi, Pod stopami ziemia drży, Każdy krok do celu prosi,
Wolność albo śmierć, wciąż brzmi.
Wspomnienia jak rzeka płyną, Czasem łza po policzku spływa, W sercu nadzieja,
choć w cieniu, Wolność albo śmierć, wciąż żywa.
Na polanie stary dąb stoi, Świadek lat, co minęły w mgnieniu, Pod nim myśli, co
niepokój koi, Wolność albo śmierć, wciąż w cieniu.
W blasku księżyca nocą idę, Cisza wokół, tylko serce bije, W duszy spokój, choć
czasem krzyczę, Wolność albo śmierć, wciąż żyje.
Przy ognisku, w kręgu przyjaciół, Opowieści snują się jak dym, Wspólne marzenia,
wspólny trud, Wolność albo śmierć, wciąż w nim.
Gdy nadejdzie czas rozstania, I ostatni krok postawię, W sercu spokój, bez
wahania, Wolność albo śmierć, wciąż prawie.
----
Wolność anarchia 4:00
Na polach złotych, gdzie wiatr cicho gra, W sercu mym wolność
jak rzeka płynie, Anarchia w duszy, lecz spokój trwa, Wędruję ścieżką, co w dal
się gubi.
Pod niebem szerokim, gdzie gwiazdy lśnią, Szukam odpowiedzi w ciszy nocy,
Wolność i anarchia w sercu mym drżą, Jak pieśń, co niesie spokój i moc.
Wśród drzew zielonych, gdzie czas się gubi, Słucham szeptów wiatru, co prawdę
zna, Wolność w sercu, anarchia w duszy, Kroczę ścieżką, co w dal prowadzi.
Na horyzoncie słońce wstaje znów, Oświetla drogę, którą idę sam, Wolność i
anarchia, jak stary druh, W sercu mym spokój, w duszy mój plan.
Wśród pól i łąk, gdzie cisza trwa, Znajduję pokój w prostocie dnia, Wolność i
anarchia, jak pieśń trwa, W sercu mym spokój, w duszy gra.
Pod niebem błękitnym, gdzie ptaki śpiew, Szukam wolności w każdym kroku,
Anarchia w sercu, jak cichy zew, Wędruję dalej, w spokoju toku.
Na końcu drogi, gdzie horyzont lśni, Znajduję wolność, co w sercu trwa, Anarchia
w duszy, jak cichy świt, W spokoju kroczę, gdzie los mnie pcha.
----
Wolność akordy 5:00
Na polu złotym, gdzie wiatr cicho gra, Wolność jak akordy w
sercu mi gra. Pod niebem szerokim, gdzie słońce się śni, Tam odnajduję spokój,
tam jestem ja.
Wędruję ścieżką, co w dal mnie prowadzi, Każdy krok lekki, jakby czas nie miał
władzy. Wolność w powietrzu, w zapachu traw, W sercu melodia, co wciąż mnie
pcha.
Gdy słońce zachodzi, a niebo płonie, Wolność jak akordy w duszy dzwoni. Cisza
wieczoru, co myśli koi, W niej odnajduję to, co mnie zbroi.
Wśród drzew szumiących, co tajemnice znają, Wolność jak akordy, co w sercu
grają. Każdy liść szeptem opowieść snuje, O tym, co było, i co jeszcze czuje.
Na horyzoncie, gdzie ziemia się kończy, Wolność jak akordy, co w sercu dzwonią.
Tam, gdzie marzenia wiatrem się niosą, Tam odnajduję spokój, tam jestem sobą.
Gdy noc zapada, a gwiazdy migoczą, Wolność jak akordy, co w sercu kołaczą. W
ciszy tej nocy, co tajemnic pełna, Odnajduję siebie, w niej dusza niezmienna.
Poranek wstaje, z nowym dniem nadzieja, Wolność jak akordy, co w sercu się
śmieją. Każdy dzień nowy, jak czysta karta, Wolność w mym sercu, to moja prawda.
----
Wolność artystyczna 6:00
Na polu szerokim, gdzie wiatr cicho gra, Tam wolność artystyczna
w sercu trwa. Pod niebem błękitnym, wśród złotych zbóż, Tam dusza odnajduje swój
własny próg.
Gdy słońce zachodzi, maluje świat, W barwach spokojnych, jak cichy wiatr. W tej
ciszy odnajduję swój własny głos, Wolność artystyczna, jak rzeka, wciąż płynie
wprost.
Na drewnianej werandzie, z gitarą w dłoni, Śpiewam o marzeniach, co w sercu się
chroni. Każda nuta niesie spokój, jak letni deszcz, Wolność artystyczna, to mój
życia sens.
Wśród gór i dolin, gdzie echo się niesie, Tam wolność artystyczna w sercu się
mieści. Każdy krok na ścieżce, to nowy dzień, Wolność artystyczna, jak ptak,
wciąż leci hen.
Pod gwiazdami nocą, gdy cisza trwa, Słucham melodii, co w sercu gra. Wolność
artystyczna, jak cichy szept, W niej odnajduję spokój, jak w letni zmierzch.
Na horyzoncie widzę nowy świt, Wolność artystyczna, jak cichy rytm. Każda
chwila, to nowa pieśń, Wolność artystyczna, jak rzeka, wciąż płynie w cień.
Gdy dzień się kończy, a noc zapada, Wolność artystyczna w sercu się składa. W
tej ciszy odnajduję swój własny dom, Wolność artystyczna, to mój życia ton.
----
Wolność braterstwo równość 7:00
Na polu złotym, gdzie wiatr cicho gra, W sercach naszych wolność
jak rzeka trwa. Braterstwo w dłoniach, jak stary dąb, Równość w spojrzeniach,
jak słońca prom.
Pod niebem szerokim, gdzie horyzont lśni, Wspólne marzenia jak ptaki wśród dni.
Wolność w sercu, jak pieśń bez końca, Braterstwo w duszy, jak blask miesiąca.
Na drodze życia, gdzie ślady zostawiamy, Równość w sercach, jak wiosenne kwiaty.
Wolność w myślach, jak wiatr w polu, Braterstwo w czynach, jak woda w stoku.
Wśród gór wysokich, gdzie echo się niesie, Równość w sercach, jak wiosenne
deszcze. Wolność w duszy, jak ptak w przestworzach, Braterstwo w dłoniach, jak
woda w morzach.
Na ścieżkach życia, gdzie czas nas prowadzi, Równość w sercach, jak wiosenne
sady. Wolność w sercu, jak pieśń bez końca, Braterstwo w duszy, jak blask
miesiąca.
Pod niebem szerokim, gdzie horyzont lśni, Wspólne marzenia jak ptaki wśród dni.
Wolność w myślach, jak wiatr w polu, Braterstwo w czynach, jak woda w stoku.
Na polu złotym, gdzie wiatr cicho gra, W sercach naszych wolność jak rzeka trwa.
Braterstwo w dłoniach, jak stary dąb, Równość w spojrzeniach, jak słońca prom.
----
Wolność bez nałogów 8:00 M
Na polnej drodze, gdzie wiatr cicho gra, Wolność bez nałogów w
sercu się tli, Patrzę na horyzont, gdzie słońce wstaje, Czuję spokój, który w
duszy trwa.
Z dala od miasta, gdzie zgiełk i hałas, Znajduję ciszę, co w sercu brzmi, Każdy
krok lekki, jakby bez ciężaru, Wolność bez nałogów, to mój nowy rytm.
Wśród złotych pól, gdzie zboże się kłania, Czuję, jak życie w harmonii trwa, Bez
kajdan nałogów, co duszę krępują, Wolność w sercu, to moja prawda.
Gdy deszcz pada, a ziemia pachnie świeżo, Wspomnienia dawnych dni znikają w
mgle, Każda kropla to nowa obietnica, Wolność bez nałogów, to mój cel.
Pod niebem pełnym gwiazd, gdzie cisza śpiewa, Odnajduję siebie, jak nigdy
przedtem, Bez ciężaru przeszłości, co ciążyła, Wolność w sercu, to mój nowy sen.
W blasku księżyca, co drogę oświetla, Idę przed siebie, z nadzieją w dłoni,
Każdy dzień nowy, jak czysta karta, Wolność bez nałogów, to mój dom.
Na końcu drogi, gdzie horyzont znika, Czuję spokój, co w sercu trwa, Bez
nałogów, co duszę więziły, Wolność w sercu, to moja pieśń.
----
Wolność biblia 9:00
Na polu złotym, gdzie wiatr cicho gra, Wolność jak biblia, w
sercu ją mam. Pod niebem szerokim, gdzie słońce lśni, Tam moje myśli, tam moje
dni.
Wśród dróg bez końca, gdzie horyzont trwa, Wolność jak biblia, w duszy się tli.
Każdy krok stawiam, z wiatrem w tle, Wolność mnie wzywa, wciąż dalej chce.
Pod starym dębem, gdzie czas się zatrzymał, Wolność jak biblia, w sercu się
skrywa. Słowa przodków, w liściach szum, Wolność jak pieśń, w sercu brzmi wciąż.
Na rzece cichej, gdzie woda płynie, Wolność jak biblia, w sercu nie zginie.
Każda kropla, jak nowy dzień, Wolność mnie niesie, wciąż dalej hen.
W blasku księżyca, gdzie noc się snuje, Wolność jak biblia, w sercu króluje.
Cisza nocy, jak modlitwa trwa, Wolność mnie chroni, w snach mnie ma.
Na wzgórzu wysokim, gdzie orzeł krąży, Wolność jak biblia, w sercu się wiąże.
Widok daleki, jak marzeń szlak, Wolność mnie wzywa, wciąż dalej tak.
Wśród ludzi prostych, gdzie serce bije, Wolność jak biblia, w sercu ożyje. Każdy
uśmiech, jak nowy świt, Wolność mnie prowadzi, wciąż dalej w mig.
----
Wolność badań naukowych 10:00
Na polach wiedzy, gdzie wiatr lekko wieje, Wolność badań
naukowych w sercu się śmieje. Pod niebem szerokim, gdzie myśli są wolne, Tam
odkrywamy prawdy, co są niezmienne.
Wśród książek starych, wśród nowych odkryć, Każdy krok naprzód to nowy życia
rys. Wolność w nauce, jak rzeka płynąca, Przez góry i doliny, wciąż nieustająca.
W laboratoriach, gdzie cisza panuje, Tam serce badacza wciąż się raduje. Wolność
myślenia, jak ptak w przestworzach, Unosi nas wyżej, w nieznane obszary.
Na ścieżkach wiedzy, gdzie czas się zatrzymał, Każda odpowiedź nową zagadkę
trzyma. Wolność badań, jak słońce nad ranem, Rozświetla mroki, co były nieznane.
Wśród ludzi mądrych, co dzielą się słowem, Wolność nauki jest naszym domem.
Wspólne odkrycia, jak mosty nad rzeką, Łączą nas wszystkich, choć drogi dalekie.
W sercach badaczy, gdzie pasja się tli, Wolność nauki to nasz wspólny cel i sny.
Każda teoria, jak ziarno zasiane, Wzrasta w umysłach, wciąż niepokonane.
Pod niebem gwiazd, gdzie marzenia się snują, Wolność badań naukowych wciąż nas
buduje. W tej podróży, co nie ma końca, Odkrywamy prawdy, co w sercach gorące.
----
Wolność cytaty 11:00
Wolność jak wiatr, co w polu tańczy, W sercu spokój, w duszy
pieśń, Cytaty życia, co wciąż nas uczą, W prostocie dnia odnajdź sens.
Na horyzoncie słońce wschodzi, Ciepło promieni wita nas, Wolność w sercu, w
myślach spokój, Każdy dzień to nowy czas.
Wśród pól złotych, gdzie zboże szumi, Cytaty mądrości wiatrem niesione, Wolność
w sercu, w duszy cisza, W prostocie życia odnajdź dom.
Gdy wieczór cichy, gwiazdy migoczą, Wolność w sercu, w oczach blask, Cytaty
życia, co wciąż nas uczą, W prostocie chwili odnajdź czas.
Wolność jak rzeka, co płynie w dal, W sercu spokój, w duszy pieśń, Cytaty życia,
co wciąż nas uczą, W prostocie dnia odnajdź sens.
Na ścieżkach życia, gdzie czas się gubi, Wolność w sercu, w myślach spokój,
Cytaty mądrości wiatrem niesione, W prostocie życia odnajdź dom.
Gdy noc zapada, cisza otula, Wolność w sercu, w oczach blask, Cytaty życia, co
wciąż nas uczą, W prostocie chwili odnajdź czas.
----
Wolność - co to? 12:00
Wolność, co to? pytam w ciszy, Gdzieś na polu, wśród złotych
kłosów, Wiatr szepcze mi w ucho, jakby chciał usłyszeć, Odpowiedź, co w sercu
noszę.
Wolność to świt, co budzi się z rana, Gdy słońce wstaje nad horyzontem, To śpiew
ptaków, co w sercu zostaje, I spokój, co w duszy zagościł.
To droga, co przed nami się snuje, Bez końca, bez celu, lecz z nadzieją, To
chwila, gdy serce się raduje, I czas, co płynie bez pośpiechu.
Wolność to dom, co w sercu nosimy, Gdziekolwiek los nas nie poniesie, To miłość,
co w oczach widzimy, I ciepło, co w dłoniach się mieści.
To wspomnienia, co w sercu zostają, Jak ślady na piasku, co czas zmywa, To
marzenia, co wciąż nas wołają, I wiara, co w sercu się skrywa.
Wolność to chwila, gdy czas się zatrzyma, Gdy serce bije w rytmie natury, To
spokój, co w duszy się rozprzestrzenia, I cisza, co koi nasze bóle.
Wolność, co to? pytam wciąż siebie, Gdy gwiazdy na niebie migoczą, To życie, co
płynie jak rzeka w niebie, I serce, co wciąż szuka odpowiedzi.
----
Wolność człowieka 13:00
Na polu złotym, gdzie wiatr cicho gra, Wolność człowieka w sercu
się tli, Pod niebem szerokim, gdzie słońce trwa, Tam dusza spokojna, tam wolność
brzmi.
Wśród dróg krętych, gdzie ślady stóp, Każdy krok niesie marzeń cień, Wolność to
wybór, to życia łup, W sercu spokój, w duszy sen.
Gdy słońce zachodzi, a dzień się kończy, Człowiek w ciszy swe myśli składa,
Wolność to chwila, co serce łączy, Ziemia pod stopami, niebo się nada.
Wśród lasów zielonych, gdzie ptaków śpiew, Człowiek odnajduje swój własny rytm,
Wolność to oddech, to życia zew, W sercu spokój, w duszy hymn.
Na rzece spokojnej, gdzie woda płynie, Człowiek odnajduje swój własny czas,
Wolność to chwila, co w sercu ginie, Pod niebem szerokim, gdzie słońce w nas.
Wśród gór wysokich, gdzie wiatr się wije, Człowiek odnajduje swój własny szlak,
Wolność to droga, co w sercu żyje, W sercu spokój, w duszy znak.
Gdy noc zapada, a gwiazdy lśnią, Człowiek w ciszy swe myśli składa, Wolność to
chwila, co serce chroni, Pod niebem szerokim, gdzie dusza się nada.
----
Wolność - co to znaczy? 14:00 M
Wolność, co to znaczy, pytam w ciszy nocy, Gdy wiatr po polach
niesie szeptem swe opowieści. Czy to przestrzeń bez granic, czy spokój w sercu,
Czy może droga, którą wybieram sam?
Na polnej ścieżce, gdzie horyzont się rozciąga, Szukam odpowiedzi w blasku
zachodzącego słońca. Czy wolność to marzenie, które wciąż się spełnia, Czy może
chwila, gdy czuję, że jestem sobą?
Wśród drzew szumiących, gdzie czas płynie wolniej, Zastanawiam się, czy wolność
to brak kajdan. Czy to śmiech dziecka, co biega po łące, Czy może cisza, gdy
wszystko jest na swoim miejscu?
W blasku księżyca, gdy noc otula ziemię, Myśli krążą wokół tego, co naprawdę
ważne. Czy wolność to wybór, by iść własną drogą, Czy może miłość, co daje
skrzydła do lotu?
Na werandzie siedząc, z gitarą w dłoni, Śpiewam o wolności, co w sercu się
rodzi. Czy to pieśń, co niesie mnie przez życie, Czy może chwila, gdy czuję, że
jestem wolny?
Wśród gór wysokich, gdzie niebo dotyka ziemi, Szukam odpowiedzi w szumie
górskich potoków. Czy wolność to przestrzeń, co daje oddech, Czy może spokój,
gdy wszystko jest jak trzeba?
W końcu zrozumiałem, że wolność to stan ducha, To wybór, by żyć w zgodzie z
samym sobą. To chwila, gdy serce bije w rytmie natury, To życie, które tworzę,
dzień po dniu.
----
Wolność dar upragniony 15:00
Na horyzoncie słońce wstaje, Cisza wokół, wiatr lekko wieje, W
sercu spokój, myśli płyną, Wolność dar upragniony, wciąż go szukam.
Droga długa, pył unosi, Kroki stawiam, czas nie goni, Wspomnienia jak ptaki w
locie, Wolność dar upragniony, wciąż go pragnę.
Pod niebem szerokim, bez granic, Marzenia jak rzeka płyną, W sercu ciepło, w
duszy cisza, Wolność dar upragniony, wciąż go czuję.
Wśród pól złocistych, wśród lasów, Świat się zmienia, czas nie stoi, Wolność w
sercu, w każdym kroku, Wolność dar upragniony, wciąż go mam.
Gdy wieczór zapada, gwiazdy lśnią, Cisza wokół, serce bije, Wolność w oczach, w
każdym spojrzeniu, Wolność dar upragniony, wciąż go widzę.
Wspomnienia jak wiatr, co niesie, Przeszłość w sercu, przyszłość w dłoniach,
Wolność w duszy, w każdym oddechu, Wolność dar upragniony, wciąż go trzymam.
Na końcu drogi, gdzieś w oddali, Czeka spokój, czeka cisza, Wolność w sercu, w
każdym kroku, Wolność dar upragniony, wciąż go mam.
----
Wolność definicja 16:00
Wolność to świt nad polami, Gdzie wiatr cicho szepcze w trawie,
To ścieżka, co prowadzi w dal, Gdzie serce bije w rytmie prawdy.
Wolność to koń galopujący, Przez łąki pełne kwiatów, To słońce, co grzeje twarz,
Gdy dzień się budzi z marzeń.
Wolność to rzeka płynąca, Bez granic, bez przystani, To czas, co nie zna
pośpiechu, Gdy chwile płyną spokojnie.
Wolność to dom na wzgórzu, Gdzie ogień w kominku płonie, To wieczór przy
dźwiękach gitary, Gdy dusza śpiewa w harmonii.
Wolność to droga bez końca, Gdzie każdy krok jest wyborem, To przestrzeń, co
daje oddech, Gdy serce czuje się wolne.
Wolność to spojrzenie w niebo, Gdzie gwiazdy tańczą w ciszy, To noc, co przynosi
spokój, Gdy sny są pełne nadziei.
Wolność to chwila obecna, Gdzie czas zatrzymuje się w miejscu, To życie, co
płynie jak rzeka, Gdy serce odnajduje sens.
----
Wolność do i od 17:00
Wolność do marzeń, co w sercu się tli, Jak wiatr na prerii, co
niesie nas w dal, Wolność od trosk, co w duszy się kryją, Spokój w sercu, jak
cichy strumień wśród skał.
Wolność do śpiewu, gdy słońce wschodzi, Melodia życia, co w sercu gra, Wolność
od smutku, co czasem przychodzi, Jak cień, co znika, gdy dzień się zaczyna.
Wolność do drogi, co przed nami się snuje, Ścieżki nieznane, co wzywają nas w
dal, Wolność od lęku, co czasem nas truje, Jak deszcz, co zmywa zmartwienia i
żal.
Wolność do miłości, co serce rozgrzewa, Jak ogień w kominku, co ciepło nam da,
Wolność od bólu, co czasem doskwiera, Jak gwiazdy na niebie, co blaskiem nas
pcha.
Wolność do tańca, gdy księżyc nas wzywa, Rytm serca, co w takt bije jak dzwon,
Wolność od ciszy, co czasem przeraża, Jak śpiew ptaków, co budzi nasz dom.
Wolność do snów, co w nocy nas wiodą, Jak rzeka, co płynie przez czas i przez
świat, Wolność od cieni, co czasem nas ścigają, Jak promień słońca, co rozprasza
mrok.
Wolność do życia, co w sercu się tli, Jak płomień, co nigdy nie gaśnie w nas,
Wolność od przeszłości, co czasem nas więzi, Jak nowy dzień, co nadzieję nam da.
----
Wolność emocjonalna 18:00
Na polnej drodze, gdzie wiatr cicho gra, W sercu mym wolność
emocji trwa. Patrzę na horyzont, gdzie słońce wschodzi, Czuję spokój, który w
duszy się rodzi.
Wśród złotych pól, gdzie zboże się kłania, Znajduję ciszę, co serce ogarnia.
Każdy krok lekki, jak ptaków lot, Wolność emocji to mój nowy świat.
Pod niebem szerokim, gdzie chmury płyną, Myśli me wolne, jak rzeka, co płynie.
Wspomnienia z przeszłości, jak ciche echo, Dają mi siłę, by iść dalej lekko.
W blasku księżyca, gdy noc się zaczyna, Czuję, jak serce w rytmie swym bije.
Wolność emocji, jak ciepły wiatr, Prowadzi mnie dalej, gdzie nie ma już strat.
Na wzgórzach zielonych, gdzie cisza trwa, Odnajduję siebie, w sercu spokój mam.
Każda chwila cenna, jak złoty skarb, Wolność emocji to mój własny dar.
Wśród drzew szumiących, gdzie czas się zatrzymał, Czuję, jak dusza w harmonii
się trzyma. Wolność emocji, jak pieśń bez słów, Prowadzi mnie dalej, wśród życia
dróg.
Na końcu drogi, gdzie horyzont znika, W sercu mym spokój, co nigdy nie znika.
Wolność emocji, jak cichy szept, To mój azyl, mój wewnętrzny świat.
----
Wolność ekonomiczna 19:00
Wolność w sercu, wolność w myślach,
Ekonomiczna droga, co nas wyzwala,
Kroczymy ścieżką, gdzie marzenia się spełniają,
W ciszy odnajdujemy to, co nas napędza.
Przez lata pracy, przez lata starań,
Budujemy mosty, które nas prowadzą,
Wolność ekonomiczna, jak wiatr w żagle,
Spokojnie płyniemy, gdzie horyzont nas wzywa.
Nie boimy się już, co przyniesie jutro,
Z ufnością patrzymy w przyszłość, co nas czeka,
Każdy krok to wybór, każda decyzja,
Wolność w naszych rękach, jak cicha melodia.
Zostawiamy za sobą ciężar przeszłości,
Wolność ekonomiczna, jak nowy początek,
Wspólnie tworzymy świat, gdzie każdy ma szansę,
Spokojnie idziemy, gdzie serce nas prowadzi.
Wolność to nie tylko słowa, to czyny,
To marzenia, które stają się rzeczywistością,
Wspieramy się nawzajem, w tej podróży,
Spokojnie odkrywamy, co naprawdę ważne.
Wolność ekonomiczna, jak cichy szept,
Który mówi nam, że wszystko jest możliwe,
Z nadzieją patrzymy na każdy nowy dzień,
Spokojnie kroczymy, gdzie życie nas niesie.
Wolność w sercu, wolność w myślach,
Ekonomiczna droga, co nas wyzwala,
Kroczymy ścieżką, gdzie marzenia się spełniają,
W ciszy odnajdujemy to, co nas napędza.
----
Wolność emocjonalna - co to? 20:00
Czym jest wolność, pytam siebie w ciszy, Czy to spokój, co w
sercu się kołysze? Czy to oddech, co w płucach się mieści, Czy to myśli, co w
głowie się nie pieści?
Wolność emocji, jak ptak na niebie, Nie ma granic, nie zna żadnych potrzeb. W
sercu płynie, jak rzeka bez końca, Wolność, co w duszy nigdy nie błądzi.
Czasem w burzy, czasem w słońca blasku, Wolność przychodzi, jak cień w poranku.
Nie ma łańcuchów, co ją zatrzymają, Wolność emocji, co w sercu zostają.
Wolność to chwila, gdy łzy nie płyną, Gdy serce bije w rytmie jedynym. To
uśmiech, co na twarzy się maluje, To spokój, co w duszy się odnajduje.
Wolność to wybór, co w sercu dojrzewa, To droga, co wciąż przed nami się
rozwija. To odwaga, by być sobą w pełni, To miłość, co w sercu się nie zmieni.
Wolność to cisza, co w sercu gra melodię, To spokój, co w duszy tworzy harmonię.
To chwila, gdy czas przestaje istnieć, To wolność, co w sercu chce zaistnieć.
Wolność emocji, co w sercu się rodzi, To spokój, co w duszy nigdy nie odchodzi.
To miłość, co w sercu zawsze trwa, To wolność, co w duszy wiecznie gra.
----
Wolność ekspresji 21:00
W ciszy miasta, gdzie myśli płyną, Szukam drogi, co serce
rozwiną, Wolność ekspresji, jak wiatr w dłoniach, Prowadzi mnie tam, gdzie dusza
kona.
Pod niebem pełnym gwiazd, w blasku księżyca, Słowa płyną, jak rzeka, co nie
znika, Każda nuta, jak oddech wolności, W sercu spokój, w duszy radości.
Wśród tłumu ludzi, w zgiełku dnia, Szukam ciszy, co w sercu trwa, Wolność
ekspresji, jak ptak w locie, Unosi mnie w marzeń złotej mgle.
Na ścieżkach życia, gdzie czas się gubi, Słowa płyną, jak deszcz po szybie,
Każda chwila, jak obraz w ramie, Wolność w sercu, jak płomień w trawie.
W blasku słońca, w cieniu drzew, Słowa tańczą, jak liście w śpiew, Wolność
ekspresji, jak morze bez granic, Prowadzi mnie tam, gdzie serce ma dom.
W ciszy nocy, gdzie sny się rodzą, Słowa płyną, jak rzeka pod wodą, Każda myśl,
jak gwiazda na niebie, Wolność w sercu, jak światło w mgle.
Na końcu drogi, gdzie czas się kończy, Słowa płyną, jak rzeka bez końca, Wolność
ekspresji, jak wiatr w dłoniach, Prowadzi mnie tam, gdzie dusza kona.
----
Wolność etymologia 22:00
Wolność, słowo jak wiatr, co niesie spokój, W sercu cichym, jak
morze, co nie zna burz, W etymologii skrywa się tajemniczy klucz, Do drzwi,
które otwierają świat bez granic.
Wolność, jak ptak, co wznosi się nad ziemią, W locie spokojnym, bez pośpiechu,
bez lęku, W etymologii kryje się historia, Która prowadzi nas przez czas i
przestrzeń.
Wolność, jak rzeka, co płynie bez końca, W nurcie spokojnym, co niesie nas
daleko, W etymologii odnajdujemy sens, Który łączy nas z przeszłością i
przyszłością.
Wolność, jak słońce, co ogrzewa nasze dni, W blasku spokojnym, co rozprasza
cienie, W etymologii odkrywamy prawdę, Która daje nam siłę, by iść dalej.
Wolność, jak sen, co przynosi ukojenie, W marzeniach spokojnych, co unoszą nas
wyżej, W etymologii znajdujemy marzenia, Które prowadzą nas ku nowym horyzontom.
Wolność, jak cisza, co koi nasze myśli, W spokoju, co przynosi nam zrozumienie,
W etymologii odnajdujemy pokój, Który pozwala nam być sobą w pełni.
Wolność, jak miłość, co łączy nasze serca, W uczuciu spokojnym, co trwa na
zawsze, W etymologii odkrywamy miłość, Która jest kluczem do wolności
prawdziwej.
----
Wolność finansowa 23:00
Wolność finansowa, marzenie w sercu, Kroki małe, lecz pewne, w
stronę celu, Zostawiam za sobą ciężar przeszłości, W nowym dniu odnajduję spokój
i radości.
Pracuję wytrwale, choć czasem jest ciężko, Każda decyzja to krok w stronę
lekkości, Oszczędzam, inwestuję, uczę się na błędach, Wolność finansowa, to moja
legenda.
Nie boję się porażek, one mnie uczą, Z każdą lekcją bliżej do marzeń klucza,
Wierzę w siebie, w swoje możliwości, Wolność finansowa, to droga do wolności.
Zostawiam za sobą strach i wątpliwości, W sercu mam spokój, w głowie jasność,
Każdy dzień to nowa szansa, nowa droga, Wolność finansowa, to moja przestroga.
Nie potrzebuję wiele, by być szczęśliwym, Wystarczy mi spokój, w sercu
prawdziwy, Wolność finansowa, to nie tylko pieniądze, To życie w zgodzie, w
harmonii z sobą.
Kroczę ścieżką, którą sam wybrałem, Wolność finansowa, to mój cel stały, Nie
gonię za złudzeniami, lecz za prawdą, Wolność finansowa, to moja własna prawda.
W sercu mam spokój, w duszy harmonię, Wolność finansowa, to moja symfonia, Każdy
dzień to nowa szansa, nowa melodia, Wolność finansowa, to moja historia.
----
29.03
----
Wolność filozofia 0:00
Wolność w myślach, jak ptak na niebie, Filozofia życia, co w
sercu drzemie, Cisza w duszy, spokój w sercu, Wędruję ścieżką, gdzie nie ma
lęku.
Słońce wschodzi, nowy dzień zaczyna, Wolność w sercu, jak rzeka płynie, Każdy
krok to nowa przygoda, Wolność filozofia, co mnie prowadzi.
Wiatrem niesiony, wśród drzew szum, Wolność w myślach, jak cichy strumień,
Czasem w ciszy, czasem w krzyku, Wolność w sercu, w każdym oddechu.
Góry wysokie, morza głębokie, Wolność w sercu, jak fale w mroku, Każda chwila to
nowa opowieść, Wolność filozofia, co mnie unosi.
W blasku księżyca, w cieniu drzew, Wolność w myślach, jak cichy śpiew, Każdy
dzień to nowa szansa, Wolność w sercu, co nigdy nie gaśnie.
Wśród gwiazd na niebie, wśród chmur na wietrze, Wolność w sercu, jak ptak w
przestrzeni, Każda chwila to nowa droga, Wolność filozofia, co mnie prowadzi.
W ciszy nocy, w blasku dnia, Wolność w myślach, jak cicha gra, Każdy krok to
nowa melodia, Wolność filozofia, co mnie otula.
----
Wolność gospodarcza - co to? 1:00
Wolność gospodarcza, co to znaczy dla nas? W świecie pełnym
reguł, gdzie każdy ma swój czas, Czy to swoboda wyboru, czy ciężar decyzji?
Wolność, która kusi, lecz czasem też rani.
Wolność to marzenie, które w sercu się tli, Gdy patrzysz na świat, co wciąż się
zmienia i drży. Czy to wolność tworzenia, czy tylko złudzenie? Wolność
gospodarcza, to nasze pragnienie.
Wolność to wybór, co w rękach naszych tkwi, Czy podążać za marzeniami, czy w
miejscu stać i śnić? To droga pełna wyzwań, lecz także nadziei, Wolność
gospodarcza, co w sercu się dzieje.
Wolność to przestrzeń, gdzie możemy się rozwijać, Gdzie każdy krok naprzód, to
nowa chwila życia. Czy to wolność działania, czy tylko iluzja? Wolność
gospodarcza, to nasza konkluzja.
Wolność to odpowiedzialność, co na barkach spoczywa, Gdy wybierasz ścieżkę, co w
przyszłość się wkrada. Czy to wolność wyboru, czy ciężar na duszy? Wolność
gospodarcza, co serce poruszy.
Wolność to szansa, by marzenia spełniać, By tworzyć, budować, wciąż nowe cele
mieć. Czy to wolność kreacji, czy tylko sen złoty? Wolność gospodarcza, to nasze
tęsknoty.
Wolność to podróż, co nigdy się nie kończy, Gdzie każdy dzień nowy, to krok w
nieznane strony. Czy to wolność odkrywania, czy tylko chwila? Wolność
gospodarcza, to nasza siła.
----
Wolność handlu 2:00
Wolność handlu, jak wiatr w polu, Niesie marzenia, jak ptak w
locie, Każdy krok to nowa droga, W sercu spokój, w duszy ogień.
Na ulicach miasta, w blasku neonów, Ludzie szukają swoich historii, Wolność
handlu, jak rzeka płynie, Łączy nas wszystkich w jednym rytmie.
W sklepach pełnych kolorów i dźwięków, Każdy wybór to nowa szansa, Wolność
handlu, jak szept w tłumie, Cisza, która mówi więcej niż słowa.
Pod niebem pełnym gwiazd, w nocnej ciszy, Marzenia rosną, jak kwiaty wiosną,
Wolność handlu, jak sen na jawie, Przyszłość pisana w naszych dłoniach.
W sercu miasta, gdzie czas się zatrzymuje, Ludzie tworzą swoje historie, Wolność
handlu, jak most nad rzeką, Łączy nas wszystkich w jednym śnie.
W blasku dnia, w cieniu nocy, Każdy krok to nowa opowieść, Wolność handlu, jak
melodia życia, Gra w naszych sercach, nieustannie.
Pod niebem pełnym marzeń, w ciszy nocy, Wolność handlu, jak wiatr w polu, Niesie
nas dalej, w nieznane drogi, W sercu spokój, w duszy ogień.
----
„Ale jeśli Ja palcem Bożym wyrzucam demony, tedy przyszło do was
Królestwo Boże”. Łukasza 11:20
Królestwo Boże może przyjść do nas na wiele sposobów. Wers z dzisiejszej
Ewangelii powyżej pojawia się w środku historii o tym, jak Jezus wypędza demona
z człowieka, który był niemy. Gdy demon został wyrzucony, niemy człowiek zaczął
mówić i wszyscy byli zdumieni. I chociaż niektórzy byli zdumieni i w rezultacie
wzrastali w wierze, inni zamienili swoje zdumienie w irracjonalność.
Irracjonalność niektórych polegała na tym, że widzieli, co zrobił Jezus, ale nie
chcieli zaakceptować, że Jego moc była boska. Dlatego niektórzy z nich
powiedzieli: „Mocą Belzebuba, księcia demonów, wyrzuca demony”. Nie mogli
zaprzeczyć, że Jezus wypędził demona, ponieważ widzieli to na własne oczy. Ale
nie chcieli zaakceptować boskości Jezusa, więc doszli do irracjonalnego wniosku,
że czyn Jezusa został dokonany mocą „księcia demonów”.
Ta irracjonalna postawa niektórych ludzi jest jedną z najniebezpieczniejszych
postaw, jakie można przyjąć. To postawa upartego serca. Dano im niesamowite
świadectwo mocy Boga w działaniu, ale odmówili odpowiedzi z wiarą na to, czego
byli świadkami. Dla tych, którzy są uparci, gdy Królestwo Boże przychodzi do
nich, jak stwierdził Jezus powyżej, skutkiem jest to, że reagują w sposób
gwałtowny, gniewny i irracjonalny. Ta forma reakcji jest wyjątkowo
rozpowszechniona dzisiaj w świeckim świecie. Wielu w świeckich mediach, na
przykład, stale reaguje gwałtownie i irracjonalnie na wszystko, co jest częścią
Królestwa Bożego. W rezultacie zły łatwo wprowadza w błąd wielu, powodując
zamieszanie i chaos.
Dla tych, którzy mają oczy, aby widzieć wyraźnie, to gwałtowne i irracjonalne
odrzucenie Królestwa Bożego jest bardzo jasne. A dla tych, którzy mają wiarę i
otwarte serce, czyste przesłanie Ewangelii jest jak woda dla wysuszonej i
spieczonej duszy. Wchłaniają ją i znajdują wielkie orzeźwienie. Dla nich, gdy
Królestwo Boże przychodzi do nich, są oni naładowani energią, zainspirowani i
napędzani świętą pasją do szerzenia Królestwa Bożego. Nieracjonalność znika, a
czysta Prawda Boża zwycięża.
Zastanów się dziś nad swoim sercem. Czy jesteś w jakiś sposób uparty? Czy są
nauki Chrystusa i Jego Kościoła, które jesteś kuszony, aby odrzucić? Czy jest
jakaś prawda, którą musisz usłyszeć w swoim życiu osobistym, na którą trudno ci
być otwartym? Módl się, aby Królestwo Boże przyszło do ciebie dzisiaj i każdego
dnia, a gdy to nastąpi, abyś był potężnym narzędziem jego ustanowienia w tym
świecie.
Mój chwalebny Królu wszystkiego, jesteś wszechmocny i masz pełną władzę nad
wszystkim. Proszę, przyjdź i sprawuj swoją władzę nad moim życiem. Przyjdź i
ustanowij swoje Królestwo. Modlę się, aby moje serce było zawsze otwarte na
Ciebie i na kierunek, który dajesz. Jezu, ufam Tobie.