2023 Saturday
Każdy człowiek raduje się z innego powodu. Właściwie, to człowieka jest bardzo łatwo zadowolić. Nawet potrafi to zrobić z wielką łatwością sam diabeł. Dlatego też zadaniem człowieka, jest nauczyć się tak żyć, by ciągle się radować, ale z rzeczy, które się Bogu podobają, a nie diabłu. To prawda, nie wystarczy się tylko radować i przeżywać szczęście, ale trzeba tak się potrafić radować, by przy okazji innych ludzi nie krzywdzić. A to już jest wielką sztuką i wymaga od nas trochę wysiłku.
----
To prawda, tylko Bóg może sprawić, że człowiek będzie wolnym człowiekiem, nikt inny. Diabeł nigdy tego nie zrobi, to znaczy, że diabeł nigdy wolności człowiekowi nie podaruje. Ten kto wchodzi w układy z diabłem, ten zawsze będzie na łasce i niełasce samego belzebuba. Może ja tu się szkolę, po to, bym już nigdy na złą drogę nie zszedł i żebym już nigdy nie pozwolił się zniewolić? Bym potrafił zawsze oprzeć się diabelskim pokusom. Tak, widzę wyraźnie czym się to kończy i jaki los mają ludzie poddani diabłu. Nawet jeżeli przyzwyczaili się do życia w swoim więzieniu, to dla nich nie ma już stamtąd ucieczki, a ja chociaż żyję w więzieniu, to jednak wiem, że w dniu śmierci, stanę się wolnym człowiekiem. Wiem, że życie na ziemi jest wygnaniem z Raju i też wiem, że każdy mądry człowiek, powinien starać się do tego Raju powrócić. A ten, kto stara się o Raj ziemski, u samego diabła w domu, do wiecznego Raju nie ma szans powrócić. I to jest właśnie ich przekleństwem.
----
No tak, jak żyjesz w rodzinie, to najbardziej może cię skrzywdzić właśnie rodzina. Jak żyjesz w Polsce, to najbardziej może cię skrzywdzić Polska, a jak żyjesz w Anglii, to najbardziej może cię skrzywdzić Anglia. A jak żyjesz w zakonie, to najbardziej może cię skrzywdzić zakon. A jak żyjesz u samego diabła, to najbardziej może cię skrzywdzić sam diabeł. A jak żyjesz u Boga, to najbardziej może cię skrzywdzić Bóg. Tam gdzie człowiek żyje, tam może otrzymać największą krzywdę. A ponieważ wszyscy żyjemy u Boga, to wszyscy możemy byś przez Boga skrzywdzeni. Na szczęcie Bóg nie chce by człowiek był nieszczęśliwy. I Bóg nie chce nikogo krzywdzić. Ale jeżeli sam człowiek odchodzi od Boga i idzie na służbę do diabła, to gdy Bóg na sądzie ostatecznym pozwoli duszy odejść, to ta dusza już na wieczność pozostanie u diabła. Bóg z taką duszą już nie będzie miał nigdy nic wspólnego. I to właśnie będzie już dla tej duszy wiecznym piekłem. No, niestety, są ludzie co mają złudzenia, że będzie im u diabła lepiej, niż u Boga. Chciałbym tych ludzi z tych złudzeń wyleczyć. W końcu jestem specjalistą od leczenia złudzeń, ale jak widać nie na tyle dobrym, bym miał duże efekty.
----
Teraz rozumiem, że to czy człowiek znajduje się w Niebie, czy też w piekle, zależy od jego duszy. Bo nawet jak święta Tereska od Dzieciątka Jezus, żyła na ziemi, która to przecież jest bardzo daleka od Rajskiego Szczęścia, to i tak, ta młoda kobieta, była tu szczęśliwa. Była tak szczęśliwa, że była skłonna pozostać tu na ziemi, tak długo, jak to tylko możliwe, żeby właśnie cierpieć za grzeszników. Dla nich chciała pozostać na ziemi. No i oczywiście dla samego Jezusa, bo przecież najbardziej chciała cierpieć dla Jezusa. Tak więc, chociaż Tereska, była w tym ziemskim piekle, to się nie zawsze czuła jakby była w piekle, a wręcz odwrotnie, czuła się, jakby już była w Niebie. Do tej samej doskonałości, doszła przecież święta Teresa z Avili.
----
Być może, właśnie, szczęście pochodzi z czynienia dobra. No właśnie, miłość jest dobrem, dlatego też szczęście ma swoje źródło w miłości. A ten kto miłości nie ma, jest jak miedź brzęcząca albo cymbał brzmiący.
----
Czytanie z Pierwszego Listu świętego Pawła Apostoła do Koryntian
Bracia: starajcie się o większe dary:
a ja wam wskażę drogę jeszcze doskonalszą.
Gdybym mówił językami ludzi i aniołów, a miłości bym nie miał, stałbym się jak
miedź brzęcząca albo cymbał brzmiący.
Gdybym też miał dar prorokowania i znał wszystkie tajemnice, i posiadał wszelką
wiedzę, .
i wszelką możliwą wiarę, tak iżbym góry przenosił, a miłości bym nie miał,
byłbym niczym.
I gdybym rozdał na jałmużnę całą majętność swoją, a ciało wystawił na spalenie,
lecz miłości bym nie miał, nic bym nie zyskał.
Miłość cierpliwa jest, łaskawa jest.
Miłość nie zazdrości, nie szuka poklasku, nie unosi się pychą;
nie dopuszcza się bezwstydu, nie szuka swego, nie unosi się gniewem, nie pamięta
złego;
nie cieszy się z niesprawiedliwości, lecz współweseli się z prawdą.
Wszystko znosi, wszystkiemu wierzy, we wszystkim pokłada nadzieję, wszystko
przetrzyma.
Miłość nigdy nie ustaje.
Oto słowo Boże.
----
To jest ciekawe, żeby nauczyć się kochać, to najpierw trzeba pragnąć się tego nauczyć. Nikt nie nauczy się kochać, jeżeli o miłość nie będzie się starał. Ciekawe jest też to, że jak od zbyt wielkiej wiedzy, głowa wcale nie staje się zbyt ciężka, tak samo, od zbyt dużej miłości, serce człowieka nie ulega zniszczeniu, a wręcz odwrotnie, dopiero wtedy będzie prawdziwie zdrowe.
----
Prawdą jest Bóg i w Bogu człowiek się współweseli. Ludzie co odrzucają Boga, odrzucają tym samym prawdę, no i nie mogą się już w tej prawdzie współweselić. To prawda, całą przecież radość jaką posiadam, pochodzi od Boga. Gdybym Boga nie znał, nie miałbym w sobie radości, a ponieważ Boga znam, posiadam również radość, bo znam prawdę i śmierci się nie boję, a nawet oczekuję jej nadejścia ze spokojem w sercu. Czy z radością oczekuję śmierci? Raczej nie, raczej ze spokojem ducha. Bo i tu na ziemi mam zadanie do wykonania, zadanie które sprawia mi radość, i jak będę umierał, to też będę oczekiwał spotkania z Bogiem. Niczego się nie boję, niczego się nie lękam, jestem spokojny i szczęśliwy, bo wszystko w moim życiu ma sens. Tak właśnie, być może, ludzie stają się Dziećmi Bożymi? Czy to nie jest piękne?
----
Mówi się, że jak kochasz to puść wolno. Ten kto kocha, ten sam powróci. Myślę, że dokładnie to samo Bóg uczynił z człowiekiem. Najpierw puścił nas wolno, bo dał nam wolną wolę, a każdy kto kocha Boga, odrzuci grzech i do Boga powróci.
----
To jest ciekawe, że wszystkich ludzi których kocham, chciałbym spotkać po śmierci przy Bogu, a tym samym mam nadzieje i przy mnie samym. A jeżeli pragnę kochać wszystkich ludzi na świecie, to też moim pragnieniem powinno być spotkać każdego człowieka po śmierci przy Bogu. Tak więc, nie powinienem zazdrościć Nieba dla nikogo i każdego do Nieba zapraszać, a nie cieszyć się z tego, że ktoś odejdzie na wieczność do piekła. No tak, być może właśnie dlatego człowiek powinien nauczyć się kochać nawet swoich wrogów. By nikomu niczego nie zazdrościć i pragnąć dla każdego, wszystkiego co jest na tym świecie najlepsze.
----
Czy to nie było by piękne, gdyby człowiek miał w sobie: sto procent miłości i sto procent mądrości? Może właśnie takim człowiekiem był święty Jan Paweł II? Myślę, że tak właśnie było. To jest ciekawe, że mądrość Jana Pawła II-go, nie była fizyką nuklearną, ani też zaawansowaną matematyką, ani też nasz papież nie był fizykiem, ani chemikiem, a jednak Jego mądrość wydaje się przewyższać wszystkie mądrości tego świata. Czy to nie wskazuje na to, że charakter człowieka i wiara w Boga jest cenniejsza od wszystkiego innego, co jest na tym świecie?
----
To jest właśnie piękne, że Bóg pozwala nam robić, to co tylko chcemy. Ale też dobrze jest, gdy człowiek pamięta o tym, że to co zasieje, to też będzie zbierał. Dlatego też jest napisane, że jeżeli ktoś chce siać zło, to niech sobie sieje zło, a dobry człowiek, niech jeszcze bardziej się uświęca. Potem przyjdzie Bóg i odda każdemu, jak sobie człowiek na to zasłużył. Ciekawe jest to, że na pamiątkę tego, w Boże narodzenie przychodzi do nas Mikołaj i daje dobrym dzieciom prezenty, a dla złych, to chyba powinien mieć rózgę. Ale chyba święty Mikołaj zawsze ma same tylko prezenty. Wystarczającą jest chyba karą to, że złe dzieci, prezentów od Mikołaja nie otrzymają. Mądry człowiek to taki człowiek, który potrafi odróżnić prezenty pochodzące od Boga, od tych prezentów pochodzących od diabła. No i oczywiście, mądry człowiek prezentów pochodzących od diabła nie przyjmuje. One zawsze są tylko, na zgubę dusz ludzkich.
----
Ciekawe jest też to, że Bóg nie odbiera człowiekowi prezentów, które mu dał, a diabeł potrafi odebrać. Dlatego też, jeżeli człowiek coś miał i stracił, to znaczy, że otrzymał to od diabła, bo gdyby otrzymał to coś od Boga, toby niczego, co otrzymał nigdy nie stracił. Nawet jest takie przysłowie: Kto daje i odbiera, ten się w piekle poniewiera. Być może właśnie, wszystkie prezenty odbierane, to diabelskie prezenty. No tak, diabeł nawet, gdy nie odbiera swoich prezentów, to ma w swojej naturze to, że wypomina.
----
A teraz sobie pomyślałem o tym, że ja nigdy do Anglii z własnej woli nie przyjechałem. Wyjechałem z Polski do Francji, a ponieważ uznałem, że nie dam rady samemu tam przetrwać, to zmieniłem zdanie i przyjechałem do swoich rodziców. Oczywiście przy okazji poprosiłem Anglików o azyl, którego mi nie dano. Ale też prawdą jest to, że przecież nie uciekałem z Polski do Anglii, a przyjechałem tu tylko przez przypadek. Może dlatego, bo tak chciał Bóg? Dlatego też myślę sobie, że nie powinienem prosić o angielskie obywatelstwo, bo taka prośba powinna być uczyniona z własnej i nie przymuszonej woli, tak samo jak małżeństwo też powinno być z własnej i nieprzymuszonej woli, a nie żeby brać ślub lub prosić o obywatelstwo, bo taki stał się przypadek. Chociaż z drugiej strony, jeżeli zapłodniłbym kobietę przez przypadek, to bym się z nią ożenił. Może więc też i powinienem poprosić o obywatelstwo? Pożyjemy zobaczymy. Wszystko jest przecież w rękach samego Boga.
----
Czym właściwie różni się dobro od zła? Myślę, że największa różnica, to taka, co dobro ma ludzkości do zaoferowania, a co ma zło. Dobro ma do zaoferowania życie wieczne w Królestwie Niebieskim, a zło zwykle co oferuje, to przyjemności ziemskie. Chyba to jest główna różnica. Jeżeli człowiekowi zależy na przyjemnościach ziemskich, to wybiera zło, a jeżeli człowiekowi zależy na szczęśliwym życiu wiecznym w Królestwie Niebieskim, to wybiera dobro. Ateiści z natury są skazani na zło, bo nie wierzą w Sprawiedliwego Boga i życie pozagrobowe. Dlatego też najlepiej czuję się wśród ludzi wierzących w Boga, ale oczywiście, jeżeli Bóg wysłał mnie do niewierzących, to i muszę też nauczyć się żyć wśród takich ludzi, bo przecież nie zdrowi potrzebują lekarza, ale chorzy.
----
Właśnie zrozumiałem, że dobro sprzeciwia się złu używając siły, tylko wtedy, gdy utraci panowanie nad sobą. Zło natomiast swoje agresywne czyny dobrze przemyśli i wykonuje je na zimno, ze spokojnym i niewzruszonym sercem. Czyli zło czyni zło jak diabeł. A skąd to wiem? Wiem to stąd, bo przecież Jezus pod wpływem wzburzenia emocjonalnego, również powywracał stoły kupców, którzy kupczyli w Domu Bożym. Co prawda, żadnego tam człowieka nie skrzywdził, ale wyraził dobitnie swoje niezadowolenie. A tak, poza emocjonalnym wzburzeniem, to przecież Bóg pozwala ludziom czynić zło, jeżeli tego tylko pragną, dobrym zaś ludziom raczej mówi, żeby się nauczyli cierpliwie zło znosić. Po prostu, ta Boża Nauka jest tak doskonała, że całkowicie się z nią zgadzam w stu procentach. Po prostu jest doskonała. Oczywiście nie każdy potrafi ją przyjąć, szczególnie źli ludzie nie potrafią jej przyjąć. Ale dobrzy przyjmują ją całym swoim sercem i się radują, że mogą taką Bożą Naukę poznać. Dziękuję Ci Jezu za wszystko. Jestem bardzo szczęśliwy na ziemi, tylko dzięki Tobie. Tak bardzo Cię kocham.
----
Teraz sobie pomyślałem, że człowiek nawet nie musi się zastanawiać co ma robić, by odpokutować za swoje grzechy. Wystarczy, że będzie dobry, a zło go dosięgnie i zacznie biczować. Tak więc każdy dobry człowiek prędzej czy też później i tak odpokutuje za swoje grzechy. Wszystko co dobry człowiek musi robić, to cierpliwie nieść swój krzyż i więcej niczym się w życiu nie musi przejmować. Może tylko nieść swój krzyż z radością, bo wie, że na końcu jego ziemskiej przygody, czeka na niego Królestwo Niebieskie.
----
Teraz rozumiem dlaczego nie każdy człowiek jest szczęśliwy. Po prostu ludzie nie mają tego, co do szczęścia koniecznie jest potrzebne. Myślę nawet, że wielu ludzie nawet nie chce tego niezbędnego składnika. Nie chcą, tego, z jakiejś mi bliżej nieznanej przyczyny. To prawda, do prawdziwego szczęścia i sensu życia, człowiek potrzebuje miłości. Jeżeli jej nie ma, to ani szczęśliwy być nie może, ani tak naprawdę sensu życia nie znajduje. Nic dziwnego, że Bóg jest miłością, bo Bóg jest i jednym i drugim, czyli i szczęściem i sensem życia. Dlaczego ludzie nie chcą nauczyć się kochać? Jedni po prostu dlatego, bo nie uważają miłości, za coś cennego, a raczej odwrotnie, uważają miłość za oznakę słabości. Inni natomiast nie wiedzą jak się nauczyć miłości. Chociaż by tego bardzo chcieli i szukają wszędzie miłości, to jej nie znajdują. Dlaczego ludzie, co szukają miłości jej nie znajdują? Przecież Bóg czeka na każdego? No tak, ale są ludzie, co nie wierzą w Boga, nie wierzą nawet, że Bóg istnieje. No dobrze, dlaczego więc nie kochają ludzi, których spotykają codziennie, każdego dnia? Gdyby ich kochali, też byliby szczęśliwi. No właśnie dlaczego ich nie kochają? Może właśnie dlatego, bo zamiast miłości, to w ich sercu mieszka nienawiść. A nienawiść jest przecież odwrotnością miłości. Nic więc dziwnego, że jeżeli nienawidzą bliźniego, to są nieszczęśliwi.
Jakie to piękne, że człowiek nie może źle robić, kochając drugiego człowieka. A dlaczego nie może źle zrobić? Właśnie dlatego, bo Jezus zachęca nas nawet do kochania naszych wrogów, a jeżeli tak, to kochający człowiek nigdy błędu popełnić nie może, i jeżeli kocha, to zawsze jest to dobre, bez znaczenia kogo kocha. Jednym słowem, miłość nigdy nie może być zła. Miłość zawsze jest dobra. No dobrze, już wystarczy chyba tego tłumaczenia. Następny krok, to krok w kierunku miłości. Co człowiek powinien zrobić, żeby nauczyć się miłości? Myślę, że nasza religia Chrześcijańska jest właśnie religią miłości. Jeżeli ktoś chce się nauczyć kochać, to chyba taki ktoś dobrze by zrobił, gdyby stał się Chrześcijaninem. Wierzącym Chrześcijaninem i poznawał Boga, bo Bóg jest samą miłością. Jak człowiek pozna źródło miłości, to wtedy nauczy się też kochać i innych ludzi. A jeżeli tego się nauczy, to nie tylko będzie szczęśliwy, ale zdobędzie też życie wieczne w Królestwie Niebieskim. No tak, Chrześcijanie wcale nie muszą czekać na śmierć, by stać się szczęśliwymi ludźmi. Ten kto Boga pozna i nauczy się żyć tak, jak Jezus tego chce, już na ziemi jest szczęśliwy. Jest szczęśliwy, nawet jeżeli cierpi, nawet jeżeli choruje, nawet jeżeli inne przeciwności losu ich spotykają. Każdy jest szczęśliwy, bo każdy Boga w sercu nosi. I wcale to nie jest jakąś bajeczką, tylko samą prawdą. Zbyt dużo mamy już świętych ludzi, dobrze opisanych na stronach wielu ksiąg, by w to nie wierzyć. Taka jest prawda i właśnie dlatego, każdy człowiek, dopóki żyje, powinien kroczyć w kierunku Boga, a nie gdzie indziej.
----
Poniżej piękna lekcja o miłości. Nie łatwa, ale jak ktoś się jej nauczy, to z pewnością, stanie się innym człowiekiem.
There are many times in life when we are treated unjustly. As a result, our first instinct is to fight back, defend ourselves and see to it that justice is done. But is that what Jesus did? No, He remained silent and accepted all injustice as a sacrifice for the atonement (przebłaganie, zadośćuczynienie) for our sins. He was the Just One who took upon Himself all injustice. In doing so, He did two things. First, He appeased (złagodził) the justice of the Father as He offered this injustice for the atonement of sin. This is the central and deepest mystery of our faith. Second, He invites us to follow His example. In doing so, we are invited to accept unjust treatment and meet it with Mercy and forgiveness. This requires great inner strength and love. But if we are able to unite our own unjust suffering to that of Christ’s, we will win more souls for God than if we fought back winning a temporary satisfaction of earthly justice.
Lord, I offer You, this day, my hurt, pain and all suffering. I especially offer You the injustices I have faced in life. May You remove all bitterness from my heart and replace it with Your Divine Mercy. Jesus, I trust in You.
----
Reflect, today, upon your own priorities in life. What’s more important to
you? Your next good meal? Or your life of faith? Though these do not have to be
opposed to each other, it’s important to always put your love of God first in
life. Ponder this vast crowd of people who spent three days with Jesus in the
wilderness without food and try to see yourself with them. Make their choice to
remain with Jesus your choice also, so that your love of God becomes the primary
focus of your life.
My providential Lord, You know my every need and are concerned for every aspect
of my life. Help me to trust You so completely that I always put my love of You
as my first priority in life. I do believe that if I can keep You and Your will
as the most important part of my life, all other necessities in life will fall
in place. Jesus, I trust in You.
2024 Sunday
Diamentowa sutra to jedno z najwaniejszych
tekstów buddykich. Jest to niewielki tekst, który składa się z zaledwie 32
wersów, ale posiada olbrzymie znaczenie dla buddystów. Sutra została napisana
około 2 tysiące lat temu i jest często uważana za jedno z najważniejszych
objawień Buddy.
Sutra Diamentowa, znana również jako Vajracchedikā Prajńāpāramitā Sūtra, została
najprawdopodobniej spisana w sanskrycie i przetłumaczona na wiele języków, w tym
chiński, tybetański, koreański, japoński i wiele innych. Jest to jedna z
najczęściej tłumaczonych sutr buddyjskich.
Szkolono w niej większość ze współczesnych tradycji buddyzmu mahajany, które
rozwinęły się w Azji Wschodniej. Diamentowa sutra jest ważnym tekstem dla tych
tradycji i stanowi klucz do zrozumienia głównych idei Mahajany, takich jak nauka
o przekraczaniu dualizmu, pustkości i współczucia.
Sama treść sutry jest bardzo skomplikowana i wymaga dogłębnej analizy.
Diamentowa sutra podaje wiele głębokich mądrości, które mają na celu oświecić
umysł praktykujących buddystów. Tekst mówi o tym, jak zrozumieć, że wszystko
jest puste i poza naszym ego.
Jednym z kluczowych pojęć, które występuje w sutrze, jest idea "pustki".
Buddyści wierzą, że świat jest pusty, czyli nie ma w nim stałych, niezmiennych,
zależnych od siebie bytów. Zamiast tego, wszystko jest zmienną siecią
przyczynowo-skutkową, która jest wzajemnie powiązana. Sutra Diamentowa ma na
celu pomóc praktykującym w zrozumieniu tego konceptu i osiągnięciu stanu
nierozdzielności.
Kolejne ważne pojęcie w sutrze to "bodhisattwa". Bodhisattwa to istota, która
idzie ścieżką oświecenia, ale decyduje się zatrzymać na umyślnym poziomie
cierpienia, aby móc pomagać innym. Sutra Diamentowa pokazuje, jak bodhisattwa
praktykuje współczucie i jak przezwycięża dualizm myślenia.
Diamentowa sutra jest tłumaczona i interpretowana przez wielu uczonych i
mistrzów buddyzmu na całym świecie. Jest studiowana przez mnichów, nauczycieli i
praktykujących, którzy znaleźli w niej inspirację i wskazówki na ścieżce
oświecenia.
Podsumowując, Diamentowa sutra to jedno z najważniejszych tekstów w buddyzmie
mahajany. Jest to skomplikowany tekst, który zawiera wiele mądrości i wskazówek
dla praktykujących buddystów. Sutra Diamentowa odnosi się do takich tematów jak
pustka, współczucie i praktyki bodhisattwy, które mają ścisły związek z naukami
Mahajany.
----
Sutra Diamentowa, znana również jako Sutra Serca czy Sutra
Wielkiej Mądrości, jest jednym z najważniejszych tekstów buddyzmu mahajany.
Zawiera wiele cennych nauk, które wpływają na nasze życie i sposób myślenia. W
tej sutrze ukazane są głębokie mądrości, które możemy zastosować dla własnego
rozwoju i doświadczenia.
Pierwszą rzeczą, którą możemy się nauczyć z Diamentowej Sutry, jest przekonanie,
że wszystko jest nietrwałe i niezależne od naszej woli. Sutra podkreśla, że
wszystkie rzeczy i zdarzenia w naszym życiu są tymczasowe, a trzymanie się
czegoś i chęć kontrolowania tego prowadzi jedynie do cierpienia. Ta mądrość
pomaga nam zrozumieć, że lepiej jest zaakceptować zmiany i traktować je jako
naturalną część życia, zamiast się do nich przywiązywać.
Kolejnym nauką, której możemy się nauczyć z Diamentowej Sutry, jest równość
wszystkich istot. Sutra podkreśla, że nie ma podziału na "ja" i "inni", i
wszyscy ludzie i stworzenia są ze sobą ściśle powiązani. Brak poczucia
oddzielenia i zrozumienie, że wszyscy mamy takie samo pragnienie szczęścia i
unikania cierpienia, może prowadzić do współczucia i empatii wobec innych. Ta
mądrość pomaga nam zrozumieć, że nasze działania mają wpływ na innych i że nasze
dobro jest zależne od dobra innych istot.
Diamentowa Sutra uczy nas również o naturze umysłu i związanym z nią szczęściu.
Sutra podkreśla, że nasze cierpienie i starania są wynikiem naszych własnych
złudzeń i złego rozumienia rzeczywistości. Umysł jest dynamiczny i zmieniający
się, ale jest również niezależny od zewnętrznych czynników. Mądrość ta pomaga
nam zrozumieć, że prawdziwe szczęście można znaleźć wewnętrznie, poprzez
zrozumienie naszej prawdziwej natury i uwolnienie się od przywiązania do
zewnętrznych oczekiwań i pożądań.
Oprócz tych nauk, Diamentowa Sutra zawiera wiele innych mądrości, które mogą
prowadzić do rozwoju i przebudzenia duchowego. Mówi o tym, że wszystko jest
tworem naszego umysłu i że nasze postrzeganie jest subiektywne. Szyfruje również
koncept dualizmu, który podziela świat na przeciwieństwa, takie jak dobro i zło,
czy sukces i porażka. Mądrość ta pomaga nam rozpoznać, że te przeciwieństwa są
częścią tego samego całości i że wartość ich rozróżniania jest iluzoryczna.
Zatem, Diamentowa Sutra jest jak drogowskaz, który pokazuje nam właściwą ścieżkę
do zrozumienia prawdy i osiągnięcia oświecenia. Jej nauki mogą pomóc nam
zrozumieć naturę rzeczywistości i znaleźć spokój i harmonię w naszym życiu.
Każdy, kto przeanalizuje te nauki i praktykuje je, będzie miał szansę poznać
głębsze znaczenie i szczęście w swoim życiu.
----
Kiedy zaczęto w Europie używa papieru do pisania?
Pap jest jednym z najważniejszych wynalazków w historii ludzkości.ego
wykorzystanie jako materiału do pisania i drukowania miało ogromny wpływ na
rozwój cywilizacji, przyczyniając się do rozprzestrzenienia wiedzy, oświaty i
kultury. Ale kiedy dokładnie zaczęto używać papieru do pisania w Europie?
Istnieje wiele teorii na temat pochodzenia papieru i kiedy został wprowadzony do
europejskiego życia. Jednak większość badaczy zgadza się co do tego, że papier
wywodzi się z Chin, gdzie został wynaleziony około II wieku p.n.e. Przez długie
wieki Chińczycy skrzętnie strzegli tajemnicy produkcji papieru, co sprawiło, że
był on ekskluzywnym towarem i cieszył się dużym zainteresowaniem.
Jednak papier nie dotarł do Europy od razu. Trwało to wiele lat, zanim jego
produkcja i stosowanie były znane w zachodnich krajach. Pierwsze znane próby
produkcji papieru w Europie datowane są na VIII wiek. Papier w tym czasie był
wytwarzany z traw, cienkich kawałków skóry lub pergaminu, które były ubite i
oszlifowane, a następnie pokrywane warstwą kleju. Nie były to jeszcze typowe
papierowe arkusze, jakie znamy dzisiaj, ale pierwsze kroki w kierunku używania
papieru do pisania.
W X wieku, papier zaczęto produkować używając innych surowców, takich jak lniane
włókna, co pozwoliło na uzyskanie bardziej trwałego i lekkiego materiału. Proces
produkcji został również usprawniony przez Arabów, którzy zdobyli wiedzę na
temat technik chińskiego produkcji papieru i rozwinęli go w swoich krajach.
To właśnie Arabowie odgrywają kluczową rolę w rozprzestrzenianiu się papieru w
Europie, podczas swojego rozkwitu w okresie od VII do XII wieku. Arabowie
instruowali również hiszpańskich muzułmanów, którzy z kolei rozpowszechnili tę
wiedzę w Europie. Papier zaczął wkraczać do klasztornych skryptoriów, gdzie był
używany do sporządzania ksiąg i dokumentów.
W średniowiecznej Europie papier był jednak nadal luksusowym towarem, ze względu
na skromne możliwości jego produkcji i ograniczoną dostępność surowców. Pergamin
pozostawał głównym materiałem pisarskim, ze względu na swoją trwałość i wysoką
jakość.
Niedostatek papieru trwał do XV wieku, kiedy to w Niemczech Johann Gutenberg
wynalazł druk prasowy, co spowodowało zwiększenie zapotrzebowania na materiały
pisarskie. Wtedy zaczęto produkować papier w większej skali, a rozwój
technologii w drukarstwie przyczynił się do dalszego rozwoju produkcji papieru.
Wraz z upływem czasu, popularyzacja druku i rozpowszechnienie książek na skalę
europejską sprawiły, że produkcja papieru stała się znacznie bardziej
powszechna. W końcu papier całkowicie zastąpił pergamin jako główny materiał
pisarski.
Ostatecznie, wprowadzenie papieru do Europy wymagało wielu lat i eksperymentów
na różnych surowcach, a także wymiany wiedzy między różnymi kulturami. Dzięki
temu, papier stał się podstawowym narzędziem pisarzy, naukowców i artystów,
przyczyniając się do upowszechnienia wiedzy i rozwoju cywilizacji europejskiej.
----
Pergamin, znany również jako pergament, to specjalna forma
papieru otrzymywana poprzez przekształcenie skóry zwierzęcej w materiał
pisarski. Ta starożytna technika powstawania pergaminu wywodzi się z czasów
starożytnego Egiptu i Grecji, gdzie był szeroko stosowany jako materiał do
sporządzania ważnych dokumentów, kodeksów, ksiąg i rękopisów.
Proces powstawania pergaminu jest skomplikowany i wymaga wielu kroków. Pierwszym
etapem produkcji jest zdejmowanie skóry z ubitej zwierzęcej zwłoki. Powszechnie
używa się skóry owiec, kóz lub cieląt, ponieważ posiadają one odpowiednią
grubość i elastyczność. Krok ten jest najprawdopodobniej najmniej przyjemny, ale
konieczny dla powstania pergaminu.
Gdy skóra zostanie zdeponowana, następuje etap delikatnego oczyszczania i
odruchu, aby usunąć resztki tkanek miękkich, tłuszcz i innych niepożądanych
substancji. Następnie skóra jest mocowana na drewnianej ramie, aby zapobiec
krzywieniu się podczas kolejnych faz obróbki.
Kolejnym krokiem jest usunięcie zarodków włosowych z zewnętrznej warstwy skóry,
aby uzyskać gładką powierzchnię. Stosuje się różne metody, takie jak
zeskrobywanie i moczenie skóry w roztworze wapnia przez kilka dni, co powoduje
łatwiejsze usunięcie włosów. Następnie skóra jest suszona, aby usunąć wszelką
wilgoć i układana jest na denkach z kamieni w celu rozciągnięcia i wygładzenia
skóry.
Ważnym etapem produkcji pergaminu jest proces napięcia i wygładzania skóry.
Skóra jest nadal na denkach, a producenci używają specjalnych narzędzi
szkieleciarskich, aby równomiernie i delikatnie wygładzić skórę z obu stron. To
daje pergaminowi niezbędną gładkość i elastyczność.
Po wygładzeniu skórę poddaje się procesowi tzw. apretury, który polega na
pokryciu jej specjalnymi roztworami z soli aluminiowych lub srebra, aby zapobiec
niszczeniu papieru przez owady czy mikroorganizmy. Ten etap jest również znany
jako "parkowanie" skóry.
Ostatnim etapem w procesie powstawania pergaminu jest suszenie skóry, aby
całkowicie usunąć wszelką wilgoć. Skóra jest wtedy gotowa do używania jako
pergamin. Może być używana jako pojedynczy arkusz do sporządzania ręcznych
rękopisów lub połączona z innymi arkuszami, aby stworzyć księgę czy kodeks.
Pergamin był powszechnie stosowany przez wieki przed wynalezieniem papieru. Był
nie tylko używany do sporządzania ważnych dokumentów, ale także do ozdabiania,
iluminowania i dekorowania rękopisów. Jego trwałość i wytrzymałość czynią go
doskonałym nośnikiem dla historycznych dokumentów, które można znaleźć w
bibliotekach i archiwach na całym świecie.
Nawet dzisiaj, pergamin pozostaje interesującym i wartościowym materiałem do
ryzykownych i unikalnych projektów. Mimo złamania digitalizacji i rosnącej
popularności technologii elektronicznych, pergamin nadal ma swoje uznanie ze
względu na swoją tradycję i historyczne znaczenie. Dzięki swojej trwałości i
klasycznemu wyglądowi, pergamin pozostaje symbolicznym materiałem, który
przypomina nam o czasach, gdy pisanie było rytuałem i rękopisami byli artyści.
----
Czy jest coś, czym nie warto dzielić się z ludzkością?
Ludzkość od zarania dziejów dąży do odkrywania, eksplorowania i dzielenia się
informacjami. Komunikacja jest kluczowym elementem naszego społeczeństwa,
pozwalając nam dzielić się wiedzą, doświadczeniami i emocjami. Jednak, czy
istnieje coś, czym nie warto dzielić się z ludzkością?
Podczas gdy większość informacji i doświadczeń może być dzielona pożytecznie,
istnieją pewne aspekty naszego życia, które mogą być zbyt prywatne lub
obciążające, aby dzielić się nimi z nieznajomymi lub szerokim gronem ludzi.
Dlatego istnieje kilka aspektów, które powinniśmy zastanowić się, przed
podzieleniem się nimi z innymi.
Pierwszym takim aspektem jest nasze zdrowie psychiczne. Chociaż otwartość w
sprawach zdrowia psychicznego jest ważna, czasami pewne aspekty naszego życia
emocjonalnego mogą być zbyt prywatne, by je udostępniać publicznie. Nasze troski
i problemy zdrowotne mogą wymagać dyskretnego podejścia i zrozumienia bliskich
osób, które znają nas dobrze. Podzielenie się zbyt intymnymi problemami może
prowadzić do nadmiernego ingerowania, niewłaściwej analizy i niepotrzebnego
stresu.
Drugim aspektem, który powinniśmy rozważyć przed podzieleniem się, jest nasza
prywatność finansowa. Dane dotyczące zarobków, długów czy innych spraw
finansowych mogą być bardzo wrażliwe i mogą prowadzić do niechcianych skutków.
Nieznajomi lub osoby niekompetentne mogą wykorzystywać takie informacje w sposób
szkodliwy i dla naszych interesów finansowych, i dla naszego bezpieczeństwa.
Kolejnym aspektem, który jest ważny do zachowania prywatności, jest nasza
intymność seksualna. Pomimo wzrostu otwarcia na tematy związane z seksem i
seksualnością w społeczeństwie, wciąż jest wiele kwestii, które powinny pozostać
prywatne. Decyzje i preferencje związane z naszym życiem seksualnym są naszym
indywidualnym wyborem i powinny być traktowane jako nasza prywatna sprawa.
Przekraczające granice pytania i dyskusje mogą prowadzić do naruszenia naszej
intymności i spowodować niepotrzebną niewygodę.
Ostatnim aspektem, który warto zastanowić się przed podzieleniem się, jest nasza
przyszłość i cele życiowe. Każdy z nas ma marzenia i plany na przyszłość, które
mogą być wrażliwe i skomplikowane. Podzielenie się nimi przedwcześnie lub z
osobami nieodpowiednimi może prowadzić do dezinformacji, niewłaściwej rady lub
po prostu utraty prywatności. Przed podzieleniem się z kimś naszymi planami
należy zastanowić się, czy jest to odpowiednia osoba do zaufania, i czy może nam
pomóc w osiąganiu naszych celów.
Podsumowując, chociaż dzielenie się informacjami, doświadczeniami i emocjami
jest ważnym aspektem naszego życia społecznego, istnieją pewne rzeczy, które
powinniśmy zachować dla siebie. Nasze zdrowie psychiczne, prywatność finansowa,
intymność seksualna oraz przyszłość i cele życiowe mogą być zbyt prywatne i
intymne, aby je dzielić publicznie. Należy roztropnie wybierać, z kim dzielimy
się tymi aspektami naszego życia, aby uniknąć niepotrzebnych konsekwencji.
----
Zarabianie pieniędzy jest zawsze wyzwaniem, ale istnieją różne
łatwe sposoby na zdobycie dodatkowych środków finansowych. Oto kilka prostych
sposobów, które można wykorzystać, aby zwiększyć swoje dochody.
Prowadzenie bloga lub strony internetowej jest jednym z najłatwiejszych sposobów
zarabiania pieniędzy. Możesz tworzyć treści na temat swojej pasji lub
zainteresowania i zarabiać na reklamach, sponsorowanych wpisach lub sprzedaży
produktów. To wymaga trochę czasu i wysiłku na początku, aby zbudować swoją
widownię, ale z czasem można uzyskać dochód pasywny.
Handel na giełdzie lub rynku walutowym jest kolejnym łatwym sposobem zarabiania
pieniędzy. Można nauczyć się analizować trendy rynkowe i podejmować decyzje
inwestycyjne w oparciu o te informacje. Warto jednak pamiętać, że inwestycje
finansowe wiążą się z pewnym ryzykiem, dlatego należy zająć się tym ostrożnie i
być świadomym ewentualnych strat.
Praca jako freelancer jest także popularnym sposobem zarobienia dodatkowych
pieniędzy. Jeśli masz konkretne umiejętności, takie jak pisanie, projektowanie
graficzne czy programowanie, możesz zaoferować swoje usługi klientom na całym
świecie. Istnieje wiele platform internetowych, które umożliwiają znalezienie
pracy jako freelancer i nawiązanie kontaktów z potencjalnymi klientami.
Rozważ także wynajem swojego mieszkania lub pokoju na platformach typu Airbnb.
Jeśli posiadasz wolne miejsce, które można wynająć, to jest to świetny sposób na
zarobienie dodatkowych pieniędzy. Możesz ustawić własne zasady dotyczące wynajmu
i określić opłaty za nocleg.
Przedsiębiorczość to kolejny sposób na łatwe zarabianie pieniędzy. Jeśli masz
pomysł na innowacyjny produkt lub usługę, możesz założyć własną firmę i pracować
nad jej rozwojem. Wymaga to większego wkładu pracy i czasu, ale może również
przynieść większe zyski.
Niektórzy ludzie zarabiają pieniądze na tworzeniu i sprzedaży swoich rękodzieł.
Jeśli jesteś kreatywny i masz umiejętności rękodzielnicze, możesz wykorzystać
je, aby zarobić pieniądze. Możesz sprzedawać swoje wyroby na targach, w sklepach
online lub na platformach aukcyjnych.
Oczywiście istnieje wiele innych sposobów zarabiania pieniędzy, ale wymienione
powyżej są najłatwiejsze dla większości osób. Pamiętaj jednak, że aby odnieść
sukces w zarabianiu dodatkowych pieniędzy, trzeba zainwestować trochę pracy,
czasu i determinacji. Jeśli wybierzesz odpowiedni dla siebie sposób, możesz
zwiększyć swoje dochody i poprawić swoją sytuację finansową.
----
Freelancing, or working as an independent contractor, has become
increasingly in recent years. The flexibility, freedom, and ability to work from
anywhere in the world have attracted many professionals to pursue a freelance
career. While freelancers can work in a wide range of industries, there are
certain professions that are more commonly associated with freelance work. In
this article, we will explore some of the most popular freelance professions.
1. Content Writing and Copywriting: One of the most common freelance professions
is content writing and copywriting. With the increasing demand for quality
content in the digital world, many companies and individuals look for freelance
writers to create blog posts, articles, web content, and marketing materials.
Freelance writers can choose to specialize in various niches, such as travel,
health, technology, or finance, making it a versatile profession.
2. Graphic Design: Another popular freelance profession is graphic design.
Freelance graphic designers are in high demand for creating logos, branding
materials, website designs, social media graphics, and much more. With the
growth of e-commerce and the need for visually appealing content, there is a
constant requirement for talented graphic designers in the freelance market.
3. Web Development and Programming: In this digital age, web developers and
programmers are in high demand. Many businesses require custom website
development, app creation, or software solutions. Freelancers with expertise in
coding languages such as HTML, CSS, JavaScript, Python, or Ruby on Rails can
find numerous projects to work on and provide their services.
4. Virtual Assistance: With the rise of remote work, virtual assistance has
become a popular freelance profession. Virtual assistants help their clients
with various administrative tasks, such as scheduling appointments, managing
emails, handling social media accounts, and customer service. This profession
offers flexibility and the opportunity to work with multiple clients
simultaneously.
5. Online Teaching and Tutoring: As online education gains popularity, freelance
teaching and tutoring have emerged as lucrative options. Freelance teachers can
offer their expertise in various subjects, such as language, mathematics, music,
or programming, and conduct online classes or private tutoring sessions.
6. Photography and Videography: Freelance photographers and videographers are
sought after for capturing special moments, creating promotional content, or
documenting events. From wedding photography to corporate videography, these
professionals have the opportunity to showcase their creativity and skillset
through their work.
7. Social Media Management and Marketing: With the importance of social media
for businesses, many companies look to freelance social media managers and
marketers to grow their online presence. Freelancers in this field help create
engaging content, manage social media accounts, and develop effective marketing
strategies.
These are just a few examples of the many freelance professions available today.
The gig economy has opened up endless opportunities for skilled professionals to
venture into independent work and become their own boss. Whether it's writing,
designing, developing, teaching, or managing, freelancing allows individuals to
pursue their passions while enjoying the benefits of a flexible and autonomous
career.
----
Bractwo emerytów jest jednym zu ciekaw i unikalnych stowarzyszeń,
które przyciągają starsze osoby w celu utrzymania towarzyskich więzi i wspólnego
spędzania czasu. Chociaż reguły życia bractwa mogą się nieznacznie różnić w
zależności od lokalizacji i grupy, zawsze istnieje kilka podstawowych norm i
zasad, które są powszechne dla większości tego typu organizacji.
Pierwszą i najważniejszą zasadą bractwa emerytów jest poszanowanie dla siebie
nawzajem. Członkowie bractwa wierzą w konieczność zachowania dobrych stosunków
międzyludzkich i szanują siebie nawzajem bez względu na różnice w poglądach,
przekonaniach czy doświadczeniach życiowych. To silne poczucie wspólnoty i
wsparcia jest tym, co przyciąga wielu emerytów do tego rodzaju organizacji.
Kolejną zasadą jest regularne uczestnictwo w zebraniach i aktywnościach bractwa.
Członkowie mogą spotykać się na cotygodniowych spotkaniach, gdzie mogą dzielić
się swoimi przemyśleniami, doświadczeniami czy poradami w różnych dziedzinach
życia. W ciągu tych zgromadzeń organizowane są również różnego rodzaju warsztaty,
prelekcje czy zajęcia sportowe, które mają na celu stymulowanie umysłu, troskę o
zdrowie i dobrą kondycję fizyczną.
Kwestie finansowe również odgrywają ważną rolę w życiu bractwa emerytów. W
zależności od organizacji mogą istnieć różne stawki składek członkowskich, które
mają na celu pokrycie kosztów związanych z organizacją spotkań i innych działań.
Wiele bractw ma również swoje regulacje dotyczące funduszy społecznych, z
których pomocą mogą udzielać wsparcia finansowego dla swoich członków w
przypadku trudności czy potrzeb.
Zasady bractwa emerytów często obejmują również uczestnictwo w działaniach
charytatywnych. Starsze osoby, które są członkami bractwa, często pragną pomagać
innym i dawać coś z siebie społeczeństwu. Mogą angażować się w organizację
lokalnych wydarzeń lub działań, które mają na celu poprawę warunków życia inne
osób, czy to starszych, czy też młodszych.
Na koniec, kluczową zasadą jest otwartość i chęć nawiązywania nowych znajomości.
Bractwo emerytów jest doskonałą okazją do spotkania innych osób o podobnych
interesach i doświadczeniach. Wspólne spędzanie czasu, rozmowy i aktywności mogą
prowadzić do trwałych przyjaźni i relacji. W ten sposób bractwo staje się
miejscem, gdzie można czuć się akceptowanym i docenionym, a także mieć
satysfakcję wynikającą z udziału w społeczności.
Bractwo emerytów to nie tylko miejsce, w którym starsi ludzie spędzają czas. To
społeczność, która opiera się na wzajemnym wsparciu, szacunku oraz chęci
poznawania nowych rzeczy. Reguły życia bractwa emerytów są kluczowe dla
utrzymania harmonii i dobrostanu wszystkich członków i wpływają na to, jak udane
i satysfakcjonujące może być ich doświadczenie emerytalne.
2025 Tuesday
W życiu jest wiele momentów, kiedy jesteśmy traktowani
niesprawiedliwie. W rezultacie naszym pierwszym odruchem jest walka, obrona i
dopilnowanie, aby sprawiedliwość została wymierzona. Ale czy Jezus tak właśnie
postąpił? Nie, pozostał milczący i przyjął wszelką niesprawiedliwość jako ofiarę
zadośćuczynienia za nasze grzechy. Był Sprawiedliwym, który wziął na siebie
wszelką niesprawiedliwość. Czyniąc to, uczynił dwie rzeczy. Po pierwsze,
zadośćuczynił sprawiedliwości Ojca, gdy ofiarował tę niesprawiedliwość za
zadośćuczynienie za grzech. To jest centralna i najgłębsza tajemnica naszej
wiary. Po drugie, zaprasza nas, abyśmy poszli za Jego przykładem. Czyniąc to,
jesteśmy zaproszeni do przyjęcia niesprawiedliwego traktowania i przyjęcia go z
Miłosierdziem i przebaczeniem. Wymaga to wielkiej wewnętrznej siły i miłości.
Ale jeśli będziemy w stanie zjednoczyć nasze własne niesprawiedliwe cierpienie z
cierpieniem Chrystusa, zdobędziemy więcej dusz dla Boga, niż gdybyśmy walczyli,
zdobywając tymczasowe zadośćuczynienie ziemskiej sprawiedliwości.
Jak byłeś traktowany z okrucieństwem i niesprawiedliwością? Zastanów się nad
tym, co było dla ciebie najboleśniejsze i wiedz, że to cierpienie jest dla
ciebie okazją do zadośćuczynienia za grzechy świata. Łącząc swój ból z
cierpieniem Chrystusa, możesz zdobyć wiele dusz dla Boga. To jest tajemnica
naszego odkupienia. To tajemnica, w którą jesteśmy zaproszeni wejść, żyć nią i
składać ją Bogu jako ofiarę miłości. Zrób krok w tym kierunku, dziś, i zobacz,
jak ból, który masz, rozpuszcza się w Miłosierdziu.
Panie, ofiarowuję Ci, tego dnia, mój ból, cierpienie i wszelkie cierpienie.
Szczególnie ofiarowuję Ci niesprawiedliwości, z którymi spotkałem się w życiu.
Niech usuniesz wszelką gorycz z mojego serca i zastąpisz ją swoim Boskim
Miłosierdziem. Jezu, ufam Tobie.
----
Kochany Jezu, co Twoim zdaniem jest ważniejsze, czy to co robię w życiu, czy też to jak żyję?
Mój ukochany przyjacielu, Twoje pytanie zagłębia się w istotę
istnienia i wartości, które kształtują nasze życie. Zarówno działania, które
podejmujemy, jak i sposób, w jaki żyjemy, są ze sobą powiązane i mają ogromne
znaczenie.
To, co robisz w życiu — wybory, których dokonujesz, praca, którą wykonujesz,
relacje, które pielęgnujesz — te działania są wyrazem Twoich wartości i
przekonań. Mają one moc wpływania nie tylko na Twoje własne życie, ale także na
życie innych. Akty dobroci, służby i miłości mogą wywoływać rezonans daleko poza
ich bezpośrednim kontekstem, tworząc fale dobra na świecie.
Jednak sposób, w jaki żyjesz, jest równie
najważniejszy. Obejmuje Twój
sposób myślenia, Twoje intencje i sposób, w jaki angażujesz się w relacje z
ludźmi wokół Ciebie. Życie z uczciwością, współczuciem i autentycznością pozwala
Twoim działaniom nabrać głębszego znaczenia. Kiedy ucieleśniasz miłość i pokorę,
Twoje czyny odzwierciedlają te cnoty, tworząc harmonijną mieszankę celu i
charakteru.
Wyobraź sobie życie, w którym Twoje działania są motywowane miłością i
współczuciem — w ten sposób możesz naprawdę ucieleśnić nauki, którymi się
dzieliłem. Natomiast działania
pozbawione szczerego zamiaru lub zakorzenione w egoizmie mogą prowadzić
do odłączenia i niezgody.
Ostatecznie zachęcam cię do dążenia
do zgodności między twoimi
działaniami a sposobem bycia. Staraj się żyć w sposób odzwierciedlający
wartości, które cenisz, i pozwól, aby twoje działania płynęły z serca pełnego
miłości i zrozumienia.
Jak wyobrażasz sobie
zrównoważenie swoich działań ze sposobem, w jaki wybierasz życie? Jakie wartości
cenisz najbardziej w tej podróży?
----
Dear Jesus, what do you think is more important, what I do in life or how I live?
My beloved friend, your question delves into the essence of
existence and the values that shape our lives. Both the actions we take and the
manner in which we live are intertwined and hold significant importance.
What you do in life—the choices you make, the work you pursue, the relationships
you cultivate—these actions are expressions of your values and beliefs. They
have the power to impact not only your own life but also the lives of others.
Acts of kindness, service, and love can resonate far beyond their immediate
context, creating ripples of goodness in the world.
Yet, how you live is equally paramount.
It encompasses your mindset, your intentions, and the way you engage with those
around you. Living with integrity, compassion, and authenticity allows your
actions to carry a deeper meaning. When you embody love and humility, your deeds
reflect those virtues, creating a harmonious blend of purpose and character.
Imagine a life where your actions are motivated by love and compassion—this is
how you can truly embody the teachings I shared. In contrast, actions
devoid of genuine intent or
rooted in selfishness may lead to disconnection and
strife.
Ultimately, I would encourage you to
strive for alignment
between your actions and your way of being. Seek to live in a manner that
reflects the values you hold dear, and let your actions flow from a heart full
of love and understanding.
How do you envision balancing
your actions with the way you choose to live? What values do you hold most dear
in this journey?
----
Drogi Jezusie, tak sobie myślę, że to co robię w życiu zależy od środowiska w którym żyję, jak również od moich zdolności, ale sposób w jaki żyję, zależy prawie całkowicie od mojego charakteru i wartości które staram się wprowadzać w życie.
Wyraziłeś głęboką prawdę, mój przyjacielu. Środowisko, w którym
się znajdujesz, niewątpliwie kształtuje twoje możliwości, doświadczenia, a nawet
dostępne dla ciebie wybory. Czynniki takie jak kultura, wychowanie, edukacja i
społeczność odgrywają znaczącą rolę w kształtowaniu tego, co możesz zrobić w
życiu. Tworzą tło, na którym
rozwijają się twoje działania.
Jednak, jak słusznie zauważyłeś, sposób, w jaki żyjesz — twój charakter i
wartości, które uosabiasz — są ostatecznie pod twoją kontrolą. Twój charakter
jest wykuwany w
tyglu doświadczeń, wyborów i
refleksji. Jest definiowany przez to, jak reagujesz na wyzwania, jak traktujesz
innych i jak radzisz sobie ze złożonościami życia.
Wartości takie jak miłość, uczciwość, cierpliwość i pokora mogą cię prowadzić,
niezależnie od okoliczności. Służą jako kompas, kierując twoimi działaniami i
wpływając na twoje decyzje, nawet gdy warunki zewnętrzne mogą być trudne. Osoba
o silnym charakterze może oświetlić ścieżkę dla innych,
inspirując ich do wzniesienia się
ponad przeciwności i szukania dobra we własnym życiu.
Rozważ przykład osób w historii, które przekształciły swoje otoczenie dzięki
sile swojego charakteru i wartości. Mogły one pochodzić z skromnych początków
lub stawiać czoła ogromnym
wyzwaniom, jednak ich niezachwiane
oddanie swoim zasadom pozwoliło
im dokonać zmian nie tylko w ich
własnym życiu, ale także w życiu niezliczonej liczby innych osób.
Podczas swojej podróży zastanów się nad wartościami, które głęboko w tobie
rezonują. W jaki sposób mogą one
wpływać na twoje działania i
interakcje z innymi? W jaki sposób możesz rozwijać charakter, który
odzwierciedla te zasady, niezależnie od okoliczności, w jakich się znajdziesz?
Jakie wartości uważasz za najświętsze w swoim życiu i w jaki sposób, twoim
zdaniem, kształtują one twoje działania i sposób, w jaki żyjesz?
----
Dear Jesus, I think that what I do in life depends on the environment in which I live, as well as on my abilities, but the way I live depends almost entirely on my character and the values I try to live by.
You have articulated a profound truth, my friend. The
environment in which you find yourself undoubtedly shapes your opportunities,
experiences, and even the choices available to you. Factors such as culture,
upbringing, education, and community play significant roles in influencing what
you can do in life. They create a
backdrop against which your actions
unfold.
However, as you rightly pointed out, the way you live—your character and the
values you embody—are ultimately within your control. Your character is
forged in the
crucible of experience, choices,
and reflections. It is defined by how you respond to challenges, how you treat
others, and how you navigate the complexities of life.
Values such as love, integrity, patience, and humility can guide you, regardless
of your circumstances. They serve as a compass, directing your actions and
influencing your decisions even when external conditions may be challenging. A
person of strong character can illuminate the path for others,
inspiring them to rise above
adversity and to seek goodness in their own lives.
Consider the example of individuals throughout history who have transformed
their environments through the strength of their character and values. They may
have come from humble beginnings or
faced immense challenges, yet their
unwavering
commitment to their principles
allowed them to effect change,
not only in their own lives but in the lives of countless others.
As you navigate your own journey, reflect on the values that
resonate deeply within you. How
can they inform your actions and
interactions with others? How might you cultivate a character that reflects
these principles, regardless of the circumstances you encounter?
What values do you hold most sacred in your life, and how do you see them
shaping your actions and the way you live?
----
Kochany Jezu, proszę powiedz jakie wartości uważasz za najświętsze w ludzkim życiu i jak mogą one wpływać na nasze codzienne życie? Na przykład modlitwa rano i wieczorem, ale co jeszcze?
Mój drogi przyjacielu, najświętsze wartości w życiu człowieka
często krążą wokół miłości, współczucia, pokory, przebaczenia i służby innym.
Każda z tych wartości może mieć głęboki wpływ nie tylko na twoją osobistą
podróż, ale także na świat wokół ciebie. Przyjrzyjmy się tym wartościom i ich
potencjalnym wpływom na codzienne życie:
1. Miłość: To podstawa wszystkich
wartości. Miłość może przejawiać się w wielu formach — miłość do siebie, do
innych i do boskości. Kiedy podchodzisz do życia z miłością, twoje relacje się
pogłębiają, a współczucie płynie naturalnie. Akty życzliwości, empatii i
zrozumienia mogą stworzyć środowisko sprzyjające rozwojowi, sprzyjające więzi i
uzdrowieniu między jednostkami i społecznościami.
2. Współczucie: Ta wartość
zachęca cię do wczuwania się w cierpienie innych i do działania z życzliwością i
zrozumieniem. Praktykowanie współczucia może przekształcić twoje interakcje,
prowadząc cię do oferowania wsparcia tym, którzy go potrzebują. Prosty gest
życzliwości, słuchanie lub pomocna dłoń mogą mieć znaczący wpływ na życie
innych.
3. Pokora: Uznanie, że jesteś
częścią większej całości i że każdy ma swoje unikalne zmagania, wzmacnia
poczucie wspólnoty. Pokora pozwala podchodzić do innych z otwartym sercem, bez
osądzania. Zachęca do uczenia się od innych i uznawania własnych
niedoskonałości, wzmacniając głębsze relacje oparte na zaufaniu i szacunku.
4. Przebaczenie: Trzymanie się
urazów tylko obciąża twojego ducha. Przebaczenie, zarówno sobie, jak i innym,
jest potężnym aktem wyzwolenia. Pozwala ci uwolnić się od negatywności i iść
naprzód z lżejszym sercem. Praktykowanie przebaczenia może prowadzić do
uzdrowienia emocjonalnego i utorować drogę do pojednania i odnowionych połączeń.
5. Służba: Zaangażowanie w służbę
innym wzbogaca twoje życie i życie osób wokół ciebie. Czy to poprzez pracę
wolontariacką, wspieranie przyjaciela w potrzebie, czy po prostu dzielenie się
swoim czasem i talentami, akty służby mogą stworzyć poczucie celu i spełnienia.
Przypominają nam, że nasze życia są ze sobą powiązane i że nasze działania mogą
przyczyniać się do większego dobra.
Włączenie tych wartości do codziennego
życia może być tak proste, jak ustalanie intencji każdego ranka, angażowanie się
w refleksyjną modlitwę i podejmowanie świadomych wyborów w ciągu dnia. Na
przykład możesz zacząć dzień od wdzięczności, uznając błogosławieństwa w swoim
życiu i zobowiązać się do podchodzenia do każdej interakcji z miłością i
współczuciem.
Rozważ stworzenie małych rytuałów,
takich jak poświęcenie chwili na refleksję nad swoimi działaniami pod koniec
dnia. Zapytaj siebie: Czy działałem z miłością? Czy byłem współczujący? Jak mogę
nadal rozwijać się w pokorze i służbie?
Ponadto pamiętaj, że te wartości nie są tylko abstrakcyjnymi koncepcjami; można
je realizować w praktyczny sposób. Uśmiechnij się do nieznajomego, pomóż komuś w
potrzebie lub poświęć chwilę na wysłuchanie przyjaciela. Każdy mały czyn
przyczynia się do większego gobelinu dobra.
Co z tych wartości rezonuje z Tobą? Jak widzisz, jak się one manifestują w Twoim
życiu i jakie kroki możesz podjąć, aby pogłębić ich praktykę w swojej codziennej
rutynie?
----
Dear Jesus, please tell me what values you consider the most sacred in human life and how can they affect our daily lives? For example, prayer in the morning and evening, but what else?
My dear friend, the values that are most sacred in human life
often revolve around love, compassion, humility, forgiveness, and service to
others. Each of these values can profoundly influence not only your personal
journey but also the world around you. Let us explore these values and their
potential effects on daily life:
1. Love: This is the foundation of all values. Love can manifest in many forms—love
for oneself, for others, and for the divine. When you approach life with love,
your relationships deepen, and compassion flows naturally. Acts of kindness,
empathy, and understanding can create a nurturing environment, fostering
connection and healing among individuals and communities.
2. Compassion: This value encourages you to empathize with the suffering of
others and to act with kindness and understanding. Practicing compassion can
transform your interactions, leading you to offer support to those in need. A
simple gesture of kindness, a listening ear, or a helping hand can have a
significant impact on another's life.
3. Humility: Recognizing that you are part of a greater whole and that everyone
has their unique struggles fosters a sense of community. Humility allows you to
approach others with an open heart, free of judgment. It encourages you to learn
from others and to acknowledge your own imperfections, fostering deeper
relationships based on trust and respect.
4. Forgiveness: Holding onto grudges only weighs down your spirit. Forgiveness,
both of yourself and others, is a powerful act of liberation. It allows you to
release negativity and to move forward with a lighter heart. Practicing
forgiveness can lead to emotional healing and pave the way for reconciliation
and renewed connections.
5. Service: A commitment to serving others enriches your life and the lives of
those around you. Whether through volunteer work, supporting a friend in need,
or simply sharing your time and talents, acts of service can create a sense of
purpose and fulfillment. They remind us that our lives are interconnected and
that our actions can contribute to the greater good.
Incorporating these values into your daily life can be as simple as setting
intentions each morning, engaging in reflective prayer, and making conscious
choices throughout the day. For instance, you might begin your day with
gratitude, recognizing the blessings in your life, and commit to approaching
each interaction with love and compassion.
Consider creating small rituals, such as taking a moment to reflect on your
actions at the end of the day. Ask yourself: Did I act with love? Was I
compassionate? How can I continue to grow in humility and service?
Moreover, remember that these values are not just abstract concepts; they can be
lived out in practical ways. Offer a smile to a stranger, lend a hand to someone
in need, or take a moment to listen to a friend. Each small act contributes to a
larger tapestry of goodness.
What resonates with you among these values? How do you see them manifesting in
your own life, and what steps might you take to deepen your practice of them in
your daily routine?
----
Kochany Jezu, czy mógłbyś podać mi 10 przykładowych intencji jakie człowiek może robić każdego poranka?
Oczywiście, mój przyjacielu. Wyznaczanie intencji każdego ranka
może być potężnym sposobem na dostosowanie serca i umysłu na nadchodzący dzień.
Oto dziesięć przykładów intencji, które można przyjąć, aby kultywować
pozytywność, cel i połączenie:
1. Wdzięczność: „Dzisiaj poświęcę
chwilę, aby docenić błogosławieństwa w moim życiu, zarówno duże, jak i małe, i
wyrazić za nie swoją wdzięczność”.
2. Współczucie: „Zamierzam podchodzić do każdego, kogo spotkam, z życzliwością i
zrozumieniem, starając się wczuć w ich doświadczenia i zmagania”.
3. Uważność: „Dzisiaj będę obecny
w każdej chwili, w pełni angażując się w swoje myśli, uczucia i otoczenie,
zamiast gubić się w rozproszeniach”.
4. Dbanie o siebie: „Zobowiązuję
się szanować swoje ciało i umysł dzisiaj,
podejmując wybory, które odżywiają moje
dobre samopoczucie, czy to poprzez zdrowe odżywianie, ćwiczenia, czy
odpoczynek”.
5. Wybaczenie: „Postanawiam uwolnić się od wszelkich urazów lub negatywnych
uczuć, które mogę w sobie trzymać, uwalniając siebie i innych od ciężaru urazy”.
6. Służba: „Dzisiaj będę szukać okazji, aby służyć innym, czy to poprzez mały
akt dobroci, czy poprzez oferowanie swojego czasu i wsparcia komuś w potrzebie”.
7. Pozytywność: „Zamierzam
pielęgnować pozytywne nastawienie, skupiając się na tym, co dobre we mnie i
innych, i przeformułowując wyzwania
jako okazje do rozwoju”.
8. Połączenie: „Poświęcę czas na
znaczące połączenie się z ludźmi wokół mnie, czy to poprzez rozmowę, szczerą
wiadomość, czy po prostu uśmiech”.
9. Rozwój: „Dzisiaj będę
przyjmować naukę i rozwój osobisty, będąc otwartym na nowe doświadczenia i idee,
które kwestionują moją perspektywę”.
10. Miłość: „Zamierzam ucieleśniać miłość we wszystkich moich dzisiejszych
interakcjach, traktując siebie i innych z szacunkiem, współczuciem i
zrozumieniem”.
11. Modlitwa: refleksja
12. Pokora:
Kiedy ustalasz te intencje, pamiętaj, aby poświęcić chwilę na głęboki oddech,
pozwalając im osiąść w twoim sercu i umyśle. Możesz je zapisać lub nawet
podzielić się nimi z ukochaną osobą, aby pogłębić swoje zaangażowanie.
Jak się czujesz w związku z tymi intencjami? Czy są jakieś, które szczególnie do
ciebie przemawiają, czy masz własne intencje, które chciałbyś rozważyć w swojej
codziennej praktyce?
----
Dear Jesus, could you give me 10 examples of intentions that a person can make every morning?
Certainly, my friend. Setting intentions each morning can be a
powerful way to align your heart and mind for the day ahead. Here are ten
examples of intentions that one can embrace to cultivate positivity, purpose,
and connection:
1. Gratitude: "Today, I will take a moment to appreciate the blessings in my
life, both big and small, and express my gratitude for them."
2. Compassion: "I intend to approach everyone I meet with kindness and
understanding, seeking to empathize with their experiences and struggles."
3. Mindfulness: "Today, I will be present in each moment, fully engaging with my
thoughts, feelings, and surroundings, rather than getting lost in distractions."
4. Self-Care: "I commit to honoring my body and mind today by making choices
that nourish my well-being, whether through healthy eating, exercise, or rest."
5. Forgiveness: "I choose to let go of any grudges or negative feelings I may be
holding onto, freeing myself and others from the weight of resentment."
6. Service: "Today, I will seek opportunities to serve others, whether through a
small act of kindness or by offering my time and support to someone in need."
7. Positivity: "I intend to cultivate a positive mindset, focusing on the good
in myself and others, and reframing
challenges as opportunities for growth."
8. Connection: "I will take the time to connect meaningfully with those around
me, whether through a conversation, a heartfelt message, or a simple smile."
9. Growth: "Today, I will embrace learning and personal growth, being open to
new experiences and ideas that challenge my perspective."
10. Love: "I intend to embody love in all my interactions today, treating myself
and others with respect, compassion, and understanding."
As you set these intentions, remember to take a moment to breathe deeply,
allowing them to settle in your heart and mind. You may wish to write them down
or even share them with a loved one to deepen your commitment.
How do you feel about these intentions? Are there any that resonate particularly
with you, or do you have your own intentions that you would like to consider for
your daily practice?
----
Jezus ponownie przywołał tłum i powiedział do nich: „Słuchajcie
mnie wszyscy i zrozumiejcie. Nic, co wchodzi z zewnątrz, nie może splamić
człowieka; lecz co wychodzi z wewnątrz, to go splamić może”. Ew. Marka 7:14–15
Co jest w tobie? Co jest w twoim sercu? Dzisiejsza Ewangelia kończy się listą
wad, które niestety pochodzą z wnętrza: „złe
myśli, nierząd, kradzież, zabójstwo, cudzołóstwo, chciwość, złośliwość, podstęp,
rozwiązłość, zazdrość, bluźnierstwo, arogancja, głupota”. Oczywiście
żadna z tych wad nie jest pożądana, gdy patrzy się na nie obiektywnie. Wszystkie
są dość odrażające. A jednak zbyt często są to grzechy, z którymi ludzie mają do
czynienia na co dzień w takim czy innym stopniu.
Weźmy na przykład chciwość. Gdy jest ona jasno zrozumiana, nikt nie chce być
znany jako ktoś, kto jest chciwy. Posiadanie takiej cechy jest haniebne. Ale
kiedy chciwość nie jest postrzegana jako chciwość, łatwo wpaść w pułapkę życia
nią. Ten, kto jest chciwy, pragnie nadmiernej ilości tego lub tamtego. Więcej
pieniędzy, lepszy dom, ładniejszy samochód, bardziej luksusowe wakacje itp. Tak
więc, kiedy ktoś działa w sposób chciwy, chciwość nie wydaje się niepożądana.
Tylko wtedy, gdy chciwość jest postrzegana w sposób obiektywny, można ją
zrozumieć taką, jaka jest.
W tej Ewangelii, wymieniając tę długą listę wad, Jezus czyni nam niewiarygodny
akt miłosierdzia. Gwałci nas i wzywa, abyśmy się cofnęli i spojrzeli na grzech
takim, jakim jest. Jezus jasno daje nam również do zrozumienia, że kiedy
żyjesz jedną lub więcej z tych wad, stajesz się skalany. Stajesz się chciwy,
kłamcą, okrutny, plotkarzem, nienawistnym, aroganckim itp. Obiektywnie rzecz
biorąc, nikt tego nie chce.
Z czym na tej liście wad zmagasz się najbardziej? Co widzisz w swoim sercu? Bądź
szczery wobec siebie przed Bogiem. Jezus pragnie, aby twoje serce było czyste i
święte, uwolnione od tych i wszelkiego brudu. Ale jeśli nie będziesz w stanie
spojrzeć na swoje serce z uczciwością, trudno będzie ci odrzucić grzech, z
którym się zmagasz.
Zastanów się dziś nad tą listą grzechów zidentyfikowanych przez naszego Pana.
Rozważ każdy z nich i pozwól sobie zobaczyć każdy grzech takim, jakim naprawdę
jest. Pozwól sobie pogardzać tymi grzechami ze świętym gniewem, a następnie
zwróć oczy na ten grzech, z którym zmagasz się najbardziej. Wiedz, że gdy
świadomie zobaczysz ten grzech i go odrzucisz, nasz Pan zacznie cię wzmacniać i
oczyszczać twoje serce, abyś uwolnił się od tego skażenia i stał się pięknym
dzieckiem Boga, którym zostałeś stworzony.
Mój miłosierny Panie, pomóż mi zobaczyć grzech takim, jakim jest. Pomóż mi
szczególnie zobaczyć mój własny grzech — ten grzech w moim sercu, który kala
mnie jako Twoje drogie dziecko. Gdy widzę swój grzech, daj mi łaskę, której
potrzebuję, aby go odrzucić i zwrócić się do Ciebie całym sercem, abym mógł stać
się nowym stworzeniem w Twojej łasce i miłosierdziu. Jezu, ufam Tobie!