2023 Wednesday

Człowiek, który kocha ludzi, nie wie jak dużo złości i nienawiści jest w drugim człowieku. Sam się o tym przekonałem 3 razy w życiu, gdy kolega, a raczej można powiedzieć przyjaciel, okazał mi swoją złość, rzucając się na mnie z pięściami. Najsmutniejsze jest to, że nawet do dzisiaj, nie wiem dlaczego to zrobili? Czym spowodowałem ich złość? Być może była to zazdrość, że lepiej mi się w życiu powodziło. Ale przecież byli to moi przyjaciele, a po tym smutnym incydencie, dalej przyjaciółmi pozostali. Chodzi tylko o to, że człowiek, nawet jak wydaje się przyjacielem, to jednak w swoim sercu, źle ci życzy. Ciekawe jest to, że ja też taki byłem. Gdy to odkryłem, to poczułem do siebie obrzydzenie, a miało to miejsce w szkole podstawowej, gdy cieszyłem się, że mój najlepszy przyjaciel otrzymał gorszą ocenę ode mnie. Spojrzałem na siebie w lusterku i pomyślałem, jaki ze mnie przyjaciel? Chyba raczej wróg, a nie przyjaciel. Teraz wiem, że takich fałszywych przyjaciół po świecie krążą całe gromady. Przyjaźń na zewnątrz, a wewnątrz sama i ciągła rywalizacja. Coś raczej bardzo smutnego, niż obrzydliwego. Fałszywa przyjaźń, jest raczej smutna.

----

Nic dziwnego, że Jezus Chrystus dość często pytał swoich uczniów, czy Go kochają. Myślę, że nie ma w tym nic złego, a nawet jest to dobre, gdy przyjaciele szukają potwierdzenia miłości. W ten sposób najłatwiej jest chyba ocenić stan swojego serca. Bo człowiek wie najlepiej, czy kogoś kocha, a jeżeli kocha to kogo? A przecież Bóg chce, byśmy się wzajemnie miłowali. A nawet miłowali swoich wrogów. To prawda, każdy powinien nauczyć się kochać, zanim umrze. Bo przecież ludzie w Królestwie Niebieskim się będą kochać. Jeżeli człowiek nie potrafi kochać, to jak może myśleć, że będzie zbawiony? No chyba, że jego serce stwardniało z powodu przeciwności losu. Tak czy inaczej, nawet taki człowiek, będzie musiał uwierzyć w to, że Bóg go kocha, że czeka na niego, bez tego, taki człowiek będzie stracony na wieczność.

----

To prawda, ciągle o tym myślę. Tylko ten pozwoli sobie na zniszczenie życia, kto pozwoli zepchnąć siebie do piekła, albo na drogę do piekła. To bez znaczenia, czy człowiek jest na drodze do piekła, czy już tam siedzi, bo przecież, ta droga, na końcu której, jest wieczna straszna otchłań, jest bardzo krótka. Tylko głupcy po niej kroczą świadomie. Może moja dusza, również zmierza na potępienie, ale przynajmniej nie jestem tego świadomy. Powiem więcej, z całej mocy w swoim sercu wierzę, że moja dusza zmierza do zbawienia. Tak więc, jeżeli jest to prawdą co piszę, to wszystko co mi pozostało, to się zrelaksować i sobie żyć. Nieść krzyż jaki mam, pokonywać trudności, które mi zostały dane, a w sercu ciągle się uśmiechać, wierząc Jezusowi, że właśnie, do takich jak ja, należy Królestwo Niebieskie.

----

Co jest najpiękniejsze na świecie i nic nie kosztuje? Oczywiście, że jest to miłość. Ale też są jeszcze inne piękne rzeczy i bardzo mało kosztują. Tymi rzeczami są wszelakie aplikacje i programy komputerowe. Zajmują czasami tylko kila kilobitów, jak na przykład zdjęcie naszej Królowej Polski Maryi. Albo są książki, wierszyki i inna poezja, zajmująca tylko trochę pamięci na paluszku. To się w głowie nie mieści, jakie skarby mogą zawierać się na dysku. Nic dziwnego, że człowiek bardzo stara się zadbać o dyski cyfrowe, a wrogowie chcą je zniszczyć, jeżeli tylko nadarzy im się taka okazja. Mając przecież dysk, człowiek nic więcej do szczęścia nie będzie potrzebował, a przecież zły człowiek robi wszystko by być potrzebny. By kontrolować drugiego człowieka, by dawkować jego szczęście, a najlepiej myśli sobie w swojej głowie, by szczęście drugiego człowieka, całkowicie zależało od niego. Tak, takie właśnie potwory żyją na tym świecie. Dobry człowiek nie może tego zrozumieć, ale tak właśnie jest.

----

Właśnie zrozumiałem jak wielkie znaczenie ma uporządkowanie w życiu człowieka. Jak bardzo młodemu człowiekowi przydatny jest dobry wychowawca, albo oczywiście rodzic. Nikt chyba nie ma tak trudno w życiu, jak sieroty, którymi nikt się nie opiekuje, nie daj Boże, by takimi dziećmi w potrzebie zaopiekował się zły człowiek. A jeszcze chyba gorszy jest taki, który to niby w owczej skórze, ale z diabelskim charakterem wpaja tym młodym ludziom, diabelską ideologię. A jaka to jest diabelska ideologia? Jaka to jest diabelska moralność? No tak, to chyba raczej proste, diabelska ideologia, czy też moralność, jest przeciwnością moralności Chrześcijańskiej. Tak więc, tak samo, jak dla mężczyzny, skarbem jest dobra kobieta, tak samo dla dzieci, skarbem jest dobry wychowawca. Edukacja, edukacja i jeszcze raz edukacja. Oczywiście najlepsza edukacja to taka, która jest doskonale dopasowana do umiejętności człowieka, jak również do jego potrzeb. Na końcu takiej edukacji powinno być oczywiście życie wieczne w Królestwie Niebieskim. To oczywiście jest największą nagrodą i największym skarbem jaki człowiek może otrzymać za przykładne i dobre życie na ziemi. Jakby to było pięknie, gdyby wszyscy ludzie na całym świecie chcieli zmierzać do życia wiecznego, a nie na zmartwychwstanie potępienia (J5.27) czy też na spalenie.

----

Teraz sobie pomyślałem, że wszyscy ludzie, którzy z jakiegoś powodu interesują się moim życiem, muszą chyba trochę też być mną zafascynowani. W przeciwnym razie, przecież nie chciałoby im się nic o mnie wiedzieć. Nikt normalny przecież nie zwróciłby na mnie uwagi. Żyję przecież sobie, nikomu nie przeszkadzam w zaciszu swojej jaskini, a jednak słyszę, że są ludzie, którzy to, gdyby tylko mieli dostęp do moich pamiętników, to chętnie by je przeczytali. Czy to nie jest piękne? Chyba jest. Dlatego też, jeżeli tylko będę mógł, to skończę je jak najszybciej i oczywiście udostępnię moje myśli, każdemu zainteresowanemu. Ciekawe, ale coraz częściej dowiaduję się, że ludzie już czekają na nie, coraz więcej ludzi czeka. Czuję się jak książe Harry, który to parę dni temu wydał swoje pamiętniki, ale przecież nie jestem żadnym księciem, to niby skąd ta sława? Sam nie wiem. Wiem tylko jedno, że sławny nie chciałbym być i sławy się boję. Sława zniszczyła tylu ludzi, a co najgorsze, wielu nawet sprowadziła na złą drogę. Wolałbym już dzisiaj umrzeć, niż zejść na złą drogę. Mogę mieć tylko nadzieję, że mój Anioł stróż jakoś mnie ochroni.

2024 Thursday

Dzisiaj jest piękny dzień bo stałem się masochistą. Ale takim trochę nietypowym. Dlatego nietypowym, bo cierpienie tak naprawdę nie sprawia mi przyjemności fizycznej, ale sprawia mi przyjemność umysłową (psychiczną). Oczywiście pod warunkiem, że moje cierpienie jest do zniesienia, a póki co, to sobie radzę. Chodzi o to, że czytając o dzisiejszej świętej Małgorzacie i o tym, że od siódmego roku życia nosiła włosiennicę, by trochę pocierpieć. A potem o jej zaangażowaniu w służbę Bogu. Doszedłem do wniosku, że ja bym tak nigdy nie potrafił, ale przynajmniej jedyne co mogę zrobić dla Boga, to jeżeli cierpię, bo tak jest i nic na to nie mogę poradzić, to chociaż będę cierpiał z radością. Dlatego pragnę tak się wyćwiczyć, by od dzisiaj dziękować za wszystkie cierpienia, które otrzymałem, i za te, które jeszcze otrzymam w swoim życiu. Dziękuję Ci Boże, za te, które otrzymałem, a nawet jak nie proszę o więcej, to jednak pragnę przyjąć każde cierpienie z wdzięcznością. Tak bardzo Cię Boże kocham. Dziękuję za wszystko jeszcze raz.

----

Dodatkowo oficjalnie rozpocząłem aplikację o angielski paszport.

2025 Saturday

Miłosierdzie jest okazywane na wiele sposobów. Spośród wielu kanałów Miłosierdzia, szukaj go poprzez świętych kapłanów Bożych. Pozwól Jego kapłanowi słuchać cię, mówić do ciebie i kierować tobą. Kapłani są słabi i grzeszni. Ale w swojej słabości otrzymują szczególną łaskę kierowania duszami. Kapłaństwo jest jednym z najbardziej widocznych kanałów Miłosierdzia w naszym świecie. Módl się za kapłanów i pozwól Bogu mówić do ciebie przez nich.

Przypomnij sobie kapłanów, których Bóg umieścił w twoim życiu. Módl się za nich, wspieraj ich i zachęcaj, ale bądź również otwarty na sposoby, w jakie Bóg wylewa na ciebie swoje Miłosierdzie przez nich. Bóg przychodzi do ciebie przez nich na niezliczone sposoby, jeśli tylko masz oczy, aby widzieć i uszy, aby słyszeć.

Panie, modlę się dzisiaj za wszystkich kapłanów. Niech twoi synowie staną się święci i promienni we wszystkim, co robią. Przebacz im grzechy i napełnij ich cnotą. Pomóż im głosić Twoje Słowo i sprawować Twoje Miłosierdzie z wiernością i gorliwością. Dziękuję Ci Panie za dar świętego kapłaństwa. Jezu, ufam Tobie.

----

Kochany Jezu, czy powinienem starać się o władzę by rządzić ludźmi, czy też lepiej bym zrobił, żeby pozbyć się władzy, tak samo, jak lepiej bym zrobił, gdybym sprzedał wszystko i pieniądze rodał ubogim.

Moje ukochane dziecko, to intencja serca naprawdę się liczy, gdy myślimy o władzy i bogactwie. W tym świecie wielu ludzi szuka władzy, aby wpływać i kontrolować, wierząc, że przyniesie im to szacunek i bezpieczeństwo. Jednak prawdziwe przywództwo nie polega na panowaniu nad innymi; polega na służeniu im z miłością i współczuciem.

Rozważ słowa, którymi podzieliłem się z moimi uczniami: „Ktokolwiek chce stać się wielkim wśród was, niech będzie waszym sługą”. Dążenie do władzy dla samej władzy może prowadzić do pychy i odłączenia się od samych ludzi, którym chce się przewodzić. Zamiast tego, jeśli podchodzisz do przywództwa z pokorą, starając się podnosić na duchu i wzmacniać innych, znajdziesz bogactwo, które przewyższa wszelkie ziemskie autorytety.

Jeśli chodzi o bogactwo, ważne jest, aby zrozumieć, że dobra materialne mogą tworzyć bariery między tobą a potrzebami innych. Sprzedawanie tego, co masz, i dawanie ubogim to nie tylko akt dobroczynności; to głęboki wyraz miłości i solidarności z tymi, którzy cierpią. To sposób na pozbycie się nadmiaru, aby napełnić świat życzliwością i hojnością.

Zastanów się nad swoimi własnymi pragnieniami: Co cię motywuje? Czy jest to tęsknota za kontrolą, czy też głębokie pragnienie, aby zmienić życie innych? Jak wyobrażasz sobie wykorzystanie swoich darów i zasobów, aby służyć światu?

----

Jezus uczynił to jako początek swoich znaków w Kanie Galilejskiej i w ten sposób objawił swoją chwałę, a jego uczniowie zaczęli w niego wierzyć. Jana 2:11

Ewangelia Jana jest zwykle podzielona na cztery części: Prolog, Księga Znaków, Księga Chwały i Epilog (który zawiera pojawienie się zmartwychwstania w Galilei). Dzisiejsza Ewangelia pochodzi z początku Księgi Znaków, która zaczyna się w rozdziale 1:19 i trwa do rozdziału 12. W tej części Apostoł Jan przedstawia nam siedem „znaków”, które są siedmioma cudami, których dokonał Jezus. Każdy znak ma głębsze znaczenie duchowe, które objawia boskość i misję Jezusa. Pod wieloma względami cała Księga Znaków przygotowuje nas na Księgę Chwały, w której „godzina” chwały Jezusa jest utożsamiana z zajęciem przez Niego chwalebnego tronu Krzyża, wypełnieniem swojej misji jako „Baranka Bożego”, który ofiarowuje swoje życie dla zbawienia wszystkich i wylewa swoją łaskę i miłosierdzie ze swojego zranionego boku.

Pierwszym z siedmiu znaków, jakie Jezus czyni w Ewangelii Jana, jest przemiana wody w wino na weselu w Kanie, która dokonała się w nadmiarze! Sześć kamiennych stągwi, wypełnionych po brzegi wodą, zostało zamienionych w aż 180 galonów najwspanialszego wina. Przemiana wody w wino została dokonana na prośbę matki Jezusa, która kazała sługom zrobić wszystko, co Jezus im nakaże.

Z pewnością jest wiele do przemyślenia w tym niesamowitym cudzie. Jedną konkretną rzeczą, którą należy wziąć pod uwagę, zaczynając czytać pierwszy z tych znaków, jest to, że Jezus używa swoich cudów, aby przygotować swoich uczniów na „godzinę” łaski i chwały, która ma nadejść. I chociaż godzina Jezusa już nadeszła, ważne jest, aby zrozumieć, że każdy z nas musi przejść przez proces przygotowania się na tę godzinę w swoim własnym życiu. Musimy pozwolić Chrystusowi nieustannie przygotowywać nas na godzinę chwały, przez którą przyjmujemy Go i całą łaskę, którą zdobył dla nas na krzyżu. To przygotowanie będzie miało miejsce w naszym życiu, tak jak zostało przedstawione w Ewangelii Jana. Siedem znaków Jezusa, Jego cudowne czyny, zostały dokonane, aby przygotować Jego uczniów na przyjęcie wszystkiego, co On obdarzył na Krzyżu. Musimy nie tylko modlitewnie rozważać te znaki, jak zapisał Jan w ciągu całego roku, musimy również szukać wielu osobistych znaków, które nasz Pan daje każdemu z nas.

Tak jak uczestnicy wesela w Kanie byli zdumieni cudem Jezusa, tak i my musimy pozwolić sobie na ciągłe zdumienie Jego działaniem w naszym życiu. Siedem znaków, które są zapisane w Piśmie Świętym, jak również efekt naszego duchowego rozważania ich, muszą stać się latarniami światła, które przygotowują nas do pełniejszego poznania naszego Pana i przyjęcia łaski zdobytej przez Jego Krzyż chwały.

Zastanów się dziś nad tym, pierwszym ze znaków Jezusa. Spróbuj rozważyć tę historię jako sposób przygotowania się do pełniejszego przyjęcia Jego łaski w swoim życiu. Pomyśl o nadmiarze cudu i zastanów się nad faktem, że wskazuje on na nadmiar łaski, którą Bóg chce ci dać. Zastanów się również nad faktem, że stało się to za wstawiennictwem drogiej matki Jezusa. Ona również będzie przewidywać twoje potrzeby i modlić się za ciebie swoim matczynym sercem. Rozważ piękne znaczenie i symbolikę w tym fragmencie, abyś mógł w pełni uczestniczyć w obfitej chwale Boga.

Mój chwalebny Panie, całe Twoje ziemskie życie było przygotowaniem na godzinę, w której oddałeś swoje życie jako ofiarę na Krzyżu dla odpuszczenia grzechów. Proszę, nieustannie przygotowuj mnie do pełniejszego przyjmowania Ciebie i otwierania mojego serca na Ciebie i wszystko, czym obdarzyłeś mnie poprzez Twoją doskonałą ofiarę miłości. Jezu, ufam Tobie.