Page 23 - Shahrvand BC No.1326
P. 23
‫انگار‌ههای صوفی منشانه ای است که از قضا «یکی از رموز سیطره» شان‬
‫بر ادبیات منطقه ما‪ ،‬ترویج همین تقاب ‌لهای دوگرایی «تاریکی‪ /‬روشنایی»‬
‫‪23‬‬ ‫«معرفی کتاب»‬ ‫و «سیاه‪/‬سفید» بوده است؟ وانگهی‪ ،‬نقطه تقابل این ظلمت که از نظر‬

‫«تن ِگ شرابی ُپر شده از تنهای ِی من»‬ ‫ابوشادی طبعاً «نور» است واقعاً شاعران و نویسندگان را به اف ‌قهای‬
‫مطمئن و تابنا ِک معرفتی رهنمون م ‌یکند؟… اگر چنین منظوری در میان‬
‫بوده است آن وقت پرسش اینجاست که آیا به راستی ادبیا ِت به گوهر‬
‫«برزخی» ما مل ‌تهای مسلمان منطقه‪ ،‬با آویختن به جادوی همین زبان‬
‫مجموعه شعر مجتبی معظمی ‪ -‬دارینوش منتشر شد‪:‬‬ ‫رازپردازی شده و دوبُنی (که به شدت هم «منجی» پرور است)‪ ،‬م ‌یتواند‪،‬‬
‫یا اساساً م ‌یخواهد که استقلال معرفتی خود را از «نظام معرفت شناسی‬
‫عصر انحطاط» تبیین کند؟…‬
‫کتاب «تن ِگ شــرابی ُپر شــده از تنهای ِی من» به تازگی در ایران توســط نشــر آناپنا منتشــر شــد‪ .‬این‬
‫از سوی دیگر در اثنای همین دوره (قرن بیستم) شاعر معروف تونس‬
‫سال ‪ / 22‬شماره ‪ - 1326‬جمعه ‪ 26‬ید ‪1393‬‬ ‫مجموعــه در قطعــی نفیــس روانه بازار شــد‪ .‬علاق ‌همندان بــه تهیه این کتاب م ‌یتواننــد با ایمیل زیر‬ ‫«ابوالقاسم الشابی» (‪ )۱۹۳۴۱۹۰۹‬را داریم که او نیز تحت تأثیر آراء خلیل‬
‫تماس بگیرند‪:‬‬ ‫مطران و جبران خلیل جبران به مکتب رمانتیسم م ‌یگراید‪ .‬جالب است‬

‫‪anapananashr@gmail.com‬‬ ‫که این ابوالقاسم شابی نیز سروده ای دارد که به لحاظ مفهومی‪ ،‬با برخی‬
‫سرود‌ههای پُرشور سیاسی و اراده گرایانٔه ابوالقاسم لاهوتی‪ ،‬فرخی یزدی‬
‫و…(شاعران رئالیست مدافع چبر تاریخ) بی شباهت نیست وقتی به امت‬
‫عرب توصیه م ‌یکند که‪« :‬ملت آنگاه که «ارادٔه زندگی کند‪ /‬سرنوشت‬
‫«ناگزیر» است که فرمان او را پذیرد ‪ /‬شب «ناگزیر» از صبح خواهد شد‪ /‬و‬
‫زنجیرها «ناگزیر» یکسره خواهد گسست‪]۱۲[».‬؛‬

‫به نظر م ‌یرسد گفتمان منجی گرایی مدرن‪،‬در میان هنرمندان رئالیست و‬
‫رمانتیس ِت منطقه ما‪ ،‬به یک اندازه جذابیت و نفوذ داشته است‪ .‬هیچ بعید‬
‫هم نیست که این رویکرد گفتمانی پُر نفوذ (که ُمهر دلبستگی هنرمند به‬
‫«تجدد آمرانه» را بر پیشانی دارد) یکی دیگر از مؤلف ‌ههای «معیارگذار» و‬
‫«تعیین کننده» ای باشد که در غلبٔه عنصر «سیاس ِت ایدئولوژیک شده» بر‬
‫آفرین ‌شهای ادبی ـ به شیوه ای پنهان و زیرپوستی ـ نقش بازی کرده است‪.‬‬
‫در عین حال این فرضیه هم وجود دارد که چه بسا این رویکرد «هژمونی‬
‫طلب» در سوق دادن هنرمند تحول خواه جوامع اسلامی به عرص ‌ههای‬
‫فرامتنی‪ ،‬بویژه «استفاده ابزاری» از ادبیات جهت نیل به هد ‌فهای کلان‬

‫سیاسی نیز رسالتی سنگین بر عهده گرفته باشد‪.‬‬

‫ــــــــــ‬

‫‪In touch with Iranian diversity‬‬ ‫پانوش ‌تها‬

‫‪ .۱‬برای آشنایی بیشتر با این رابطه م ‌یتوان به دو کتاب از محمدرضا شفیعی‬‫‪Vol. 22 / No. 1326 - Friday, Jan. 16, 2015‬‬
‫کدکنی‪« :‬شعر معاصر عرب» انتشارات سخن‪ ،‬و «زمینه اجتماعی شعر فارسی»‪،‬‬

‫نشر اختران‪ ،‬و همینطور به مقاله «حافظ ابراهیم» از بهرام پروین گنابادی‪،‬‬
‫؛‪http://www.encyclopaediaislamica.com/madkhal2.php?sid=5706‬‬

‫مراجعه کرد‪.‬‬
‫‪ .۲‬حمیدرضا مشایخی‪« ،‬نقد و بررسی آثار شعری و شخصیت معروف رصافی»‪،‬‬
‫‪http://www.hawzah.net/fa/Seminar/View/86077‬‬
‫‪ .۳‬رجوع شود به‪ :‬محمدرضا شفیعی کدکنی‪« ،‬شعر معاصر عرب»‪ ،‬ص ‪،۷۳‬‬
‫همچنین «حافظ ابراهیم» به قلم بهرام پروین گنابادی‪ ،‬و نیز پژوهش یوسفعلی‬
‫آقاعلیپور‪ ،‬که ایشان در مورد احمد شوقی م ‌ینویسد‪…« :‬زندگی احمد شوقی باعث‬
‫شد که شعر او از دو ویژگی متمایز برخوردار شود و به عبارتی باعث شد که شوقی‬
‫دارای دو نوع شخصیت ادبی گردد؛ یکی شوقی شاعر مقلد و پیرو قدما‪ ،‬و دیگری‬

‫شوقی شاعر متجدد و نوآور‪».‬؛ «آثار و شعر احمدشوقی»‪،‬‬
‫‪http://arabigroup.blogfa.com/post/83‬‬
‫‪ .۴‬برای دریافت یک بررسی جامع و مستند اما فشرده از این دوره بند ‌یها و‬
‫شناخت از نقشٔه ادبی ایران م ‌یتوان به فصلنامه نگاه نو‪ ،‬شماره ‪« ،۳۷‬نقد ادبی در‬

‫ایران‪ ،‬از مشروطیت تا امروز» به قلم عباس مخبر‪ ،‬مراجعه کرد‪.‬‬
‫‪ .۵‬حمیدرضا مشایخی‪ ،‬همان‪.‬‬
‫‪ .۶‬بهرام پروین گنابادی‪ ،‬همان‪.‬‬

‫‪ .۷‬سروده رشید یاسمی به این قرار است‪« :‬زان روز که بر هوا شدم چیر‪ /‬من یافتم‬
‫این هواگشایی‪ /‬گر تو به هوات غالب آیی ‪ /‬آید فلکت چو خاک در زیر‪ ».‬به نقل از‬
‫«زمینه اجتماعی شعر فارسی»‪ ،‬محمدرضا شفیعی کدکنی‪ ،‬ص ‪ ،۴۲۷‬نشر زمانه‬

‫با همکاری نشر اختران‪ ،‬چاپ اول‪ ،‬تهران ‪.۱۳۸۶‬‬
‫‪ .۸‬عباس مخبر‪ ،‬همان‪.‬‬

‫‪ .۹‬یحیی آرین پور‪« ،‬از صبا تا نیما» انتشارات زوار‪ ،‬چاپ پنجم‪ ،‬تهران ‪ .۱۳۷۲‬این‬
‫شعر توسط «جعفر خامنه ای سروده شده و نخستین بار در سال ‪ ۱۲۹۵‬شمسی‬

‫در یکی از نشریات تهران به چاپ رسیده است» ص ‪.۴۵۴‬‬
‫محمدرضا شفیعی کدکنی‪« ،‬زمینه اجتماعی شعر فارسی»‪ ،‬ص ‪.۴۲۸‬‬
‫حبیب الله عباسی‪« ،‬دو نشریه ادبی جریان ساز‪ :‬از آپولوی مصری تا سخن ایرانی»‪،‬‬

‫مهرنامه‪ ،‬شماره ‪ ،۱۰‬فروردین ‪.۱۳۹۰‬‬
‫لادن نیکنام‪« :‬با عبدالحسین فرزاد در مورد شعر عرب‪ :‬به جلجتای خویش عشق‬
‫م ‌یورزم»‪ ،‬روزنامه اعتماد‪ ۲۷ ،‬مرداد ‪ .۱۳۸۶‬دکتر شفیعی کدکنی نیز در کتاب‬
‫زمینه اجتماعی شعر فارسی‪ ،‬به نقل از عبداللطیف شراره‪ ،‬به این سرودٔه ابوالقاسم‬
‫شابی‪ ،‬اشاره دارد و ترجمه فارسی آن را نیز در صفحه ‪ ۴۲۹‬کتاب‪ ،‬آورده است‪.‬‬
‫تأکیدها از نگارنده این مقاله است‪23 .‬‬

‫[وبلاگ نویسنده]‬
   18   19   20   21   22   23   24   25   26   27   28