2023 Tuesday
Nie ma przypadków na tym świecie. Jeżeli ktoś mówi, że coś wydarzyło się przez przypadek, to tym samym przyznaje, że brakuje mu wiedzy, dlaczego coś się wydarzyło. Lepiej by było i byłoby bliżej prawdy, gdyby człowiek mówił, że nie wie, dlaczego coś się stało, coś się wydarzyło, niż, żeby mówił, że coś się stało przez przypadek. Wszelkie dobro, które dzieje się na tym świecie, dzieje się dlatego, bo ktoś dobry tak sprawił, że się dzieje i wszelkie zło na tym świecie, które się się dzieje, dzieje się dlatego, bo ktoś zły tak sprawił. Nic nie dzieje się przez przypadek.
----
Pytanie jest tylko teraz takie, czy człowiek, który czyni zło lub dobro, ma wybór czynienia zła lub dobra, czy też jest to zdeterminowane? Biblia uczy, że jednak człowiek ma wolną wolę, gdyby jej nie miał, to nie mógłby być sądzony na Sądzie Ostatecznym. W tym właśnie człowiek jest podobny do Boga, że jest przyczyną sprawczą, czyli albo czyni dobro, służąc tym samym Bogu, albo czyni zło, służąc tym samym dla diabła.
----
Owszem są ludzie co mają predyspozycje do czynienia zła, takie jak biologiczne, psychologiczne, lub społeczne, ale to wcale nie oznacza, że każdy człowiek z predyspozycjami, będzie czynił zło. Tak samo są ludzie, co mają predyspozycje do czynienia dobra, a jednak, z jakiejś to przyczyny, wybierają czynienie zła. Ludzie wierzący w Bożą sprawiedliwość, zwykle wybiorą czynienie dobra, bo przecież wierzą, że za dobro Bóg wynagradza, a za zło Bóg karze. Ludzie natomiast niewierzący, często wybierają zło, jeżeli sprawia im ono przyjemność, lub mają z tego inne korzyści.
----
Myślę, że żaden wierzący człowiek w Boga, nie będzie świadomie wybierał czynienia zła. Jeżeli człowiek czyni zło i podaje się za wierzącego, to moim zdaniem taki człowiek jest jednak niewierzący w Boga. No chyba że jest czcicielem szatana. Taki człowiek, wierzy że jest dobry Bóg i wierzy że jest zły diabeł i tak samo jak diabeł sprzeciwił się Bogu, tak też zły człowiek, może wybrać służbę dla diabła, a nie dla Boga.
----
Czy można rozpoznać wierzącego w Boga człowieka? Faryzeusze też byli wierzącymi ludźmi, a jednak Jezus powiedział, że prostytutki wchodzą przed nimi do Królestwa Niebieskiego. No tak, bo można być wierzącym bardziej na pokaz, niż naprawdę wierzącym. Ludzie są raczej naprawdę tacy, jacy są dzisiaj, kiedy to kultura już nie wymaga od ludzi, by byli wierzący. Może nawet dzisiaj jest lepiej niż kiedyś, kiedy to kościoły przepełnione były niewierzącymi ludźmi, czyli obłudnikami. Myślę, że lepiej jest, gdy jest jeden prawdziwie wierzący człowiek, niż stu obłudników.
----
Jeżeli wszyscy ludzie służyliby Bogu, to nie byłoby walki o ziemską władzę, ani o pierwszeństwo w rodzinach, bo każdy wykazywałby się chęcią służby. Ale tam, gdzie nie ma Boga, jest też i walka o władzę, czyli dominację. Człowiek dorosły nie powinien służyć drugiemu człowiekowi, ale powinien służyć Bogu. To znaczy, drugiemu człowiekowi też może służyć, ale dlatego, bo tego chce, a nie dlatego, bo musi. Tam, gdzie człowiek musi służyć drugiemu człowiekowi, tam też jest niewolnictwo. Dlaczego niektórzy rodzice lub inni rządzący nie chcą pozwolić dorosłym ludziom się usamodzielnić? No i przychodzi mi do głowy jedna przyczyna. Nie pozwalają się usamodzielnić, czyli pozbyć się kontroli, bo zazdroszczą, zazdroszczą, że samodzielna osoba, będzie miała lepsze życie niż ci, co sprawują obecnie władzę, albo dominują. To tak jakbym zapytał się, czy mogę być teraz wolny, a w odpowiedzi bym usłyszał, że wolny, to nawet ja nie jestem. Skoro ludzie sami nie są wolni, to też i nie chcą pozwolić na to, by inni byli wolni. Skoro rządzącym w życiu się nie powodzi, to też i nie chcą tego, żeby podwładnym w życiu się powodziło. Tam gdzie nie ma Boga, czyli miłości, tam dominuje zazdrość i jeszcze raz zazdrość.
----
Dlaczego ludzie co mają wszystko, ciągle nie potrafią zaspokoić swoich potrzeb i ciągle są nieszczęśliwi? Tacy są, bo zawsze im czegoś do szczęścia brakuje. A dlaczego tak się dzieje? Myślę, że dlatego, bo do pełnego szczęścia, człowiek jednak potrzebuje Boga. Bez Boga, człowiek chyba zawsze będzie czuł jakąś pustkę. Dlaczego więc nie chce człowiek powrócić do Boga? Być może dlatego, bo nie wie, że tego czego mu brakuje, jest sam Bóg.
2024 Wednesday
Który z psalmów najbardziej wychwala Pana
Boga? To pytanie może wydawać się trudne, ponieważ wiele psalmów zawiera piękne
hymny i modlitwy, które celebrują chwałę Bożą. Jednakże istnieje jeden psalm,
który jest uznawany za jedno z najbardziej chwalebnych dzieł w Biblii - Psalm
150.
Psalm 150 jest ostatnim z pięcioksięgu Księgi Psalmów i stanowi triumfalne
zakończenie tej części Pisma Świętego. W tym krótkim, ale intensywnym hymnie
psalmista wzywa wszystkie istoty do chwalenia Boga za Jego wielkie dzieła i
miłosierdzie.
Psalm 150 rozpoczyna się słowami: "Chwalcie Pana! Chwalcie Boga w świątyni Jego,
chwalcie Go na sklepieniu Jego potężnej mocy" (Psalm 150:1). Jest to wezwanie do
adoracji Boga w najwyższym stopniu, w każdym miejscu i wszelkimi sposobami.
Psalmista prosi nas, byśmy chwalili Pana za Jego potęgę i wielkość, za Jego
miłosierdzie i łaskę.
W dalszej części psalmu psalmista wypisuje wszystkie możliwe sposoby, w jakie
można wychwalać Boga - przez muzykę, taniec, śpiew, instrumenty muzyczne.
Wszystko, co daje oddech, ma chwalić Pana! Psalm kończy się słowami: "Wszystko,
co duch tchnie, niech chwali Pana! Chwała Panu!" (Psalm 150:6).
Psalm 150 jest hymnem, który celebruje chwałę Boga we wszystkich jej aspektach.
Jest to zaproszenie do radosnego uwielbienia i oddania czci Stwórcy wszystkiego,
co istnieje. To również przypomnienie o tym, że chwała Boga powinna być naszym
codziennym stylem życia - nie tylko w kościele, ale także w naszych domach,
miejscach pracy i w relacjach z innymi ludźmi.
Dlategoże możemy stwierdzić, że Psalm 150 jest jednym z najbardziej wspaniałych
hymnów wychwalających Pana Boga w całej Księdze Psalmów. Jego piękno i potęga
sprawiają, że przypomina nam o naszym powołaniu do chwały Boga i zachęcają nas
do kontynuowania modlitw i hymnów, które wyrażają naszą wdzięczność i miłość do
Stwórcy.
----
Gdy chcemy wyrazić naszą wdzięczność, miłość
i uwielbienie dla Boga, często sięgamy po pieśni i hymny pochwalne. Słowa, które
oddają nasze emocje i głęboką wiarę, są ważnym elementem naszej relacji ze
Stwórcą. Dlatego dziś postanowiliśmy stworzyć najwspanialszy hymn pochwalny dla
Pana Boga.
O Panie nasz, Ty jesteś wieczny
Twoja łaska nie zna granic
Na Twym tronie świętym zasiada
Cały świat i o Tobie śpiewa
Ze śpiewem serca wysławiamy Cię
Twoja miłość nas ogarnia
Wszystko stworzyłeś dla nas
Twoja łaska nas otacza
Jesteś światłością i prawdą
Twoje słowo nas prowadzi
Wzrasta nasza wiara w Tobie
Bo Ty jesteś Bogiem zbawienia
Niech Twe imię będzie wysławiane
Na wieki wieków, amen
Wszyscy chwalmy Go razem
Jest On naszym Stwórcą, naszym Panem
Zanosimy Ci dziś nasze modlitwy
Wszystko co mamy, wszystko czym jesteśmy
O Panie, przyjmij nasze ofiary
Bo Ty jesteś godny wszelkiej chwały
Niech hymn chwały dla Ciebie brzmi
W sercach naszych, w ustach naszych
Jesteś naszą nadzieją i siłą
Bóg nasz, Ty jesteś wszystkim
Wierzymy w Twoją miłość wieczną
W nasze serca wlej swą łaskę
W służbie Twej chcemy być
Bo Ty jesteś naszym Panem i Królem
O Panie, Tyś naszym zbawieniem
Wielka jest Twoja dobroć
Z nabożeństwem i pokorą
Wznosimy hymn pochwalny dla Ciebie, O Panie nasz.
Amen.
----
Pochylmy się dziś nad wszystkimi łaskami,
którymi obdarza nas Bóg każdego dnia. Niech nasze serca pełne wdzięczności
śpiewają słowa chwały dla Stwórcy, który otacza nas swoją miłością i opieką.
Dziękujemy Ci, Panie Boże, za naszych bliskich - za rodzinę, która jest naszym
oparciem i wsparciem w trudnych chwilach, za miłość i ciepło, które dają nam
każdego dnia. Dziękujemy za przyjaciół, którzy dzielą z nami radości i smutki,
za ich życzliwość i wsparcie, które sprawiają, że nie jesteśmy sami. Dziękujemy
także za nieprzyjaciół, którzy uczą nas wybaczania i pokory, za lekcje, jakie
uczą nas trudne sytuacje.
Dziękujemy Ci, Panie Boże, za Polskę - kraj, w którym się urodziliśmy, za piękny
język i bogatą historię, za naszą dumę i miłość do ojczyzny. Dziękujemy także za
Anglię - kraj, który nas przyjął i dał nam nowe możliwości, za różnorodność
kulturową i piękne krajobrazy, za wszystkich ludzi dobrej woli, których
spotykamy na naszej drodze.
Niech nasze serca pełne wdzięczności śpiewają Hymn pochwalny dla Pana Boga,
który jest naszym światłem i nadzieją, który prowadzi nas przez życie, dając
siłę i pokój. Niech nasza modlitwa nie ustaje, niech nasza wiara wzrasta, niech
nasza miłość do Boga i bliźnich niech sprowadza na nas błogosławieństwo i łaskę.
Niech będą błogosławione wszystkie istoty stworzenia, wszystkie narody i
wszystkie ludzkie serca, które szukają miłości i pokoju. Amen.
2025 Friday
Po śmierci Jezusa, jeden z żołnierzy przyszedł do Niego i
otrzymał rozkaz upewnienia się, że nie żyje. Żołnierz ten przebił Jego
drogocenne ciało włócznią i natychmiast z Jego zranionego Serca wytrysnęła krew
i woda. Przez wieki rozważano to z modlitwą i postrzegano jako znak sakramentów
chrztu i Komunii Świętej oraz fakt, że Krew Najświętszej Eucharystii i Woda
Chrztu wypływają bezpośrednio z ostatecznego daru ofiarnego doskonałej ofiary
Jezusa na Krzyżu.
Odnów dziś swoją wdzięczność za te sakramenty obfitego Miłosierdzia Bożego.
Rozważ fakt, że były one możliwe tylko dlatego, że Jezus był gotów poświęcić
swoje życie z miłości do nas. Niech Jego ofiara, tego dnia, napełni twoje serce
wdzięcznością i podziwem, gdy pomyślisz o cenie, którą chętnie i swobodnie
zapłacił, aby nas odkupić.
Panie, Twoja miłość jest wyraźnie widoczna w Ofierze Twojego Krzyża. Nie
zataiłeś niczego przed nami, gdy wylałeś swoje Miłosierdzie do ostatniej kropli
na Krzyżu. Pomóż mi zobaczyć i zrozumieć tę wielką tajemnicę ofiarnej miłości.
Napełnij mnie wdzięcznością za wszystko, co uczyniłeś i pomóż mi naśladować to
całkowite oddanie się innym. O, krwi i wodo, która wytrysnęłaś z Serca
Jezusowego, jako źródło Miłosierdzia dla nas, ufam Tobie.
----
After Jesus’ death, one of the soldiers came to Him and was
ordered to make certain He was dead. So that soldier pierced His precious body
with a lance and immediately blood and water gushed forth from His wounded Heart.
This has been prayerfully reflected upon throughout the ages and has been seen
as a sign of the Sacraments of Baptism and Holy Communion and the fact that the
Blood of the Holy Eucharist and the Water of Baptism spring forth directly from
the ultimate sacrificial gift of Jesus’ perfect sacrifice of the Cross.
Renew, today, your gratitude for these Sacraments of God’s abundant Mercy.
Ponder the fact that they were made possible only because Jesus was willing to
sacrifice His life out of love for us. Let His sacrifice, this day, fill your
own heart with gratitude and awe as you think about the price He willingly and
freely paid so as to redeem us.
Lord, Your love is seen clearly in the Sacrifice of Your Cross. You held nothing
back from us as You poured out Your Mercy to the last drop on the Cross. Help me
to see and understand this great mystery of sacrificial love. Fill me with
gratitude for all that You have done and help me to imitate this total
self-giving toward others. Oh blood and water, which gushed forth from the Heart
of Jesus, as a font of Mercy for us, I trust in You.
----
Ludzie przyprowadzali dzieci do Jezusa, aby ich dotknął, ale
uczniowie ich strofowali. Gdy Jezus to zobaczył, oburzył się i powiedział do
nich: „Pozwólcie dzieciom przychodzić do mnie; nie przeszkadzajcie im, bo do
takich należy Królestwo Boże”. Ew. Marka 10:13–14
Prostota, zaufanie, czystość intencji, przejrzystość i odporność to cechy, które
dzieci często mają z natury. Nie są jeszcze zdolne do złych intencji. Szybko
wybaczają i godzą się, gdy pojawiają się konflikty. I mają niezachwiane zaufanie
do opieki swoich rodziców. Są to jedne z cech, które musimy naśladować w naszej
relacji z Bogiem.
Wydaje się, że wraz z wiekiem i rozwojem naszego ludzkiego rozumu możemy utracić
niektóre ważne cechy, które mieliśmy jako dzieci. Ale jeśli chodzi o nasze
relacje z naszym kochającym Bogiem, nigdy nie możemy utracić ważnych dziecięcych
cech, które sprawiają, że jesteśmy całkowicie ufni i zależni od Bożej
opatrzności i opieki.
Dzieci są również słabe w tym sensie, że nie są w stanie zatroszczyć się o
siebie. Są całkowicie zależne od opieki innych, zwłaszcza rodziców. Z tego
powodu dziecko jest idealnym obrazem tego, jak powinniśmy podchodzić do Boga.
Musimy dostrzec naszą słabość i zależność. Musimy wiedzieć, z głębokim
przekonaniem, że nie jesteśmy w stanie zatroszczyć się o siebie. I chociaż
możemy osiągnąć pewną niezależność wraz z wiekiem, będąc w stanie zapewnić sobie
materialne utrzymanie, nigdy nie będziemy w stanie zaspokoić wewnętrznych
potrzeb duchowych, które mamy. Jeśli chodzi o nasze potrzeby duchowe,
pozostajemy całkowicie zależni od miłosierdzia Boga. Nigdy nie możemy zapominać,
że w głębi duszy jesteśmy istotami duchowymi, które pragną prawdziwej duchowej
satysfakcji. Materialne lub cielesne satysfakcje, które możemy uzyskać sami,
nigdy nie wystarczą, aby nas spełnić na najgłębszym poziomie tego, kim jesteśmy.
Bóg i tylko Bóg jest zdolny do takiej formy spełnienia.
Pomyśl o swoim podejściu do życia. Czy szukasz spełnienia i satysfakcji w życiu
poprzez własne wysiłki? Czy próbowałeś przejąć całkowitą kontrolę nad swoim
obecnym i przyszłym szczęściem? Chociaż ważne jest, abyśmy postępowali
odpowiedzialnie w życiu, należy zrozumieć, że najbardziej odpowiedzialnym
sposobem, w jaki możemy działać, jest świadome oddanie całkowitej kontroli nad
naszym życiem Bożej opatrzności i opiece. Tak jak dziecko jest zależne od
rodzica, tak i my musimy polegać na łasce Boga.
Zastanów się dziś nad dzieckiem. Zastanów się szczególnie nad tym, w jaki sposób
dziecko jest zależne od innych. Kiedy to robisz, spójrz na siebie podobnie, jako
na kogoś, kto musi stać się całkowicie zależny od Boga we wszystkim, co jest
ważne w życiu i we wszystkim, co ostatecznie spełnia to, kim jesteś. Zaufaj
Bożej opatrzności i miłosierdziu i pozwól, aby to dziecięce zaufanie umieściło
cię mocno w ramionach twojego Ojca w Niebie.
Kochający Ojcze, zwracam się do Ciebie z całkowitym zaufaniem, tak jak małe
dziecko zwraca się do kochającego rodzica. Obym nigdy nie stał się tak
samowystarczalny, że oszukam sam siebie, myśląc, że jestem w stanie znaleźć
własne spełnienie w życiu. Zamiast tego, oby zawsze postrzegał Cię jako jedyne
źródło prawdziwego spełnienia i zawsze ufał tylko Tobie. Jezu, ufam Tobie.